ในขณะนั้น ลู่เจ๋อได้หลอมละลายบางสิ่งที่แปลกประหลาดเข้าไป เมื่อเขามองตัวเองและเห็นสิ่งสกปรกสีดำที่ดูเหมือนจะซึมออกมาจากรูขุมขนและส่งกลิ่นเหม็นเน่า

ปากของเขาก็ขมุบขมิบ การล้างไขกระดูกเป็นเรื่องจริง

ไม่ดี…มันเหม็นมากจนเขาอยากจะอ้วก

เขารีบลุกขึ้นวิ่งไปที่ห้องน้ำและอาบน้ำ

เมื่อกระแสน้ำอุ่นไหลลงมากระทบศีรษะของเขา ลู่เจ๋อก็ถอนหายใจอย่างสบายตัว การข้ามโลก 2 ครั้งในคืนเดียวเป็นอะไรที่ยากสำหรับเขาที่จะจัดการ ในที่สุดจิตใจที่ตึงเครียดของเขาก็เริ่มผ่อนคลาย

หลังจากอาบน้ำ ลู่เจ๋อก็เริ่มเช็ดตัวขณะมองไปที่กระจก หลังจากขจัดสิ่งสกปรกออกแล้ว ผิวของเขาก็ขาวและเรียบเนียนขึ้น มันน่าจะดีกว่าผิวของน้องสาว…เธอจะอิจฉาไหมถ้าได้เห็นผิวเขา?

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ลู่เจ๋อก็ยิ้ม

ทันใดนั้นประตูห้องน้ำก็เปิดออก และมีร่าง ๆ หนึ่งเดินเข้ามา

ลู่เจ๋อหันไปโดยสัญชาตญาณ ผมสีดำยาวถึงสะโพก ใบหน้าขาวสวย ริมฝีปากสีเชอร์รี่ รูปร่างสูง เอวเรียว หน้าอกใหญ่ และขายาว เธอดูเหมือนสาวน้อยในการ์ตูน

มันคือน้องสาวของเขา ‘ลู่หลี่’

ในขณะนั้นดวงตาของเธอยังคงปิดอยู่ครึ่งหนึ่ง และผมของเธอก็ยุ่งเล็กน้อยเพราะเพิ่งตื่นนอน แต่เมื่อเธอเห็นลู่เจ๋อกำลังเปลือยเปล่า เธอก็หยุดทันที

เห็นได้ชัดว่าเธอไม่คิดว่าลู่เจ๋อจะอยู่ในห้องน้ำ นับประสาอะไรกับการยืนมองร่างเปลือยของตัวเองในกระจก ดวงตาของเธอมองไปที่ลู่เจ๋ออย่างงุนงง ก่อนที่เธอจะทันได้ตอบสนอง ใบหน้าขาว ๆ ของเธอก็แดงก่ำ เธอวิ่งออกจากห้องน้ำและกระแทกประตูปิดทันที

“ลู่เจ๋อมาสู้กันอีกครั้ง!”

เสียงอันเยือกเย็นของลู่หลี่ดังมาจากนอกประตูพร้อมเจตนาฆ่า สิ่งนี้ทำให้ลู่เจ๋อกลับมาได้สติอีกครั้ง

เขาไม่คิดว่าลู่หลี่จะเข้าห้องน้ำในเวลานี้ เขารีบเข้ามาอาบน้ำจนลืมล็อกประตูเลยทำให้เกิดเหตุดังกล่าว

อย่างไรก็ตาม ลู่เจ๋อไม่สนใจ เธอเป็นน้องสาวของเขา ลู่หลี่เป็นคนสวย แต่เขาไม่มีความคิดบ้า ๆ กับเธอ บางทีอาจมีเพียงมนุษย์ถ้ำเท่านั้นที่มีความคิดบ้า ๆ ที่จะร่วมประเวณีระหว่างพี่น้องเพื่อส่งต่อสายเลือดของพวกเขา

แล้วถ้าเขาเห็นล่ะ? พวกเขาเคยอาบน้ำด้วยกันเมื่อยังเด็ก มีอะไรให้กังวล

ความสามารถของลู่หลี่แตกต่างจากลู่เจ๋อ พรสวรรค์ของเธอดีกว่าเขามาก เธออายุน้อยกว่าลู่เจ๋อ 1 ปี แต่ปัจจุบันวิทยายุทธของเธออยู่ที่ระดับ 7 แล้ว

เหตุผลส่วนหนึ่งที่ลู่เจ๋อฝึกฝนอย่างหนักก็เนื่องมาจากสิ่งนี้ น้องสาวของเขาเป็นอัจฉริยะ ดังนั้นพี่ใหญ่จึงมีความกดดันมาก

“ไม่ เธอเห็นฉันเปลือย ฉันต่างหากที่เป็นฝ่ายเสียหาย ทำไมฉันต้องปล่อยให้เธอทุบฉันด้วย”

ลู่เจ๋อส่ายหัว

แม้ว่าตอนนี้เขาจะแข็งแกร่งขึ้นเล็กน้อย แต่เขาก็ยังอ่อนแอกว่าลู่หลี่ระดับ 7

“นาย!” ลู่หลี่รู้สึกรำคาญเมื่อเธอได้ยินสิ่งนี้ เธอหายใจเข้าออกอย่างหนักจนหน้าอกกระเพิ่ม

แต่ในไม่ช้า สายตาของเธอก็เต็มไปด้วยความสับสน เธอรู้จักพี่ชายที่คลั่งไคล้วิทยายุทธของเธอเป็นอย่างดี เขาจะพูดอะไรแบบนี้ได้ยังไง?

ที่สำคัญที่สุดคือ เขาปฏิเสธคำขอท้าสู้ของลู่หลี่ นี่มันไร้เหตุผลมาก!

