นิยาย This Star is a bit Salty บทที่ 42 ผู้กํากับใหญ่สามคนช่วยขายผัก

เซี่ยงไฮ้

ใบหน้าของซอว่ฉิงแดงเล็กน้อย

เธอเพิ่งได้ฟังเพลงที่หลี่หานส่งมา

แม้กระทั่งในฐานะผู้หญิง เธอเองก็เลือดสูบฉีดเช่นกัน

นี่มันไม่ใช่เพลงง่ายๆ

ซูอรี่ลิ้งมั่นใจมาก

หากจะบอกว่าเพลง’จิ้งจอกขาวกับบัณฑิต’ ก่อนหน้านี้ทําให้หลู่หานมีชื่อเสียงโด่งดัง

เพลงนี้จะทําให้คนนับไม่ถ้วนจดจําชื่อของเขา

เธอต้องการที่จะแบ่งปันตัวอย่างเพลงนี้ทันทีเพื่อให้มีคนได้ฟังมันมากขึ้น

แต่เธอไม่ทํา และเธอจะไม่ปล่อยให้ตัวอย่างเพลงนี้หลุดออกไป

ตอนนี้เธอทําได้เพียงรอคอยวันที่เพลงถูกปล่อยออกมาอย่างเป็นทางการ

เมืองสวินเซียนเช้าตรู่

ถั่วเหิง เหลียงเฉิง และตู้เพิ่งฮุยเดินออกมาจากโรงแรมแห่งหนึ่ง

พวกเขามาถึงตอนเย็นของเมื่อวานนี้

วันนี้หล่หานจะมาขายผักในเมือง

ถั่วเหิงและหลี่หานนัดกันไว้แล้ว หลังจากหลี่หานขายผักเสร็จ ทั้งสองค่อยพบกัน

ตอนนี้พวกเขากําลังไปที่ตลาดผักของหลี่หาน

ตามจริงพวกเขาไม่จําเป็นต้องไปก็ได้ เพราะหลังจากหลี่หานขายผักเสร็จก็จะติดต่อพวกเขา มาอยู่แล้ว

แต่พวกเขาอยากไป

โดยเฉพาะเมิ่งฮุย นี่เป็นครั้งแรกที่เขามา

ตลอดทางตู้เพิ่งฮุยถอนหายใจ นี่เป็นเมืองที่สวยงามจริงๆ

เขาเดินเข้าไปในตลาดและมาถึงที่ที่หลี่หานขายผัก

“เหล่าที่นี่แหละคุณหลี่หานน่าจะมาถึงเร็วๆนี้”

ตู้เพิ่งฮุยพยักหน้า ในใจเต็มไปด้วยความหวัง

หลายนาทีต่อมา หลี่หานก็ขับมอไซค์เข้ามา

เมื่อเขาเห็นทั้งสามคน เขาก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

ลัวเหงยิมและกล่าวว่า “คุณหลี่หาน พวกเรามารบกวนคุณอีกแล้วผมจะแนะนําตัวเขา…”

เขาแนะนําตัวตู้เพิ่งฮุย

หลังจากแนะนําเสร็จ ตู้เพิ่งฮุยก็ยิ้มและพูดว่า “คุณหลี่หาน รบกวนด้วยครับ” ”

จากนั้นในใจก็คิดขึ้นมาว่า “อย่างที่เหล่าหลัวพูดจริงๆ บนร่างของเขาไม่รู้สึกถึงความเฉียบคมใดๆ เลย”

หล่หานยิ้ม “ที่แท้ก็ผู้กํากับตู้นี่เอง เกรงใจกันเกินไปแล้ว ผมอาจจะต้องให้รอสักหน่อยนะครับ”

ทั้งสามคนแสดงท่าทีว่าไม่เป็นไร หลัวเหิงกล่าวอีกว่า “ถ้าคุณหลี่หานไม่ถือสาพวกเรายินดีช่วยคุณจัดของ”

หลี่หานกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ผมจะปล่อยให้ผู้กํากับใหญ่สามคนมาช่วยไม่ได้หรอก”

