ทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอยู่ต่างโลก: GOURMET OF ANOTHER WORLD – ตอนที่ 19 ปลาดองเหล้าและน้ำแกงเต้าหู้หัวปลา

อ่านนิยายจีนเรื่อง ทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอยู่ต่างโลก : GOURMET OF ANOTHER WORLD ตอนที่ ตอนที่ 19 ปลาดองเหล้าและน้ำแกงเต้าหู้หัวปลา อ่านนิยายจีน.COM | อ่านนิยายจีนแปลไทย.

“ปลาสามสหายคือสิ่งใดกันนะ” ปู้ฟางได้แต่สงสัย ในฐานะพ่อครัว ชายหนุ่มคุ้นเคยกับการทำอาหารจากปลา และรู้ดีว่ามันเป็นวัตถุดิบชั้นยอด

ปลาหลากหลายชนิดสามารถทำเป็นอาหารรสเลิศได้หลากหลายรายการ

“ปลาสามสหายคือการนำปลามาประกอบอาหารด้วยสามกรรมวิธี จนออกมาเป็นปลาดองเหล้า ปลาต้ม และน้ำแกงเต้าหู้หัวปลา ระบบจะจัดหาวัตถุดิบมาให้นายท่าน ระดับพลังปราณของนายท่านตอนนี้เหมาะกับการใช้ปลาน้ำจืดและปลาน้ำเค็มระดับสาม เมื่อระดับพลังปราณของนายท่านเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ คุณภาพของปลาที่ระบบจัดหาให้ก็จะดีขึ้นด้วยเช่นกัน” เสียงเรียบๆ ของระบบดังขึ้นในศีรษะปู้ฟาง

ปู้ฟางอึ้งไปชั่วครู่เนื่องจากไม่ได้คาดคิดว่าปลาสามสหายคือกรรมวิธีการทำอาหารจากปลาสามอย่าง ชายหนุ่มรู้จักทั้งสามกรรมวิธีเป็นอย่างดี ทั้งยังเคยกินปลาดองเหล้าสูตรดั้งเดิมจากทะเลสาบโป๋หยางบนโลกอีกด้วย

หัวใจหลักของปลาดองเหล้าคือสุรา โดยต้องใช้สุราที่มีฤทธิ์แรงแต่กลมกล่อม จึงจะทำให้กลิ่นของเหล้าแทรกซึมเข้าไปในเนื้อปลาระหว่างการหมักได้ ปกติแล้วปลาดองเหล้าคุณภาพเยี่ยมจะถูกแช่อยู่ในธัญพืชหมักเหล้าสีชมพูอ่อนพร้อมกลิ่นสุราเข้มข้น เนื้อปลาจะเปลี่ยนเป็นสีแดงสดสวยราวผลพุทรา

“หัวใจหลักของปลาดองเหล้าคือสุรา ระบบจะจัดหามาให้เช่นกันหรือไม่นะ” ปู้ฟางคิด

“สำหรับการทำปลาดองเหล้านั้น ระบบจะจัดหาธัญพืชหมักเหล้าจากเหล้าข้าวหมักที่ดีที่สุดให้ทุกวัน แต่นายท่านจะต้องหมักปลาด้วยตนเอง” ระบบตอบ

ปู้ฟางพยักหน้า ระบบจะมอบธัญพืชหมักเหล้าจากเหล้าข้าวหมักให้ เช่นนั้นการทำปลาหมักเหล้าคงไม่มีปัญหาอะไร

ปู้ฟางคุ้นเคยกับการทำปลาต้มและน้ำแกงเต้าหู้หัวปลาเป็นอย่างดี ปลาต้มนั้นเป็นอาหารยอดนิยมบนโลกที่ร้านตั้งโต๊ะข้างทางมักขายกันจนย่ำค่ำเสมอ

ส่วนน้ำแกงเต้าหู้หัวปลานั้นไม่ได้เป็นอาหารที่ทำกินกันทั่วไปในบ้าน แต่ก็ไม่ได้แปลว่าปู้ฟางจะทำไม่ได้