แม้ว่าลู่เจ๋อจะไม่ออกไปสร้างปัญหา แต่เขาก็ชอบท้าทายน้องสาวของเขาอยู่เสมอ แม้ว่าเขาจะไม่มีวันชนะ แต่เขาก็ยังสนุกกับมัน ถ้าลู่หลี่มีเวลา เธอจะอดทนและสู้กับเขา

“ลู่เจ๋อ นายเปลี่ยนไป! นายปฏิเสธคำขอท้าสู้ของฉันจริง ๆ…สมองของนายถูกแมลงกินสมองกินเข้าไปหรือเปล่า” ลู่หลี่พูดอย่างรำคาญ

เมื่อลู่เจ๋อได้ยินแบบนั้นเขาก็เริ่มเหงื่อตก สมองเขาไม่ได้ถูกแมลงกิน แต่ความจริงมันแย่กว่านั้น

เขาแตะจมูกอย่างเชื่องช้าและยิ้ม “เธอไม่เข้าใจ ฉันกำลังพัฒนาสภาพจิตใจที่สงบนิ่งเหมือนน้ำ บางทีฉันอาจจะเหนือกว่าเธอในไม่ช้า”

ลู่หลี่รู้สึกสบสันและยกริมฝีปากขึ้น น้ำเสียงของเธอดูอันตราย “นายกำลังบอกว่าฉันจะแพ้นายเหรอ”

“เธอไม่เชื่อฉันเหรอ? ฉันบอกเธอไว้ก่อนนะ เพื่อประโยชน์ของเธอ อย่าได้ดูถูกผู้ชายตอนเด็ก!” ลู่เจ๋อกล่าวอย่างภาคภูมิใจ

จากร้อยประโยคที่เขาอยากพูดเมื่อเขายังไม่บรรลุนิติภาวะ นี่คือประโยคที่ 4 ตอนนี้ในที่สุดเขาก็มีโอกาสได้พูดมัน

จากนั้นเขาก็พูดประโยคที่ 3 ด้วยน้ำเสียงตกใจ “เด็กคนนี้น่ากลัวมาก!”

ไม่มีทางที่เขาจะยอมสู้ในวันนี้ แม้ว่าเขาข้ามไปถูกกินโดยสัตว์ต่างมิติ แต่เขาก็ยังคงไม่เห็นด้วย ถ้าเขายอมเขาคงเป็นหมา!

ลู่เจ๋อเช็ดตัวอย่างมีความสุข และโยนผ้าขนหนูและชุดนอนลงในเครื่องซักผ้า

ขณะนั้นเอง ใบหน้าของลู่เจ๋อก็มืดลง เขาค้นพบปัญหาร้ายแรง เขาไม่ได้นำเสื้อผ้ามาเปลี่ยน

ตอนนี้เขาออกไปไม่ได้ด้วยซ้ำ

เขามองไปที่ลู่หลี่ที่รออยู่นอกประตูห้องน้ำอย่างเชื่องช้า ฝืนยิ้มและพูดว่า “อะแฮ่ม หลี่หลี่ช่วยฉันที…”

เมื่อลู่หลี่กำลังจะตำหนิเขา เธอก็ได้ยินน้ำเสียงอ้อนวอนของลู่เจ๋อ ดวงตาของเธอกระพริบขณะที่เธอยิ้มอย่างน่ารักและถามว่า “พี่ชาย พี่ต้องการให้หลี่ช่วยอะไรเหรอ”

เมื่อได้ยินน้ำเสียงนุ่มนวลของลู่หลี่ ดวงตาของลู่เจ๋อก็สว่างขึ้น เขารู้สึกตื้นตัน น้องสาวของเขาเข้าใจเขาจริง ๆ

เขารีบพูดว่า “ฉันลืมเอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยน เธอช่วยไปที่ห้องฉันและเอามาให้ฉันได้ไหม”

“โอเค รอเดี๋ยวนะพี่ชาย” ลู่หลี่ตอบอย่างนุ่มนวล

จากนั้นเธอก็ไปที่ห้องของลู่เจ๋อ และหยิบเสื้อผ้าออกมา เธอคิดเกี่ยวกับชุดชั้นใน แต่ก็อายเกินไปที่จะหยิบมาและกลับไปที่ห้องน้ำ

ลู่หลี่ยิ้ม “พี่ เสื้อผ้าของพี่อยู่นี่แล้ว”

เมื่อหลู่เจ๋อได้ยินแบบนั้น ดวงตาของเขาก็สว่างขึ้น เขาแง้มประตูเล็กน้อยแล้วเอื้อมมือออกไป “หลี่ ส่งเสื้อผ้าให้ฉัน…ขอบคุณ”

ลู่หลี่เป็นคนที่ดีที่สุดและห่วงใยเขาที่สุด

เมื่อลู่เจ๋อยื่นมืออกมา เสียงที่นุ่มนวลของลู่หลี่ก็ดังขึ้น “พี่ชาย ถ้าพี่ต้องการเสื้อผ้าของพี่ พี่ต้องสัญญากับหลี่อย่างหนึ่ง

หลู่เจ๋อ “!?”

เขารู้สึกไม่ดี แต่เขาไม่มีทางเลือกเขาจึงถามว่า “อะไรเหรอหลี่หลี่?”

“แน่นอนว่าต้อง…” ใบหน้าของลู่หลี่อ่อนโยนลง “ตกลงสู้กับหลี่!”

หลู่เจ๋ออ้าปากค้าง…

ฉันขอถอนคำพูดดี ๆ เกี่ยวกับเธอ ยัยนี่ดำทั้งข้างนอกข้างในเลย!

——————————————————–