ตู้เพิ่งฮุยยิ้มและกล่าวว่า “ถ้าคุณหลี่หานรู้สึกไม่สบายใจ คุณสามารถส่งผักมาให้เราเป็นค่าตอบแทนได้ คราวที่แล้วเหล่าหลัวกับเสี่ยวเหลียงนําผักกลับไป ผมก็ลองชิมดูเหมือนกัน อร่อยมาก ผักของคุณหลี่หานนับเป็นวัตถุดิบชั้นเยี่ยมจริงๆ ”

หลี่หานก็ยิ้มเช่นกัน “ผู้กํากับตู้พูดถูก ผักพวกนี้เป็นวัตถุดิบชั้นเยี่ยมจริงๆ”

ระหว่างที่พูด หลี่หานก็ตั้งแผงลอยเรียบร้อยแล้ว และแขกก็เข้ามาล้อมไว้

ชั่งผัก เก็บเงินและเริ่มยุ่งอีกครั้ง

ส่วนถั่วเหิง เหลียงเฉิง และเพิ่งฮุยก็ช่วยกันขายผัก

ช่วยแขกหยิบผักใส่ถุง ซึ่งผัก โดยรวมแล้วถือว่าดี

เหล่าลูกค้าต่างหัวเราะและกล่าวว่าชายหนุ่มมีธุรกิจที่ดีและยังหาผู้ช่วยมาช่วยตั้งสามคน

ถั่วเหิง เหลียงเฉิง และตู้เพิ่งฮุยตอบด้วยรอยยิ้ม

ซ่งเซียวก็มาด้วย

เธอมองไปที่ผู้ช่วยสามคนของหลี่หาน ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสงสัย

เธอรู้สึกว่าสองในสามคนนั้นดูคุ้นๆ และเหมือนผู้กํากับที่เธอรู้จักอย่างมาก

แต่ก็ไม่แน่ใจนัก

อย่างแรกผู้กํากับใหญ่สองคนช่วยหลี่หานขายผักที่นี่ นี่มันเหลือเชื่อเกินไปแล้ว

อย่างที่สอง เธอได้เห็นภาพของพวกเขาในทีวีนิตยสารและอินเทอร์เน็ตภาพที่เห็นกับตัวจริงยังคงต่างกันพอสมควร

แต่ทั้งสองหน้าตาเหมือนกัน

ความน่าจะเป็นนี้…

ตอนที่ซ่งเซียวถือผักจากไป ในใจก็เต็มไปด้วยความสงสัย

20 นาทีต่อมา

แผงขายผักกลายเป็นว่างเปล่า

ผักทั้งหมดถูกขายหมดแล้ว

แน่นอนว่าหลี่หานได้มอบผักบางส่วนให้ผู้ช่วยทั้งสามคนในวันนี้

หลี่หานกล่าวขอบคุณทั้งสาม

ถั่วเหิงยิ้มและกล่าวว่า “คุณหลี่หาน ผมดูเหมือนจะเข้าใจแล้วว่าทําไมคุณชอบขายผักความรู้สึกนี้ไม่เลวเลย”

เหลียงเฉิงและตู้เพิ่งฮุยก็กล่าวเช่นเดียวกัน

หลี่หานพูดติดตลกว่า ถ้าอย่างนั้น ทําไมทั้งสามคนถึงไม่อยู่ที่นี่และขายผักกับเขาในอนาคต?

ทั้งสามคนหัวเราะเสียงดังเมื่อได้ยินเช่นนั้น

เมื่อผักถูกขายหมดแล้ว ก็ถึงเวลาที่จะคุยเรื่องสําคัญกัน

หลี่หานเก็บข้าวของและทิ้งรถมอเตอร์ไซค์ไว้ที่นี่

จากนั้นทั้งสามคนก็จากไป และมาถึงโรงน้ําชาครั้งก่อน

ถั่วเหิงเป็นคนแรกที่บอกว่าเพลงของหลี่หานทําให้เขาตกใจเกินไปเขาพอใจมาก

นี้เป็นเพลงสรรเสริญชีวิตของเย่ว์เฟยอย่างแน่นอน!

หลี่หานไม่แปลกใจเลย

หลังจากนั้น ทั้งสองฝ่ายก็ได้เซ็นสัญญาและถั่วเหิงได้จ่ายค่าลิขสิทธิ์สําหรับเพลงประกอบละครหกแสนหยวน

นั่นเป็นสิ่งที่เขาพูดไปเมื่อครั้งก่อน

หลังจากนั้นทั้งสองฝ่ายได้หารือเกี่ยวกับนักร้อง

เพลงนี้เสียงของนักร้องค่อนข้างสําคัญมาก หลี่หานกล่าวว่าต้องคัดกรองนักร้องอย่างเข้มงวดเพื่อให้แน่ใจว่าเพลงนี้จะถูกตีความอย่างสมบูรณ์แบบ

นอกจากจะต้องเข้ากับเพลงได้แล้ว คุณธรรมของนักร้องต้องไม่บกพร่อง

หลังจากทั้งหมด มันเป็นเพลงสรรเสริญชีวิตเย่ว์เฟย และจะไม่ปล่อยให้คนที่มีปัญหาเรื่องคุณธรรมมาร้องเพลง

หลัวเหิงและเหลียงเฉิงเห็นด้วยกับเรื่องนี้ แม้ว่าจะทําให้พวกเขาเสียเวลาไปบ้างแต่พวกเขาก็ควรเลือกนักร้องที่เหมาะสมที่สุดในการร้องเพลงนี้จะเลือกใครดี?

พวกเขากําลังปรึกษากัน

หลัวเหิง เหลียงเฉิง และตู้เมิงฮุยเลือกนักร้องสํารองหลายคน ในเบื้องต้นเสียงน่าจะตอบสนองความต้องการได้ไม่มีปัญหาเรื่องคุณภาพ

หลี่หานรับหน้าที่ตัดสินใจขั้นสุดท้าย

หลีหานกล่าวว่าพวกเขาสามารถเชิญนักร้องหลายคนมาลองร้องเพลงก่อนแล้วค่อยตัดสินใจก็

การตัดสินใจขั้นสุดท้ายขึ้นอยู่กับผลการออดิชั่น

หากไม่มีใครพอใจเป็นพิเศษ พวกเขาก็จะหานักร้องต่อไป

ทั้งสามคนเห็นด้วย

หลังจากปรึกษากันอีกรอบ สถานที่ออดิชั่นก็ตัดสินใจเลือกที่ฝูหนาน

เมืองต่างจังหวัดนี้ยังมีฐานถ่ายทําอยู่ด้วย เพียงแต่ขนาดและชื่อเสียงเทียบยังไม่ได้กับเหิงเตี้ยนแต่ก็มีชื่อเสียงระดับประเทศ

เหตุผลหลักในการเลือกเมืองนี้ก็เพราะอยู่ใกล้กับหลี่หาน

หลี่หานจะไปยังสตูดิโอด้วยตนเองเนื่องจากเขาให้ความสําคัญกับเพลงนี้อย่างมาก

สําหรับเหิงเตี้ยน มันไกลเกินไป

จากนั้น หลัวเหิงยังกล่าวว่า เมื่อนักร้องได้รับการยืนยันแล้ว เขาวางแผนที่จะจัดงานแถลงข่าวสําหรับเพลงนี้โดยเฉพาะ
งานแถลงข่าวขนาดใหญ่

ด้วยวิธีนี้เพลงสรรเสริญชีวิตเพลงนี้จะปรากฏต่อหน้าผู้คนและสร้างแรงผลักดันให้กับละครเรื่องต่อๆไป

หลี่หานไม่ได้คัดค้านเรื่องนี้

ธุระใกล้จะเรียบร้อยแล้ว แต่ยังเช้าอยู่เลย

เพิ่งฮุยเสนอว่าทําไมไม่ไปเมืองสวินเซียนแล้วค่อยไปกินข้าวเที่ยงด้วยกัน

ถั่วเหิงและเหลียงเฉิงเห็นด้วยอย่างยินดี หลี่หานก็ไม่มีความเห็น

หลังจากจ่ายเงิน ทั้งสี่คนก็เดินออกจากร้านน้ําชา

เมืองสวินเซียนค่อนข้างแปลกตา หลายๆแห่งยังคงหลงเหลือร่องรอยแห่งกาลเวลาไว้อย่างชัดเจน

มันคุ้มค่าแก่การเยี่ยมชม