“นายท่านทำภารกิจระยะสั้นสำเร็จเป็นที่เรียบร้อย เมื่อทำการแปลงหน่วยร้อยผลึกให้กลายเป็นพลังปราณเที่ยงแท้ จะได้ออกมาทั้งหมดสิบผลึกด้วยกัน ระดับพลังปราณของนายท่านเพิ่มขึ้นเป็นระดับสองขั้นเจ้ายุทธการ ขอแสดงความยินดีกับนายท่านด้วยที่บรรลุขั้นปราณได้สำเร็จ! ท่านได้ก้าวไปอีกก้าวสู่การเป็นพ่อครัวเทพแล้ว! จงฝึกอย่างหนักต่อไปนะพ่อหนุ่ม!” ระบบพูดเสียงเรียบ

ประกาศของระบบทำให้ปู้ฟางปลื้มปีติ เขารีบเปิดหน้าสรุปตัวละครขึ้นมาดู

นายท่าน: ปู้ฟาง

ระดับพลังปราณเที่ยงแท้l: ระดับสอง (ในฐานะพ่อครัวเทพแห่งโลกในจินตนาการ ท่านต้องใช้พลังปราณเที่ยงแท้ในการทำอาหาร จงฝึกอย่างหนักต่อไปละ พ่อหนุ่ม)

พรสวรรค์การทำอาหาร: ยังไม่เปิดใช้งาน

ทักษะ: ยังไม่เปิดใช้งาน

อุปกรณ์: ยังไม่มี

คะแนนรวมการเป็นพ่อครัวเทพ: ขั้นเริ่มต้น (พลังปราณของท่านพัฒนามาถูกทางแล้ว จงฝึกอย่างหนักต่อไปละ พ่อหนุ่ม)

ระดับของระบบ: สองดาว (สัดส่วนการแปลงหน่วยอยู่ที่ร้อยละยี่สิบ ได้รับอนุญาตให้ย้ายที่เครื่องเรือนได้ ลูกค้าสามารถนำวัตถุดิบที่ต่ำกว่าระดับสามมาเองได้)

ปู้ฟางหายใจออกอย่างหนักหน่วง เขายกมือขึ้น ร่างทั้งร่างเริ่มทอแสงสว่างราวกับมีพลังงานที่มองไม่เห็นกำลังไหลเวียนอยู่ในนั้น

ผู้ฝึกตนระดับสองขั้นเจ้ายุทธการไม่สามารถก่อพลังปราณเที่ยงแท้ให้เป็นรูปเป็นร่างนอกกายได้ แต่พลังปราณนั้นสัมผัสได้ผ่านการไหลเวียนภายในกาย ขณะที่พลังปราณยังคงวนเวียนอยู่ในร่าง ปู้ฟางก็รู้สึกกระตือรือร้นขึ้น ความเหนื่อยล้าค่อยๆ เหือดหายไป มลทินสีดำค่อยๆ ไหลออกจากร่างด้วยเช่นกัน

หากมีใครได้เห็นภาพนี้จะต้องประหลาดใจเป็นแน่แท้ ร่างของปู้ฟางกำลังผ่านกระบวนการลอกคราบ ซึ่งเป็นกระบวนการที่จะเกิดขึ้นเมื่อผู้ฝึกตนบรรลุปราณระดับสี่ขั้นจิตยุทธการเท่านั้น

เมื่อปู้ฟางเอามือจับที่หน้าอกตน ก็พลันรู้สึกได้ถึงกล้ามเนื้อที่เพิ่มหนาขึ้น รอยยิ้มแข็งทื่อผุดขึ้นบนใบหน้าของเขา สำหรับพ่อครัวแล้ว ร่างกายที่แข็งแกร่งเป็นสิ่งจำเป็นยิ่ง แม้ระบบจะมอบเพียงพลังปราณที่เพิ่มมากขึ้นให้เขาโดยไม่ได้มอบทักษะการต่อสู้ให้ ทว่าเพียงเท่านี้ก็มากเกินพอแล้ว

