ตอนที่ 21 ปรากฎตัว! (2).

 

หวงเจิ้งหมิงแทบจะรอไม่ไหวที่จะฉีกร่างชายหนุ่มตรงหน้านี้ออกเป็นชิ้นๆ

 

ระยะห่างระหว่างทั้งสองนั้นห่างออกไปเพียงสิบก้าว

 

ในระยะแค่นี้ หวงเจิ้งหมิงสามารถควักปืนออกมาและยิงเขาได้ทันที…

 

แต่! เขากลับทำเพียงแค่แสดงสีหน้าเย็นชาออกมาเท่านั้น

 

ทุกๆคนที่รู้จักเขารู้ดีว่า ยิ่งหวงเจิ้งหมิงเก็บอารมณ์ไว้มากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งน่ากลัวมากเท่านั้น!

 

ชายที่สงบและเยือกเย็นต่อหน้าศัตรูที่ฆ่าลูกชายของเขาได้ถึงขนาดนี้ มิอาจจะจินตนาการถึงความน่ากลัวของเขาได้เลย

 

คนประเภทนี้ ถ้าโกรธขึ้นมามันก็เพียงพอที่จะทำให้ทั้งเจียงหนานสั่นสะเทือน

 

แต่ไม่ว่ายังไง วันนี้เขาก็จะไม่ระเบิดมันออกมา…

 

ในวันนี้เขาจะไม่ยอมให้อะไรมาขัดขวางงานศพของลูกชายเขาได้

 

หวงเจิ้งหมิงพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ออกไป”

 

หากเสือสองตัวสู้กัน แน่นอนว่าจะต้องเกิดความเสียหาย…

 

เห็นได้ชัดว่าหัวหน้าตระกูลหวงนั้นไม่ต้องการให้งานศพพังลง

 

วันนี้เขาไม่สามารถลงมือได้ ถึงแม้ว่าเขาอยากจะทำมันมากก็ตาม

 

เพราะถ้างานศพของลูกชายของเขาในครั้งนี้จบลงไม่ดี

 

มันจะต้องกลายเป็นเรื่องตลกของคนทั้งเมืองอย่างแน่นอน

 

ทันทีที่พูดเช่นนี้ ทุกคนก็เข้าใจว่าในวันนี้ตระกูลหวงไม่ต้องการให้เกิดเรื่องใหญ่ แต่มันก็เป็นการยากที่จะบอกว่าชายหนุ่มคนนี้จะได้เห็นดวงอาทิตย์ของวันพรุ่งนี้หรือไม่

 

“อา…”

 

พวงหรีดของเฉินซ้งเหิงถูกโยนลงไป

 

พวงหรีดตกลงตรงกลางโลงศพเก้ามังกร

 

คำว่า “ตอนเป็นไร้หลุมฝัง ตอนตายไร้ที่เกิด” มันเป็นเหมือนกับบอกไปยังคนที่นอนอยู่ในโลง

 

คำพูดที่ออกมาจากใบหน้าเยาะเย้ยของเฉินซ้งเหิงทำให้ทุกคนตกใจ

 

“แกกล้าขอให้หญิงสาวเหล่านี้แต่งงานและฝังตัวเองไปพร้อมกับลูกผีของแกได้ยังไง? ในทุกยุคสมัยที่ผ่านมา แม้แต่จักรพรรดิก็ยังไม่กล้าที่จะทำแบบนี้ แล้วแกกล้าดียังไง…?!”

 

ดวงตาของเฉินซ้งเหิงเย็นชา ทันใดนั้นเขาก็คำราม!

 

เกิดเสียงดังสนั่น!

 

ท่ามกลางเสียงคำราม โลงศพของหญิงสาวทั้ง 10 ก็ส่งเสียงแตกร้าว…

 

เสียงโลงไม้แตก!

