ตอนที่ 39 : ถูกจ้องจากสาวงามโดยบังเอิญ

“ก่อนหน้านี้ก็ดีมาตลอด”

ซูเสี่ยวเสี่ยวตอบกลับอย่างสุภาพ

หวังฮ่าวหยุนตื่นเต้นมากก่อนจะแล้งถามออกไป

“วันนี้ฉันมาเดินเล่นซื้อของ ไปเจอชุดจาก LV เลยซื้อไป 40,000 พอซื้อเสร็จไม่คิดเลยว่าจะมาเจอเธอตรงนี้เสี่ยวเสี่ยวเธอคิดว่ามันเป็นโชคชะตารึเปล่าที่พาเรามาเจอกัน?”

“ก็เป็นไปได้”

ซูเสี่ยวเสี่ยวตอบกลับแบบเบาๆ และขี้เกียจเกินกว่าที่จะมองเขาตรงๆ

หวังฮ่าวหยุนที่เห็นอย่างนั้นก็คิดไปเองว่าเธอต้องกำลังเขินอยู่แน่ๆ

เธอตกตะลึงในความหล่อของฉัน ดังนั้นเธอเลยเขินตอนที่มองมาที่ฉันสินะ!

ในฐานะที่เป็นลูกผู้ชาย เขาจะต้องเป็นฝ่ายรุกเข้าหาเธอก่อน หลังจากนั้นค่อเอาเธอมาไว้ใต้ร่างและให้เธอร้องเรียกตัวเองว่าสามี~

เมื่อคิดแบบนี้แล้วหวังฮ่าวหยุนก็ตื่นเต้นยิ่งกว่าเดิม “เสี่ยวเสี่ยว เธอมีแฟนรึยัง?”

ซูเสี่ยวเสี่ยว “มีแล้ว และวันนี้ฉันก็มากับเขา”

อะไรนะ?

เธอมีแฟนแล้ว!

หวังฮ่าวหยุนที่ได้ยินหัวใจของเขาก็เต็มไปด้วยความเย็นชาทันที!

แต่ทันใดนั้นเขาก็เห็น ถุงจำนวนมากที่วางอยู่ซึ่งดูมีราคาพอๆกัน!

หวังฮ่าวหยุนถามออกไป “แฟนของเธอทำอะไรงานอะไร?”

ซูเสี่ยวเสี่ยวตอบกลับไปแบบไม่คิดปกปิด “พนีกงานส่งพัสดุ”

หวังฮ่าวหยุนยิ้มอย่างเย็นชาในใจ ส่งพัสดุงั้นหรอ?

ดูเหมือนยังมีโอกาศ!

สาวงามอย่างซูเสี่ยวเสี่ยวจะไปมองหาคนส่งพัสดุมาเป็นแฟนได้ยังไงกัน?

มีแต่ความยากจนเท่านั้นแหละที่รอเธออยู่!

เพราะฉะนั้นฉันจะขอรับเธอไว้แทนละกัน!

หวังฮ่าวหยุนพูดออกมา “เขาคงไม่ดีกับเธอเท่าไหร่หรอกมั้ง? ดูสิ เขายังไม่มีเงินที่จะซื้ออะไรใหม่ๆให้เธอเลย ให้ฉันซื้อกระเป๋าใบใหม่ให้เธอดีกว่า!”

ซูเสี่ยวเสี่ยวที่ได้ยินก็แทบจะพูดไม่ออก “ไม่จำเป็นค่ะรุ่นพี่ ฉันขอรับไว้แต่น้ำใจก็พอ”

ภานในใจของเธอ “ทำไมเจียงเฉินยังไม่กลับมาอีก ฉันถูกมันกวนประสาทจนจะเป็นบ้าแล้วนะ!”

ในเวลานี้เอง

เจียงเฉินก็กลับมาพร้อมกับโอเด้ง

หลังจากที่เขาเดินไปซื้อของและกลับมาโดยใช้เวลาไม่กี่นาที เขาก็พบว่ามีคนมาคุยกับเสี่ยวเสี่ยวของเขาอยู่

“นายบอกว่านายจะซื้อกระเป๋าให้เสี่ยวเสี่ยวสินะ?”เจียงเฉินถามออกไป

หวังฮ่าวหยุนมองเจียงเฉินขึ้นลงไปท่ และตกตะลึงอยู่ภายในใจ

แม่งเอ้ย!

