ตอนที่ 48 คลิปวีดีโอ

ตอนเที่ยง

ร้านอินเตอร์เน็ตคาเฟ่หลันเทียน

ร้านอินเตอร์เน็ตที่ปกติวันธรรมดาจะรกร้าง แต่วันนี้เปี่ยมไปด้วยผู้คน

แถมยังมีเสียงคนกรีดร้องดังขึ้นเป็นระยะ

…..

ณ มุมร้านเน็ต

ฟางผิงพึมพำ จดจ้องที่หน้าจอตรงหน้า “ไอ้โง่พวกนั้นทำให้ฉันคิดว่าในคลิป ถ่ายการต่อสู้ระหว่างสองปรมาจารย์จริงๆ!”

หลังได้ยินที่เพื่อนๆคุยกัน ฟางผิงก็ตั้งหน้าตั้งตารอดูคลิปวีดีโออย่างยิ่ง แต่หลังได้ดูคลิปจริงๆ เขาก็ผิดหวัง

มันไม่ใช่ว่าปรมาจารย์ทรงพลังไม่พอ แต่เพราะพวกเขาไม่ได้ถูกถ่ายอยู่ในคลิป!

นักข่าวที่อ้างว่ายอมเสี่ยงชีวิตเพื่อถ่ายคลิปอยู่ห่างจากบริเวณที่พวกเขาสู้กันกว่าร้อยเมตร!

ท้องฟ้ามืดมิด เนินเขาที่ปรากฏระหว่างกล้องและการต่อสู้ทำให้แย่ลงกว่าเดิมอีก

แม้ว่าเขาจะได้ยินเสียงดังกึกก้อง แต่ฟางผิงไม่เห็นอะไรเลย

เขาเห็นเศษหินลอยมาจากเนินเขาอย่างคลุมเครือ

นี่เหรอที่เรียกว่า’ระเบิดยอดเขา’ที่พวกปัญญาอ่อนพวกนั้นพูด?

ฟางผิงยอมรับว่าการต่อสู้ที่ทำให้เศษหินกระเด็นมาไกลถึงร้อยเมตรนั้นค่อนข้างเจ๋ง

แต่ที่พวกปัญญาอ่อนพวกนั้นบอก’ระเบิดยอดเขา’หมายถึงเศษหินพวกนี้เหรอ?

แม้ว่าเขาจะผิดหวังเล็กน้อย แต่ฟางผิงก็ไม่ได้ปิดคลิปวีดีโอ เขารอดูส่วนที่นักข่าวไปตรวจสอบสถานที่ต่อสู้

นักข่าวที่อ้างว่าเสี่ยงชีวิตเพื่อแอบถ่ายการต่อสู้เป็นคนช่างพูดยิ่ง

เขาคุยโว “สถานที่ต่อสู้ระหว่างผู้ฝึกยุทธระดับปรมาจารย์สองท่านนี้ไม่ได้มีการเปิดเผยล่วงหน้า!”

“แต่ด้วยการวิเคราะห์และอนุมานของผมหลิวต้าหลี่ ในที่สุดผมก็ระบุพื้นที่ที่สองฝ่ายประมือกันได้สำเร็จ!”

“มันพิสูจน์แล้วว่าการวิเคราะห์ของผมหลิวต้าหลี่มีความแม่นยำมาก!”

“นี่ยังพิสูจน์ปัญญาและความกล้าหาญของผมด้วย!”

“ครั้งนี้ ผมเสี่ยงชีวิตเพื่อเข้าใกล้บริเวณที่ทั้งสองปรมาจารย์ประมือกัน อุทิศตนแก่ปวงชน!”

“ถ้าผมหลิวต้าหลี่จบชีวิตลงตรงนี้ ผู้ชมทุกท่านต้องจดจำผม หลิวต้าหลี่!”