 

เกิดเสียงแตกหักดังออกมาจากด้านในโลง ราวกับว่าสิ่งที่อยู่ข้างในโลงนั้นต้องการจะออกมา

 

ในตอนนี้เอง แขกของงานศพก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นหอมของวัยสาว

 

พวกเธอทั้งหมดถูกควบคุมจากแม่มดชราที่แต่งตัวน่ากลัว

 

มีแค่สองทางที่จะเกิดขึ้น ถ้าโลงศพไม่ถูกทำลาย พวกเธอก็จะถูกฝัง

 

และหายไปจากโลกนี้ชั่วนิรันด์

 

พูดถึงความโหดร้าย ไม่มีใครที่จะสามารถเทียบกับตระกูลหวงได้อีกแล้ว

 

เมื่อเห็นว่าการแต่งงานกำลังจะถูกทำลายลง ใบหน้าของหวงเจิ้งหมิงก็จมลงทันที

 

เขามองไปที่แม่มดชราที่กำลังปรุงแต่งจิตใจของหญิงสาวเหล่านั้นที่อยู่ไม่ไกล

 

ตอนนี้พวกเธอเหงื่อออกอย่างหนักราวกับเพิ่งอบซาวน่ามา

 

เพื่อที่จะควบคุมจิตใจของหญิงสาวเหล่านี้ พวกเธอใช้พลังจิตไปเป็นจำนวนมาก

 

แต่ในเวลานี้การควบคุมทั้งหมดได้ถูกขัดจังหวะด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำของชายหนุ่ม!

 

ไม่มีอารมณ์ใดๆอยู่ในดวงตาของเฉินซ้งเหิง เขาทำเพียงแค่ใช้ดวงตาทั้งสองของเขามองออกไปอย่างสงบ

 

แต่การมองนั้น มันกลับทำให้แม่มดชราอันดับต้นๆของโลกต้องก้าวถอยหลังด้วยความกลัวอย่างไม่รู้ตัว

 

“ในเมื่อแกชอบหาเงินจากคนตายมากนัก งั้นแกก็… ไปอยู่กับพวกนั้นเลยละกัน”

 

ทันทีที่คำพูดนี้จบลง แม่มดชราก็กลายเป็นเหม่อลอยราวกับซอมบี้

 

ด้วยผลของการสะกดจิต แม่มดชราถูกบังคับให้กระโจนเข้าไปหาโลงศพ

 

จากนั้นภายในไม่กี่วินาที ร่างของพวกเธอก็กระโดดลงไปในโลงศพมังกร

 

ศพของลูกชายคนโตของตระกูลหวงที่ยิ่งใหญ่

 

ตอนนี้ศพนั้นกำลังถูกแม่มดชราอายุมากกว่า 50 ปีนอนทับอยู่

 

แขกทุกคนมองไปที่ฉากนี้ด้วยความตื่นตระหนก

 

ในตอนนี้ดวงตาของหวงฮงฮุยนั้นเต็มไปด้วยความเกลียดชัง แต่เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้

 

เหล่าหญิงสาวที่กำลังจะถูกฝังอยู่ก็ค่อยๆฟื้นคืนสติขึ้นมาทีละคน

 

หลังจากที่แม่มดชราเสียชีวิตลง หญิงสาวเหล่านี้ก็ฟื้นคืนสติได้ในที่สุด

 

“ปล่อยฉันนะ…”

 

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น!”

 

“ช่วยฉันด้วย… ฉันยังไม่อยากตาย… “

 

ผู้หญิงเหล่านั้นเอาแต่ร้องไห้

 

พวกเธอเป็นหญิงสาวที่สวยงาม แขกที่อยู่รอบตัวเธอหลงเสน่ห์และรู้สึกสงสารเธอขึ้นมาทันที

 

พวกเขาไม่กล้าที่จะรุกรานตระกูลหวงก็จริง แต่พวกเขาก็ไม่สามารถที่จะควบคุมสายตาตัวเองได้

 

“ฉันแค่ต้องการมาทำงาน ฉันยังไม่อยากตาย ช่วยฉันด้วย..!”

 

แม่มดชราผู้ชั่วร้ายเหล่านั้นมีพลังมากจนยากที่คนธรรมดาจะหลุดพ้น

 

นั่นเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้พวกเธอมายืนอยู่ที่นี่ได้

 

เห็นได้ชัดว่าหวงเจิ้งหมิงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขามองไม่ทันด้วยซ้ำว่าเฉินซ้งเหิงจัดการแม่มดชราเหล่านั้นได้อย่างไร

 

ร่างของเขากลายเป็นเงาดำแว๊บผ่านสายตาของทุกคน

 

ในช่วงพริบตาเดียว!

