ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม – ตอนที่ 60 ฝีมือการแสดงของข้าไม่มีพิรุธ!
“เจ้าผีร้ายจะหนีไปไหน!”
อันหลินระเบิดความเร็วอันน่าตะลึง ปล่อยหมัดใส่ผีร้ายระดับแม่ทัพที่ถูกลำแสงสีทองจัดการเมื่อครู่นี้!
ใครจะรู้ว่าร่างของผีร้ายปราดเปรียวยิ่งนัก บิดตัวราวกับปลาไหล หลบการโจมตีของเขาได้
ร่างของผีร้ายดำสนิทหนืดข้น เป็นเหมือนผ้าสีดำที่พริ้วไหวตามแรงลมภายใต้ม่านรัตติกาล
เมื่ออันหลินเข้าใกล้มัน ก็รับรู้ถึงความรู้สึกด้านลบอย่างรุนแรง
มันเป็นความสับสน ความกลัว ความเจ็บปวดและความสิ้นหวังผสมปนเปกัน ปล่อยออกมาเป็นพลังงาน
เสียงร้องไห้โหยหวนดังก้องไปทั่ว ไม่เพียงแค่บาดหู แต่ราวกับเสียงสามารถส่งผลต่อสมอง ทำให้เกิดความรู้สึกด้านลบต่างๆ นานา
จู่ๆ ร่างของผีร้ายก็บิดตัวอย่างแรง จากนั้น สิบอุ้งมือมารสีดำสนิทก็เริ่มยืดยาว จะฉีกร่างของอันหลิน
หมัดสะเทือนขุนเขา!
อันหลินปล่อยหมัดออกไป หมัดสีทองหนึ่งจั้งพุ่งออกไปพร้อมกับอานุภาพมหาศาล
อุ้งมือมารดำทะมึนถูกหมัดสะเทือนขุนเขาซัดจนแหลกสลาย แต่หมัดยังคงพุ่งไปข้างหน้าไม่หยุด
ผีร้ายใช้เสี้ยววินาทีที่หมัดหยุดชะงัก บิดร่างแล้วเบี่ยงตัวหลบการโจมตีอันทรงพลังอีกครั้ง จากนั้นเริ่มหนีอีกครั้ง
“เถียนหลิงหลิง! มีวิธีจับผีร้ายตัวนี้หรือเปล่า” อันหลินตะโกนถามหญิงสาวที่อยู่ข้างหลัง
ไม่ต้องรอให้อันหลินบอก ในมือเธอถือยันต์แผ่นหนึ่งไว้นานแล้ว จดจ้องผีร้ายที่กำลังหลบหนี ปากพึมพำร่ายมนตร์
“โซ่พันธนาการวิญญาณสี่มงคล ไป!”
ยันต์สาดแสงสว่างโชติช่วงในพริบตา โซ่ทองสี่เส้นพุ่งไปหาผีร้ายราวกับเป็นงูศักดิ์สิทธิ์
แม้ผีร้ายระดับแม่ทัพตัวนี้จะคล่องแคล่วปราดเปรียว แต่ก็หนีการตามล่าของโซ่ทองไม่พ้น โซ่สี่เส้นพันธนาการตัวมันภายในพริบตา
“โซ่พันธนาการวิญญาณยื้อได้ไม่นาน นายรีบหน่อย!” เถียนหลิงหลิงพบว่ายันต์ในมือเริ่มลุกไหม้ ก็อดพูดอย่างร้อนรนไม่ได้
ผีร้ายเริ่มร้องไห้โหยหวนอีกครั้ง เริ่มระเบิดพลังทั้งหมด เพื่อลองทำลายพันธนาการ
แต่ทว่า มันยังทำลายพันธนาการไม่ได้ หมัดแสงทองขนาดใหญ่ก็พุ่งเข้ามา
ตูม!