นั่นเพราะระบบสร้างขึ้นมาเพื่อปั้นพ่อครัว ไม่ใช่นักรบ และระบบจะช่วยให้เขาพิชิตเป้าหมายในการเป็นพ่อครัวเทพได้สำเร็จ

คราบมลทินที่หลั่งไหลออกจากกายทำให้ปู้ฟางขมวดคิ้วด้วยความไม่ชอบใจ เขาเดินไปอาบน้ำทันที

หลังจากที่ทำความสะอาดร่างกายเรียบร้อย ชายหนุ่มก็เปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่แล้วเดินเข้าครัวไป เขาแทบรอฝึกฝนทักษะใหม่ๆ ไม่ไหว

ถังใส่สุราปรากฏขึ้นที่มุมหนึ่งของครัวจากที่ใดก็ไม่รู้ได้ ทำให้ปู้ฟางถึงกับต้องเลิกคิ้วเมื่อเดินเข้ามาเห็น เขารู้ได้ทันทีว่ามันเป็นสิ่งที่ระบบเตรียมไว้ให้ใช้ทำปลาดองเหล้า

การทำปลาดองเหล้าต้องใช้สุราที่มีมาตรฐานสูงเป็นอย่างมาก เมื่อปู้ฟางเปิดผ้าคลุมถังสุรา กลิ่นเข้มข้นของสุราก็พวยพุ่งออกมาทันที ชายหนุ่มย่นจมูก ใบหน้าเปลี่ยนเป็นสีแดงเล็กน้อย

“กลิ่นสุราเข้มเป็นบ้า!”

ชายหนุ่มชะโงกลงไปมองในถังสุรา แล้วก็เห็นผิวหน้าที่ปกคลุมด้วยธัญพืชหมักเหล้าเรียบเสมอกันแช่อยู่ในสุรากลิ่นกลมกล่อมหอมหวน เขาเอาไม้พายไม้ไผ่ตักธัญพืชขึ้นมาดม รับรู้ถึงกลิ่นเปรี้ยวเจือหวานอ่อนๆ เมื่อใช้นิ้วมือถูธัญพืชไปมา ก็เห็นได้ว่าเมล็ดพืชนั้นทั้งนุ่มและเหนียว ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าถังนี้บรรจุไปด้วยธัญพืชหมักเหล้าคุณภาพยอดเยี่ยม ทั้งเมล็ดพืชและสุรานั้นเหนือชั้นจริงๆ

“ระบบนี่ไม่ทำให้ผิดหวังจริงๆ คุณภาพสุราถังนี้เยี่ยมยอดที่สุด!”

ปู้ฟางปิดถังสุราลง ก่อนหันไปเห็นตู้ปลาที่อีกมุมหนึ่งของห้องครัว ในตู้มีปลาสองตัวกำลังว่ายน้ำอย่างเอื่อยเฉื่อย

ปู้ฟางไม่เคยเห็นปลาสองชนิดนี้มาก่อน และมั่นใจมากว่าไม่มีอยู่บนโลกอย่างแน่นอน ปลาตัวหนึ่งมีแสงสีฟ้าเรืองออกจากร่าง ดวงตากลอกกลิ้งไปมาอย่างมีชีวิตชีวา ลำตัวดูได้สัดส่วนสมบูรณ์แบบ ส่วนอีกตัวนั้นดูน่ากลัวกว่ามาก หัวของมันปูดโปนออกมา ลำตัวเป็นสีดำสนิท เกล็ดทอประกายมันวับ

