บทที่ 20 พระเจ้าช่วยฉันแล้ว!

 

“สวัสดีค่ะผู้เขียน ฉันคือเหอฉาน ผู้ดูแลของ “ความสนุกของเด็กๆ” ฉันดีใจมากที่เพิ่มวีแชทของคุณ…”

 

หลี่หานเห็นข้อความจากเหอฉาน ก็เข้าใจว่าเหอฉานต้องการส ร้างความสัมพันธ์ที่ดีก่อน

 

มิฉะนั้นตามขั้นตอนปกติ บรรณาธิการมักจะถามคุณโดยตรงว่า ลิขสิทธิ์ทั้งหมดของงานอยู่ในมือของคุณหรือคําถามอื่นๆ แล้วให้ คุณเสนอราคา

 

หลี่หานเองก็ยินดีเช่นกัน

 

หลังจากพูดคุยกันอยู่พักหนึ่ง พวกเขาก็คุยกันเรื่องสําคัญ

 

เหอฉานถามหลี่หานเรื่องลิขสิทธิ์ของนิทานการแข่งขันระหว่างก ระต่ายกับเต่า

 

ลิขสิทธิ์ทั้งหมดอยู่ในมือของหลี่หาน

 

หลังจากนั้นเขาก็เสนอราคาและอีกฝ่ายก็เสนอราคาหนึ่งพันห ยวนต่อแปดร้อยคํา

 

หลี่หานตั้งใจทําความเข้าใจและรู้ว่าราคาหนึ่งพันหยวนต่อแปด ร้อยคําโดยทั่วไปแล้วจะให้เฉพาะนักเขียนอาวุโสเท่านั้น

 

นักเขียนหน้าใหม่อย่างเขาราคาโดยทั่วไปไม่ เกินห้าสิบหยวนต่อหนึ่งพันคํา

 

อีกฝ่ายบอกว่าราคานี้หัวหน้ากองบรรณาธิการเป็นคนตัดสินใจ และเธอไม่มีสิทธิ์ที่จะให้ราคานี้

 

ด้วยข้อเสนออันจริงใจ หลี่หานจึงตกลง

 

“การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า”นั้นมีจํานวนคําเกือบ 3,000 คําหรือเท่ากับมากกว่า 2,000 หยวน

 

ราคานี้ไม่ใช่ราคาซื้อลิขสิทธิ์ทั้งหมด แต่เป็นราคาซื้อลิขสิทธิ์ขอ งการตีพิมพ์การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่าในนิตยสารความสนุกของเด็กเท่านั้น

 

ลิขสิทธิ์ที่เหลือยังคงอยู่ในมือของหลี่หาน

 

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็ไม่มีอะไรต้องคิดหนัก

 

เมื่ออีกฝ่ายลู่หานยอมรับอย่างง่ายดาย เธอก็ดีใจมาก

 

หลังจากตัดสินใจเรื่องการเซ็นสัญญาแล้ว สุดท้ายเธอก็ถาม หลี่หานว่าเขาต้องการเผยแพร่ด้วยนามปากกาหรือไม่? แล้วจะใช้ นามปากกาชื่อว่าอะไร?

 

หลี่หานคิดอยู่ชั่วครู่ ดูเหมือนว่าเขาไม่จําเป็นต้องใช้นามปากกา เพียงแค่ใช้ชื่อจริงของเขาก็ได้แล้ว

 

มีคนจํานวนมากที่ตีพิมพ์ผลงานด้วยชื่อจริง

 

อีกฝ่ายไม่แปลกใจและพูดว่า ” นักเขียนหลี่หาน ถ้าคุณมีผลงาน อีกในอนาคต คุณสามารถติดต่อฉันได้โดยตรงฉันจะให้ราคาที่ดีที่ สุดแก่คุณอย่างแน่นอน” ”

 

หลี่หานไม่มีความเห็นใด ๆ และตอบกลับทันที “ตกลง”

 

เมื่อเหอฉานเห็นคําตอบของหลี่หาน ก็ร้อง “ไชโย” ด้วยความยิ นดี

 

เธอเชื่อว่านักเขียนที่ชื่อหลี่หาน ถ้าส่งผลงานมาอีก ต่อให้ไม่สา มารถเทียบได้กับ “การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า” แต่ก็ไม่มี ทางแย่ไปกว่านี้

 

หม? เขาชื่อหลี่หาน

 

ช่างบังเอิญเสียจริง

 

เหอฉานนึกถึงนักเขียนของจิ้งจอกขาวกับบัณฑิต เขาชื่อหลี่หาน เช่นกัน

 

ตอนนี้เกือบจะได้รับการยืนยันแล้วว่า “จิ้งจอกขาวกับบัณฑิต” เป็นผลงานของหลี่หานคนเดียว

 

แม้ว่าจนถึงตอนนี้ หลี่หานก็ยังไม่ออกมาพูด

 

แต่โลกโซเชียลส่วนใหญ่ก็ฟันธงในเรื่องนี้แล้ว

 

เดิมที่หลี่หานเป็นแค่ชื่อสามัญธรรมดาทั่วไป คนทั้งประเทศที่ชื่อ หลี่หานไม่รู้ว่ามีกี่คน

 

แต่ตอนนี้ หลี่หานได้ปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชนแล้ว และอีก คนก็กําลังจะปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชนอีก

 

หรือว่าปีนี้จะเป็นปีของ ” หลี่หาน” กัน?