พลังบริสุทธิ์ปะทุ ทำให้ร่างของผีร้ายระเบิด
ร่างบิดเบี้ยวสีดำกำลังเลื้อยไปเลื้อยมาไม่หยุด
เจ้าตัวนี้ประหลาดมาก อันหลินกังวลว่าหากจัดการไม่ดีจะเกิดเหตุไม่คาดฝัน จึงหมดอารมณ์จะศึกษาต่อ
ด้วยเหตุนี้เอง เขาจึงปล่อยหมัดสะเทือนขุนเขาใส่ผีร้ายบนพื้นอีกครั้ง!
ตูม!
ผิวดินถูกหมัดสะเทือนขุนเขากระแทกจนยุบลงไป
ร่างบิดเบี้ยวของผีร้าย ก็ถูกพลังมหาศาลของกำปั้นบดขยี้ สุดท้ายก็มลายหายไปจนหมดสิ้น
“ฟู่ เรียบร้อย!” อันหลินปรบมือ ทำหน้ากระหยิ่มยิ้มย่อง
หลังทั้งคู่จัดการผีร้ายระดับแม่ทัพแล้ว นับว่าปิดคดีของหมู่บ้านหวงซี
ในขณะเดียวกัน มีใยแมงมุมสีขาวแวววาวกระจุกหนึ่งปรากฏขึ้นตรงใจกลางของหลุม
มันโผล่มาจากร่างของมันหลังผีร้ายถูกกำจัดแล้ว
แต่เห็นได้ชัดว่าอันหลินไม่ทันสังเกตเห็นใยแมงมุมกระจุกนี้
ไกลออกไปจากผืนป่า ชายสวมชุดนักพรตสีดำคนหนึ่งกำลังจดจ้องมาทางอันหลินด้วยความตื่นตระหนก ปากพึมพำไม่หยุดว่า
“รีบมองลงไปข้างล่างสิ ข้างล่างน่ะ ใยแมงมุมกระจุกใหญ่ปานนั้นไม่เห็นหรือไง…”
ขณะนั้นเอง หญิงสาวตัวเล็กน่ารักก็วิ่งไปหาอันหลิน
เมื่อชายชุดดำเห็นฉากนี้ก็ระทึกใจ “อ่า ผู้ชายตาบอด แต่ผู้หญิงคนนี้น่าจะรู้ตัวนะ!”
จากนั้น หญิงสาวกับชายหนุ่มก็พูดคุยกันอย่างออกรส เมินหลุมนั่นอย่างสิ้นเชิง…
ชายชุดดำรู้สึกอัดอั้นตันใจ “สองคนนี้ตาบอดกันหมดหรือไง! จัดการปีศาจเสร็จต้องเก็บไอเทมสิ พอผีร้ายระดับแม่ทัพตายแล้ว ไม่ไปตรวจดูหน่อยหรือว่ามีอะไรหลงเหลืออยู่บ้าง”
เถียนหลิงหลิงล้วงยันต์อีกแผ่นออกมาพลางยิ้มกริ่ม “คาถากลบดิน!”
ครืน…
หน้าดินเริ่มเคลื่อนไหว
ต่อมา หลุมใหญ่ที่มาจากฝีมืออันหลินก็ถูกถมจนราบเรียบ…
แม้แต่ใยแมงมุมสีขาวกระจุกนั้น ก็ถูกฝังอยู่ใต้ดินไปพร้อมๆ กัน
“นักพรตจอมปลอม หลังทำภารกิจเสร็จอย่าลืมขั้นตอนทำความสะอาด! ไม่อย่างนั้นหากชาวบ้านมาเจอหลุมใหญ่ขนาดนี้จะตกใจเอาได้!” เถียนหลิงหลิงทำท่าเหมือนคนแก่หัวโบราณ พูดพลางยักคิ้ว
อันหลินได้ฟังก็ไม่แย้ง กลับยกนิ้วโป้งให้แทนเป็นเชิงบอกว่า ‘ทำได้ดี!’
ชายชุดดำคนนั้นหน้ามืด เกือบจะกระอักเลือดแล้ว
บัดซบ!
