เทือกเขาคุนหลุนเป็นภูเขาเทวะอันดับหนึ่งของประเทศ แนวเขาทอดยาวสองพันกว่ากิโลเมตร สูงจากระดับน้ำทะเลมากกว่าห้าพันเมตร

มันเลื่องชื่อลือชาในประวัติศาสตร์ของจีน คนโบราณขนานนามว่าบรรพบุรุษแห่งชีพจรมังกร

แต่ทว่า นี่เป็นเพียงความเข้าใจของมนุษย์โลกทั่วไปเท่านั้น

ในสายตาของนักพรต เทือกเขาคุนหลุนมีสถานภาพสูงส่งกว่านั้น มันเป็นมาตุภูมิแห่งทวยเทพ เป็นชีพจรของโลกใบนี้!

มันเป็นสถานที่ที่มีพลังปราณเข้มข้นที่สุดในโลก ทรัพยากรธรรมชาติมีมากเหนือคณานับ

ปราชญ์ฤาษีบำเพ็ญเพียรที่นี่ ภูตผีปีศาจขั้นสูงเที่ยวใช้อำนาจบาตรใหญ่ไปทั่ว ยิ่งไปกว่านั้นคือเต็มไปด้วยแดนลับแล ดินแดนพิศวง

เรียกได้ว่ามันเป็นสถานที่ซึ่งภยันตรายและโอกาสดำรงอยู่คู่กัน เคยล่อลวงนักพรตให้เหยียบย่างเข้ามาแล้วนับไม่ถ้วน

อันหลิน สวีเสี่ยวหลาน เซวียนหยวนเฉิง เถียนหลิงหลิงและหวงซานซานมาถึงเทือกเขาคุนหลุนแล้ว

พวกเขาตามพิกัดมาจนเจอหอพันธนาการมารที่ตั้งอยู่ในเทือกเขาคุนหลุน

ส่วนนักพรตกองหนุนสิบสามชีวิต พากันอำพรางลมหายใจ ซ่อนตัวคอยสังเกตการณ์ในมุมมืด

หากไม่มีเหตุฉุกเฉิน พวกเขาไม่จำเป็นต้องลงมือ

พวกอันหลินทะลวงค่ายกลมฤตยูหมอก มองเห็นหอคอยสูงสีแดงฉานหลังหนึ่ง

แม้จะมีพลังผนึกอันยิ่งใหญ่ พวกเขายังคงรู้สึกถึงพลังมารสูงเสียดฟ้า

เซวียนหยวนเฉิงมองหอมารหกชั้น หรี่ตาลงแล้วพูดว่า “ได้ยินว่าหอแห่งนี้จองจำจักรพรรดิมารสามตน เพื่อให้ผู้รู้แจ้งหยินสี่หลอมศาสตราวุธ หอหลังนี้เป็นต้นแบบของอาวุธวิเศษ เดินทางมาครั้งนี้ จึงได้รู้ว่าหากหลอมศาสตราวุธสำเร็จ คงจะบรรลุระดับอาวุธขั้นสูง”

อันหลินบ่นอย่างระอาใจว่า “ผู้รู้แจ้งหยินสี่สบายใจแย่ สงสารก็แต่คนทำงานอย่างพวกเรา”

“ยังพอมีเวลาก่อนจะสร้างความแข็งแกร่งให้กับการพันธนาการ ในเมื่อรู้ตำแหน่งของหอมารแล้ว เช่นนั้นพวกเราไปทำลายแมงมุมร้อยเนตรกันก่อนเถอะ” หวงซานซานที่ถือใยแมงมุมราชาหิมะเอ่ยปาก

โดยปกติแล้วแมงมุมร้อยเนตรมักจะเคลื่อนไหวรอบๆ หอมาร คอยเฝ้าสังเกตหอมาร

ทว่าอย่าว่าแต่ราชามารเลย ต่อให้เป็นจักรพรรดิมาร ก็ไม่มีทางทำลายพันธนาการของหอมารหลังนี้ได้

เมื่อได้ยินว่าจะเริ่มทำลายรังราชามาร เถียนหลิงหลิงจึงขันอาสาว่า “ฉันถนัดการติดตามพลังงานที่สุด ฉันลุยเอง!”

