กระบี่สะบั้นเก้าสวรรค์ ตอนที่ 77 ชายเสื้อยังมิอาจสัมผัสต้อง

 

ตอนที่ 77 ชายเสื้อยังมิอาจสัมผัสต้อง

 

เสียงของเจียงไปอวดังกังวานอย่างชัดเจนไปทั่วทั้งจัตุรัสและทําให้ผู้คนนับหมื่นในจักรวรรดิชิงหยุนต่างก็ได้ยินเต็มสองหู

 

ฝูงชนเริ่มส่งเสียงดังสนทนากันและมีหลายคนเริ่มกระซิบกระซาบ

 

ในช่วงสามวันที่ผ่านมา ผู้ที่ถูกกล่าวถึงมากที่สุดก็คือเจียงไปอ และจี้เทียนซิง

 

ฝูงชนมักเอาไปพูดกันว่าเจียงไปอวกลายเป็นหินรองเท้าสําหรับการถือกําเนิดใหม่ของจี้เทียนซิง ซึ่งเรื่องนี้ทําให้เขาโกรธแค้นและไม่พอใจอีกฝ่ายเป็นอย่างมาก

 

วาจาสึกเหิมของเจียงไปอ ทําให้จอมยุทธ์หลายคนรู้สึกเห็นพ้องและได้รับแรงบันดาลใจไปด้วย พวกเขาเห็นดีเห็นงามกับคําพูดของเจียงไปอ และคาดว่าเขาจะสามารถล้มจี้เทียนซึ่งต่อหน้าผู้คนนับหมื่นลงได้

 

ผ่านไปชั่วครู่ ฝูงชนที่ส่งเสียงเชียร์และมีหลายคนร้องเรียกชื่อเจียงไปอ เป็นการให้กําลังใจ

 

ส่วนเทียนซึ่งยังคงสงบนิ่งไม่หวั่นไหวต่อคําพูดและสถานการณ์โดยรอบ ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่เจียงไปออย่างเฉื่อยชามุมปากยกโค้งขึ้นเผยรอยยิ้มคล้ายเย้ยหยัน จากนั้นก็เริ่มกล่าวออกมาว่า

 

“เจียงไปื้อ ข้าเห็นใจเจ้านัก ! แต่เอาเถอะ บางทีนี่อาจเป็นลิขิตชีวิตของเจ้าก็เป็นได้”

 

ใบหน้าของเจียงไป๋อ ดูหดหูยิ่งขึ้น แววตาทอประกายสงสัยในคําพูดของอีกฝ่าย เขาจ้องมองและถามว่า “ขี้เทียนซิงเจ้า หมายความว่าอย่างไร ว่ากล่าวมาให้ชัด !”

 

จี้เทียนซิงตอบพลางหัวเราะเยาะว่า “ยามที่ข้าได้ชื่อว่าเป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งในเมืองจักรวรรดิ เจ้าถูกไว้ใต้ฝ่าเท้าข้าจนแม้แต่ชื่อก็ยังไม่มีผู้ใดจดจําได้ เมื่อสามวันก่อนเจ้าอวดดีหวังจะสร้างชื่อเสียงแต่สุดท้ายก็ล้มเหลว แต่ขากลับทําสําเร็จจนทําให้ชื่อเสียงของข้าและข่าวเรื่องพลังยุทธ์ที่ฟื้นฟูกระจายไปทั่ว สิ่งที่เจ้าทําเป็นการตัดเย็บชุดแต่งงานให้ผู้อื่นโดยแท้ เช่นนี้ยังไม่น่าสงสารพออีกหรือ ?”

 

“นอกจากนี้ ! วันนี้เจ้าจะต้องพ่ายแพ้ข้าต่อหน้าทุกคนและพลาดสิทธิ์ในการเข้าร่วมนิกายหนุนสวรรค์ ! เจ้าคือหินรองเท้าของข้าไม่ว่าจะเป็นอดีตหรือปัจจุบัน นี่คือชะตากรรมของเจ้า

 

เมื่อจี้เทียนซิงกล่าวคําพูดทั้งหมดจบฝูงชนก็ระเบิดเสียงฮือฮาออกมา พวกเขาทุกคนแสดงสีหน้าอันซับซ้อนและดวงตาเปล่งประกายต่อวาจาโอ้อวดของจีเทียนซิง

 

“สวรรค์ ! จี้เทียนซิงกล่าวเช่นนี้ เขามั่นใจมากล้น !” 