รู้จักทำความสะอาดแต่ไม่รู้จักเก็บไอเทมงั้นหรือ!
ไม่ได้การ…ไม่ง่ายเลยกว่าจะล่อลวงนักพรตแดนบำเพ็ญเซียนมาได้ ภารกิจจะล้มเหลวเช่นนี้ไม่ได้ท่าทางต้องหาทางช่วยเหลือแล้ว…
ราชาปีศาจปัญญาคนนี้ต้องออกโรงเองเสียแล้ว!
ราชาปีศาจปัญญาสวมชุดนักพรตสีดำ ลดระดับพลังของตัวเองให้เหลือเพียงกายแห่งมรรคขั้นสิบ เริ่มสาวเท้าเยื้องย่างออกไป
“ในเมื่อจัดการเสร็จแล้ว พวกเราก็กลับกันเถอะ” อันหลินตบไหล่อันหลินปุๆ หันหลังกำลังจะเดินจากไป
ขณะนั้นเอง จู่ๆ ก็มีเสียงตวาดดังขึ้นมา “ช้าก่อน! อยากหนีงั้นหรือ ถามราชาปีศาจปัญญาคนนี้แล้วหรือ!”
อันหลินกับเถียนหลิงหลิงหันหลังพร้อมกัน จากนั้นก็เห็นผู้ชายนัยน์ตาแดงก่ำ สวมชุดนักพรตสีดำ กำลังจ้องพวกเขาเขม็ง
มีศัตรูด้วยเหรอ!
มือมืดที่ชักใยอยู่เบื้องหลังเหรอ
พวกเขาสัมผัสได้ถึงพลังอันแข็งแกร่งของราชาปีศาจปัญญา สีหน้าเริ่มขึงขังขึ้นมา
เถียนหลิงหลิงจับยันต์ไว้แน่น แต่อันหลินกลับพร้อมปล่อยหมัดสะเทือนขุนเขาแล้ว
เมื่อเห็นอากัปกิริยาของสองคนตรงหน้า ราชาปีศาจปัญญาพอใจเป็นอย่างมาก เขาตบผิวดินอย่างแรง
ตูม!
ผิวดินที่เพิ่งถูกกลบก่อนหน้านี้ปริแตกโดยพลัน ใยแมงมุมสีขาวกระจุกหนึ่งพุ่งออกมา ลอยไปอยู่บนมือของเขา
“ใจกล้ายิ่งนัก อาจหาญสังหารแม่ทัพคนโปรดของข้า ซ้ำยังวางแผนใช้ดินอำพรางใยแมงมุมราชาหิมะที่สำคัญกับข้าเป็นที่สุด!” ราชาปีศาจปัญญาพูดอย่างมีน้ำโห
อันหลินกับเถียนหลิงหลิงมองหน้ากันอย่างงุนงง
ที่แท้ในหลุมก็มีเจ้านี่อยู่ด้วยนี่เอง!
แถมยังอำพรางใยแมงมุมราชาหิมะ…หากเขาไม่พูด พวกเราไม่มีทางรู้เลยสักนิด!
ราชาปีศาจปัญญาคนนี้สมองไม่ปกติหรือเปล่า
ราชาปีศาจปัญญาพบว่าสายตาของพวกเขาที่มองตัวเอง เจือความสงสารเห็นใจ ก็รู้สึกว้าวุ่นใจ
ถูกจับได้แล้วหรือ ไม่มีเหตุผลเอาเสียแล้ว ทั้งๆ ที่ฝีมือการแสดงของเขายอดเยี่ยมปานนี้…
“ข้าไม่ให้อภัยพวกเจ้าเด็ดขาด ตายเสียเถอะ!”
ราชาปีศาจปัญญาโบกมือ ฝ่ามือสีดำก็พุ่งหวีดหวิวไปหาอันหลิน
อันหลินไม่กล้าประมาท ปล่อยหมัดสะเทือนขุนเขาออกไปสุดแรงเกิดทันที!
