ตอนที่ 20 มังกรที่แท้จริง! (1).

 

เวลาสี่โมงเย็น

 

เมฆสีเทาปกคลุมทั่วท้องฟ้าพร้อมกับฝนปรอยลงมาเบาๆ

 

รถหรูนับร้อยคันขับออกมาจากทุกที่ของเมืองเซี่ยงไฮ้

 

รถหรูตั้งขบวนเป็นแถวยาวขบวนหนึ่งขับไปทางมหาวิหารกู่เหลา

 

รถหรูเหล่านี้มีเป้าหมายเดียวกันคือรีบไปร่วมงานศพของนายน้อย หวงซู่หยาง!

 

ม่านฝนเกี่ยวพันพลิ้วไหวไปกับสายลม

 

ด้านหน้ามหาวิหารกู่เหลาในตอนนี้มีผู้คนมารวมตัวกันมากมาย

 

ที่นี่เป็นมหาวิหารยุคกลางขนาดใหญ่ที่ตกแต่งด้วยผ้าฝ้าย ผ้าลินินและผ้าซาตินสีขาวสะอาดตาราวกับเป็นพระราชวังสีขาว

 

ข้างในมหาวิหารขนาดใหญ่นี้มีดอกเดซี่สีขาวโปรยปรายราวกับหิมะ และดอกแกลดิโอลัสโรยทั่วพื้นที่ราวกับเป็นทะเลดอกไม้

 

ตามธรรมเนียมของเจียงหนาน การมอบดอกเดซี่สีขาวและแกลดิโอลัสให้ผู้ล่วงลับนั้นแสดงถึงการระลึกถึงและความคิดถึงที่มีต่อผู้เสียชีวิต

 

ในตอนนี้ที่นี่จึงเต็มไปด้วยดอกไม้สีขาวมากมาย

 

ดอกไม้ทั้งหมดเพื่อระลึกถึงนายน้องหวงซู่หยาง งานศพครั้งนี้ได้ทำให้ทั่วทั้งเมืองเซี่ยงไฮ้ต้องสั่นสะเทือน!

 

รถหรูป้ายทะเบียน “沪A” (เซี่ยงไฮ้-A) คันหนึ่งค่อยๆเคลื่อนเข้ามาจากระยะไกลภายใต้ม่านฝนทำให้เห็นแสงไฟหน้ารถสาดเข้ามาอย่างริบหรี่

 

รถหรูหลายคันจอดอยู่ด้านหน้าของมหาวิหารกู่เหลา

 

ในตอนนี้บรรดายักษ์ใหญ่จากเจียงหนานและเซี่ยงไฮ้ได้มารวมตัวกันที่นี่เพื่อเข้าร่วมงานศพของลูกชายตระกูลหวง!

 

แขกนับไม่ถ้วนแต่งกายด้วยชุดสีดำกลัดด้วยดอกทิวลิปสีขาวเพื่อเป็นการไว้อาลัยให้กับนายน้อยหวงซู่หยาง

 

หวงซู่หยางทายาทของตระกูลที่มีอิทธิพลและอำนาจมากมาย

 

ตอนนี้ได้กลายเป็นเพียงตำนานแล้ว

 

ตระกูลหวงที่ยืนหยัดอยู่ในเซี่ยงไฮ้มานับร้อยปี

 

จะให้งานศพของทายาทตระกูลหวงในครั้งนี้จัดขึ้นอย่างธรรมดาๆได้อย่างไร

 

งานศพครั้งนี้นั้นยิ่งใหญ่อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน

 

แม้แต่หญิงสาวที่ทำหน้าที่ต้อนรับแขกที่ทางเข้ามหาวิหารก็ยังเป็นนางแบบแนวหน้าที่เป็นที่รู้จักกันดีในเจียงหนาน

 

ลองนึกภาพตามดูสิว่าตระกูลหวงนี้ยิ่งใหญ่ขนาดไหน!

 

หวงเจิ้งหมิงผู้นำตระกูลหวงเอามือซ้ายพาดไว้ด้านหลัง เขายืนอยู่ที่ระเบียงสูงสุดของมหาวิหารทำให้สามารถมองเห็นทุกสิ่งที่อยู่ข้างล่างได้

 

เขายืนอยู่อย่างสงบ ใบหน้าไม่แสดงถึงความรู้สึกใดๆ

 

เขาเฉยเมยราวกับว่างานศพในวันนี้ ไม่ใช่งานศพของลูกชายเขา

 

แต่ถึงอย่างนั้นจอกเหล้าในมือของเขาก็จะสั่นเป็นครั้งคราว

 

เมื่อคนๆหนึ่งสามารถซ่อนความโกรธไว้ในส่วนลึกที่สุดของหัวใจ… และแสดงความสงบเยือกเย็นออกมา

 

ทั้งที่ลูกชายของเขาจากไปทั้งคน แต่เขาก็ยังนิ่งสงบ

 

ความอดทนของหวงเจิ้งหมิงนั้นช่างน่าตกใจจริงๆ

 

ชายคนนี้สมควรแล้วที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้นำของตระกูลที่มีความเป็นมากว่าร้อยปี!