 

“โอหัง อวดดีเกินไปแล้ว !”

 

“อัจฉริยะอันดับหนึ่งในอดีตกลับมาแล้ว แถมเขายังดูมั่นใจกว่าเดิมมาก !”

 

“สมัยก่อนเขายังดูสุภาพกว่านี้มากนัก แต่หลังจากฟื้นฟูพลังกลับมาดูเขาองอาจ อหังการยิ่งกว่าเดิมราวกับคนละคน

 

“หากขี้เทียนซิงเอาชนะเจียงไปอวได้อย่างที่พูดจริงๆ เจียงไปอ คงถูกลิขิตให้เกิดมาเป็นหินรองเท้าอย่างที่เขาพูด น่าเห็นใจไม่น้อย !”

 

คําสนทนาของฝูงชนแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็ว

 

ใบหน้าของเจียงไปื้อวดําเป็นขี้เถ้าและร่างกายสั่นสะท้านด้วยความโกรธจัด ดวงตาเต็มเปี่ยมไปด้วยเจตนาฆ่า

 

“จี้เทียนซิง เจ้ามันอวดดีเกินไปแล้ว! ข้าจะทําให้เจ้าพิการจนมิอาจฟื้นฟูกลับมาได้อีก ข้าจะให้เจ้าสํานึกว่าขยะก็ย่อมเป็นขยะวันยังค่ํา !”

 

ฟุบ !

 

เจียงไปอ ทะสิ่งกายขึ้นและคํารามออกมาพร้อมกับซัดกระบี่เข้าใส่จี้เทียนซิงอย่างดุเดือด

 

“เพลงกระบี่แปดูทองคํา !”

 

ทันทีที่ลงมือเขาก็ใช้ออกด้วยเคล็ดวิชากระบี่ที่รุนแรงที่สุดออกมา ลําแสงกระบี่สีทองแปดสายแทงเข้าหาและโจมตีจี้เทียนซิงจากทุกทิศทางเพื่อโอบล้อมร่างของเขาเอาไว้

 

จี้เทียนซิงไม่ถอยหนีและไม่คิดหลบเลี่ยง ดวงตาเฉียบคมคู่นั้นสาดประกายเย็นเยือกและปะทุพลังของตัวอ่อนกระบี่ให้แผ่พุ่งปราณกระบี่ 6 สายออกมาทันที

 

“เช้ง เช้ง เช้ง เช้ง เช้ง เช้ง !”

 

ปราณกระบี่ทองคํา 6 สายยิงออกมาจากร่างของชายหนุ่มราวกับลําแสงสายฟ้า ถักทอเป็นข่ายกระบี่และพุ่งไปที่กระบี่แปดูทองคําของเจียงไปอ

 

“ตูม !”

 

ปราณกระบี่ปะทะกับลําแสงกระบี่และระเบิดออกเป็นลำแสงสีทอง ณ จุดตกกระทบ

 

ลําแสงกระบี่ทองคํา 8 สายของเจียงไป๋อแตกกระจายและสลายไปในพริบตา

 

เจียงไป๋อ หน้าถอดสีไปชั่ววูบแต่ก็ยังไม่คิดรามือ เขาโยนร่างตนเองเข้าหาจี้เทียนซิงอีกครั้งและซัดลําแสงกระบี่ 8 สายออกมาอีกคํารบ

 

“งูทองร่ายรํา !”

 

ลําแสงกระบี่ 8 สายปะทุพลังอันเกรี้ยวกราดและดุดันออกมามันทําให้เกิดคลื่นวายุอันรุนแรงพัดกระหนําบนลานประลอง

 

จี้เทียนซิงสีหน้าไม่เปลี่ยน เขาสลับกระบี่มังกรดําไปไว้ที่มือซ้ายและใช้มือขวาควบคุมปราณกระบี่ทั้ง 6 สายด้วยศาสตร์ลับอี้เจี้ยนให้บินกลับไปสู้ต่อ

 

“เช้ง เช้งเช้ง !”

 

6 ปราณกระบี่แตกออกเป็น 12 ปราณกระบี่ มันผสานกับความเร็วและควบแน่นกลายเป็นขายกระบี

 

ยิ่ง !

 

ขายกระบี่ปิดกั้นลําแสงกระบี่ทั้ง 8 สายของเจียงไป๋อ” และโยงใยไปห้อมล้อมอีกฝ่ายราวกับคลื่นสายฟ้า

 

ฉัวะ ฉัวะ ฉัวะ!