 

ดวงตาของแม่มดชราที่ยังมีชีวิตอยู่ก็เบิกกว้าง ที่ลำคอของเธอมีเลือดไหลทะลักออกมา!

 

จากนั้นแม่มดชราก็ล้มลงกับพื้น

 

ตาย!

 

แขกทุกคนในมหาวิหารตกใจ

 

เกิดอะไรขึ้น?!

 

ในพริบตา เขาฆ่าแม่มดชราทั้งหมดได้ยังไง?!

 

เหลือเชื่อ!

 

ยิ่งไปกว่านั้น ไม่มีใครเลยสักคนที่มองเห็นว่าชายหนุ่มคนนี้เคลื่อนไหวอย่างไร

 

เขาเร็วมาก!

 

ใบหน้าของเฉินซ้งเหิงสงบ เขาค่อยๆปัดฝุ่นออกจากมือของเขาแล้วก้าวข้ามซากศพของแม่มดชราออกมา

 

ในตอนนี้ใบหน้าของหวงเจิ้งหมิงกระตุก เจตนาฆ่าของเขาพุ่งสูงขึ้น

 

เขาพยายามที่จะกดดันเจตนาฆ่าที่ไม่สิ้นสุดนั้นเอาไว้!

 

เขาหันกลับมาและพูดกับพ่อบ้านชราที่อยู่ข้างหลังเขา

 

“ส่งแขก” หวงเจิ้งหมิงกัดฟันและกล่าวออกมา

 

พ่อบ้านชราพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม จากนั้นค่อยๆเดินไปข้างหน้า

 

“ขอโทษครับที่นี่ไม่ต้อนรับคุณ กรุณาออกไปด้วยครับ” ร่องรอยของออร่าที่อันตรายปรากฏในน้ำเสียงของพ่อบ้านชรา เจตนาฆ่าที่คมชัดแฝงอยู่ในดวงตาที่แก่ชราของเขา

 

พ่อบ้านชราเป็นดั่งดาบที่แหลมคม แม้ว่าเขาจะอายุมาก แต่ก็แฝงไปด้วยความอันตราย

 

เฉินซ้งเหิงถอนสายตาจากระยะไกลกลับมามองที่พ่อบ้านชราที่อยู่ตรงหน้าเขา

 

“มือปืนภาคสนามกองร้อยทหารปืนใหญ่?” น้ำเสียงของเฉินซ้งเหิงนิ่งสงบเรากับว่ามันจะแทรกเข้าไปในจิตใจของผู้คนได้ “กระดูกสันหลังของคุณได้รับบาดเจ็บสาหัสหลังจากรับราชการทหารมาหลายสิบปี ฉันว่ารีบไปรักษามันให้เร็วที่สุดจะดีกว่านะ”

 

หืม! เมื่อได้ยินเช่นนี้ร่างที่โค้งงอของพ่อบ้านชราก็สั่นสะท้านด้วยความเหลือเชื่อ

 

เขาเข้าร่วมกับกองทัพเป็นเวลา 52 ปี และหลังจากที่เขาย้ายเข้าไปสังกัดกับกองร้อยทหารปืนใหญ่กว่าสามสิบปี ในที่สุดเขาก็ป่วย

 

แต่…

 

ชายหนุ่มตรงหน้าเขารู้เรื่องนั้นได้ยังไง?!

 

“ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องมาเจอคนที่ละทิ้งจิตวิญญาณของทหารจนต้องลดตัวลงมารับใช้ตระกูลชั้นต่ำแบบนี้” เฉินซ้งเหิงพูดช้าๆด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน

 

ตูม..! เมื่อได้ยินเช่นนี้ทุกๆคนก็ตกตะลึง

 

ชายหนุ่มผู้นี้จะหยิ่งผยองขนาดไหน? เขาถึงได้กล้าพูดกับพ่อบ้านของตระกูลหวงอย่างนี้?!