 

เมื่อเหอฉานคิดเช่นนี้ ก็หัวเราะออกมาโดยไม่รู้ตัว

 

เธอกําลังจะลุกขึ้นไปหาหัวหน้าบรรณาธิการ และเห็นหลี่หานส่ง ข้อความมาอีกข้อความหนึ่ง

 

“การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่าเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของนิ ทาน มันจะมีนิทานที่คล้ายกันหรือนิทานใหม่ผุดขึ้นมาอีกมากมายนิตยสารของคุณลองทํากิจกรรมหรืออะไรทํานองนั้นมันอาจจะ มีผลดี ”

 

” หมายความว่าอย่างไร?”

 

เหอฉานขมวดคิ้วเล็กน้อย ครุ่นคิดอย่างสุดกําลัง

 

ทันใดนั้นเธอก็คิดออก

 

ยิ่งคิดก็ยิ่งตื่นเต้น เขาเคาะห้องทํางานของบรรณาธิการอย่างรีบ ร้อน

 

เธอพยายามที่จะให้ “การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า” เผย แพร์ในนิตยสารฉบับถัดไป

 

” ความสนุกของเด็ก” เป็นนิตยสารรายสัปดาห์และเผยแพร่ทุก วันเสาร์

 

วันนี้เป็นวันจันทร์และอีกห้าวันถึงจะออกนิตยสารเล่มถัดไป

 

มันควรจะต้องเผยแพร์ให้เร็วที่สุด

 

“เรื่องเซ็นสัญญาเสร็จสิ้นแล้วเหรอ?”

 

“ใช่ค่ะ ทําเสร็จแล้ว อีกฝ่ายตรงไปตรงมามาก ”

 

“เสี่ยวฉาน ทําได้ดีมาก นี่เป็นผลงานที่ดีจริงๆ! เราต้องเผยแพร่ มันให้เร็วที่สุด จะดีที่สุดถ้าให้มันตีพิมพ์ในนิตยสารเล่มถัดไป ”

 

” หัวหน้าบรรณาธิการ ถ้าเป็นไปได้ ฉันหวังว่าจะตีพิมพ์มันใน นิตยสารฉบับที่จะถึงนี้”

” ฉบับที่จะถึงนี้?” ไม่ได้เสี่ยวฉาน ฉบับที่จะถึงนี้จัดพิมพ์แล้ว รอฉบับถัดไปเถอะ”

 

“หัวหน้าบรรณาธิการ นิทานเรื่องนี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น…”

 

เมื่อหัวหน้าบรรณาธิการ ห่าวเจี้ยนเฟิงได้ยินเหอฉานพูดจบ ก็ค รุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง หลังจากนั้นก็เปลี่ยนเป็นดีใจสุดขีดพร้อมหัวเราะเสียงดัง “ได้! โอเค โอเค! เสี่ยวฉาน! ทําได้ดีมาก! นิทานเรื่องนี้อีกว่าที่ฉันคิดไว้มาก มันเป็นนิทานที่มหัศจรรย์ ผู้เขียนชื่อหลี่หาน ใช่ไหม? มันน่าทึ่งมากเสี่ยวฉาน คุณต้องมีความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้ เขียนคนนี้เข้าไว้นะ ”

 

เหอฉานกล่าว ” หัวหน้าบรรณาธิการวางใจได้ ฉันจะทําให้สุดค วามสามารถแน่นอน ส่วนเรื่องการวางจําหน่าย…”

 

“สําหรับฉบับที่จะถึงนี้ ฉันจะติดตามและกํากับดูแลด้วยตัวเอง เรื่องนี้เป็นสิ่งสําคัญมากสําหรับเรา! และมันก็ถึงเวลาแล้ว ”

 

หลังจากกล่าวจบ ห่าวเจี้ยนเฟิงยังคงไม่สามารถระงับความ ตื่นเต้นได้

 

เขาอยากจะตะโกนใส่ท้องฟ้า “สวรรค์ช่วยฉันแล้ว! ”

 

“ความสนุกของเด็ก” เป็นนิตยสารเด็กที่มีปริมาณคนอ่านมากที่ สุดในปัจจุบัน

แต่ในความเป็นจริง มันค่อยๆถึงจุดตัน

 

นอกจากนี้ มันยังไม่สามารถแก้ไขได้

 