ชายหนุ่มยืนอยู่หน้าตู้ปลาด้วยสีหน้าตายด้าน แขนเสื้อสองข้างม้วนขึ้น ตาจ้องเขม็งไปที่ปลาทั้งสองตัว ส่วนมือก็จุ่มลงน้ำไปอย่างรวดเร็ว ทันทีที่ผิวน้ำกระเพื่อมด้วยแรงมือ ปู้ฟางก็จับปลาเรืองแสงเอาไว้ได้ ปฏิกิริยาของเจ้าปลานั้นไวเหลือเชื่อ พอโดนจับมันก็รีบปล่อยกระแสไฟฟ้าออกจากตัว เพื่อหลีกหนีให้พ้นเงื้อมมือของปู้ฟาง

ถึงอย่างไรมันก็เป็นถึงอสูรเวทระดับสาม แม้จะไม่เก่งเรื่องการต่อสู้นัก แต่ก็ยังพอดิ้นรนเอาตัวรอดจากอันตรายได้

ปู้ฟางปลุกปล้ำเจ้าปลาด้วยท่าทางที่เหมือนชาวประมงอาชีพ นิ้วของเขากระชับที่ลำตัวของมันแน่นจนมันหยุดดิ้นในที่สุด เจ้าปลาโดนช้อนออกจากน้ำแล้วนำไปวางบนเขียงจนได้

ห้องครัวนี้ระบบเป็นผู้สร้างและปรับปรุงจึงทำให้มีอุปกรณ์ครบครัน ชายหนุ่มหยิบมีดขึ้นมาเล่มหนึ่งแบบสุ่มๆ คมมีดทอประกายอันตรายให้เห็น แต่ก็ไม่ได้ทำให้ตัวเขาช้าลงแต่อย่างใด

“ปลาทะเลน้ำแข็งระดับสาม เป็นปลาทะเลชนิดหนึ่งที่จับมาจากทะเลตะวันออกเฉียงเหนือของจักรวรรดิวายุแผ่ว ลำตัวของมันเรืองแสงสีฟ้า เนื้ออัดแน่นไปด้วยพลังงานเย็นเยือก และพรั่งพร้อมด้วยพลังปราณมากมาย จัดเป็นวัตถุดิบที่ยอดเยี่ยมชนิดหนึ่ง”

ระดับของปลาเรืองแสงสีฟ้าที่ระบบจัดให้นั้นไม่ได้ด้อยเลย เนื่องจากระบบเองคงไม่นำวัตถุดิบคุณภาพต่ำมาให้ปู้ฟางแต่แรกอยู่แล้ว การจะทำอาหารชั้นเลิศได้นั้น แน่นอนว่าจะต้องใช้วัตถุดิบชั้นเลิศด้วยเช่นกัน รสชาติของอาหารที่ทำมาจากวัตถุดิบคุณภาพด้อยย่อมด้อยตามลงไปด้วย

ปู้ฟางใช้พลังปราณเที่ยงแท้จากฝ่ามือกระแทกด้ามมีดลงบนหัวปลา ปลาสีฟ้าที่กำลังดิ้นขลุกขลักอยู่เมื่อครู่แน่นิ่งไปทันที

ปู้ฟางเริ่มขอดเกล็ดและควักเครื่องในปลาออกอย่างชินมือ ไม่นานนักปลาทะเลน้ำแข็งก็พร้อมประกอบอาหาร เขาเดินไปที่ถังสุราแล้วเปิดฝา ยัดธัญพืชหมักเหล้าเข้าไปในท้องปลา ก่อนใส่ปลาทั้งตัวเข้าไปในถังสุราเพื่อหมัก

“ถังสุรานี้สร้างขึ้นพิเศษเพื่อทำให้กระบวนการหมักเสร็จสิ้นเร็วขึ้น โดยจะใช้เวลาหมักเพียงชั่วยามครึ่งเท่านั้น” ระบบประกาศ

ปู้ฟางชะงักก่อนพยักหน้ารับรู้ การหมักได้เร็วขึ้นแปลว่าพรุ่งนี้เขาสามารถขายอาหารรายการนี้ได้ทันทีที่ร้านเปิด

