เกิดใหม่พร้อมกับระบบไร้พ่าย – Chapter 102 – แม่สาวสวยสุดเย็นชา
Chapter 102 – แม่สาวสวยสุดเย็นชา
ค่ำคืนเข้ามาเยือน
โคมไฟสว่างไสวไปตามถนนและสถานบังเทิงต่างๆก็ส่องสว่าง
หญิงคณิกากำลังโบกผ้าเช็ดหน้าผ้าไหมเพื่อดึงดูดลูกค้าที่เดินผ่านไปผ่านมา ชายหนุ่มหลายคนที่มีความคิดตีกันว่าจะไปหรือไม่ไป ต่างก็ถูกสาวๆที่ใส่ชุดรุ่มร่ามดึงเข้าไป.
มนุษย์มีความซุกซนมากในเวลากลางคืน.
(TL:ฤดูใบไม้ผลิที่นิยายจีนเปรียบเทียบเป็นดั่งฤดูแห่งความรักครับ)
ลั่วเทียนอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าที่สะอาดและหวีผมอย่างเรียบร้อย ผู้คนหลายๆคนที่มองเขาวันนี้ดูว่าเขาเป็นคนกระคือรือร้นและหล่อเหลา.
เขามองมาที่กระจกและอุทานว่า “แม่เจ้าโว๊ยย? คนเหี้ยอะไรหล่อขนาดนี้? คนอื่นๆจะมาเทียบกับแกได้อย่างไร?”
ผิวหน้าที่ขาวใสและมีตาที่เป็นประกายสง่างามหนึ่งคู่และไม่มีรอยตีนกา มีริมฝีปากที่อิ่มอวบที่ยิ้มออกมาอย่างน่าค้นหาและทำให้หญิงสาวแทบจะหลงเสน่ห์ได้ง่ายๆ
รูปร่างของลั่วเทียนก็ไม่ได้เลวร้ายนัก อย่างน้อยก็ดีกว่าในชีวิตที่แล้วของเขา.
หลังจากที่แต่งตัวเรียบร้อยแล้ว เขาก็เผยแผร่ความสง่างามและเสน่ห์ของเขาได้มากยิ่งขึ้น สิ่งนี้ทำให้ลั่วเทียนดูน่าสนใจขึ้นไปอีก.
ทั้งหมดถูกเตรียมมาเพื่อคืนนี้
วันนี้เป็นคืนพิเศษที่จะได้บอกลาความซิงแล้วพ่อแม่พี่น้องงงงง!
ลั่วเทียนทำทุกอย่างเพื่อปกปิดความตื่นเต้นในใจของเขา นอกจากนี้ยังช่วยให้เขามีความทรงจำที่ดีเป็นครั้งแรกในชีวิตนี้และชีวิตก่อน.
หลังจากที่แต่งตัวเสร็จแล้ว ลั่วเทียนก็ออกมาที่ล้านบ้านและเดินไปที่ลานบ้านของหลี่ซูเอ๋อร์
ลานบ้านทั้งสองไม่ได้ห่างกันเท่าไรนักและใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีในการเดินไปถึง ลั่วเทียนใช้ท่าร่างเงาวายุอย่างเร่งรีบ.
น้องชายข้าแทบจะทนรอไม่ไหวแร้วววว.
เมื่อมาถึงทางเข้าลานบ้านของหลี่ซูเอ๋อร์ ลั่วเทียนก็กระแอมคอและยิ้มก่อนที่จะเข้าไป.
ชุนชุนถูกพาไปเล่นอยู่กับกบที่มุมๆหนึ่งในสถานที่ๆไม่รู้จักและบางครั้งก็พูดเป็นภาษาแปลกๆ.
หนึ่งคนหนึ่งกบกำลังคุยกับอย่างลึกลับ.
ชุนชุนหันไปมองรอบๆและเห็นลั่วเทียนที่กำลังเข้ามาในลานบ้าน เธอก็รีบวิ่งเข้ามาและกระโจนเข้าหาเหมือนดั่งสาวน้อยน่ารัก เมื่อเธอผละออกจากลั่วเทียนประมาณสามก้าว เธอก็กระโจนเข้าหาอีกครั้ง จากนั้นเธอก็เอาหน้าถูไถที่อกลั่วเทียนและพูดอย่างชาญฉลาดว่า“พี่ใหญ่ ท่านดูหล่อมากๆในวันนี้.”
