มนุษย์เราเมื่อเผชิญกับวิกฤตคับขัน มักจะระเบิดศักยภาพอันไร้ขีดจำกัดออกมา แม้แต่อันหลินก็ไม่เว้น

เมื่อเขาสัมผัสได้ว่า มีพลังที่น่ากลัวอย่างยิ่งกำลังก่อตัวขึ้นด้านหลัง ในที่สุดเขาก็ระเบิดพลังออกมา!

“สาวน้อยนักเวทย์ ไว้ชีวิตข้าเถอะ! ข้าแค่ผ่านมาซื้อซีอิ๊ว[1] เท่านั้น!”

อันหลินคนเมื่อก่อนปล่อยความดังเสียงได้แค่ 120 กว่าเดซิเบล ทว่าตอนนี้เขารู้สึกถึงภัยคุกคามของความตาย จึงปล่อยเสียงดังเกิน 200 เดซิเบลออกมา!

หากนี่ไม่ใช่การระเบิดพลังจะเรียกอะไร!

หญิงสาวข้างหลังได้ยินเสียงก็โพล่งขึ้นมาว่า ‘เอ๊ะ’ พลังที่ก่อตัวบนคทาเริ่มสลายไป

“ได้…ได้ผลเหรอ”

อันหลินสัมผัสได้ว่าแรงกดดันด้านหลังว่างเปล่า บอลแสงที่พันธนาการตัวเองก็หายไปด้วย ก็อดอุทานด้วยความตกใจไม่ได้

ไม่นาน เขาก็รู้สึกได้ว่ามีคนกำลังจิ้มที่หลังเขาเบาๆ

เมื่อเขาหันกลับไป ก็พบหญิงสาวที่มีใบหน้างดงามอย่างยิ่ง เหาะมายืนตรงหน้าเขาแล้ว กำลังประเมินเขาอย่างสงสัย

“เจ้าเป็นใครกันแน่ ถึงได้รู้ว่าข้าคือสาวน้อยนักเวทย์” หญิงสาวนั่งอยู่บนคทาขนนก เอียงหน้าเล็กน้อย ดวงตาสีม่วงคู่งามกำลังกะพริบใส่อันหลิน เห็นได้ชัดว่าสงสัยเป็นอย่างยิ่ง

“ข้าชื่ออันหลิน ข้ามาจากโลกมนุษย์ เคยเห็นตัวละครหนึ่งในเกมแต่งตัวคล้ายเจ้ามาก ถึงได้ตะโกนออกมาด้วยความร้อนใจ” อันหลินตอบตามความจริง

“โลกมนุษย์!” ดวงตาของหญิงสาวผมชมพูเปล่งประกาย ชี้หน้าอันหลินแล้วพูดว่า “ข้านึกออกแล้ว เจ้าคืออันหลิน เด็กเส้นที่เส้นใหญ่ที่สุดของสำนักเรา!”

อันหลินเกาหัวหัวเราะแหะๆ มองออกว่าเขามีชื่อเสียงในสำนักมากจริงๆ แม้แต่สาวน้อยนักเวทย์ก็รู้จักฉายาของเขา!

แม้ฉายานี้ฟังดูแล้ว จะทำให้เขาเกิดความรู้สึกอยากร้องไห้ก็ตาม…

หญิงสาวกระโดดลงจากคทา เดินมายืนตรงหน้าอันหลิน พูดยิ้มๆ ว่า “เจ้าเล่นลีกออฟเลเจนด์เป็นเหมือนกันใช่ไหม”

อันหลินพยักหน้า สมัยเรียนเขามักจะเล่นเกมกับเพื่อนบ่อยๆ  ได้ระดับเพชรจากการแข่งขันจัดอันดับของซีซั่นที่แล้ว ก็นับว่าเป็นมือฉมังในเกมนั้นอยู่

“เย้ ดีจังเลย!”