 

ในตอนนั้นเอง ชายชราคนหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นจากความมืด

 

“รายงานผู้นำตระกูล หน่วยงานของเราได้ตรวจค้นคลังเอกสารทั้งหมดของเมือง แต่ก็ไม่พบข้อมูลของชายคนนั้นเลยครับ”

 

“มันราวกับว่าข้อมูลของเขานั้น… ไม่ได้มีอยู่ตั้งแต่แรก”

 

ผิวของชายชราค่อนข้างซับซ้อน เขารายงานช้าๆอย่างระมัดระวัง

 

“เพล้ง~!!” ทันทีที่ได้ยินคำพูดของชายชรา ถ้วยคริสตัลในมือของหวงเจิ้งหมิงถูกบีบจนแตก

 

“หลังจากจบงานศพของลูกชายฉันให้สั่งปิดล้อมเมืองทั้งเมืองทันที แม้ว่าจะต้องพลิกแผ่นดินหา ฉันก็จะต้องหามันให้เจอ..!” น้ำเสียงของหวงเจิ้งหมิงแฝงไปด้วยเจตนาฆ่าที่ไม่มีสิ้นสุด

 

เจตนาฆาตกรรมที่เกิดขึ้นจากคำนี้ทำให้อากาศรอบตัวเขาเย็นลงอย่างกะทันหัน

 

ร่างของชายชราสั่นสะท้าน ไม่มีใครเข้าใจถึงความหมายของคำพูดที่ออกมาจากปากผู้เป็นนายคนนี้ได้ดีไปกว่าเขาอีกแล้ว!

 

ปิดล้อมเมืองทั้งเมืองเพื่อค้นหา…

 

ตระกูลหวงที่ยืนหยัดมากว่าร้อยปี!

 

ตำนานของตระกูลหวงที่เงียบหายไปเกือบร้อยปี แต่ตอนนี้กำลังจะกลับมาอีกครั้ง

 

ท้องฟ้าทางตอนใต้ของเจียงหนานกำลังจะสั่นสะเทือน

 

“พ่อ!” ทันใดนั้นก็มีเสียงแว่วมาจากระยะไกล

 

ชายหนุ่มในชุดสูทสีดำเดินเข้ามาอย่างช้าๆ

 

เขาคือลูกชายคนที่สองของตระกูลหวง ‘หวงฮงฮุย‘

 

เขามีอายุเพียงยี่สิบต้นๆเท่านั้น แต่ถึงแม้ว่าเขาจะยังเด็ก แต่ตัวตนของเขาก็เต็มไปด้วยความน่ายำเกรง

 

เมื่อได้ยินเสียงของลูกชายคนที่สอง หวงเจิ้งหมิงจึงค่อยๆปล่อยถ้วยคริสตัลที่แตกลงพื้น

 

เจตนาฆ่าที่ไม่สิ้นสุดของเขาหายไป

 

“ฮงฮุยลูกมาแล้ว”

 

ดวงตาของหวงเจิ้งหมิงอ่อนโยนลงอย่างมาก

 

วันนี้ลูกชายคนโตตายไปแล้ว

 

หวงเจิ้งหมิงเหลือเพียงลูกชายคนเล็กที่ยังอยู่เพื่อสืบทอดธุรกิจของครอบครัว

 

ใบหน้าของลูกชายคนที่สองหวงฮงฮุยเองก็แสดงออกถึงความแข็งแกร่งเช่นกัน แต่มันก็ยังน้อยกว่าพ่อของเขามาก

 

ทั้งคู่รู้อยู่ในใจว่า วันนี้พวกเขาจะต้องแสดงความเข้มแข็งออกมา

 

ในงานศพนี้ ศักดิ์ศรีกว่า 100 ปีของตระกูลหวงไม่สามารถสูญเสียไปได้

 

ไม่ว่าจะยังไงเพื่อเป็นการไว้อาลัยให้กับหวงซู่หยาง งานศพในครั้งนี้จะต้องสำเร็จไปด้วยดีให้ได้

 