นี่มันคนส่งพัสดุที่ไหนกัน!

เสื้อตัวนี้มันคือหลุยส์วิตตองมูลค่ากว่า 40,000 หยวน!

ยิ่งไปกว่านั้นกางเกงก็จากกุชชี่ราคากว่ส 20,000 หยวน!

รองเท้าก็ของแดฟเน่ราคากว่า 10,000 หยวน!

และ….นาฬิกาเขา!

โอ้พระเจ้า! มันน่ากลัวเกินไปแล้ว!

ปรากฏว่าเป็นนาฬิกากลไก Patek Philippe 5002P platinum รุ่นลิมิเต็ดราคาสูงถึง 17.6 ล้าน!

น้องชายนายแน่ใจนะว่าตัวเองส่งพัสดุ?

ฉันควรรู้สึกยังไงที่โดนโกหก!

หวังฮ่าวหยุนวิเคราะห์จากเครื่องแต่งกายทั้งตัวแล้ว ตัวเขาจะไปเทียบอะไรกับอีกฝ่ายได้ ในเมื่อทั้งตัวของอีกฝ่ายก็มีมูลค่าเกือบ 20 ล้านแล้ว!

“เออ..ฮ่าฮ่า”

เขาหัวเราะแห้งๆไปสองสามครั้ง “เออ พอดีว่าฉันอยากจะให้กระเป๋าซูเสี่ยวเสี่ยวเนื่องในโอกาศดีๆน่ะ แต่ในเมื่อนายกลับมาแล้วก็ชั่งมันเถอะ!”

เจียงเฉินขยับนาฬิกาบนข้อมือของเขาก่อนจะพูดและยิ้มออกมา

“ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวผมรับแทนเสี่ยวเสี่ยวเอง ในเมื่อคุณใจกว้างขนาดนี้ราคาก็ไม่ควรต่ำกว่า 50,000 นะ!”

หวังฮ่าวหยุนลนลาน “ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ฉันเพิ่งนึกได้ ฉันลืมปิดแก๊ศที่บ้าน ฉันต้องไปแล้ว!”

ทันใดนั้นก็มีเสียงคำรามจากหญิงคนหนึ่งดังมา!

“หวังฮ่าวหยุน คุกเข่าให้หญิงชราคนนี้ซะ!”

หวังฮ่าวหยุนคุกเข่าลงทันที!

เสียงนั้นมาจากผู้หญิงคนหนึ่งที่น้ำหนักดูรวมๆแล้วกว่า 140 ปอนด์ มีเหนียงหน้าบานแถมเอวอย่างกับโอ่ง ดวงตาเล็กอย่างกับถั่วเขียว!

หญิงอ้วนวิ่งมาด้วยความโกรธ ไขมันเธอสะเทือนมาตลอดทาง และเมื่อมาถึงเธอก็จับไปที่ใบหูของหวังฮ่าวหยุน

“โอเค! แกต้องการให้ฉันกลับบ้านก็เพื่อที่จะมาจีบสาวสินะ? หึ หญิงแก่คนนี้ไม่สวยพอรึยังไง?”

“หวังฮ่าวหยุน แม่ของฉันไม่ได้บอกแกรึยังไงถ้าพ่อของแกไม่ได้เงิรสนับสนุนจากพ่อของฉัน บริษัทพ่อของแกก็คงต้องปิดไปตั้งนานแล้ว ตอนนี้แกกล้ามากที่หลอกฉันและยังจะไปมีผู้หญิงคนอื่นอีก ดูเหมือนว่ามีดคงต้องทำหน้าที่ของมันแล้ว!”

หวังฮ่าวหยุนร้องไห้ออกมาและกอดหญิงอ้วนไว้แน่นอย่างรวดเร็ว “ภรรยา ผมผิดไปแล้วภรรยาจ๋า มันเป็นความผิดของผมเอง ผมแค่เสียสติไปชั่วขณะ ปล่อยผมไปเถอะ!”

“เพี้ย!” “เพี้ย!”

สาวอ้วนตบลงไปบนใบหน้าของหวังฮ่าวหยุน

หวังฮ่าวหยุนในตอนนี้จมูกของเขาช้ำจนเป็นสีน้ำเงิน หน้าบวมและมีน้ำตาไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง

“ภรรยา อย่าตีผมอีกเลย ผมผิดไปแล้ว!”