ลั่วเทียนกำลังกอดชุนชุนและมองไปที่เธอด้วยดวงตาที่บริสุทธิ์และมีเสน่ห์จากนั้นเขาก็บอกกับตัวเองภายใน“เธอยังเด็กนักและไม่อาจดึงดูดข้าด้วยรูปร่างแบบนี้ แต่นี่มันจะทำให้ข้าเกิดปัญหาในอีกสัก 2-3 ปี…”
เผ่าพันธ์ุปีศาจจิ้งจอกที่เกิดมาพร้อมกับดวงตาที่มีเสน่ห์ เพียงปรายตามันก็เหมือนกับมีไฟฟ้าแล่นผ่านร่างกายและล่อลวงผู้คนได้.
เสน่ห์ของชุนชุนที่ควบคู่ไปกับดวงตาที่แสนเสน่ห์ห่าของเธอมีพลังอย่างมาก…มันโชคดีที่เธอยังเด็กและกระไฟฟ้าที่แล่นผ่านมาที่ลั่วเทียนยังไม่มีรุนแรงพอที่จะทำให้เขาลุ่มหลงได้.
ลั่วเทียนยิ้มและพูด“พี่สาวซูเอ๋อร์ของเจ้าอยู่ไหน?”
ชุนชุนตอบ“พี่สาวซูเอ๋อร์กำลังคุยกับใครสักคนที่อยู่ในผ้าคลุมสีดำ ข้าไม่รู้ว่าเขากำลังพูดอะไรแต่ดูเหมือนว่ามันเป็นเรื่องร้ายแรง พี่ใหญ่ท่านมาที่นี่เพื่อมาหาพี่สาวซูเอ๋อร์ใช่ไหม? ท่านต้องการให้ข้าไปเรียกพี่สาวหรือไม่?”
“เธอกำลังพูดกับผู้เชี่ยวชาญลึกลับคนนั้น?”
“เป็นไปได้ไหมว่าเธอกำลังพูดกับผู้เชี่ยวชาญถึงการทำท่า อโวกาโดกาโด กับข้าคืนนี้?”
“นั่นไม่ใช่เรื่องที่ดี…”ยังไงก็ตามการแสดงออกของลั่วเทียนกลับตรงกันข้าม
“สาวน้อยผู้คนนั้นช่างคิดมากจริงๆ 555…” ลั่วเทียนเริ่มต้นชมเชยอย่างจริงใจ
หลังจากนั้นครึ่งนาที…
หลี่ซูเอ๋อร์เริ่มออกมาจากบ้าน
ชุนชุนรีบผละออกจากอกของลั่วเทียนและกระซิบ“พี่สาวซูเอ๋อร์ไม่ยอมให้ข้ากอดท่านเพราะนางบอกว่าท่านจะเอาเปรียบข้า แต่ชุนชุนคิดว่าพี่ใหญ่เป็นคนดีและไม่เหมือนกับไอ้พวกไข่สารเลว.”จากนั้นเธอก็เดาะลิ้นและพูดว่า “ได้โปรดอย่าบอกพี่สาวว่าข้ากอดท่าน.”
จากนั้นเธอก็ไปอยู่อีกด้าน
ลั่วเทียนหัวเราะในใจก่อนที่เขาจะมองมาที่หลี่ซูเอ๋อร์ จากนั้นเขาก็เห็นว่าดวงตาของเธอแดงกล่ำราวกับว่าเธอเพิ่งร้องไห้มา จิตใจของเขาเริ่มหล่นไปถึงตาตุ่มและถามเธอ“นี่สาวน้อย ใครรังแกเจ้า?”
เธอต้องยิ้มอย่างฝืนๆ.
ลั่วเทียนรู้อยู่ในใจ แต่เนื่องจากหลี่ซูเอ๋อร์ไม่อยากบอกเขาก็ไม่อยากจะฝืน.
แต่…
เรื่องนี้มันอาจจะเกี่ยวกับผู้เชี่ยวชาญผ้าคลุมดำ
ลั่วเทียนเริ่มพูดกับตัวเอง“ไอ้เลวเอ้ย อย่าให้การบ่มเพาะของข้าสูงกว่าเจ้า สักวันนึงข้าจะสอนบทเรียนดีๆกับเจ้า.”
ครั้งสุดท้ายเขาเกือบจะได้เสียเป็นผัวเมียกับหลี่ซูเอ๋อร์ ถ้าไม่ใช่เพราะเขา ความอยุติธรรมนี้ได้รับการฝังลึกเข้าไปในหัวใจของลั่วเทียน.
“พี่ใหญ่ ทำไมท่านถึงมาหาข้า?”หลี่ซูเอ๋อร์ถาม.
สายตาของลั่วเทียนเปลี่ยนไปพร้อมกับพูดในใจ “นางจงใจถามงั้นหรอ? ใช่เลย มันอาจจะเป็นอย่างนี้นี่เอง นางคงอายมากดังนั้น นางจึงเป็นฝ่ายเริ่มถามก่อน.”
