This Star is a bit Salty บทที่ 29 หลี่หานขายผักจริงๆ

 

สําหรับผู้ปกครอง

 

ถ้าหลี่หานไม่เขียนผลงานต่อไปในอนาคตหรือไม่สามารถเขียนผลงานที่ดีขึ้นได้อีก พวกเขาจะเสียใจมาก

 

ตอนนี้ ผลงานในความสนุกของเด็กเริ่มน้อยลง

 

ไม่ง่ายเลยที่จะมีผลงานเฉกเช่น “การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า” พวกเขาทั้งหมดคาดหวังว่าผู้เขียนจะสามารถเขียนผลงานที่ดีระดับนี้ได้อีก

 

แต่ตอนนี้ ดูเหมือนว่ามันจะเกิดขึ้นได้ยากมาก!

 

อย่างไรก็ตาม นี่เป็นข่าวดีสําหรับคู่แข่งของ ” ความสนุกของเด็ก”

 

ฮ่า ๆ !

 

มันจะดีกว่าที่จําไม่มีผลงานเช่นนี้อีกในอนาคต

 

แค่เขียนเรื่อง “การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า” ก็มีชื่อเสียงมากก็เพียงพอแล้ว

 

ต่อไปก็ปลูกผักและขายผักที่บ้านเกิดอย่างสุขสบายดีกว่า

 

ผักที่คุณปลูกดูดีและอร่อยไม่ใช่เหรอ? มีชื่อเสียงด้วยหน?

 

งั้นก็ตั้งใจขายผักต่อไป

 

พยายามที่จะปลูกผักให้ดีขึ้นและอร่อยมากขึ้นเพื่อให้ผักมีชื่อเสียงมากขึ้น

 

ส่วนเรื่องการเขียนเรื่องก็อย่าไปร่วมด้วยเลย

 

มีที่ไหนที่จะปลูกผักที่จะขายผักที่มีแนวโน้ม?

 

ฮ่า ๆ !

 

หลี่หานรู้ที่มาของเขาแล้ว ไม่จําเป็นต้องไปตรวจสอบอีก แน่นอนว่าการพูดอย่างสนุกสนานของเด็กๆจะไม่เป็นความจริง

 

เขาตกใจมาก เขาคิดว่ามีนักเขียนอัจฉริยะโผล่มา

 

ที่แท้ก็เป็นแค่ชายหนุ่มขายผัก คนหนึ่งบังเอิญเขียนเรื่องราวเช่นนี้ขึ้นมา

 

แม้ว่านี่อาจกลายเป็นช่วงเวลาคลาสสิกในวรรณคดีเด็ก

 

แต่ก็มีความเป็นไปได้เหมือนกันว่าจะเป็นเรื่องราวเดียวของหลี่หาน

 

ต่อให้ต่อไปจะอดเหงาไม่ได้ อยากจะเขียนต่ออีกหน่อยคงไม่มีคุณภาพอย่าง การแข่งขันเต่ากระต่าย” แล้ว

 

ผู้ไล่ล่าหลายคนรู้สึกผ่อนคลายขึ้นทันที

 

แม้ว่าครั้งนี้จะถูกดึงออกจากความสนุกของเด็กๆ อีกครั้ง แต่เขาจะค่อยๆ ไล่ตามทันอีกครั้ง

 

หืม?

 

ทําไมนักศึกษาที่เพิ่งจบการศึกษากลับบ้านไปปลูกผักและขายผัก?

 

ฉันไม่เข้าใจ!

 

ช่างมันเถอะ ช่างมันเถอะ มันช่างมันเถอะ มันชอบทําอะไร

 

ในละแวกใกล้เคียง

 

หลิวเซียงเจียพยักหน้าช้าๆ ดูเหมือนว่าหลี่หานจะขายผักจริงๆ

 

ไม่ใช่พวกในกลุ่มที่พูดแต่มันเป็นประเภทที่ขายผักที่สามารถเขียนเป็นนิยายได้

 

เมื่อเป็นเช่นนี้ การจะเอาหน้าหลี่หานที่สูญเสียไปกลับมาดูน่าจะเป็นไปได้จริงๆ

 

เงื่อนไขคือหลี่หานจะยังคงเขียนเรื่องราวต่อไป

 

ฉันหวังว่าเขาจะเขียนเรื่องราวอีกครั้ง

 

ในใจของหลิวเซี่ยงเจียมีความหวังเช่นนี้

 