หลังจากที่ใส่ปลาทะเลน้ำแข็งลงถังไปเรียบร้อยแล้ว ปู้ฟางก็เริ่มเตรียมอาหารจานที่สอง

จำนวนปลาในตู้เพิ่มเป็นสองตัวอีกครั้ง ระบบใส่ปลากลับเข้าตู้ให้เขาโดยที่ปู้ฟางไม่รู้ตัวแม้แต่น้อย เพื่อให้มั่นใจว่าชายหนุ่มจะมีวัตถุดิบให้ใช้ไม่ขาดมือ

คราวนี้ปู้ฟางช้อนปลาสีดำตัวอ้วนปึ้กออกมา หลังจากที่เตรียมความพร้อมของวัตถุดิบเรียบร้อย เขาก็ตัดหัวมันออกแล้วเริ่มทำน้ำแกงเต้าหู้หัวปลาทันที

ชายหนุ่มหยิบเต้าหู้สีขาวไข่มุกออกจากตู้เย็นแล้วเริ่มประกอบอาหาร

“ปลาคาร์ปอัสนีเงินระดับสามเป็นปลาน้ำจืด มีทะเลสาบใหญ่แห่งดินแดนรกร้างปักษ์ใต้ ณ จักรวรรดิวายุแผ่วเป็นถิ่นที่อยู่ตามธรรมชาติ หัวของมันปูดโปน มีเนื้อมาก เนื้อปลาชนิดนี้มีรสชาติสดชื่นและเบา ให้รสสัมผัสชาๆเล็กน้อย จัดเป็นวัตถุดิบที่ยอดเยี่ยมชนิดหนึ่ง”

“เต้าหู้หยกผลึกหิมะ ทำมาจากถั่วเหลืองพลังปราณเข้มข้นจากภาคเหนือของจักรวรรดิวายุแผ่ว ถั่วเหลืองบดด้วยมือ ก่อนนำไปผ่านกรรมวิธีผลิตแสนซับซ้อน เป็นเครื่องบรรณาการหลวงชนิดหนึ่ง”

ทั้งปลาและเต้าหู้มีคุณภาพเลิศล้ำ จนปู้ฟางเองยังอดตื่นเต้นกับน้ำแกงเต้าหู้หัวปลาไม่ได้

ชายหนุ่มเปิดฝาหม้อ กลิ่นหอมของเนื้อพลันพุ่งออกจากหม้อเข้าสู่โพรงจมูกของเขาทันที เขาสูดลมหายใจเข้าลึกตามสัญชาตญาณ จนทำให้ท้องร้องโครกครากด้วยความอยากอาหาร

ในเวลาเดียวกันนั้นเอง เด็กหญิงที่กำลังนั่งเบื่ออยู่ในห้องนอนสำหรับแขกก็ทำจมูกฟุดฟิดสองสามครั้ง ดวงตากลมโตน่ารักเหลือบไปด้านข้างเล็กน้อยด้วยความตื่นเต้นดีใจ

“หอมเหลือเกิน! หรือว่าไอ้พ่อครัวตายซากนั่นกำลังทำอะไรอร่อยๆ กินอยู่กันนะ กลิ่นนี้… ไม่ใช่ข้าวผัดไข่นี่นา” เด็กหญิงมีจมูกที่ยอดเยี่ยมเกินใคร นางรีบลุกออกจากเตียง แล้วกระโจนออกจากห้องไปทันที

ปู้ฟางที่อยู่ในห้องครัวกำลังตักน้ำแกงเต้าหู้หัวปลาออกจากหม้อ

น้ำแกงนั้นเป็นสีขาวนวล หัวปลาแน่นอ้วนอ่อนนุ่ม เต้าหู้ขาวราวไข่มุก นับเป็นน้ำแกงเต้าหู้หัวปลาสูตรดั้งเดิมของแท้

จากนั้นน้ำแกงเต้าหู้หัวปลาหอมหวนน่ากินก็ถูกวางลงบนโต๊ะ

…………………………………

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด