หลังจากเหอฉานถามถึงสถานการณ์ในวีแชทแล้ว สุดท้ายเธอก็ถามอย่างอ้อมๆว่า นิตยสารของพวกเธอสามารถเขียน บทความและประชาสัมพันธ์ให้โลกภายนอกทราบเกี่ยวกับแรงบันดาลใจของการแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่าได้หรือไม่?

หลี่หานบอกว่าทําได้

หลังจากนั้น ผ่านข้อความในวีแชท ก็สามารถรู้สึกถึงความตื่นเต้นของเหอฉานได้

ช่างเป็นสาวน้อยที่น่ารัก

หลี่หานไม่สนใจเรื่องนี้เลยถ้าเธอต้องการนําไปเขียนบทความและโฆษณาชวนเชื่อ

ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทําอะไร เขาก็เป็นเหมือนเดิม

หลังจากจบการสนทนากับเหอฉาน ก็มีสายโทรศัพท์เข้มา
เป็นซูอวีฉิง

“เป็นนายที่เขียน การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า” ขึ้นมาใช่ไหม?”

“ใช่ ฉันเอง”

“เป็นนายจริงๆ ด้วย ฉันไม่เคยคิดว่านายจะเก่งในการเขียนเรื่องราวด้วย นายไม่ได้ขายผักอยู่ที่บ้านเกิดเหรอ? ทําไมต้องเขียนนิทานล่ะ?”

“ฉันรักเด็กและเห็นว่าเด็กๆในปัจจุบันไม่มีอะไรให้อ่านเลย เขียนนิทานให้พวกเขาอ่าน เธอจะเชื่อไหม? ”

“ไม่เชื่อ อืม… เฮ้ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน แล้วนายจะเขียนเพลงต่อไหม? ”

“อาจจะ แต่ตอนนี้ยังไม่แน่ใจนัก”

“นอกจากการเขียนเพลงและนิทานแล้ว นายมีความสามารถอื่นอีกรึเปล่า?”

“เก่งเรื่องการปลูกผักนับไหมล่ะ? ผักที่ฉันปลูกไม่เพียงแต่ดูดี แต่รสชาติยังอร่อยมากอีกด้วย ตอนนี้ฉันมีชื่อเสียงเล็กน้อยในตลาดแล้ว ตอนนี้มีคนหลงรักผักของฉันมาก ฉันจึงตั้งตารอที่จะขายผักทุกวัน ”

” ทําไมพอพูดถึงการปลูกผักและขายผัก นายก็พูดเหมือนนายกําลังโม้อยู่ล่ะ?

“โม้? โอ้ ใช่ ฉันจะส่งผักไปให้เธอชิมดีไหม? มันฟรีนะ ”

“หม? โอ้ โอเค โอเค! งั้นฉันจะส่งที่อยู่ให้นายทีหลัง มีผักอะไรบ้าง? ”

“เยอะแยะเลย แตงกวา มะระ ถั่วสีฤดู มะเขือเทศ ฯลฯ เดี๋ยวฉันจะส่งไป”

“ได้ ขอบคุณ”

“สุภาพเกินไปแล้ว อย่าลืมส่งที่อยู่มาล่ะ”

“อืม เดี๋ยวฉันส่งไป”

หลังจากวางสาย ซูอขวีฉิงก็ส่งข้อความหาหลีหานอย่างรวด

ซูอรี่ลิ้งอยู่ที่เซี่ยงไฮ้

ไม่แปลกใจเลยที่มักจะไปที่เหิงเตี้ยน

เซี่ยงไฮ้

หลังจากที่ซูอวีฉิงส่งที่อยู่ให้หลี่หาน เธอก็รู้สึกแปลกๆในใจ

โชคดีที่ความรู้สึกแปลกๆนั้นหายไปหลังจากผ่านไปไม่นานนัก

หลังจากนั้น เธอก็ตั้งตารอผักของหลี่หาน

นิตยสารความสนุกของเด็ก

เหอฉานเคาะประตูห้องทํางานของหัวหน้าบรรณาธิการห่าวเจี้ยนเฟิงด้วยความยินดี

” หัวหน้าบรรณาธิการ ฉันจัดการเสร็จแล้ว”