เขาอยู่ในกลุ่มนักเขียนของเขา

 

“มันเป็นอาหารที่ขายจริงๆ ดูเหมือนว่าเราคิดมากเกินไปก่อนหน้านี้ เซอร์ไพรส์! ”

 

“เมื่อเป็นเช่นนี้ พี่หลิวคงจะรู้สึกโล่งใจมากขึ้น “การแข่งขันเต่าและกระต่าย” เป็นเพียงเรื่องบังเอิญ ครั้งหน้าพี่หลิวก็เลือกที่จะอยู่ในช่วงเวลาเดียวกับเขา อีกครั้ง เขากดเขาลงกับพื้นเพื่อเอาหน้ากลับมา ถ้าเขายังคงเขียนเรื่องราวต่อไป ”

 

” หากมีครั้งหน้า ผู้ชนะจะต้องเป็นพี่หลิวอย่างแน่นอน”

 

“ถ้ามีครั้งต่อไปฉันจะไปพบกับเขา ในวรรณคดีเด็กของเราเขาจะทําให้เขามีชื่อเสียงในการขายผักได้อย่างไร? ”

 

“ใช่ ฉันก็อยากเจอเขาเหมือนกัน ฉันหวังว่าเขาจะเขียนเรื่องราวต่อไป ”

 

“….”

 

หลิวเซียงเจี้ยแอบดูข่าวของทุกคนในใจ

 

คนพวกนี้คิดว่าหลี่หานเป็นคนขายผักจริงๆ ถึงได้กล้าพูดแบบนี้?

 

ทําไมฉันไม่เห็นคุณบอกว่าคุณจะไปพบเขา?

 

ตอนนี้พวกเขามีความมั่นใจที่จะชนะ?

 

โอเค อย่าโทษคนพวกนี้หรอก ใครกันที่ไม่แน่ใจ?

 

แต่นายมั่นใจจริงๆเหรอ?

 

มันควรจะเป็น

 

และคนที่ไม่เกี่ยวข้องกันมากนัก

 

ในเวลานี้เขาก็ประหลาดใจเช่นกัน

 

นักศึกษาที่เพิ่งจบการศึกษากลับไปปลูกผักและขายผักที่บ้านของเธอและเขียนเรื่องราวที่น่าสนใจเช่น การแข่งขันเต่าและกระต่าย” ตามสิ่งที่น่าสนใจที่เกิดขึ้นในตลาดผัก

 

มันน่าสนใจมาก!

 

นักศึกษาที่เพิ่งเรียนจบกลับ…

 

เอ่อ เดี๋ยวก่อน…

 

เพิ่งเรียนจบมหาลัยเหรอ? กลับไปที่บ้านเกิดของเขาแล้วชื่อหลี่หาน?

 

ให้ตายสิ! มีเรื่องบังเอิญเกิดขึ้นอีกเหรอ?

 

เฉินยูริให้สัมภาษณ์ว่าผู้เขียนของ “สุนัขจิ้งจอกสีขาวและบัณฑิต” หลี่หานได้กลับบ้าน

 

เป็นที่ทราบกันดีว่าหลี่หานเพิ่งจบการศึกษาจากวิทยาลัยดนตรีหนานซีในปีนี้

 

ให้ตายสิ!

 

ข้อมูลของหลี่หานทั้งสองดูเหมือนจะซ้อนทับกันได้

 

หลี่หานจบการศึกษาจากวิทยาลัยดนตรีหนานซีและแต่งเพลง “สุนัขจิ้งจอกขาวและบัณฑิต” และกลับบ้าน

 

จากนั้นเขาปลูกผักและขายผักในบ้านเกิดของเขาในระหว่างการขายผักเขาได้เห็นสิ่งที่น่าสนใจและเขียน “การแข่งขันเต่าและกระต่าย” และส่งไปยังนิตยสารสนุกสําหรับเด็ก

 

มันซ้อนทับกันจริงๆใช่ไหม?

 

นอกจากนี้แม่งเออยังซ้อนทับกันได้อย่างสมบูรณ์แบบไม่มีข้อบกพร่องใด ๆ

 

ให้ตายสิ! คุณไม่ใช่คนเดียวกันจริงๆเหรอ?

 

สิ่งนี้ทําให้หลายคนตกใจจริงๆ

 

ถ้าเป็นคนเดียวกันหลี่หานดูเหมือนจะไม่ได้เป็นเพียงอัจฉริยะทางดนตรี

 

หรืออัจฉริยะเรื่องเด็ก?

