หลังจากนั้น…

ฉินหยู่เอ๋อร์ได้ตัดสินใจในสิ่งที่เธอไม่เคยทำมาก่อนทันที“พี่สาวคนนี่จะทำให้เจ้าเป็นเด็กน้อยของข้า!”

เธอแอ่นอกชูสองเด้าที่น่าลุ่มหลงของเธอดันไปติดแผ่นหลังของลั่วเทียนจากนั้นเธอก็พูดเบาๆ“อืม ข้าจะตามหลังเจ้าไปทั้งชีวิต…”

เสียงนี้!

และความนุ่มนวลและเด้งดึ๋งที่สัมผัสหลังของเขา…

นี่เราสามารถใช้ชีวิตอย่างนี้ได้จริงๆ!

ท่าทางของลั่วเทียนมีการตอบรับอย่างเห็นได้ชัดจากการกระตุ้นนี้ เขากลืนน้ำลายและพูดว่า“นี่พี่สาว ท่านไม่อาจทำแบบนี้ได้นะ?”

“หืม?”

“เจ้าไม่ชอบสิ่งที่พี่สาวทำอยู่?”

“แล้วเจ้าต้องการให้ข้าทำเช่นไร?”เมื่อพูดอย่างนั้นฉินหยู่เอ๋อร์ก็กอดอกทำให้หน้าอกของเธอทะลักขึ้นมาและร่องอกที่มองไม่เห็นก้นหลุมก็ปรากฏสู่สายตา ร่องลึกเหล่านั้นสามารถทำให้ผู้ชายขาดใจตายได้เลย.

ลึกโครตๆ!

ใหญ่เชี่ยๆ!

คู่กับฉินหยู่เอ๋อร์สาวใหญ่ที่เต็มไปด้วยความร้อนแรง เป็นการจับคู่กันทางอารมณ์ทางเพศอย่างลงตัว มันร้อนแรงอย่างมาก!

ลั่วเทียนรอไม่ไหวที่จะสัมผัสส่วนบนนั้นอย่างไว!

น้องชายของเขาก็ใหญ่ยาวขึ้นมา มีเพลิงราคะที่ชั่วร้ายในตัวเขาลุกโชนอย่างสว่างไสว แต่ในลึกๆจิตใจของเขาก็ขมขื่น เขาพึมพำ“พี่สาวถ้ายังทำอย่างนี้อีก เราจะมาตายกันที่นี่นะ.”

“โอ้!”

ราวกับว่าฉินหยู่เอ๋อร์ได้สติ มือขวาของเธอเอื้อมไปจับน้องชายของลั่วเทียนจากนั้นก็ตบเบาๆพลางกล่าวด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยนว่า“ข้าจะรอเจ้าเสร็จธุระก่อน เราน่าจะมีเวลามากมายในภายหลัง.”

“เชี่ยย!”

เปลวเพลิงที่ชั่วร้ายได้ถูกฉินหยู่เอ๋อร์แหย่จนเขาไม่อาจรั้งตัวเขาได้อีกต่อไป.

ถ้าตอนนี้เขาไม่ได้อยู่ในสถานการณ์นี้ เขาจะทะลวงเธอไปแล้ว!มนุษย์ธรรมดาคนไหนสามารถที่จะยั่วยุแบบนี้ได้?

ฉินหยู่เอ๋อร์รู้สึกได้ถึงอุณหภูมิความร้อนของลั่วเทียนที่เพิ่มขึ้น หน้าของเธอเริ่มแดงเพราะเธอไม่เคยทำอย่างนี้มาก่อน ลั่วเทียนเป็นคนแรก หัวใจของเธอรู้สึกเร่าร้อน แต่ก็ตื่นเต้นราวกับได้ของเล่นสนุกๆ.

ลั่วเทียนยังคงทรมานยังไม่จบ.

เปลวเพลิงที่ขั่วร้ายของเขากำลังบ้าคลั่งอย่างมาก!

โชคดีที่กลุ่มยามเหล่านี้เข้ามาหาเขา.

จากนั้นฉินหยู่เอ๋อร์ก็พูด “น้องชายสุดหล่อ พวกเขามาแล้ว พี่สาวคนนี้กลัวมาก ดังนั้นเจ้าต้องปกป้องพี่สาวตัวน้อยคนนี้ด้วย.”

หลังจากที่พูดอย่างนั้น…

ก้อนเนื้อทั้งสองก้อนแทบจะบดขยี้หลังลั่วเทียน จากนั้นเธอก็หัวเราะคิกคักว่า“นี่ถือเป็นของแถม เมื่อเจ้าสามารถพาข้าออกไปจากที่แห่งนี้ได้ มันจะมีรางวัลที่ดียิ่งขึ้นสำหรับเจ้า.”

“ดี!”

“ถอยออกไปสักสองสามเก้า!”