หวงเจิ้งหมิงก้าวเดินลงขั้นบันไดอย่างช้าๆ ไม่มีใครสามารถเดาความรู้สึกของเขาในตอนนี้ได้เลย

 

ในตอนนี้ไม่มีใครแม้แต่คนเดียวที่กล้าจะทำให้เขารู้สึกขุ่นเคือง

 

ตระกูลหวงนั้นเลื่องลือถึงอำนาจและความเด็ดขาด

 

ทุกคนในที่นี้ให้ความเคารพและนับถือเขาอย่างมาก

 

พนักงานคนนึงได้นำกระถางธูปมาส่งมอบให้กับหวงเจิ้งหมิง

 

พร้อมกันนั้นคำสวดอธิษฐานของนักบวชบนแท่นพิธีก็ดังขึ้น แขกภายในงานเงียบลง อากาศโดยรอบกลายเป็นหนาวเย็น

 

ด้านหน้ามหาวิหารมีสาวใช้ที่สวยงามในชุดกี่เพ้าสีแดงยืนอยู่แถวหนึ่ง

 

พวกเธอทุกคนมีสีหน้าหมองคล้ำและหวาดกลัว

 

หญิงสาวเหล่านี้เป็นสาวใช้ในงานศพของนายน้อยหวงซู่หยาง

 

พวกเธอจะถูกฝังเพื่อที่จะเดินทางไปบนสวรรค์พร้อมกับหวงซู่หยาง!

 

ตระกูลหวงที่ยิ่งใหญ่มีอายุมานานกว่าหนึ่งศตวรรษ การฝังศพของทายาทจึงต้องไม่ธรรมดา

 

ลูกชายคนโตของตระกูลหวงตอนที่ยังมีชีวิตอยู่นั้น เขาหลงใหลในสาวงามมากที่สุด ด้วยเหตุนี้หวงเจิ้งหมิงผู้เป็นพ่อจึงได้เตรียมนางกำนัลกว่าสิบคนเพื่อฝังไปพร้อมกับลูกชายของเขา!

 

การฝังผู้คนที่ยังมีชีวิตอยู่แบบนี้ กล่าวได้ว่าเป็นการกระทำที่น่าผวาและอุจอาจอย่างมาก!

 

แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่มีใครเลยสักคนที่อยู่ภายในมหาวิหารแห่งนี้จะกล้าวิพากษ์วิจารณ์ใดๆออกมา

 

หญิงสาวกลุ่มนี้ไม่เหลือทางให้เลือกแล้ว

 

ใบหน้าของพวกเธอหวาดกลัวอย่างที่สุด พวกเธอทั้งหมดถูกกักขังอยู่หลายวัน ทั้งถูกรังแกและถูกทารุณกรรม นอกจากนี้พวกเธอยังถูกสะกดจิตและล้างสมองโดยแม่มดอีกด้วย

 

ในเวลานี้พวกเธอได้ไร้สติราวกับซากศพที่เดินได้ เป็นแค่ร่างกายไร้จิตวิญญาณที่กำลังจะปล่อยให้ตัวเองถูกฝัง

 

ภายในศูนย์กลางของมหาวิหารมีโลงศพมังกรที่ถูกเปิดฝาโลงไว้ราวกับปากมังกรขนาดใหญ่

 

โลงศพถูกบุด้วยผ้าไหมสีทองหรูหรา ด้านข้างโลงศพมีรูปแกะสลักของมังกร!

 

ในเวลานี้ศพของหวงซู่หยางทายาทของตระกูลหวงกำลังนอนอยู่ในโลงศพอย่างเงียบสงบ

 

ใบหน้าของเขาถูกแต่งหน้าโดยช่างแต่งหน้าสาวสวย

 

ร่างกายของเขาแต่งกายด้วยชุดคลุมมังกร

 

ตามธรรมเนียมโบราณแล้ว หลังจากที่คนๆหนึ่งเสียชีวิต การที่ถูกสวมใส่ด้วยเสื้อคลุมมังกรเก้าตัวแบบนี้จะทำให้เขาสามารถเกิดใหม่เป็นผู้ยิ่งใหญ่ได้หลังจากความตาย

 

โลงศพเต็มไปด้วยทองคำ หยกที่แกะสลักเป็นรูปมังกรและนกฟีนิกซ์ถูกทำขึ้นไว้สำหรับชายที่อยู่ในโลงศพ ประหนึ่งว่าเขาเป็นจักรพรรดิ!

 

แม้แต่กษัตริย์โบราณก็มิอาจจัดให้ยิ่งใหญ่มากไปกว่านี้ได้!