ขณะที่เขาพูด เขาก็หันหน้าเข้ากล้อง

ใบหน้าผู้ชายวัยสามสิบกว่าปรากฏขึ้นเต็มหน้าจอ

เขาไม่ได้น่าเกลียด แต่รอยยิ้มเขาอวดดีจนกระตุ้นผู้ชมให้อยากต่อย

อย่างน้อยฟางผิงก็อยากต่อยหน้าเขาจนน่วมไปทั้งหน้า

หลิวต้าหลี่แยกเขี้ยวยิงฟันในหน้าจอที่ค่อนข้างมืด “ถ้าทุกคนจำได้ว่าผมหน้าตาเป็นยังไง ความตายของผมก็ไม่ไร้ประโยชน์!”

“ตายในเงื้อมมือของสองปรมาจารย์ขั้นแปดถือเป็นเกียรติอย่างยิ่ง!”

นักข่าวคนนี้พูดต่อไม่หยุด

เมื่อฟางผิงกำลังกดข้ามไปข้างหน้าอย่างหมดความอดทน จู่ๆหลิวต้าหลี่ก็เผยรอยยิ้มออกมา “เพียงแค่ดูคลิปวีดีโอ คุณคงจินตนาการไม่ออกหรอกว่าปรมาจารย์น่ากลัวแค่ไหน!”

“ตอนนี้ผมจะทำการทดลอง ถ้าผมเสียชีวิตโดยอุบัติเหตุ…”

บลาๆๆ หลิวต้าหลี่พูดแพร่มไม่หยุดอีกครั้ง

ในที่สุดหลิวต้าหลี่ก็พูดอย่างจริงจัง “จากที่ผมเห็น ผมอยู่ห่างจากใจกลางสถานที่ต่อสู้ราว 120 เมตร!”

“ผมหลิวต้าหลี่เป็นผู้ฝึกยุทธขั้นสาม ผมเสริมสร้างแขนขาทั้งสี่และลำตัวครึ่งนึงเรียบร้อย”

“ด้วยพลังที่ผมครอบครอง ผมใช้มือเปล่าต่อยหินเป็นเสี่ยงๆได้อย่างง่ายดายโดยไม่บาดเจ็บ!”

หลังจากนั้น คนที่ฟางผิงคิดว่าโอ้อวดก็กระแทกฝ่ามือลงบนพื้นข้างเขา

นี่เป็นเขาหิน พื้นไม่ใช่ดิน แต่เป็นหิน

หลิวต้าหลี่กระแทกพื้น เกิดเสียงดังปังในคลิปวีดีโอ

จากนั้นหลิวต้าหลี่ก็หันกล้องไปทางพื้นแล้วกล่าวอย่างร่าเริง “เห็นมั้ย? มีรอยแตกบนพื้น!”

“และมือของผมก็ไม่ได้รับบาดเจ็บเลย!”

“แน่นอน ผมไม่ได้อวดความสามารถของผม ผมแค่พิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่าผมก็ค่อนข้างแข็งแกร่งเหมือนกัน!”

เขากล่าวไปแบบนั้น แต่ทุกคนรู้ว่าเขากำลังโอ้อวด

เจ้าหมอนี่อาจหัวเราะเสียงดังถ้ามีคนบอกว่าเขาสุดยอด

“ตอนนี้ผมจะใช้มือผมที่ทำลายหินเป็นเสี่ยงๆจับเศษหินที่กระเด็นมาจากการต่อสู้”

“ผมอยากรู้ว่าปรมาจารย์แข็งแกร่งจนไร้เทียมทานจริงไหม!”

“ผมจะพิสูจน์ความแข็งแกร่งที่น่าพรั่นพรึงของพวกเขาทางอ้อมโดยที่ผมจะต้านทานเศษเสี้ยวการต่อสู้ของพวกเขาด้วยพลังที่ผมมี!”

“…”

ฟางผิงจ้องมองหน้าจอโดยไม่ได้พูดอะไร ตอนแรกเขาคิดว่าชายคนนี้มาเพื่อสร้างความบันเทิงเสียอีก

ส่วนที่บอกว่าเสี่ยงชีวิต มันเป็นคำคุยโวแน่นอน

เมื่อหลิวต้าหลี่กระแทกหินที่อยู่ตรงพื้น สีหน้าของฟางผิงก็เปลี่ยนไป

นี่คือผู้ฝึกยุทธขั้นสามเหรอ?