แสงสีทองทลายฝ่ามือสีดำ กระแทกราชาปีศาจปัญญาอย่างจัง
พรืด!
ราชาปีศาจปัญญาพ่นเลือดสีดำออกมา ใยแมงมุมราชาหิมะหลุดออกจากมือร่วงลงพื้น เขาถอยหลังกรูด
“หากไม่ใช่เพราะอาการบาดเจ็บของข้ายังไม่หาย พวกเจ้าไม่มีทางเอาชนะข้าได้หรอก!”
“เจอกันครั้งหน้า ข้าจะทำให้พวกเจ้าทรมานปางตาย!” ราชาปีศาจปัญญาลั่นวาจาแล้วหนีเตลิดไป
ความเร็วของเขา ทำให้พวกอันหลินล้มเลิกความคิดจะตามล่า
“เขาหนีไปแล้วเหรอ” อันหลินงงไปหมดแล้ว
ตอนแรกยังทำท่าเหมือนเป็นลาสบอส ยโสโอหังอยู่ไม่ใช่เหรอ ทำไมแม้แต่หมัดสะเทือนขุนเขาก็ต้านทานไม่ไหว เกียรติของบอสอยู่ตรงไหน!
เถียนหลิงหลิงขมวดคิ้ว พูดอย่างไม่สบายใจว่า “ฉันรู้สึกว่าราชาปีศาจปัญญาคนนั้นไม่ค่อยปกติ”
เมื่อนึกถึงท่าทางของผู้ชายคนนั้น อันหลินเองก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย
จากนั้น ทั้งคู่ก็มองกระจุกใยแมงมุมสีขาวบนพื้นอย่างหวาดระแวง…
…
ในแดนลับแห่งหนึ่งบนเทือกเขาคุนหลุน ที่นี่มีหินรูปร่างประหลาดเรียงราย มีหมอกลากสีสันปกคลุม
ลึกเข้าไปในแดนลับ ในถ้ำอันกว้างขวาง มีพลังปราณรวมตัวกันอย่างหนาแน่น
ที่นี่มีบัลลังก์ทอง ที่นั่งของหกราชา รวมถึงชายชุดดำนับร้อยชีวิต
บนบัลลังก์ทอง ชายร่างใหญ่ที่ถูกไอดำปกคลุมทั้งตัว กำลังจ้องชายนัยน์ตาแดงที่คุกเข่าอยู่เบื้องล่าง
“เจ้าปัญญา จัดการไปถึงไหนแล้ว” ร่างสูงใหญ่คนนั้นพูดเสียงแหบพร่า
“จักรพรรดิปีศาจวางใจได้เลย แม้ระหว่างปฏิบัติภารกิจจะเกิดเหตุสุดวิสัยเพียงเล็กน้อยแล้ว แต่ภายใต้ฝีมือการแสดงอันไร้พิรุธของข้า เรื่องสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี!” ชายนัยน์ตาแดงคนนั้นพูดอย่างมั่นอกมั่นใจ
จักรพรรดิปีศาจพยักหน้าอย่างชื่นชม “ดีมาก! จากนี้ เวลาแห่งความรุ่งโรจน์ของเผ่าพันธุ์ปีศาจเรา ใกล้มาเยือนแล้ว!”
……………………………
สวัสดีค่ะ นักอ่านทุกท่าน
เนื่องจากตอนนี้เป็นตอนฟรีตอนสุดท้าย และจะเริ่มติดเหรียญทองตั้งแต่ตอนที่ 61 เป็นต้นไป ทางทีมเลยอยากแนะนำวิธีการเติมเหรียญทองที่คุ้มค่าที่สุดให้นักอ่านทุกคนตามข้อความด้านล่างนี้นะคะ
หวังว่านักอ่านเรื่อง ‘ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม’ จะนำวิธีที่ทางทีมแนะนำไปใช้ และได้อ่านนิยายเรื่องนี้อย่างคุ้มค่าและมีความสุขที่สุดค่ะ
คอมเม้นต์