 

อย่างไรก็ตาม ร่างไร้วิญญาณนี้กลับมีหลุมเลือดที่น่ากลัวที่ไม่สามารถปกปิดอยู่บนหน้าผากของเขา

 

ร่องรอยที่น่ากลัวนี้เกิดขึ้นจากอะไร..!?

 

แต่มีสิ่งหนึ่งที่เห็นได้ชัดก็คือ ร่างไร้วิญญาณนี้ไม่ได้ดับสิ้นลงโดยธรรมชาติ

 

แม้ว่าจะพยายามปกปิดบาดแผลที่น่ากลัวนี้ไว้แล้ว แต่ก็ยังไม่สามารถซ่อนรอยของหลุมเลือดที่น่ากลัวได้

 

ข่าวที่ตระกุลหวงปล่อยออกไปคือ สาเหตุการเสียชีวิตของหวงซู่หยางคืออุบัติเหตุทางรถยนต์

 

แต่อุบัติเหตุทางรถยนต์แบบไหนกันที่สามารถทำให้เกิดแผลแทงทะลุหัวได้?

 

ผู้คนที่รู้เกี่ยวกับความจริงของเรื่องนี้ ไม่มีใครเลยสักคนที่กล้าจะพูดออกมา เพราะทุกคนรู้ดีว่าหากพูดออกไป ชีวิตของพวกเขาไม่มีทางจบลงด้วยดีแน่นอน

 

ส่วนบรรดาผู้ที่ไม่รู้เกี่ยวกับสาเหตุที่แท้จริงของเรื่องนี้ก็ไม่มีใครที่กล้าจะแสดงความสงสัยนั้นออกมา

 

ไม่มีใครกล้าตั้งคำถามเกี่ยวกับเรื่องนี้

 

มหาวิหารขนาดใหญ่หลายพันตารางเมตรเต็มไปด้วยผู้คน

 

แขกจากทุกสารทิศล้วนสวมใส่ชุดดำมาร่วมงานด้วยสีหน้าเคร่งขรึมจนทำให้บรรยากาศโดยรอบกลายเป็นมืดมน

 

….

 

ด้านหน้าโลงศพที่ถูกแกะสลักด้วยรูปมังกร นักบวชวางมือบนศีรษะของคนตายเพื่ออวยพรให้วิญญาณ

 

“พระบิดาผู้ทรงฤทธานุภาพของพระเจ้า คุณคือพระบุตรพระองค์ของพระผู้เป็นเจ้าที่ผู้บริสุทธิ์ กษัตริย์ผู้เป็นนิรันดร์ เอเมน”

 

แขกทุกคนก้มหน้าลงร่วมอธิษฐานให้กับนักบวชเพื่อส่งวิญญาณคนตาย

 

ในตอนนี้หวงซู่หยางกำลังนอนอยู่อย่างสงบในชุดสูทสีดำที่ดูเรียบร้อย แม้ว่าเขาจะยังไม่แก่ แต่ผมของเขาก็มีบางส่วนที่กลายเป็นสีขาว

 

ผู้นำตระกูลหวงหนึ่งในคนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในเจียงหนานหันหน้ามองไปทางร่างไร้วิญญาณของหวงซู่หยางโดยไม่ละสายตา

 

ลูกชายคนที่สองของเขาหวงฮงฮุยยืนอยู่ข้างหลังด้วยสีหน้าที่เย็นชา

 

การตายของพี่ชายคนโตสำหรับหวงฮงฮุยแล้วมันเป็นดั่งการจากไปของต้นแบบที่เขานับถือ

 

หวงฮงฮุยนับถือพี่ชายคนโตของเขาเป็นแบบอย่างมาโดยตลอด สำหรับเขาพี่ชายของเขานั้นเก่งที่สุด…

 

หวงฮงฮุยปรารถนาที่จะเหนือกว่าพี่ชายคนโตของเขาและกลายเป็นชายหนุ่มที่หล่อเหลาเย่อหยิ่งเหมือนกับพี่ชาย เขาพยายามทำทุกๆอย่างเพื่อที่จะพิสูจน์ให้คนทั้งตระกูลได้เห็น

 

แต่วันนี้ทุกๆอย่างมัน… หายไปแล้ว

 

พี่ใหญ่ตายแล้ว

 

เหลือไว้เพียงร่างไร้วิญญาณที่อยู่ต่อหน้าของเขา

 

ในที่สุดก็มาถึงช่วงสุดท้ายของงานไว้อาลัย

 

หวงเจิ้งหมิงผู้นำตระกูลหวงค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองไปบนท้องฟ้า

 

“ไปดีนะลูก…”