ในฐานะที่เป็นผู้ชาย เขาต้องมีความคิดเป็นผู้นำ
แม้ว่าลั่วเทียนต้องการเล่นตามน้ำไปในเรื่องนี้ แต่เมื่อต้องมาจัดการกับสาวน้อยประเภทนี้ เขาจึงต้องมีความคิดชักนำสาวน้อยบริสุทธิ์อย่างหลี่ซูเอ๋อร์.
ลั่วเที่ยนทำท่าทางที่ดูเรียบง่ายและพูดอย่างเป็นกันเองว่า“ไม่ใช่ว่าเจ้าจะให้รางวัลแก่ข้าในคืนนี้?”
“อ๊าา?!”
หลี่ซูเอ๋อร์รู้สึกประหลาดใจและหัวเราะพร้อมกับพูดออกมา“ข้าเกือบจะลืมเรื่องนี้.”
“ข้า…”
“มันมีที่ไหนที่จะลืมง่ายๆอย่างนี้?”ลั่วเทียนพูดกับตัวเอง.
หลี่ซูเอ๋อร์หัวเราะอย่างฉับพลันทำให้เงาดำในบ้านวูบวาบเล็กน้อย
หลี่ซูเอ๋อร์หันหน้าไปทางบ้านและพูดว่า“พี่ซวง ท่านไม่คิดจะรักษาคำพูดของท่านรึ?”
“การให้เกรียติอย่างแรกคือการต้องรักษาคำพูด.”
“ท่านไม่ได้วางแผนที่จะหลบหนีใช่หรือไม่?”หลี่ซูเอ๋อร์จงใจพูดออกมา
หากใครสักคนที่อยู่ในขึ้นปราณจิตวิญญาณ ขั้น 6 ต้องลบร่องรอยออกไป มันก็ง่ายดั่งปอกกล้วย.
ช่วงเวลาที่หลี่ซูเอ๋อร์หัวเราะออกมาคือช่วงเวลาที่หลิงหานซวงนึกถึงการเดิมพันได้ เธออยากจะหนี มันเป็นครั้งแรกที่เธออยากจะหนีไปทั้งชีวิตของเธอ.
เพียงแค่คิดถึงคำพูดเหล่านั้น มันก็ทำให้เหมือนดั่งมีคลื่นถาโถมเข้ามาในหัวใจเธอ
แต่…
เธอยังคงเดินออกจากบ้านอย่างเร่งรีบ.
ลั่วเทียนไม่รู้สนกลในใดๆ รางวัลลึกลับของหลี่ซูเอ๋อร์คือการมอบผู้เชี่ยวชาญคนนี้ให้กับเขา?
โลกนี้มันอยู่ยากไปแล้วมั้ง?
หลิงหานซวงเดินมาหาลั่วเทียนและหยุดห่างออกไป 3 ก้าว ดวงตาของเธอกำลังแสดงออกถึงความสับสน ขณะที่เธอค่อยๆถอดฮู้ดและเสื้อคลุมดำออกอย่างช้าๆ.
หลังจากนั้น…
ลั่วเทียนจ้องมองไปด้วยความโง่งม.
แม้แต่ในฝันเขาก็ไม่คิดว่าคนในชุดคลุมจะงดงามขนาดนี้!
งดงามอย่างมาก มันกับพวกสาวงามน้ำแข็งที่เขาเคยดูในภาพยนตร์.
ยิ่งกว่านั้น…
หลิงหานซวงแต่งตัวด้วยชุดรัดรูป เธอร้อนแรงเป็นอย่างมาก ยอดเขาแฝดขนาดใหญ่ของเธอราวกับกว่าจะกระโดดออกมาจากชุดได้ทุกเมื่อ สะโพกที่โค้งมนที่รับเข้ากับก้นของเธอเต็มไปด้วยเสน่ห์ชวนลุ่มหลง ฉากเหล่านี้มันราวกับว่าจะกระชากชีวิตของเขาให้หายจากโลกนี้ไป!
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสายตาที่เย็นชาของเธอ เพียงแค่มองชั่วแว่บหนึ่งก็อดที่จะเย็นสันหลังไม่ได้.
ผู้เชี่ยวชาญลึกลับที่มีความงามของสาวที่เย็นชาอย่างไม่มีที่เปรียบ นี่คือสิ่งที่หลี่ซูเอ๋อร์วางแผนไว้?
รางวัลลึกลับในตอนกลางคืนมันอาจจะเป็นอันนี้…
3P?!
โอ้แม่เจ้าโว๊ยยยยยยย!!
————-
คอมเม้นต์