ตั้งแต่ที่เธอเข้ามาใกล้ลั่วเทียนไม่อาจเคลื่อนไหวได้.

ฉินหยู่เอ๋อร์ทำตามเขาทันที.

หลังจากที่ได้สติท่ามกลางความมึนงง เธอก็รู้ว่าเธอได้ทำบางสิ่งที่ไม่สมควรในช่วงบางเวลา เธอชอบที่จะยั่วเย้าลั่วเทียนเพราไม่เพียงแค่ลั่วเทียนดูดี นอกจากนี้เขายังมีกลิ่นอายลึกลับที่ดึงดูดเธอให้เข้าหา.

สิ่งที่น่าสนใจนี้ราวกับเป็นบางอย่างที่คล้ายกับรักแรกพบ.

ในนิกายทะเลเมฆมีคนที่มีพรสวรรค์มากมายไล่ตามเธอ แต่เธอไม่แม้กระทั่งชำเลืองมองเข้าสักครั้ง.

แต่ขณะที่ลั่วเทียนฆ่ายามไม่รู้จักตายอย่างไม่หยุด หัวใจของเธอสั่นและจิตใจของเธอราวกับตกอยู่ในความสับสนงุนงง.

“ฆ่า!”

“เพื่อชีวิตนิรันดิ์!”

“ฆ่าเขา!”

บรรดายามยังคงวิ่งเข้าไปหาลั่วเทียนเหมือนกับคลื่นยักษ์ เมื่อลั่วเทียนเห็นยามเหล่านั้นวิ่งเข้ามาจากทุกทิศทุกทาง หัวใจของเขารู้สึกอึดอัดราวกับจะพูดว่า“Exp Exp พวกนี้คือค่า Exp!”

ทันทีหลังจากนั้น…

ลั่วเทียนกระโดดขึ้นไปบนอากาศก่อนที่จะตะโกน “หมื่นสายฟ้าคำราม!”

“ตูม~!”

“ตูม~!”

เทฆพายุเริ่มก่อตัวขึ้นบนชั้นบรรยายกาศจากนั้นเขาก็เดินเข้ามาข้างๆฉินหยู่เอ๋อร์และพูด “กองลงไปซะ!”

ฟ้าผ่าในท่ามกลางฝนตกโจมตีลงมา!

นี่คือเจ้าชีวิตของเหล่าสิ่งมีชีวิตที่เป็นผีดิบ!

มันเหมือนกับวิดีโอกเกมสและมันก็เหมือนกับการต่อสู้กับราชาผีดิบพันปีเมื่อตอนนั้น.

ดังนั้นจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อเหล่ายามต้องมาเผชิญ?

ลั่วเทียนไม่มั่นใจมากนัก แต่นี่เป็นทักษะแบบวงกว้างที่เขามีอยู่!

การโจมตีจากฟ้าผ่ามีนับไม่ถ้วนและฝนเริ่มตกลงมา ภายในรัศมี 10 เมตรรอบๆตัวลั่วเทียนเป็นสิ่งที่คล้ายกับขอบเขตที่ฟ้าฝ่า ยามไม่รู้จักตายที่อยู่บริเวณนั้นไม่ได้ถูกโจมตีด้วยฟ้าผ่าทั้งหมด.

“ติ้ง!”

“ติ้ง!”

“ติ้ง!”

เสียงแจ้งเตือนที่ดังอย่างต่อเนื่องเกิดขึ้นในใจลั่วเทียน!

มันคล้ายกับเสียงจุดประทัดที่เกิดขึ้นในวันตรุษจีนเว้นแต่ว่า มันเพราะอย่างมาก.

ลั่วเทียนรู้สึกตื่นเต้น!

ค่าExpเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจนมองเห็นได้อย่างชัดเจน.

ค่าExpที่เพิ่มขึ้นมานี้บ่งบอกว่าเหล่ายามก็ไม่เท่าไร.

ฉินหยู่เอ๋อร์ก็ตกตะลึงอีกครั้ง ขณะที่เธอจ้องมองลั่วเทียนด้วยความไม่อยากเชื่อและตื่นเต้น เธอรู้สึกอธิบายเป็นคำพูดไม่ถูก เธอใช้ชีวิตที่เต็มไปด้วยความกลัวมาอย่างยาวนาน แต่ตอนนี้เธอไม่กล้วอีกแล้ว สิ่งเดียวที่เธอรู้สึกตอนนี้คือลั่วเทียนสามารถครองโลกได้!

“พี่สาวคนนี้จะทำให้เจ้าเป็นของข้า!”

ฉินหยู่เอ๋อร์พูดภายในจิตใจของเธอ.

ทักษะหมื่นสายฟ้าคำรามเสร็จสิ้นแล้ว.