 

เจียงไป๋อ ตกอยู่ในอันตรายในทันที ภายในพริบตาเขาถูกเฉือนด้วยข่ายปราณกระบี่จนโลหิตสีแดงสดไหลซึมออกมา 

 

“ระบําเอ้ย ! นี่มันเพลงกระบี่ผีสางอันใด !”

 

เจียงไปอ ทั้งตกใจและเต็มไปด้วยโทสะ เขาฟาดฟันกระบี่ไปมาอย่างรวดเร็วเพื่อต่อต้านการบีบรัดของข่ายกระบี่

 

จี้เทียนซิงที่ยืนอยู่ด้านหน้าใช้ศาสตร์ลับออี้เจี้ยนเพื่อควบคุมปราณกระบี่ที่ละเส้นสายให้ผลัดกันโจมตีเจียงไปอ” 

 

เจียงไปอ ไร้หนทางตอบโต้ ลําพังแค่ตาข่ายกระบี่ที่บีบล้อมเอาไว้เขาก็ยังไม่อาจทําลายได้ นับประสาอะไรกับการเข้าใกล้จี้เทียนซิง

 

ผู้คนหลายหมื่นคนในจัตุรัสมองดูภาพนี้ด้วยสีหน้าโง่งม

 

ทุกคนเต็มไปด้วยสีหน้าที่บิดเบี้ยวหวาดกลัวและตื่นตระหนกอย่างยิ่ง จากนั้นก็ระเบิดเสียงสนทนาออกมา

 

“สวรรค์ช่วย ! นั่นมันศาสตร์กระบี่แขนงใด ? เหตุใดข้าไม่เคยพบเคยเห็นมาก่อนเลย”

 

“เหลือเชื่อ ! จี้เทียนซิงสามารถควบคุมปราณให้ปรากฏเป็นกระบี่และออกมาโจมตีได้ ?”

 

“นี่มันใช่สิ่งที่จอมยุทธ์ระดับเขตแดนต้นกําเนิดแท้จริงทําได้แน่หรือ !? การควบคุมคลื่นกระบให้ออกไปโจมตีจากระยะไกล ศาสตร์ระดับนี้กล่าวกันว่ามีเพียงจอมยุทธ์ระดับแก่นกําเนิดที่ทําได้ใช่หรือ ?

 

“เพลงกระบี่แขนงนี้ยอดเยี่ยมมาก วันนี้ข้าได้เปิดหูเปิดตาแล้ว !”

 

“ไม่น่าแปลกใจที่จี้เทียนซิงเต็มเปี่ยมไปด้วยความใจและกล้าอวดดีราวกับไม่เห็นเจียงไปออยู่ในสายตา ที่แท้มันมีเพลงกระบี่ที่น่าอัศจรรย์เป็นทุนรอน !”

 

“เจียงไปอไม่สามารถทําลายได้แม้กระทั่งปราณกระบี่เล่มเดียว นับประสาอะไรกับจะแตะชายเสื้อจี้เทียนซิง แบบนี้จะสู้กันได้อย่างไร ?”

 

“เฮ้อ… ชัดเจนแล้ว เจียงไปอ แพ้พ่าย !”

 

เวลาผ่านไปเรื่อยๆ

 

อาภรณ์สีขาวอันองอาจหรูหราของเจียงไป๋อถู กตัดเป็นท่อนๆด้วยปราณกระบี่ราวกับกองผ้าขี้ริ้ว เขาไม่ต่า งอะไรกับเปลือยเปล่า

 

ยิ่งไปกว่านั้น ทั่วร่างของเขายังเต็มไปด้วยรอยฟกช้ําและบาดแผลจากปราณกระบีที่เชือดเฉือนมากกว่า 60 แผลจนเลีอดไหลออกมาอย่างต่อเนื่องจากแผลเหล่านั้นจนอาบชโลมอาภรณ์ให้กลายเป็นสีแดงสด

 

มีหลายครั้งที่เจียงไปอ พยายามฝ่าทะลวงข่ายกระบี่ออกไปด้วยสภาพทุลักทุเลอย่างหมดท่า จนดูเหมือนจะทําลายข่ายกระบี่ได้สําเร็จก็จริง อย่างไรก็ตาม สายธารกระบี่ทั้ง 12 อยู่ภายใต้การควบคุมของจี้เทียนชิงราวกับว่ามันมีสติปัญญาและจิตวิญญาณเป็นของตัวเอง !

