ตอนที่ 5 ความลับของหงอวี้ชือ

 

เมื่อชูมู่เยว่เห็นว่าหงอวี้ชือเคยเสพยา รอยยิ้มจึงปรากฏขึ้นตรงมุมปาก

 

หงอวี้ชือไม่รู้ว่าทำไมชูมู่เยว่ถึงยิ้มแปลก ๆ

 

ชูมู่เยว่ทราบว่าหงอวี้ชือใช้ยาอี ถึงแม้ยาอีจะไม่รุนแรงเท่ากับยาเสพติดชนิดอื่น มันก็ยังอยู่ในหมวดยาเสพติด และยังมีผลเสียกับร่างกาย

 

ดังนั้นชูมู่เยว่จึงเผยรอยยิ้มเพราะรู้สึกได้เปรียบ

 

เธอนั่งลงมองหงอวี้ชือก่อนจะกล่าวเบา ๆ “หงอวี้ชือ ฉันไม่คาดคิดเลยนะว่าเธอจะใช้ยาด้วยน่ะ!”

 

เมื่อได้ยินคำว่า ‘ยา‘ ม่านตาของหงอวี้ชือถึงกับหดเล็กลง ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความตกตะลึงและเหลือเชื่อ

 

‘มันรู้ได้ยังไงว่าเราเสพยา?’

 

‘แม้แต่เซียเจี่ยหรงและฮวงเย่หรูที่เป็นลูกน้องยังไม่รู้เรื่องนี้เลย! มันรู้ได้ยังไง!’

 

เมื่อเห็นอาการตกใจของหงอวี้ชือ รอยยิ้มของชูมู่เยว่ก็กว้างขึ้นไปอีก

 

‘อย่างที่เธอคาดไว้ หงอวี้ชือเสพยา แต่ไม่มีใครรู้’

 

“นี่คุณหง อยากให้ทุกคนรู้ว่าเธอทำอะไรไว้ไหม!” ชูมู่เยว่กระซิบข้างหูหงอวี้ชือ “ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่า หากครอบครัวหรืออาจารย์ทราบเรื่องนี้แล้วมันจะเป็นยังไง?”

 

หัวใจหงอวี้ชือกระโดดขึ้นมาทันที เธอเงยหน้ามองชูมู่เยว่อย่างโกรธเคือง

 

ชูมู่เยว่ยิ้มกลับขณะมองหงอวี้ชือ

 

“ชูมู่เยว่ ถ้าเธอกล้าพูดออกมา ฉันไม่ปล่อยเธอไว้แน่!” หงอวี้ชือกัดฟันแน่นขณะขู่ชูมู่เยว่

 

ชูมู่เยว่ยักไหล่ “ไม่ต้องห่วง ฉันยังไม่คิดจะบอกใครเรื่องของเธอตอนนี้หรอก! ฉันจะปล่อยให้เธอวิตกไปสักพักก่อน!”

 

“แก…” หงอวี้ชือโกรธจนหน้าแดงหน้าดำ มันทำให้เธอหายใจแรงขึ้นอย่างชัดเจน

 

ฮวงเย่หรูและเซียเจี่ยหรงอยู่ห่างจากหงอวี้ชือเล็กน้อย ทั้งสองจึงไม่ได้ยินเรื่องการเสพยาของหงอวี้ชือ

 

พวกเธอเห็นแค่หงอวี้ชือกำลังมองชูมู่เยว่อย่างหวาดกลัวและโกรธเท่านั้น สิ่งนี้ยิ่งทำให้ทั้งสองกลัวที่จนไม่กล้าพูดอะไร พวกเธอนอนหงายและทำตัวเหมือนเป็นอากาศธาตุ

 

เพราะกลัวว่าหากส่งเสียงพูดอะไรออกไป ชูมู่เยว่จะหันมาหาเรื่องพวกเธอแทน เพราะพวกเธอก็เป็นหนึ่งในผู้สมรู้ร่วมคิดผลักชูมู่เยว่ตกหน้าผา

 

ถึงแม้พวกเธอจะไม่ได้เป็นคนผลัก แต่มันก็เป็นข้อหาที่ใหญ่หลวงที่ร่วมมือกับหงอวี้ชือ อีกทั้งยังทำให้ชูมู่เยว่เกลียดไปด้วย

 

อย่างไรก็ตาม ยิ่งทั้งสองอยากให้ชูมู่เยว่ไม่สนใจมากเท่าไหร่ พระเจ้าก็ยิ่งเหมือนอยากให้ทั้งสองลิ้มรสความกลัวมากเท่านั้น

 

ชูมู่เยว่กวาดสายตาไปทางเซียเจี่ยหรงและฮวงเย่หรู ทั้งสองคนย่นคอลงทันที เวลานี้ไม่มีใครกล้าสบตากับชูมู่เยว่ ร่างของทั้งสองคนสั่นเทาอย่างเห็นได้ชัด

 

“ฮึ่ม!” เมื่อได้ยินเสียงอุทานของชูมู่เยว่ พวกเธอถึงกับสะดุ้งโหยงราวกับหัวใจจะหลุดออกมา

 

“ระวังตัวไว้ให้ดี!” ชูมู่เยว่ตบไหล่หงอวี้ชือและค่อย ๆ ยืนขึ้น

 

ตอนนี้เธอไม่มีเวลามาเล่นกับหงอวี้ชือ เธอต้องการมั่นใจในสิ่งที่เกิดขึ้นกับดวงตาของตัวเองก่อนว่ามันคืออะไร

 

สำหรับการแก้แค้นนั้นยังมีเวลาให้ทำอีกมาก ดวงตาคือสิ่งทำสำคัญที่สุด

 

บางทีมันอาจจะมีอะไรพิเศษมากกว่านี้ซ่อนอยู่ก็เป็นได้!