ยังคงมีกองกำลังเหลืออยู่ครึ่งนึงที่ไม่ได้อยู่ในระยะโจมตีโดยไม่มีอาการบาดเจ็บแม้แต่น้อย เหตุผลนั้นง่ายมาก ฟ้าผ่าไม่ตรงหัวพวกมัน ยามที่ยังหลงเหลืออยู่ก็ถูกฆ่าตายโดยทันที.

แต่…

เนื่องจากมันไม่โดนครั้งแรก แต่มันก็ยังมีครั้งที่สอง.

ตั้งแต่ที่หมื่นสายฟ้าคำรามมีประโยชน์จริงๆ จากนั้นลั่วเทียนก็พูดอีกครั้ง!

“สายฟ้าหมื่นคำราม!”

“ระเบิดมันให้ข้าซะ!”

ลั่วเทียนได้เปิดใช้ทักษะของกระทิงสายฟ้าคะนอง.

ฟ้าได้ผ่ามาที่เดิมอีกครั้ง.

มีเสียงร้องออกมาท่ามการเสียงฟ้าผ่า สำหรับผู้คนที่อยู่ด้านล่างก็ยังคิดว่าตัวเองเป็นอมตะอยู่ในตอนนี้ก็ได้แต่หมดหวัง หลายคนเริ่มตะโกน“หยินซาง ท่านโกหก! ท่านโกหกเรา…”

พวกเขายังคงกรีดร้องขณะที่ตาย.

แต่ยามจำนวนมาก็ยังคงรีบวิ่งออกมา.

ดังนั้นลั่วเทียนจึงระเบิดรอบๆตัวเอง.

ตลอดเวลาที่ทำเขายังคงเดินหน้าไปที่พระราชวังราชาทมิฬ.

เมื่อมาถึงบันไดลั่วเทียนได้จ้องมองไปที่หยินซางที่ยืนอยู่ที่นั่นด้วยท่าทางเหนือกว่าทุกคน เรื่องนี้ทำให้เขารู้สึกอีดอัดใจอย่างมาก เขาจึงตะโกนออกไปว่า “ไอ้สุนัขบัดซบ! รอข้า! ข้าจะฆ่าทุกคนในเมืองซากศพทมิฬของเจ้า!”

หยินซางมีใบหน้าที่น่าเกลียด.

ใบหน้าของเขามันดูน่าเกลียดอย่างมากในตอนนี้!

เมื่อเห็นกองทัพยามไม่รู้จักตายที่เขาสร้างขึ้นถูกฆ่า พวกมันเหล่านั้นต่างอยู่ในขอตเขต ปราณสุดยอดเชี่ยวชาญ ขั้น 9 นี่เป็นสิ่งที่เขาไม่อาจยอมรับได้!

ในเวลานั้น…

เลือดพิราบก็ก้าวมาข้างหน้า แต่คราวนี้มีการแสดงความเครารพอย่างมากพร้อมกับพูดว่า“ราชาทมิฬ ท่านปล่อนให้ข้าส่งศิษย์ของข้าไปจัดการไอ้ขยะนี่ การบ่มเพาะของเขาอยู่ในขอบเขตปราสุดยอดเชี่ยวชาญ ดังนั้นมันจึงง่ายมากที่จะจัดการมนุษย์ผู้นี้.”

ตาของหยินซางเปลี่ยนไปเล็กน้อยขณะที่เขาพยักหน้าเบาๆ“ุถ้าเขาถูกสาวกเจ้าจัดการ ข้าจะให้แมลงกู่ 30,000 ตัว.”

เลือดพิราบยิ้ม.

จากนั้นเขาก็ส่งผ่านความคิดของเขาไปให้เลือดหนอนและเลือดเด็กที่อยู่ในฝูงชนทันที.

ทั้งสองซ่อนกลิ่นอายของพวกเขาขณะที่เขาใกล้ลั่วเทียน.

ทันทีหลังจากนั้น…

ทั้งสองที่ซ่อนกลิ่นอายก็เดินเข้าหาลั่วเทียนทันที.

ลั่วเทียนกำลังอยู่ในช่วงเวลาแห่งความสุขขณะที่เขามองแถบExpที่กำลังขึ้นอย่างรวดเร็ว เขามุ่งความสนใจไปกับหมื่นสายฟ้าคำรามและหู้ของเขาก็ไม่อาจจะได้ยินทั้งหมด ไม่มีทางที่เขาจะสังเกตเห็นว่ามีมนุษย์บางคนกำลังคืบคลานอยู่ด้านหลังของเขา.

ทันใดนั้น…

ร่างเงาเลือดทั้งสองก็หลบหลีกสายฟ้าที่ผ่าลงมาและพลังปราณระดับสุดยอดปราณเชียวชาญก็ปล่อยออกมา! ฝ่ามือสีแดงเลือดทั้งสองได้กระแทกเข้าไปที่ตัวลัวเทียน!

หัวใจของลั่วเทียนสั่นสะท้าน“ข้าเมางั้นรึ!”