 

ต่อให้เจียงไปอ ฝืนใช้กําลังฝ่าแยกขายกระบออกไปได้แต่ขี้เทียนซิงก็ควบคุมปราณกระบีให้มาเติมเต็มช่องว่างได้แทบจะทันที

 

ดังนั้นเจียงไป๋อ จึงไม่สามารถหนีรอดไปจากการบีบรัดของข่ายกระบี่ได้เลย อาการบาดเจ็บของเขาเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องใบหน้าซีดขาวราวกับกระดาษและพลังลมปราณสูญสลายไปอย่างรวดเร็ว

 

หลังจากความพยายามครั้งที่สิบ กระบี่ในมือของเจียงไป๋อวี่ก็ถูกปัดกระเด็นด้วยปราณกระบี่สายหนึ่งจนตกไปใต้เวที –

 

วูบ !

 

ข่ายกระบี่หดหายอย่างกะทันหันและแปรเปลี่ยนเป็นปราณกระบี่หกสายที่ล่องลอยกลางอากาศอย่างเงียบงันแต่พวกมันชี้จ่อไปที่ศีรษะและลําคอของเจียงไปอ”

 

ผลตัดสินแล้ว…

 

จี้เทียนซิงมองไปที่เจียงไปอและตะโกนออกมาด้วยน้ําเสียงที่ไม่แยแส “เจียงไปอ” นี่คือชะตาของเจ้า จงยอมรับความพ่ายแพ้เสีย !”

อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ novelza.com

เจียงไป๋อ ผู้ซึ่งถูกปกคลุมไปด้วยเลือดกําลังหอบหายใจยืนอยู่บนเวทีด้วยร่างกายที่ราวกับจะพังทลายลงได้ทุกเมื่อ

 

เขาไม่สามารถยอมรับผลการต่อสู้นี้ได้ !

 

เขารู้สึกไม่อยากเชื่อว่าตนเองจะพ่ายแพ้ต่อจี้เทียนซิงผู้ซึ่งถูกเขาสบประมาทมานับครั้งไม่ถ้วน แถมยังไม่สามารถแตะได้แม้แต่ชายเสื้อของอีกฝ่ายด้วยซ้ํา !

 

ในขณะนี้เองความภาคภูมิใจและความมั่นใจของมันถูกจี้เทียนซิงบดขยี้จนหมดสิ้นแล้ว !

 

ตอนนี้จะให้ทิ้งศักดิ์ศรีและยอมรับความพ่ายแพ้งั้นหรือ ? 

 

ต่อหน้าผู้คนในเมืองจักรวรรดินับหมื่น ?

 

เจียงไป๋อ ทําไม่ได้เด็ดขาด !

 

เขาจ้องไปที่จีเทียนซิงด้วยดวงตาพร่ามัวและร่ําร้องออกมาว่า “ไม่ ! ไม่มีทาง จี้เทียนซิง ! ข้าไม่มีวันยอมแพ้ต่อเจ้า !”

 

จี้เทียนซิงมุ่นหัวคิ้วและกล่าวอย่างไร้อารมณ์ว่า “ไม่ยอมแพ้? ย่อมได้ งั้นข้าจะโยนเจ้าลงไปเอง”

 

วูบ !

 

เมื่อสิ้นเสียงจี้เทียนซิงก็ไหวร่างพุ่งไปปรากฏตัวที่เบื้องหน้าของเจียงไปอ และยกเท้าขึ้นถีบเข้าที่ยอดอก

 

เจียงไปอ ที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสและเป็นดั่งลูกธนูที่ถูกยิงออกไปสุดหล้าแล้ว ย่อมไม่สามารถต้านทานและหลบหนีได้

 

” ปง !

 

ด้วยเสียงจากฝ่าเท้ากระทบยอดอก เฉียงไป๋อ ก็ถูกถีบจนลอยขึ้นเป็นเส้นโค้งกลางอากาศและกระแทกพื้นหลายตลบก่อนที่จะหยุดลง

 

เขาพยายามในกายเพื่อลุกขึ้นและตะโกนออกมา

 

“จี้เทียนซิง ! เจ้า …

”

 

จากความอัปยศอดสูอย่างที่สุดทําให้เขาอาเจียนออกมาเป็นเลือดและตัวสั่นเทิ้ม เขาคิดจะเอ่ยปากพูดและเลือดลมติกลับจนหมดสติไป