หญิงสาวดีใจอย่างเห็นได้ชัด จากนั้นนางก็ล้วงมือถือเครื่องหนึ่งออกมา ยื่นให้อันหลิน…

อันหลินมองมือถือสีชมพูในมือ ยืนนิ่งอยู่กับที่

“ใช้มือถือไม่เป็นหรือ” หญิงสาวเห็นอันหลินทำหน้ามึนงง จึงเอ่ยปากถาม

“ใช้… ใช้เป็น” อันหลินได้สติกลับมา เริ่มเปิดมือถืออย่างคล่องแคล่ว

ผู้บำเพ็ญเซียนคนหนึ่ง ยื่นมือถือมาให้ตัวเองเครื่องหนึ่ง…

ช่างเป็นภาพที่ถามว่าพิลึกแค่ไหน ก็คงตอบว่าพิลึกเป็นที่สุด!

อันหลินพูดอย่างงงงวยว่า “จะว่าไป เจ้าให้มือถือเครื่องนี้กับข้าทำไม”

หญิงสาวล้วงมือถือสีชมพูอีกเครื่องออกมา พูดอย่างตื่นเต้นว่า “เรามาเล่นโหมด SOLO[2] ของลีกออฟเลเจนด์กัน หากเจ้าชนะ ข้าจะปล่อยเจ้าไป!”

อันหลิน “…”

ในใจของอันหลินฮึกเหิม ทว่าใบหน้าอันหลินกลับมึนงง!

คนคนนี้เป็นนักพรตจริงหรือ  คงไม่ใช่สาวน้อยโอตาคุ[3]ที่ข้ามมิติมาจากโลกมนุษย์หรอกนะ

อีกอย่าง ใช้มือถือเล่นเกมลีกออฟเลเจนด์มีกี่ความหมายกัน

แน่ใจนะว่าเป็นลีกออฟเลเจนด์ แต่ไม่ใช่ลีคออฟคิงอะไรนั่น! ยิ่งไปกว่านั้น แดนบำเพ็ญเซียนเชื่อมต่ออินเตอร์เน็ตได้ด้วยหรือ ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย!

อันหลินมีคำพูดผรุสวาทมากมายที่อยากจะพ่นออกมา แต่อำนาจของสาวน้อยนักเวทย์ค้ำคอ เขาจึงทำได้แค่อดทนอดกลั้น กดไอคอนของเกมลีกออฟเลเจนด์ในมือถือเงียบๆ…

เป็นไปตามคาด หลังเข้าสู่เกม มันเป็นหน้าจอของเกมลีคออฟคิง

ตัวละครของเขามีชื่อว่า ‘แอปเปิ้ลน้อยผู้น่ารัก’

หลังล็อกอินเข้าสู่ระบบเกมแล้ว ก็มีหน้าต่างเด้งขึ้นมาบนอินเตอร์เฟสของเขา

‘แอปเปิ้ลน้อยผู้งดงาม’ ได้รับคำเชิญให้เข้าร่วมโหมด SOLO

ข้อความนี้มาจากหญิงสาวคนนั้น มือถือนี่เชื่อมอินเตอร์เน็ตได้จริงๆ ด้วย!

อันหลินตกใจไม่น้อย เขากดปุ่ม ‘ตอบรับ’ เข้าสู่อินเตอร์เฟสของการเลือกฮีโร่

หลังเข้าสู่อินเตอร์เฟสเลือกฮีโร่ เขาก็อึ้งไป

คุณพระ อินเตอร์เฟสของลีคออฟคิง แต่ทำไมฮีโร่ข้างในถึงได้เป็นตัวละครของลีกออฟเลเจนด์หมดเลยล่ะ!

ขณะนั้นเอง หญิงสาวผมชมพูก็ขยับเข้ามาพิงตัวอันหลิน พูดเสียงน่าฟังว่า “การสื่อสัญญาณของค่ายกลในมือถือสองเครื่องนี้ มีระยะทางที่จำกัด มา เรามาชิดกัน สัญญาณจะได้ดีหน่อย”

อันหลิน “…”

ที่แท้ก็เป็นมือถือที่ผ่านการดัดแปลงนี่เอง อีกอย่าง แม้แต่เกมก็ผ่านการดัดแปลงมาเช่นกัน!

ความสามารถของนางเกินกว่าที่เราจินตนาการไว้เยอะ เราควรจะชมนางว่าเป็น ‘อัจฉริยะ’ หรือเปล่า

อันหลินเลือกฮีโร่ที่ชื่อจอมเวทย์แม่มด ตอนแรกเขาอยากเลือกริเว่น นั่นเป็นฮีโร่ที่เขาถนัดมากที่สุด แต่กดสกิลสลับกับการโจมตีปกติ[4]ด้วยความเร็วแสงในเวอร์ชั่นมือถือ เขาทำไม่เป็นจริงๆ…

หลังทั้งคู่เลือกฮีโร่แล้ว การแข่งขันโหมด SOLO ที่ตัดสินชะตาชีวิตของอันหลิน ก็เริ่มต้นขึ้นแล้ว

ทั้งสองคนนั่งอยู่บนหินก้อนเดียวกัน ต่างก็จดจ้องหน้าจอมือถือด้วยความตึงเครียด นิ้วมือเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว

หญิงสาวคนนั้นเลือกลักซ์ แถมยังใช้สกิน[5]ของสาวน้อยนักเวทย์อีกด้วย ดูท่านางจะชื่นชอบรูปลักษณ์ของตัวละครนี้มากจริงๆ

อันหลินคิดในใจว่าหากทั้งคู่ใช้คอมพิวเตอร์แข่งขันโหมด SOLO ครั้งนี้ล่ะก็ หญิงสาวเลือกลักซ์ เขาเลือกแม่มด แบบนั้นต่อให้หญิงสาวจะอยู่ในระดับมาสเตอร์ เขาก็มีความมั่นใจว่าจะจัดการนางได้ นี่มันข้อได้เปรียบของฮีโร่ชัดๆ!

ทว่าลีกออฟเลเจนด์เวอร์ชั่นมือถือในตอนนี้… กลับทำให้อันหลินไม่กล้าปักธง[6]ตามใจชอบแล้ว

โชคดีที่สกิลในเกมไม่มีการเปลี่ยนแปลง ยังคงเป็น Summoner skill[7]สองชนิดเหมือนเดิม บวกกับสกิลฮีโร่สี่ชนิด เพียงแค่เปลี่ยนเป็นการควบคุมด้วยมือ

กติกา SOLO ของหญิงสาวคือ ‘ใครทำลายคริสตัลของอีกฝ่ายได้ก่อน คนนั้นเป็นฝ่ายชนะ’

กติกานี้เป็นตัวกำหนดชะตาของการแข่งขันครั้งนี้ เป็นศึกผลาญพลังอันยาวนาน แต่อันหลินยังคงไม่ลืมข้อได้เปรียบที่เคยสั่งสมมา

อันหลินควบคุมอยู่สองนาที ก็เริ่มถนัดมือขึ้นมาแล้ว

อันที่จริง มันไม่ค่อยต่างกับการบังคับของลีคออฟคิงมากนัก

หลังเลื่อนเป็นขั้นสอง เขาตั้งใจว่าจะใช้มานา[8]ของจอมเวทย์แม่มดสักตั้ง

หญิงสาวคนนั้นขว้างสกิล E ของสตรีแห่งแสงได้เบี้ยวมาก เอกฐานแห่งแสงระเบิดข้างหลังจอมเวทย์แม่มด โจมตีไม่โดน

จากนั้นสตรีแห่งแสงก็ถูกจอมเวทย์แม่มดใช้สกิล Q กับ W โจมตีต่อเนื่อง ปริมาณเลือดลดไปหนึ่งในสาม

อันหลินบังคับให้จอมเวทย์แม่มดขยับไปข้างหลังอย่างพออกพอใจ ระหว่างที่บังคับถูกสตรีแห่งแสงโจมตีปกติเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

ครั้งนี้ได้เปรียบแล้ว เขายิ้มบางๆ จากนั้นมองไปที่ปริมาณเลือดของตัวเอง ลดลงแค่สองในสามเท่านั้น

เอ๊ะ สองในสามงั้นเหรอ

อันหลิน “…”

เดี๋ยวนะ เรามองผิดไปหรือเปล่า ทำไมเราเหลือปริมาณเลือดแค่สองในสามล่ะ!