 

หัวหน้าตระกูลหวงหวงเจิ้งหมิงเป็นผู้ที่มีอำนาจมากที่สุดในเซี่ยงไฮ้ และเขาคนนี้ก็เป็นพ่อบ้านของตระกูลหวง

 

เหล่าจง … ชื่อเต็มของเขาคือหวงจง เขาไม่ได้มีสายเลือดของตระกูลหวง แต่เขาโชคดีที่ได้เป็นลูกศิษย์ชั้นในของตระกูลหวง เขาเป็นศิษย์อันดับหนึ่งจากศิษย์นับหมื่นคน จนท้ายที่สุดเขาก็ได้เลื่อนขั้นมาเป็นพ่อบ้านประจำตระกูล

 

ในตอนนี้ร่างของพ่อบ้านชราหวงจงสั่นสะท้าน หมัดที่เหี่ยวหย่นของเขากำแน่น ออร่าที่ไม่มีที่สิ้นสุดระเบิดออกมา

 

เมื่อมองไปที่สิ่งนี้ เฉินซ้งเหิงก็ค่อยๆสอดมือขวาเข้าไปในกระเป๋าเสื้อสูท จากนั้นก็หยิบถุงที่ห่อด้วยผ้าสีขาวออกมา

 

“ฉันไม่ได้เตรียมอะไรมาเพื่อเคารพศพของนายน้องหวงเลย… จะมีก็แต่เพียงแค่ของขวัญชิ้นเล็กๆนี้เท่านั้น” เขายื่นถุงผ้าสีขาวให้หวงจง

 

หวงจงจ้องมองเฉินซ้งเหิงด้วยดวงตาที่ลึกล้ำเป็นเวลานาน จากนั้นเขาก็ค่อยๆหยิบถุงผ้าและหันกลับไปยื่นให้กับหัวหน้าตระกูลที่อยู่สูงขึ้นไปบนบันไดกว่าสิบก้าว

 

หวงเจิ้งหมิงหยิบถุงผ้าขาวออกมาอย่างใจเย็น จากนั้นก็ค่อยๆเปิดออก

 

แขกในงานทุกคนต่างก็อยากรู้อยากเห็น

 

ทุกคนอยากรู้ว่ามันคืออะไร?

 

เมื่อหวงเจิ้งหมิงแกะถุงผ้าขาวออก ทุกคนต่างก็อ้าปากค้างด้วยความตกใจ

 

ภายในถุงผ้าขาวนั้นเต็มไปด้วยนิ้วที่เปื้อนเลือดหลายสิบนิ้ว!

 

ข้างในนั้นคือนิ้วคน!!

 

ถุงผ้าขาวเปื้อนไปด้วยเลือดสีแดงฉาน

 

“เมื่อวานนี้มีสมาชิกจากตระกูลหวงมาวุ่นวายกับฉัน ฉันเลยตัดนิ้วพวกมันทั้งหมดเพื่อมามอบให้เป็นของขวัญแก่ตระกูลหวง… ได้ชิ้นส่วนของคนในตระกูลคืนแบบนี้ ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีใช่มั้ย?” เฉินซ้งเหิงพูดอย่างใจเย็นในขณะเดียวกันเขาก็หยิบบุหรี่ออกมาและจุดไฟอย่างช้าๆ

 

เมื่อสองวันก่อน ตระกูลหวงได้ส่งคนมาลอบสังหารเขาที่ถนนจงซาน

 

นักฆ่าทั้งสิบคนที่ถูกส่งมา ตายทั้งหมด

 

วันนี้เฉินซ้งเหิงมาที่นี่ก็เพื่อมาส่งชิ้นส่วนของนักฆ่าทั้งสิบคนนี้คืนแก่เจ้านายของพวกมัน

 

มือของหวงเจิ้งหมิงสั่นเล็กน้อย เขาจ้องไปที่เฉินซ้งเหิงที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล

 

บรรยากาศเยือกแข็งถึงขีดสุด!

 

แขกที่มาร่วมงานทุกคนดวงตาเบิกกว้าง

 

พวกเขาตกใจกับฉากตรงหน้า จนแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง…!