หรือมันเป็นพลังทั้งหมดของผู้ฝึกยุทธที่เสริมสร้างกระดูกแล้ว?

จากที่เขาเห็นในคลิปวีดีโอ หินบนเขาล้วนเป็นหินบลูสโตนเนื้อแข็ง

นักข่าวที่ดูไม่ค่อยน่าเชื่อถือคนนี้กระแทกหินบลูสโตนเป็นเสี่ยงๆซึ่งแสดงถึงความแข็งแกร่งของเขา!

แม้ว่าเขาจะไม่เห็นการประมือกันของปรมาจารย์ทั้งสอง แต่ฟางผิงรู้สึกว่าเขาได้รับประโยชน์มากมายจากคลิปวีดีโอนี้

ฟางผิงยังคงจดจ่ออยู่กับฉากที่อีกฝ่ายกระแทกหินบลูสโตนจนแตกเป็นเสี่ยงๆ

ในคลิปวีดีโอ สีหน้าของหลิวต้าหลี่ดูจริงจังมาก “ทุกท่าน ผมจะใช้มือจับแล้ว!”

“แต่ความผิดพลาดเกิดขึ้นได้เสมอ แถมผมยังไม่ได้เสริมสร้างกระโหลก”

“ถ้าพลังที่แฝงมากับเศษหินมีมากเกินไป หรือถ้ามันโดนหัวผม ผมจะสิ้นชีวิตตรงนี้!”

“…”

“แต่ผมหลิวต้าหลี่ไม่กลัวความตาย!”

“ทุกท่าน โปรดรับชมได้เลยครับ!”

หลังเขาพูดจบ หลิวต้าหลี่ก็วางกล้องไว้ข้างๆหันเข้ามาหาตัวเอง

ในไม่กี่วินาที ขณะที่ฟางผิงหายใจอย่างหนักหน่วงด้วยความคาดหวัง หลิวต้าหลี่จู่ๆก็เหยียดฝ่ามือออกไปราวกับจะรับเศษหิน

วีดีโอมืดเกินไป ฟางผิงจึงไม่อาจมองเห็นทุกอย่างได้อย่างชัดเจน

เมื่อหลิวต้าหลี่เอื้อมแขนออกไป ก็มีเสียงครวญครางด้วยความเจ็บปวดดังขึ้นมาในคลิปวีดีโอ

“เชี่ย!”

“เจ็บมาก!”

“มือฉันจบเห่แล้ว!”

“ฉันจะไม่เสี่ยงไร้สาระแบบนี้อีกแล้ว…!”

หลิวต้าหลี่ใช้มืออีกข้างกุมมือไม่ไกลจากกล้อง เขาสบถไม่หยุด น้ำเสียงของเขาดังขึ้นสลับกับหอบหายใจสั้นๆ

หลังจากนั้นสักครู่ เขาก็กลับมาที่กล้องแล้วยื่นฝ่ามือเปื้อนเลือดมาที่หน้ากล้อง

“พลังที่แฝงมาด้วยแข็งแกร่งมาก!”

“ผู้ฝึกยุทธระดับปรมาจารย์ไม่ธรรมดามาก!”

“ผมใช้ประสบการณ์จริงเพื่อสอนบทเรียนให้ทุกท่านว่า เมื่อผู้ฝึกยุทธระดับปรมาจารย์กำลังประมือกัน ผู้ฝึกยุทธขั้นต่ำควรวิ่งหนีไปให้ไกลที่สุด!”

“ทุกท่านดู ฝ่ามือของผมที่ทำให้หินแตกเป็นเสี่ยงๆถูกเศษหินเจาะทะลุ!”

“คุณต้องรู้ว่าผมหลิวต้าหลี่เคยใช้มือเปล่ารับกระสุน!”