ยอดขายนิตยสารไม่ได้เพิ่มขึ้นมาเป็นเวลานานแล้ว และ ยังคงลดลงอย่างช้าๆ

 

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิตยสารค่อยๆมีคําติขึ้นมาทีละนอย

 

เหตุผลมีหลายแง่มุม แต่เหตุผลหลักคือปัญหาเกี่ยวกับผลงาน

 

ผลงานที่ตีพิมพ์ในนิตยสารไม่สามารถกล่าวได้ว่าไม่ดี

 

หลังจากทั้งหมด มันเป็นผลงานที่บรรณาธิการคัดเลือกอย่างระ มัดระวัง

 

แต่มันก็เป็นเพียงผลงานที่ดีทั่วไปเท่านั้น

 

สิ่งนี้ทําให้คู่แข่งรายใหญ่หลายรายของ “ความสนุกของเด็ก” อาจไม่ด้อยกว่าพวกเขาในแง่ของคุณภาพของผลงาน

 

ข้อได้เปรียบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขาค่อยๆลดลงและแทบจะ ไม่ได้เปรียบใด ๆ

 

ผลลัพธ์สุดท้ายก็คือปริมาณการวางจําหน่ายของคู่แข่งกําลังใกล้ เข้ามาเรื่อยๆ

 

เรียกได้ว่าขยับเข้าใกล้ชิดตัวแล้ว!

 

ในฐานะหัวหน้ากองบรรณาธิการ ห่าวเจี้ยนเฟิงอยู่ภายใต้ควา มกดดันอย่างมาก

 

แม้แต่เบื้องบนกกดดันมากเช่นกัน

 

หลังจากทั้งหมด คุณภาพของนิตยสารเป็นเหตุผลหลักที่ทําให้ นิตยสารติดอยู่ในคอขวด

 

ห่าวเจียนเฟิงพยายามหาทางทะลวงคอขวดมาโดยตลอด

 

แต่คิดไปคิดมา นอกจากการปรับปรุงคุณภาพโดยรวมของผล งานแล้ว ดูเหมือนจะไม่มีวิธีอื่นใดที่สามารถทําได้

 

แต่คุณภาพของงานไม่ได้เพิ่มขึ้นโดยความพยายามของเขา

 

แม้แต่นักเขียนที่มีชื่อเสียงและอาวุโสที่สุดเหล่านั้นก็ไม่สามารถส ร้างผลงานที่ดีกว่าได้

 

แต่ตอนนี้ ทางออกของห่าวเจี้ยนเฟิงปรากฏออกมาแล้วและ ทําให้เขารู้สึกมีชีวิตชีวา

 

ในที่สุดเขาก็พบวิธีที่จะทําลายคอขวดของนิตยสารได้แล้ว

 

และมีโอกาสสําเร็จสูงมาก

 

“การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า”! คือผลงานที่เขาจะใช้ทํา ลายคอขวดของนิตยสาร!

 

ในตอนแรก เขาเพียงแค่รู้สึกว่างานชิ้นนี้ดีกว่าผลงานของนักที่มี ชื่อเสียงที่มีประสบการณ์เหล่านั้นนิดหน่อยเขาก็มีความสุขมากแล้ว

 

อย่างไรก็ตาม ภายใต้การเตือนของเหอฉาน เขาพบว่านี้ไม่ใช่งา นที่ยอดเยี่ยมอีกต่อไป แต่เป็นผลงานที่อยู่ในอีกระดับเลยที่เดียว

 

ผลงานที่จะช่วยให้เขาทําลายคอขวดของนิตยสาร!

 

เรื่องนี้สามารถเขียนขึ้นมาใหม่ได้นับไม่ถ้วนหรืออาจกล่าวได้ว่า เป็นเรื่องราวใหม่เลยก็ว่าได้

 

จากนั้นเขาก็สามารถให้พ่อแม่และเด็กสร้างเรื่องราวใหม่ด้วยตัวเอง

 

เขาจะต้องจัดกิจกรรมขึ้นมาและเชื่อว่าทั้งพ่อแม่และเด็ก จะสนใจที่จะเข้าร่วม

 

นี่เป็นโอกาสที่ดีสําหรับผู้ปกครองในการฝึกจินตนาการและควา มสามารถในการเขียนของเด็ก

 

และเรื่องราวที่ตัวเองสามารถดัดแปรงได้จะทําให้เด็กๆ สนใจ มากขึ้น

 

เขาคิดคร่าวๆเกี่ยวกับเรื่องนี้

 

“เต่าชนะ? หรือกระต่ายชนะ? ทุกอย่างขึ้นอยู่กับคุณ “ความ หมายคร่าวๆก็คือ เขียนรอบๆ นี่

 

หากทํางานได้ดี นิตยสารจะทําลายคอขวดในปัจจุบันได้อย่าง แน่นอน

ห่าวเจี้ยนเฟิงอยากจะแหงนหน้าขึ้นฟ้าและหัวเราะเสียงดัง