“เสร็จแล้วเหรอ? เสี่ยวฉาน รีบพูดมา ”

ห่าวเจี้ยนเฟิงรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งและรู้สึกกังวลเล็กน้อย

เหอฉานอธิบายสถานการณ์อย่างละเอียด ห่าวเจี้ยนเฟิงเองก็ประหลาดใจและไม่อยากจะเชื่อเช่นกัน เขายืนยันกับเหอฉานหลายครั้งว่าเข้าใจผิดหรือไม่?

เหอฉานกล่าวในตอนท้ายว่า ” หลี่หานอนุญาตให้เรารายงานและประชาสัมพันธ์ได้ ”

“นี่ เสี่ยวฉาน ในที่สุดฉันจะยืนยันกับคุณอีกครั้งว่าคุณไม่ได้เข้าใจผิดจริงๆ? ถ้าเข้าใจผิด การประชาสัมพันธ์ของพวกเราคงยากที่จะอธิบายให้หลี่หานฟัง”

เหอฉานกล่าว ” หัวหน้าบรรณาธิการวางใจได้ ข้อมูลนี้ไม่ผิดแน่ แม้ว่าฉันจะไม่ค่อยเชื่อเหมือนกันแต่ก็เป็นความจริงอย่างแน่นอน นอกจากนี้ยิ่งฉันพูดคุยกับหลี่หานมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งรู้สึกว่าเขาเป็นบุคคลที่ยอดเยี่ยมที่แท้จริง คราวนี้เราต้องรีบรายงานและโฆษณา เขาดูเหมือนจะไม่สนใจราวกับว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเขา ”

“นี่ เขาอายุเท่าไหร่กันเชียว? เขาอายุน้อยกว่าเธอนิดหน่อยเอง ” ห่าวเจี้ยนเฟิงกล่าว
เหอฉานพยักหน้าแล้วกล่าวว่า “เขาเด็กกว่าฉันนิดหน่อยอาจจะ… บางทีเขาอาจจะไม่เหมือนเรา”

ห่าวเจี้ยนเฟิงทําได้เพียงพยักหน้าช้าๆ แม้ว่ามันจะยากที่จะเข้าใจ แต่ก็เป็นความจริง

หลังจากนั้น ห่าวเจี้ยนเฟิงก็ตื่นเต้นขึ้นมา แรงบันดาลใจของ การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า” นั้นแปลกและน่าสนใจ

หากรายงานออกไปจะต้องทําให้ทุกคนรู้สึกตื่นเต้นและอาจจะเพิ่มอิทธิพลของการแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่าขึ้นมาก

ผลงาน “การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า” ที่โด่งดัง ในตอนนี้มีแรงบันดาลใจจากเหตุการณ์ที่น่าสนใจ..หากทั้งสองรวมกัน

ยิ่งห่าวเจี้ยนเฟิงคิดมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งตื่นเต้นมากขึ้นเท่านั้น เขาหัวเราะเสียงดังและพูดว่า “เสี่ยวฉาน เรื่องนี้พวกเรา ต้องเริ่มโปรโมทกันเดี๋ยวนี้เลย เธอไปร่างเอกสารประชาสัมพันธ์ให้ฉันเดี๋ยวนี้ ”

“ได้ค่ะ หัวหน้าบรรณาธิการ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้”

เหอฉานรับคําแล้วจากไป
ส่วนห่าวเจี้ยนเฟิงก็ยังคงตื่นเต้นอยู่

ในคอมมูนิตี้

หลิวเซี่ยงเจี้ยรู้สึกเจ็บปวดและจนปัญญา

ผลงานที่เขาแต่งขึ้นมาอย่างพิถีพิถัน “ปลาไหลย้อนกลับถูก “การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า” แย่งความนิยมไป

และมันไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันเลย

สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดคือเมื่อเปรียบเทียบ การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า เหล่าผู้ปกครองเกือบทั้งหมดต่างเมิน “ปลาไหลย้อนกลับ” ของเขา

เหล่าผู้ปกครองต่างพากันพูดว่าก็ดีนะ แต่ก็ธรรมดา แม้ว่ามันจะเทียบไม่ได้กับ “การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า” แต่ก็ดีกว่าเรื่องอื่นๆ

หากไม่มี การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า” ความคิดเห็นของผู้ปกครองจะไม่เป็นแบบนี้อย่างแน่นอน

“พี่หลิว ผลงานของนายในครั้งนี้ถูกคนแย่งแสงไปจนหมดสิ้นแล้ว!”

ในกลุ่มแชทมีคนพูดแบบนี้ขึ้น

กลุ่มแลกเปลี่ยนนี้เต็มไปด้วยนักเขียนวรรณกรรมเด็กที่มีชื่อเสียง

“พี่จาง หยุดพูดได้แล้ว ฉันกําลังโมโหอยู่เลย”

” การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่าเป็นผลงานที่ดีจริงๆ แต่เหตุผลที่มันดังขนาดนี้ก็เพราะกิจกรรมจากความสนุกของเด็ก มันเป็นกิจกรรมที่ยากสําหรับผู้ปกครองและเด็กที่จะไม่เข้าร่วมได้”

“นี่เป็นเพราะ “การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า” ทําให้ความสนุกของเด็ก” สามารถจัดกิจกรรมดังกล่าวได้ต่างหาก”

“มีใครรู้อะไรบ้าง? ทําไมจู่ๆก็มี การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า” โผล่มา? หลี่หานมาจากไหนกัน? ”

“ฉันไม่แน่ใจ ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นหน้าใหม่”

“ไม่แปลกใจเลยว่าทําไมพี่หลิวถึงโกรธ เพราะถูกเด็กใหม่ฉกฉวยโอกาสไปแน่ๆ”

“โชคไม่ดี หากไม่มี การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า ทุกคนจะประเมินผลงานของพี่หลิวดีกว่านี้แน่”

“ดูเหมือนว่ามากกว่าครึ่งหนึ่งของคนในกลุ่มของเรามักจะเผยแพร่ผลงานใน “ความสนุกของเด็ก” ทุกคนต้องระวังหลี่หานให้ดีในอนาคต อย่าถูกเขาแย่งแสงไป ”

” กลัวเขาทําไม? คราวนี้เขาเขียนเรื่อง การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า” ขึ้นมาได้คราวหน้าจะเขียนเรื่องดีๆ แบบนี้ได้อีกเหรอ? เป็นแค่หน้าใหม่ ผลงานต่อไปอาจจะธรรมดามาก นอกจากนี้พี่หวังยังพูดถูก เหตุผลที่ ‘การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า” ครั้งนี้โดดเด่นขนาดนี้ ก็เพราะกิจกรรมสร้างสรรค์นั่น”

“ใช่ พี่หลิว ครั้งหน้าเลือกเวลาลงเดียวกับเขาอีกครั้ง จากนั้นก็บดขยี้เขาเพื่อเอาหน้ากลับคืนมา ”

“ใช่พี่หลิว มันเป็นแค่หน้าใหม่จะกลัวเขาทําไม? ”

หลิวเซียงเจี้ยมองทุกคนแล้วขมวดคิ้วเล็กน้อย

แน่นอนว่าเขาต้องการเอาคืน

เขาเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียง ตอนนี้ถูกเด็กใหม่แย่งแสงไป เสียหน้าอย่างมาก

ถ้าไม่กู้ชื่อเสียงกลับมา แล้วต่อไปจะอยู่ยังไง?

ประเด็นคือ หน้าใหม่คนนี้จะลงผลงานใหม่หรือไม่?

หลิวเซี่ยงเจี้ยขมวดคิ้ว