 

เป็นไปได้ไหม?

 

มีผู้คนที่ตื่นตระหนกมากขึ้นเรื่อย ๆ และมีการถกเถียงกัน การเก็งกําไรและการทะเลาะวิวาทที่รุนแรงบนอินเทอร์เน็ต

 

ในที่สุดผลที่สม่ำเสมอมากขึ้นค่อยๆได้มา

 

ไม่น่าจะเป็นคนเดียวกัน

 

การที่ข้อมูลของคนสองคนซ้อนทับกันเช่นนี้ก็ควรจะเป็นเรื่องบังเอิญ

 

ในความเป็นจริงเมื่อคิดอย่างรอบคอบการมีเหตุการณ์บังเอิญเช่นนี้ดูเหมือนจะไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ

 

อืม ถ้าอย่างนั้นคงไม่ตกใจขนาดนั้นหรอก

 

จะว่าไปจะมีเรื่องน่าตื่นตะลึงแบบนี้ได้ยังไงกัน

 

นิตยสารสนุกสําหรับเด็ก

 

เฮ้าเจี้ยนเฟิงหัวเราะเสียงดัง “ดีมาก ดีมาก! ดีกว่าที่ฉันคิด ฉันไม่เคยคิดว่า UU จะร้อนขึ้น WWW.uukanshu.com แต่เสียวฉาน คุณบอกว่าพวกเขาสองคนอาจจะเป็นคนเดียวกันจริงๆเหรอ? ”

 

เหอฉานกล่าว “คําถามนี้ข้ากับอาหญิงน้อยได้หารือกันมานานแล้ว” โอกาสของการเป็นคนเดียวกันไม่ใหญ่และควรจะเป็นเรื่องบังเอิญ”

 

หงเจี้ยนเฟิงพยักหน้าและกล่าวว่า ” ข้าก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน” อย่างไรก็ตามหากเป็นคนเดียวกันมันไม่น่าเชื่อ เสี่ยวฉาน ต่อไปเจ้าต้องติดต่อกับหลู่หานต่อไป เมื่อเขามีเรื่องราวใหม่ให้แน่ใจว่าได้มากับนิตยสารของเรา ”

 

เหอฉานกล่าว “หัวหน้าบรรณาธิการวางใจได้ ข้าจะพยายามให้มาก” ”

 

ห่าวเจี้ยนเฟิงกล่าวชมและกล่าวต่อว่า “เจ้าว่าอาหารที่หลี่หานปลูกรสชาติจะดีจริงๆหรือไม่? ”

 

เหอฉานกล่าวว่า “นี่น่าจะเป็นเรื่องจริง” นั่นคือสิ่งที่ครูเติ้งพูดเอง คุณเติ้งคือสิ่งที่ผมบอกคุณ เพื่อนของป้าผมสอนที่โรงเรียนในเมืองบ้านเกิดของหลี่หาน ”

 

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็ควรจะเป็นเรื่องจริง” น่าเสียดายที่มันอยู่ไกลเกินไป ถ้าอยู่ใกล้ๆ อยากจะไปดูด้วยตัวเอง เลยถือโอกาสซื้อมาลองชิมดู อาหารต้องกินทุกวัน”

 

เหอฉานกล่าว ” หรือข้าจะให้เสี่ยวเขยรบกวนเพื่อนของนางส่งมาให้เราหน่อยหรือ” ”

 

“มันจะสะดวกไหม?” ”

 

เหอฉานกล่าวว่า “มันน่าจะสะดวกอาหารสามารถจัดส่งทางไปรษณีย์ได้” ”

 

ห่าวเจี้ยนเฟิงยิ้มและกล่าวว่า “ถ้าอย่างนั้น รบกวนป้าเล็กของเจ้าและเพื่อนของนางด้วย ข้าอยากรู้เกี่ยวกับอาหารที่หลี่หานปลูกจริงๆ” ”

 

เหอฉานกล่าว “ข้าก็อยากรู้เหมือนกัน” งั้นฉันจะโทรหาป้าเล็ก ”

 

หงเจี้ยนเฟิงพยักหน้า ในใจรู้สึกคาดหวัง

 

ขอโทษที่หายไปอาทิตย์นึงนะครับ พอดีไม่สบายไปฉีดวัคซีนมา เดี๋ยวจะอัพปกติแล้วครับผม