SC บทที่ 44 ทุกอย่างไม่สามารถอธิบายได้

 

ซิงเฉิงลุกขึ้นในตอนเช้าและพร้อมที่จะเริ่มชีวิตใหม่ ใครจะรู้ว่าเขาได้พบกับผู้หญิงคนหนึ่ง ก่อนแล้วจึงได้พบกับหลานชายของผู้หญิงคนนั้นล่าช้ามานานแล้ว เขาจะไม่บ่นเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้อย่างไร

 

แต่ใครจะรู้ว่าเขาเพิ่งบ่นเรื่องนี้ผู้หญิงคนที่ว่านั้นก็ปรากฏตัวขึ้น ซิงเฉิงเองก็มีข้อดีหลายประการเรื่องความจําเองก็เป็นหนึ่งในนั้น เมื่อเขาได้ยินเสียงที่ละเอียดอ่อนนี้เขามีเพียงสามคําในใจ โอ้พระเจ้า ซึ่งเป็นเรื่องบังเอิญ เขาไม่ได้ทําเรื่องที่ต้องทำก่อนที่จะออกไปข้างนอก

 

หยวนฮัวรู้จักกับเธอคนนั้น เห็นได้ชัดว่าซิงเฉิงเดาว่าถูกต้อง เธอเป็นสมาชิกของฉางชานเหลาฉุยในฐานะพนักงานคนหนึ่งที่กําลังจะเข้าทํางานซิงเฉิงก็ไม่กล้าที่จะต่อว่าเธอ ใบหน้าของเขาเหมือนหน้าโอเปร่าเสฉวนเปลี่ยนจากซึมเศร้าเป็นรอยยิ้มอย่างรวดเร็ว เขาหันไปหาหญิงสาวพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา “มิสซื่อ ฉันได้ทําสิ่งที่คุณบอกให้ฉันทําแล้วฉันจะนําซุยเห๋ามาให้คุณ”

 

หญิงสาวเดินเข้ามาอย่างสง่างามไปทางซิงเฉิงอย่างช้าๆ ดวงตาของเธอจ้องมองที่ซิงเฉินขอย่างเยือกเย็น และพูดว่า “ขอบคุณ แต่อธิบายให้ฉันก่อนเรื่องสิ่งที่คุณมีปัญหา?”

ฉุยเห้ผู้ซึ่งยืนอยู่ถัดจากซิงเฉิงรู้สึกได้ถึงความกดดันในขณะนี้ เขาถูกซิงเฉินกดดันและไม่มีอารมณ์ ไม่ได้พูดถึงความเห็นถากถางดูถูกเขาถูกเตะโดยซิงเฉิง เขาคิดว่าผู้ชายคนนี้น่ากลัวมาก แต่เขาอึดอัดใจเมื่อเห็นป้า

 

” ก็พอดีว่าก่อนหน้านี้รถติดมากจนล่าช้า ผมก็เกรงว่าจะมาส่งเขาช้าเกินไปน่ะครับ” สมองของซิงเฉิงเฉียบคมมาก เขาหาข้ออ้างได้อย่างรวดเร็ว

 

หยวนหัวเป็นเพียงรองผู้จัดการฝ่ายรักษาความปลอดภัย เขาไม่สามารถพูดอะไรได้ ผู้หญิงคนนี้เป็นหนึ่งในหกสมาชิกชั้นนํา เขาต้องการที่จะช่วยซิงเฉิงจากปัญหา แต่เขาไม่สามารถทําสิ่งที่เขาหวังว่าจะทํา

 

คําอธิบายนี้ก็สมเหตุสมผลเช่นกัน แต่เนื่องจากซิงเฉิงกําลังดูความคึกคักและไม่ได้ตั้งใจช่วยในเช้านี้ หญิงสาวแค่ต้องการหยอกล้อเขา ไม่รอให้เธอพูดคนที่ดูแลชางชานรูชุย ซู๋หลันเฉิงกล่าวด้วยน้ําเสียงที่หนักแน่น “ซิงเฉิงใช่ไหม ยินดีที่ได้รู้จัก”

 

หยวนฮัวพูดด้วยความเคารพ ” คุณซู๋”

 

หลันเฉิงโบกมือแล้วไปที่หยวนฮัวเพื่อให้ไปทํางาน หยวนฮัวมองดูซิงเฉิงอย่างเงียบๆ พยักหน้าด้วยรอยยิ้มและจากไป

 

“เรารู้จักกันแล้ว” หญิงสาวคนนั้นหรือซุ๋ยฉิงหยาง กล่าวด้วยสายตาที่กดดัน ชื่อซุงเฉิงนั้นเรียบง่ายและไม่มีมาตรฐาน และเขาก็ดูไร้ค่าเช่นกัน ซุ๋ยฉิงหยางหมดความสนใจในช่วงเวลาหนึ่ง

 

ความสนใจของซิงเฉิงในขณะนี้ไม่ได้อยู่ในซุยฉิงหยางอีกต่อไป แต่บุคคลที่รับผิดชอบของฉางชานเหลาฉุย ซู๋หลันเฉิงซึ่งอยู่ในวัยสี่สิบของเขามีผมสั้นหน้าเหลี่ยมมุมตาลึก และร่างกายที่ได้สัดส่วน ไม่เหมือนกับชายวัยกลางคนส่วนใหญ่ เขาไม่อ้วน สําหรับร่างกายของเขา เขาต้องออกกําลังกายเป็นประจํานอกจากนั้นชุดของแบรนด์ที่มีชื่อเสียงซึ่งอยู่ในร่างกายของเขานี้สามารถทําให้เขาดูลม้ายนายแบบ

 

“ครับ ผู้จัดการซู๋” ซิงเฉิงพยักหน้าและกล่าวทัก ทายด้วยทัศนคติที่เหมาะสม

 

ซู๋หลันเฉิงยิ้มและความสนใจของเขายังคงอยู่ที่ซุ๋ยฉิงหยางเมื่อเผชิญหน้ากับสมาชิกของ ฉางชานเหลาฉุย ซู๋หลันเฉิงก็จะเคารพพวกเขาและทําหน้าที่ของเขา เขาไม่เคยเห็นชอบตนเอง เขามองว่าตัวเองเป็นพ่อบ้านที่ยิ่งใหญ่สําหรับสมาชิกแต่ละคนเท่านั้น และให้บริการได้ดี มิฉะนั้นเจียงเซียนบังจะไม่ทําให้เขาอยู่ในตําแหน่งสําคัญนี้

 

“ฉุยเห๋าไปทําอะไรมาน่ะ” ซุ๋ยฉิงหยางชี้ไปที่รอยขีดข่วนบนใบหน้าของฉุยเน้ําและถามแล้วเธอมองกลับไปที่ซิงเฉิง

ฉุยเห๋ายิ้มและอธิบายว่า “ไม่มีอะไร แค่เล่นกับเพื่อนแล้วถลอกเฉยๆ”

 

“จริงเหรอ?” ซุยฉิงหยางรู้สึกสงสัยที่ฉุยเห๋ามักสร้างปัญหา แม้ว่าเขาจะอึดอัดใจกับครอบครัวของเขา แต่เขาก็ทําได้ดีมากที่โรงเรียน ผลการเรียนของเขายอดเยี่ยมเช่นกัน วันนี้เป็นวันเกิดของเขา พ่อของเขาไปปักกิ่งเพื่อพบกับแม่ของ เขาไปฮ่องกงเพื่อทําธุรกิจโดยทิ้งเขาไว้คนเดียว ดังนั้นซุยฉิงหยางเพียงให้ซิงเฉิงมารับเขาและฉลองวันเกิดของเขาด้วยกัน

 

ฉุยเห๋าจับแขนของซุยฉิงหยาง” ป้า ผมไม่โกหกป้าหรอก”

 

”ซิงเฉิง พาเขาไปทําแผลด้วย เดี๋ยวมันจะติดเชื้อเอา” ซู๋หลันเฉิงสังเกตว่าแขกภายนอกมาถึงแล้วและสั่งให้ฉินเชงพาฉุยเห๋าออกไปพร้อมกับข้ออ้างนี้ทันที

 

ซุยฉิงหยางยังเข้าใจความหมายของซู๋หลันเฉิง”แล้ว เราค่อยมาคุยกันทีหลัง”

 

“ไปเถอะ” ฉุยเห๋าตะโกนใส่ซิงเฉิงอย่างมีชัย ซิงเฉิงไม่มีอารมณ์และสามารถทิ้งไว้ด้วยความเศร้าสลดเท่านั้น

 

ข้างนอกชางชานรัวซุยผู้เฒ่าอายุประมาณเจ็ดสิบ หรือแปดสิบคนกําลังรอท่าอยู่ซุหลันเฉิงและซุ๋ยฉิงหยางรีบออกไปต้อนรับเขาไม่กล้าที่จะละเลยแขกคนนี้ เจียงเซียนบังจะมาภายหลัง

 

ซิงเฉิงไม่รู้จะไปรักษาแผลที่ไหนดี เขาได้รับคําตอบหลังจากถามพวกศิลปิน ซึ่งในฉางชานเหลาฉุย พนักงานเสิร์ฟหญิงถูกเรียกว่าศิลปินและพนักงานเสิร์ฟเรียกว่าเจ้าชาย นี่ก็น่าสนใจมาก ซิงเฉิงไม่ทราบมาจนถึงตอนนี้ เขาจะดุเจียงเซียนบังอย่างแน่นอนหากเขารู้เช่นนั้น

 

“เฮ้ ไหนนายบอกว่าไม่ใช่พนักงานที่นี่ หลอกฉันนี่หว่า” ระหว่างทางฉุยเห๋าผู้เลือดร้อนก็เริ่มหาเรื่องอีกแล้ว

 

ซิงเฉิงจ้องอีกฝ่าย ” แล้วเชื่อไหมว่านายจะโดนอัดอีกรอบ” 

 

“บอกความจริงไป ก็ไม่มีใครเชื่อหรอก แน่จริงก็ลองดูติ”ฉุยเห๋ามีป้าคอยหนุนหลังเขาตอบโต้อย่างเด็ดเดี่ยว

 

ผู้ชายคนนี้มีอํานาจต่อรองมากกว่า ซิงเฉิงทําได้แค่ปรับตัวเท่านั้น” ยังอยากให้ฉันแก้แค้นให้อย่างนั้นเหรอ?”

 

“ใช่” มันคือสิ่งที่ฉุยเห๋าต้องการ เขาไม่ต้องการให้ครอบครัวเข้าร่วม แต่เรื่องนี้ต้องได้รับการแก้ไข มิฉะนั้นเขาจะถูกรังแกที่โรงเรียนตลอดเวลา

 

“งั้นก็หุบปากซะ” ซิงเฉิงตะโกนโดยไม่โกรธ

 

เวลานี้ฉุยเห้ยอมรับข้อบกพร่องของเขา เขาติดตามซิงเฉิงไปที่ชั้นล่างอย่างเงียบๆเพื่อทําแผล

 

หลังจากเทียวไปเทียวมาตลอดทั้งวัน ซิงเฉิงและฉุยเห๋าหิว ดังนั้นทั้งสองจึงมาที่ร้านอาหารพนักงานเพื่อทานอาหารกลางวัน 

 

อาหารในฉางชานเหลาฉุยอร่อยมาก มันเป็นบุฟเฟต์ที่ให้ทุกอย่างเกือบจะเหมือนกับโรงแรมห้าดาวด้านนอก

 

หลังจากมื้ออาหารศิลปินคนหนึ่งวิ่งลงมาและพูดว่า “มิสเตอร์ซิง คุณซู๋ขอให้คุณพาฉุยเห๋าขึ้นไป”

 

เมื่อซิงเฉิงส่งฉุยเห๋าไปที่ชั้นสองซุยฉิงหยางและซู๋หลันเฉิงกําลังพูดอย่างมีความสุขมาก ยิ้มกว้าง ” เฮียซู๋จากนั้น ฉันจะไปก่อนและส่วนที่เหลือโปรดดูแลให้ดี”

 

“ฉิงหยางไม่ต้องห่วงอะไรเลยใน ตอนบ่ายฉันจะจัดการเฮียเจียเอง” ซู๋หลันเฉิงตอบอย่างสุภาพ

 

ซุยฉิงหยางลุกขึ้นแล้วกระซิบ “ดีเลย”

 

“ฉุยเห๋าไปกันเถอะ” ซุ่ยฉิงหยางหยิบกระเป๋าแล้วดึงฉุยเห๋าออกไป เธอแกล้งทําเป็นไม่เห็นซิงเฉิง ซู๋หลันเฉิงได้อธิบายว่าซิงเฉิงเป็นเพียงพนักงานที่ยังไม่ได้เข้าร่วมบริษัท ไม่น่าแปลกใจที่เธอไม่รู้จักเขา เธอไม่เห็นพนักงานธรรมดาคนหนึ่งในสายตาของเธอ

 

ฉุยเห๋าหันกลับไปหาซิงเฉิงและพูดด้วยเสียงเบาๆว่า “อย่าลืมเรื่องที่เราตกลงกันไว้ด้วย”

 

ซู๋หลันเฉิงบอกให้ซิงเฉิงให้รอในห้อง เขาจะไปส่งซุยฉิงหยางเป็นการส่วนตัว เขาเป็นคนไม่ห่างเหินกับสมาชิกทุกคนของฉางชานเหลาฉุย เขาจดจํานิสัยและงานอดิเรกของสมาชิกทุกคนในใจของเขาได้อย่างดี และจะไม่ลืมที่จะทักทายและส่งของขวัญในช่วงวันหยุด

 

ในที่สุดคู่ป้าและหลานชายก็ถูกส่งไป ซิงเฉิงถอนหายใจแล้วมองที่โครงสร้างของห้องนี้ นี่แตกต่างจากสไตล์ของห้องที่เขาพักตอนเช้า ห้องนี้ใหญ่กว่าและมีที่นั่งหกคนอยู่ตรงกลาง

 

ไม่กี่นาทีต่อมาประตูของห้องก็ถูกผลักให้เปิดและมือพิฆาตสาวอย่างซู๋หลันเฉิงก็กลับมา ชายวัยกลางคนที่ประสบความสําเร็จคนนี้มีเสน่ห์ดึงดูดหญิงสาววัย 20 อย่างรุนแรง ซู๋หลันเฉิงน่าดึงดูดเสียยิ่งกว่าเจียเสียนปางซะอีก

 

“คุณซู๋” ซิงเฉิงรู้สึกตัวและทักทายอย่างสุภาพอีกครั้ง

 

ตั้งแต่เปิดตัวฉางชานเหลาฉุย ซู๋หลันเฉิงรับผิดชอบทุกอย่าง เจียงเซียนแบงไม่เคยเข้าไปแทรกแซงเรื่องส่วนตัว นี่เป็นครั้งแรกที่เจียงเสียนปางจัดให้บุคคลภายนอกเข้าสู่ธุรกิจ ซู๋หลันเฉิงคงไม่คิดว่าเจียเสียนปางไม่ไว้วางใจเขา มิฉะนั้นเขาคงจะเข้าไปแทรกแซงก่อนหน้านี้ ไม่เพียงแต่เขาจะจัดการให้คนหนุ่มสาวมีส่วนร่วม ดังนั้นหลันเฉิงเชื่อว่าความสัมพันธ์ ระหว่างซิงเฉิงกับเจียเสียนปางไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

 

“ซิงเฉิงไม่มีคนนอกที่นี่คุณไม่ต้องสุภาพมากแค่ เรียกฉันว่าเฮียซู๋ก็ได้” ยืนยันความคิดก่อนหน้านี้ ซู๋หลันเฉิงยังได้อธิบายอย่างชัดเจนเกี่ยวกับการเข้าร่วมของซิงเฉิง แน่นอนว่าเขาไม่สามารถปฏิบัติต่อเขาได้โดยอาศัยความสัมพันธ์ระหว่างหัวหน้ากับผู้ใต้บังคับบัญชา

 

ซิงเฉิงนั้นไม่ถ่อมตัวและเขาก็พูดว่า ”เข้าใจแล้วครับ เฮียซู๋”

 

“นั่งลงคุยกันก่อนสิ” ซู๋หลันเฉิงพูดอย่างสบายๆ

ซิงเฉิงรอให้เขานั่งลงจากนั้นเขาก็นั่งถัดจากเขา

ซิงเฉิงเฮียเจียเล่าให้ฉันฟังทุกอย่างเกี่ยวกับคุณประมาณว่าคุณรู้จักฉางชานเหลาฉุยรู้ว่ามันคืออะไร เฮียเจียจะให้คุณมาที่นี่เขาจะต้องเชื่อใจคุณมาก ถ้าคุณมีความต้องการใดๆสําหรับงานนี้ บอกฉันหน่อยจะได้ไหม ” ซู๋หลันเฉิงพูดพร้อมกับยิ้ม มีถ้วยชาที่เพิ่งชงวางลงบนโต๊ะและเขาก็เทชาให้กับซิงเฉิง

 

ซิงเฉิงหยิบถ้วยน้ําชาและขอบคุณเบาๆ แล้วพูด ”บราเดอร์เสี่ยว ฉันไม่มีข้อกําหนด ฉันเป็นชายหนุ่ม ฉันแค่ต้องการเรียนรู้อะไรบางอย่างฉันต้องการเริ่มต้นจากตําแหน่งที่ต่ําที่สุด”

 

“จากล่างที่สุด อืม ขอใช้ความคิดซักครู่” ซู๋หลันเฉิงมีความคิดลึกซึ้ง เขาไม่รู้ว่าซิงเฉิงบอกความจริงหรือเท็จ ถ้าเขาทําให้เขาอยู่ล่างสุดจริงๆ นั่นคงไม่มีอะไรที่จะทําให้เขาไม่มีความสุข แต่มันจะไม่ดีถ้าเจ้านายใหญ่ไม่พอใจ

 

หลังจากคิดเกี่ยวกับมันครั้งแล้วครั้งเล่าชั่งน้ําหนักข้อดีและข้อเสีย ซู๋หลันเฉิงยังเชื่อว่าคําพูดของซิงเฉิงนั้นเป็นจริง อย่างน้อยถ้าซิงเฉิงถูกวางในตําแหน่งสูงเขาก็ยังเด็กและไม่มีประสบการณ์ ทุกคนไม่พอใจอย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจึงยิ้มว่า “ฉางชานเหลาฉุยไม่ใหญ่หรือเล็กเกินไปจริงๆ แล้วมันมีสามส่วนคือแผนกความปลอดภัย โลจิสติกส์ แผนกต้อนรับเป็นสิ่งที่สําคัญที่สุดเป้าหมายของเราคือการให้บริการแขกทุกคนอย่างดีต่อไปคือความปลอดภัย มีค่าตัวตนของแขกที่นี่ น่ายกย่องไม่มีใครสามารถจ่ายได้ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นที่นี่ สุดท้ายคือโลจิสติกส์โลจิสติกส์ มีหลายสิ่งหลายอย่างคุณเลือกอันไหน “

 

“ส่วนต้อนรับและความปลอดภัย ผมไม่มีประสบการณ์ แต่ผมสามารถเรียนรู้ได้เกี่ยวกับความปลอดภัย ทักษะของผมน่าจะอยู่ในระดับที่ฉางชานเหลาฉุยพอใจแน่นอน แต่ฉันน่าจะล้าหลังมากไปหน่อย” ซิงเฉิงพูดตามความจริง

 

ซู๋หลันเฉิงรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยซิงเฉิงไม่ชอบคุยโวเรื่องของตัวเอง เขาคิดอยู่ซักพัก ” หากเป็นกรณีนี้คุณควรเรียนรู้ ในเดือนแรกฉันจะหาพนักงานเก่าที่จะพาคุณไปเรียนรู้เกี่ยวกับงาน จากนั้นคุณสามารถเข้าร่วมกับหยวนหัวได้มากที่สุด แค่ทําให้ดีที่สุด คุ้นเคยกับฉางซานเหลาฉุยภายในเดือนหน้า จะได้ตัดสินใจได้ว่าจะทําอะไรแผนนี้ดีไหม? ”

 

“นั่นฟังดูไม่เลว” ซิงเฉิงไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ

 

ซู๋หลันเฉิงพูดอย่างสุภาพว่า “ถ้าคุณไม่เข้าใจคุณสามารถถามพนักงานเก่าได้และสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับพวกเขา มันจะเป็นประโยชน์กับคุณในอนาคต”

 

“ขอขอบคุณสําหรับคําชี้แนะ” ซู๋หลันเฉิงลุกขึ้นซิงเฉิงก็ติดตามและพูดอย่างสุภาพ

ดังนั้นตั้งแต่นี้เป็นต้นไปซิงเฉิงก็เริ่มงานใหม่ ในขณะที่ชีวิตที่นี่จะเรียบง่ายหรือไม่ก็จะพลิกผันไปอย่างสิ้นเชิง