“แม้ว่ามันจะเป็นกระสุนลำกล้องเล็ก แต่มันก็ไม่ทำให้ฝ่ามือของผมเป็นรู”

“คุณรับชมคลิปวีดีโอ’หลิวต้าหลี่รับกระสุนด้วยมือเปล่า’ที่ผมทำก่อนหน้านี้”

“จำไว้ คุณต้องดูผ่านเว็บไซต์วีดีโอถูกกฏหมายเท่านั้น”

“ผมเสี่ยงชีวิตรับกระสุนด้วยมือเปล่า และคลิปวีดีโอก็ถูกมาก คุณดูได้ครั้งละ 0.01 หยวนเท่านั้น…”

หลิวต้าหลี่โฆษณาตัวเองอยู่พักนึงแล้วแนะนำเว็บไซต์ที่เขาลงคลิปก่อนจะพูดต่อ “เศษหินที่กระเด็นมาจากการต่อสู้ระหว่างสองปรมาจารย์ขั้นแปดอันตรายยิ่งกว่ากระสุน!”

“เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องตั้งคำถาม ผมหลิวต้าหลี่ได้ทดลองให้ทุกท่านแล้ว!”

“…”

หลิวต้าหลี่เริ่มพูดพร่ามอีกครั้ง เขาดูตลก แต่ฟางผิงไม่ประเมิณเขาต่ำแล้ว

ฝ่ามือเขาถูกเจาะทะลุจริงๆ!

มันเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดและมีร่องรอยฉีกขาด แค่ดูฟางผิงก็เจ็บแทนแล้ว

ชายคนนี้โหวกเหวกโวยวายตั้งแต่แรกแล้ว แต่เขาก็ยังมีอารมณ์หยอกล้อโอ้อวด ระดับความอดทนนี้ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะบรรลุได้เลย

จากนั้นหลิวต้าหลี่ก็จับภาพพื้นที่ถูกเศษหินเจาะทะลุจนพรุน

ในขณะเดียวกันหลิวต้าหลี่ก็ไม่กล้าจับภาพสองปรมาจารย์ประมือกัน เขาอธิบายด้วยการคาดเดาเท่านั้น

ใช่แล้ว เขาใช้สมมติฐานบรรยายการต่อสู้!

“ทุกท่าน ฟัง!”

“ปรมาจารย์แทมกำลังเคลื่อนไหว!”

“เป็น’ฝ่ามือสายฟ้าคำรณ’ที่ลึกซึ้งยิ่งนัก! ว้าว! สุดยอด!”

“ฟัง ปรมาจารย์หม่ากำลังตอบโต้! เขากำลังใช้เพลงยุทธ’หมื่นม้าห้อตะบึง’อันโด่งดัง!”

“…”

ขณะที่ชายคนนี้กำลังบรรยายอย่างตื่นเต้น ฟางผิงก็ช็อคกับความไร้ยางอายของอีกฝ่าย

ถ้าอีกฝ่ายไม่ได้แสดงความแข็งแกร่งมาก่อน ฟางผิงคงด่าอีกฝ่ายไปแล้ว ฟัง? ฟังพี่สาวคุณสิ!

แต่อีกฝ่ายแสดงความแข็งแกร่งออกมาแล้ว ดังนั้นฟางผิงจึงไม่มั่นใจว่าเขาแต่งเรื่องเองทั้งหมดเลยไหม

บางทีผู้ฝึกยุทธขั้นสามอาจได้ยินทุกอย่างจริงๆก็ได้

ด้วยความสงสัยและไม่แน่ใจ ฟางผิงจึงฟังต่อไป

ยี่สิบนาทีต่อมา หลิวต้าหลี่กระโดดโลดเต้นแล้วกล่าวด้วยสีหน้าอย่างมีความสุข “มันหยุดแล้ว! หรือจะจบแล้ว?”

“ผมจะไปดู ทุกท่านพิสูจน์ได้ว่าผมเดินไปตรงนู้นตอนมีชีวิต”

“ถ้าผมไม่กลับมา ทุกคนต้องหาทางแก้แค้นให้ผม เพราะผมคงถูกสองปรมาจารย์สังหารแน่นอน…”

ชายคนนี้บอกไม่กลัวตาย แต่เขาพูดพร่ามอยู่ตรงนั้นพักนึงกว่าจะเดินไป

…..

หนึ่งนาทีต่อมา

ในคลิปปรากฏฉากสุดช็อค

หุบเขาขนาดย่อมๆเหมือนถูกกระสุนปืนใหญ่นับไม่ถ้วนปูพรมใส่

มีทั้งหลุมตื้นและหลุมลึก ลึกสุดหลายเมตรและตื้นสุดก็หลายสิบเซ็นเช่นกัน

ไม่มีใครคิดว่าเลยว่าฉากนี้จะเกิดจากการต่อสู้ระหว่างมนุษย์

เมื่อสายลมพัดผ่านไป เศษหินเศษทรายบนพื้นก็เริ่มปลิวขึ้นไปบนอากาศ

หลิวต้าหลี่เตะลวกๆ แผ่นหินที่ป่นเป็นผงก็ลอยฟุ้ง

กล้องถูกหมุนไปรอบๆ หลิวต้าหลี่พูดอย่างมีความสุขราวกับว่าในที่สุดเขาก็โล่งใจ “น่าเสียดายที่ปรมาจารย์ทั้งสองได้เดินทางจากไปแล้ว ทิ้งให้เราไม่ทราบผลของการต่อสู้”

“จากที่ผมเห็น ปรมาจารย์หม่าแพ้พ่าย”

“หลุมลึกบนพื้นควรเกิดจากปรมาจารย์หม่า”

“เขาพึ่งทะลวงสู่ขั้นแปด เขาต้องพบว่าควบคุมพลังตัวเองได้ยาก มันถึงเกิดผลที่ชัดเจนแบบนี้”

“ในทางกลับกันปรมาจารย์แทมเป็นขั้นแปดมาหลายปีแล้ว เขาควบคุมพลังของตนเองได้ พลังของเขาจึงไม่ส่งผลต่อสภาพแวดล้อมมากนัก…”

“แน่นอน นี่เป็นแค่การคาดการณ์เท่านั้น ส่วนตัวผมเข้าข้างปรมาจารย์หม่า”

“ในฐานะนักข่าว ผมไม่อาจพูดโกหกได้…”

ชายคนนั้นคุยโวพักนึงก่อนจะถ่ายภาพหุบเขาสองสามภาพ

มีทั้งหินขนาดใหญ่ที่แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย และรอยเท้าหลายรอยที่หลิวต้าหลี่บอกว่าเป็น’รอยเท้าพวกเขา’

การสร้างรอยเท้าใหญ่เท่ากะละมังและลึกครึ่งเมตร ฟางผิงรู้สึกว่ามันจินตนาการได้ยาก

นอกจากนี้ยังมีหลุมที่ดูเหมือนถูกกระสุนปืนใหญ่ปูพรมใส่ที่ถูกบอกว่าเป็น’กระบวนท่าหมัด’

…..

หลังดูคลิปวีดีโอจบ ฟางผิงก็ตกใจมากจนไม่ได้ฟังโฆษณาของหลิวต้าหลี่

ชายคนนี้ร้องขอความเห็นใจอีกครั้ง เขาอ้างว่าเขาเกือบตาย และอ้อนวอนขอให้ทุกคนไปดูวีดีโอที่ต้องเสียเงินบนเว็บไซต์

ฟางผิงชำเลืองมองชื่อเว็บไซต์ที่เขาเปิดแล้วยืนยันว่ามันเป็นเว็บไซต์ถูกกฏหมายชื่อดัง เขารู้สึกแปลกๆ มันไม่เห็นมีค่าใช้จ่ายอะไรเลย!

…..

ขณะที่ฟางผิงรู้สึกงงงวย

ณ สำนักงานใหญ่ของเว็บไซต์วีดีโอ

หลิวต้าไห่ร้องอย่างปวดร้าว “ฉันแค่บอกว่าปรมาจารย์หม่าอาจแพ้ แต่เขาก็ส่งจดหมายทนายมาให้ฉันและบล็อคไม่ให้ฉันเก็บเงินคลิปวีดีโอ! เงินฉัน! ฉันจะไปดาดฟ้า ไม่ว่าใครก็ห้ามฉันไม่ได้!”