หวงซานซานเห็นเถียนหลิงหลิงมีท่าทีกระตือรือร้นเช่นนี้ ก็ทำได้แค่ยื่นใยแมงมุมราชาหิมะให้เธอ

หลังเถียนหลิงหลิงได้ใยแมงมุมราชาหิมะไป ก็ล้วงเข็มทิศรูปร่างประหลาดออกจากกระเป๋า

หลังเข็มทิศถูกพลังปราณกระตุ้น ก็อ้าปากกว้างอย่างรวดเร็ว กลืนใยแมงมุมราชาหิมะลงไป จากนั้นเข็มด้านบนก็ขยับ หยุดนิ่งชี้ไปทิศทางหนึ่ง

“ไปกันเถอะ!” เถียนหลิงหลิงยิ้มกริ่ม มุ่งหน้าเดินไปทางที่เข็มทิศบ่งชี้

หลังข้ามทิวเขาหลายลูกแล้ว ก็มีหมอกขาวบางก่อตัวขึ้นรอบตัว

พวกอันหลินสัมผัสได้ถึงความเข้มข้นของพลังปราณในบริเวณนี้ เป็นสถานที่เหมาะแก่การบำเพ็ญเพียร

ในเมื่อเหมาะแก่การบำเพ็ญเพียร เช่นนั้นภูตผีปีศาจทั้งหลายย่อมชื่นชอบเป็นธรรมดา

เพราะเหตุนี้เอง ทุกคนจึงระแวดระวังกันยิ่งขึ้น

จู่ๆ เข็มบนเข็มทิศก็เริ่มสั่นอย่างแรง มันมีสาเหตุมาจากพลังงานและตำแหน่งของเป้าหมายไม่แน่นอน

“แมงมุมร้อยเนตรอยู่ละแวกนี้นี่แหละ!” เถียนหลิงหลิงพูดด้วยเสียงร้อนรน

เพิ่งสิ้นเสียงของเธอ ทันใดนั้นราวกับใยแมงมุมราชาหิมะในมือมีชีวิต มันพ่นเส้นใยสีขาวออกมาเป็นเส้นๆ พันรอบร่างเล็กกะทัดรัดของเธอไว้แน่น

“กริ๊ด!” เถียนหลิงหลิงกรีดร้องขึ้นมา

เธอพยายามสะบัดตัว ไม่คิดเลยว่าใยแมงมุมจะรัดแน่นขึ้น

เซวียนหยวนเฉิงตอบสนองไวที่สุด ชักกระบี่ออกจากฝักในพริบตา พุ่งตัวไปยืนหน้าเถียนหลิงหลิง กวัดแกว่งกระบี่นับร้อยครั้ง ตัดใยแมงมุมที่พันรอบกายเธอจนขาดสะบั้น

เถียนหลิงหลิงยังไม่ทันโล่งใจ ก็ได้ยินเสียง ‘ฟ่อ’ ดังขึ้นเรื่อยๆ

เห็นได้ชัดว่า ในขณะที่พวกเขาใช้ใยแมงมุมราชาหิมะหาพิกัดของราชามาร

ราชามารก็หาพิกัดของใยแมงมุมได้เช่นกัน ซ้ำยังสามารถควบคุมมันได้อีกด้วย

หลังเซวียนหยวนเฉิงยืนบังเถียนหลิงหลิงแล้ว ก็ตั้งท่าป้องกัน

ที่นี่มีเพียงเขาที่มีพลังแก่กล้าที่สุด หากต้องประจันหน้ากับราชามาร จำเป็นต้องให้เขาเป็นผู้ลงมือ

อันหลินกับสวีเสี่ยวหลานทำหน้าที่รับมือด้านข้าง

ส่วนเถียนหลิงหลิงกับหวงซานซาน หากเดาไม่ผิดละก็ คอยตะโกน 666 อยู่ข้างๆ ก็พอแล้ว

ร่างขนาดมหึมาพุ่งออกจากม่านหมอก มันเป็นแมงมุมที่น่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างมาก

มันสูงกว่าสามจั้ง นี่มันเป็นระดับความสูงของตึกสามชั้นแล้ว

ขาสีดำแหลมคมทั้งแปดปักลงผิวดินราวกับกระบี่ ด้านหน้ามีดวงตาแน่นขนัดกะพริบไม่หยุด แลดูทั้งน่ากลัวและน่าขยะแขยง

หากว่าคนที่เป็นโรคกลัวรูเห็นแมงมุมตัวนี้ ไม่แน่ว่าอาจเป็นลมล้มพับไปเลยก็ได้

อานุภาพอันน่ากลัวเริ่มปะทุตามการมาเยือนของแมงมุม มันเป็นพลังของราชามาร

แมงมุมร้อยเนตรไม่มีความคิดจะหลบหนี เพราะมันสัมผัสได้ว่านักพรตเหล่านี้ไม่ได้แข็งแกร่งมากนัก

ร่างกายของนักพรตเป็นของบำรุงชั้นดี มันจะปล่อยไปได้อย่างไร

แมงมุมร้อยเนตรอ้าปาก มีใยแมงมุมพ่นออกมาจากปากมันเป็นจำนวนมหาศาล

ใยแมงมุมสีขาวก่อตัวเป็นตาข่ายขนาดสิบจั้ง ลอยลงมาแผ่คลุมทุกคนอย่างรวดเร็ว เห็นได้ชัดว่าจะพันธนาการพวกเขา

“หัตถ์หงส์อัคคี!”

สวีเสี่ยวหลานยื่นมือขาวสะอาดออกไปปะทะกับตาข่ายใยแมงมุม

ตูม! หัตถ์เปลวอัคคีที่บริสุทธิ์อย่างยิ่งทำให้ตาข่ายใยแมงมุมกลายเป็นเถ้าธุลีโดยพลัน

หวงซานซานเห็นฉากนี้ก็ออกอาการตกตะลึง “สุดยอด! ใยแมงมุมของราชามาร ถูกผู้หญิงคนนี้ทำลายภายในท่าเดียว!”

แมงมุมร้อยเนตรเห็นว่ากระบวนท่านี้ไม่ได้ผล จึงยืดขาสีดำออกมา ร่างมหึมากระโจนใส่พวกอันหลินทันที

แม้แมงมุมจะมีขนาดใหญ่โตมโหฬาร แต่แรงกระโดดกลับไม่เบาเลย เมื่อดีดตัวก็กระโดดสูงร่วมร้อยเมตร ขาแมงมุมดำสนิทแหลมคมยื่นออกไปจะทิ่มแทงพวกอันหลิน!

เซวียนหยวนเฉิงกระทืบเท้า ลอยตัวขึ้นไปประจันหน้ากับร่างมหึมาดำสนิทอันทรงพลังกลางอากาศ สีหน้าไม่แปรเปลี่ยน ตวัดกระบี่แล้วฟันลงไป

กระบี่ยาวปล่อยลำแสงดุจเส้นไหมสีขาวออกมา พลังทำลายล้างไม่สูง แต่กลับทำให้ร่างใหญ่โตของแมงมุมตัวนั้นหมุนคว้าง

จากนั้น แมงมุมตัวนั้นก็ตกลงสู่พื้นราวกับตอร์ปิโด…

ตูม!

พสุธาถูกร่างของมันกระแทกจนแตกระแหง

หัวของแมงมุมตกลงมาก่อน ขาแมงมุมแหลมคมขยับไปขยับมาไม่หยุด แลดูเจ็บไม่หยอก!

“ว้าว กระบวนท่านี้สุดยอดไปเลย! แม้แต่คุณลุงเฉินแห่งเขาอู่ตัง ยังใช้เพลงกระบี่ที่สุดยอดแบบนี้ไม่ได้!” เถียนหลิงหลิงชมฉากที่เห็นตรงหน้าไม่หยุดปาก

“จริง ท่านทูตเซวียนหยวนอายุยังน้อย แต่กลับฝึกสุดยอดวิชาจนถึงขั้นนี้ ช่างเป็นพรสวรรค์ที่น่ากลัวจริงๆ!” หวงซานซานพูดด้วยความตกใจเจือความอิจฉา

เมื่ออันหลินเห็นสาวสวยทั้งสองแสดงอาการตกตะลึงไม่หยุด ก็รู้สึกเอือมระอา

พวกเธอสองคนกลายเป็นปลาเค็มที่ตะโกนแต่ 666 ไปแล้วจริงๆ งั้นเหรอ

เถียนหลิงหลิงยันต์ของเธอล่ะ หวงซานซานปืนเทคโนโลยีสีดำของเธอล่ะ

ในการต่อสู้แบบนี้พวกเธอจะไม่เอาออกมาโชว์หน่อยเหรอ!

อันหลินถอนหายใจเบาๆ จากนั้นก็ปล่อยหมัดสะเทือนขุนเขาใส่แมงมุมร้อยเนตร

ตูม! หมัดสีทองกระแทกเข้าที่หน้าท้องของแมงมุมร้อยเนตรด้วยอานุภาพอันน่าตะลึง

ช่องท้องของแมงมุมไร้พลังป้องกัน จึงถูกหมัดซัดจนยุบตัวลงไป

แมงมุมครวญคราง ร่างของมันถูกกำปั้นกระแทกจนกลิ้งไปข้างหลัง เลือดสีเขียวพุ่งทะลักออกมาจากปาก

“สุดยอด! วิชาของท่านทูตอันสามารถทลายการป้องกันของราชามารได้ในหมัดเดียว พลังที่แฝงอยู่ในกำปั้นสีทองเทียบเท่าระดับหล่อเลี้ยงวิญญาณแล้ว!” ดวงตาของหวงซานซานเป็นประกาย พูดชมอันหลิน

“ท่านี้ฉันเคยเห็น ครั้งนี้สุดยอดกว่าครั้งก่อนซะอีก! นักพรตจอมปลอมสู้เขา!”

เถียนหลิงหลิงให้กำลังใจอยู่ข้างๆ

เมื่ออันหลินได้ยินมุมปากก็กระตุก นับว่าเขามองออกแล้วว่า สองคนนี้ไม่มีความคิดจะลงมือเลยแม้แต่นิด

ได้ ปล่อยให้พวกเธอเป็นจีนมุงที่ตกตะลึงต่อไปก็แล้วกัน…

อันหลินส่ายหน้า เข้าร่วมศึก ร่วมขบวนการรุมสกรัมราชามารอีกครั้ง

………………………….