อันหลินกะพริบตาปริบๆ อึ้งไปเล็กน้อย

ขณะนั้นเอง เขาไม่ทันระวังถูกสตรีแห่งแสง Auto attack ไปอีกที จากนั้นปริมาณเลือดก็กลายเป็นหนึ่งในสาม…

ข้อสันนิษฐานอันน่ากลัวผุดขึ้นในใจอันหลิน นิ้วมือของเขากดเปิดข้อมูลค่าสถานะของสตรีแห่งแสงอย่างสั่นเทา จ้องมองที่ค่าสถานะด้วยสีหน้าตึงเครียด

‘ค่าสถานะเมื่อออก Doran’s Ring มีข้อมูลดังนี้’

‘พลังโจมตี 65+150’

‘พลังเวทย์ 25+150’

อันหลินกดปิดหน้าต่างค่าสถานะเงียบๆ มองหญิงสาวที่กำลังจดจ่ออยู่กับเกมอย่างตื่นเต้นข้างๆ ด้วยดวงตาที่ชื้นแฉะ

ในขณะนั้นเอง จอมเวทย์แม่มดของเขาก็ถูกการโจมตีปกติของเลอบลังโจมตีไปทีหนึ่ง

“First blood!”[9]

เสียงของระบบช่างดังกังวานปานฉะนี้

“เย้!” หญิงสาวชูมือด้วยความดีใจ ร้องตะโกนอย่างลิงโลด

จากนั้น นางก็สังเกตเห็นสายตาของอันหลิน จึงหันหน้ามามอง “เอ๊ะ เจ้ามองข้าทำไม แม้ข้าจะรูปโฉมงดงาม แต่ขอให้เจ้าช่วยตั้งใจเล่นเกมนี้หน่อย ใจลอยไม่ดีนะ สิ่งที่ข้าต้องการคือการต่อสู้ที่เท่าเทียม!”

การต่อสู้ที่เท่าเทียมงั้นเหรอ

ริมฝีปากของอันหลินสั่นระริก สุดท้ายก็รวบรวมความกล้าแล้วพูดว่า “ข้ามีคำถาม ทำไมสตรีแห่งแสงของเจ้าถึงได้มีคุณสมบัติพิเศษเพิ่มมา…”

“อ้อ เจ้าหมายถึงอันนั้นเหรอ” หญิงสาวยิ้มกริ่ม อธิบายว่า “ข้าชอบตัวละครสตรีแห่งแสงมาก ข้าก็เลยติดตั้งสกิล ‘การอวยพรแห่งเทพ’ ให้กับนางไงล่ะ!”

สำหรับคำตอบที่ไร้สาระแบบนี้ อันหลินทำได้แค่พยักหน้าอย่างจนใจ จากนั้นจดจ่อกับเกมอีกครั้ง

เขาเข้าใจความหมายของประโยคนั้นแล้ว ความหมายของหญิงสาวคนนั้นคือ

‘ข้าจะโกง เจ้ายุ่งอะไรด้วย’

………………………..

[1] ซื้อซีอิ๊ว ศัพท์ในโลกอินเตอร์เน็ต หมายถึง ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์

[2] SOLO คือ การเล่นเกมที่ผู้เล่นเล่นแบบเดี่ยว

[3] โอตาคุ เป็นคำที่ใช้เรียกผู้ที่มีความคลั่งไคล้กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่นโอตาคุอนิเมะ มังงะ หรือโอตาคุเกมเมอร์ เป็นต้น

[4] การโจมตีปกติ หรือ Auto attack คือการโจมตีทั่วไปของตัวละคร

[5] สกิน  คือ ลักษณะปรากฏอีกรูปแบบหนึ่งของฮีโร่ บางสกินมีการเพิ่มลูกเล่นหรือลักษณะพิเศษอื่นเพิ่มเติม เช่น เอฟเฟกต์ เสียง

[6] ปักธง (立flag) เป็นคำศัพท์ในอินเตอร์เน็ต แปลว่า ตั้งเป้าหมาย

[7] Summoner skill เป็นเหมือนสกิลพิเศษที่ผู้เล่นสามารถเลือกใช้งานได้ 2 สกิล จากทั้งหมด 7 ชนิด

[8] มานา หรือ Mana คือ พลังเวทมนตร์

[9] First Blood คือ การสังหารฮีโร่ตัวแรกของเกม เสียงจะดังขึ้นเมื่อสังหารตัวละครในเกมเป็นครั้งแรก