ในเวลานี้เองคนที่ผ่านไปผ่านมาก็ต่างมองไปที่พวกเขา

“น่าสงสารเกินไปแล้ว!”

“ความรุนแรงในครอบครัว!”

“แม่เสือสาวชั่งดุจริงๆ!”

“คนกลัวเมียนี่หว่า!”

“น่าอับอายมากในฐานะผู้ชายคนหนึ่ง!”

“…”

ใบหน้าของหวังฮ่าวหยุนเต็มไปด้วยความอับอาย เขาไม่กล้าที่จะเงยหน้าขึ้นมาด้วยซ้ำ!

ปากของสาวอ้วนก็รัวออกมาอย่างกับปืนกล ราวกับไม่ต้องการให้ฝ่ายชายได้มีโอกาศลุกขึ้นมาเลย

เจียงเฉินอดไม่ได้ที่จะพูดออกมา “เสี่ยวเสี่ยว ปรากฏว่าเขาน่าสงสารขนาดนี้แล้วยังจะมาซื้อกระเป๋าให้เธออีก!’

ซูเสี่ยวเสี่ยวเม้มปากเล็กๆของเธอ “นายวางใจเถอะ ฉันไม่ได้สนิทกับเขาหลอก”

“อึก–!”

หวังฮ่าวหยุนถูกหักอกจนกระอักเลือดออกมา!

……

ในเวลาเดียวกัน ห้องไลฟ์สดของสาวคนหนึ่งที่ชอบแต่งชุดจีนก็กำลังระเบิด!

คนดูจาก 9,000 คนพุ่งทะลุไป 20,000 คน!

“เถาจื่อน้อย พวกเราอยากเห็นหนุ่มหล่อหันกล้องไปหน่อย!”

“ใครรู้บ้างว่าอยู่ตรงไหนฉันจะไปที่นั่นภายใน 5 นาที!”

“น้องชายคนนี้หล่อเกินไปแล้ว เถาจื่อน้อยอย่าเสียเวลาเลยไปสัมภาษณ์เขาเร็ว!”

“เถาจื่อน้อยรีบไปเร็ว ไม่งั้นคนหายหมดแน่!”

“ยัยหมูเถาจื่อ พวกเราเบื่อเธอแล้ว พวกเราอยากเห็นสาวสวยในชุดกีฬา!”

หนิงเสี่ยวเถาอิจฉา “อา~ ฉันหมดความนิยมไปแล้วหรอเนี่ย!”

หนิงเสี่ยวเถาเธอเป็นนักจัดรายการสดที่ดูดีและอัตราส่วนผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดคือ 50-50

บุคลิกของเธอดึงดูดแฟนๆได้มาก แฟนๆส่วนใหญ่ก็เป็นพวกที่ภักดีด้วย และพวกเขามักจะคอยเล่นมุกตลกกับเธอ

……

เจียงเฉินและซูเสี่ยวเสี่ยวเดินขึ้นบันไดเลื่อน

หญิงสาวสวยสะดุดตาในชุดแฟชั่นโบราณเดินตามอย่างสง่างามพร้อมกับไม้เซลฟี่ ขณะที่โต้ตอบกับแฟนๆ ผ่านโทรศัพท์มือถือ

เธอกำลังใส่ชุดฮั่นโบราณอยู่ เอวบางราวกับกระดาษ A4 ขาของเธอเหมือนกับนกกระเรียน และท่าทางของเธอเผยให้เห็นออร่านางฟ้า เสน่ห์ของเธอนั้นไม่ธรรมดาเลย!

เธอเหมือนกับนางฟ้าที่ลงมาโปรดโลกมนุษย์!

น้ำเสียงของเธออ่อนโยน เหมือนกับเสียงของฤดูใบไม้ผลิบนภูเขา

“ได้ ฉันจะไปสัมภาษณ์พวกเขา ไม่ต้องกลัวเดี๋ยวฉันจะขึ้นลิฟต์ไปดักรอพวกเขา”

หลังจากที่เธออกมาจากลิฟต์

ทันใดนั้น โดยไม่คาดคิดมีบางอย่างอยู่ใต้เท้าของเธอ ทำให้เธอก็ลื่นไถลและพุ่งไปข้างหน้า

อา~ น่าอายจัง!

“โอ้~”

โทรศัพท์มือถือบินออกไปอย่างไม่สามารถควบคุมได้ และผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดเริ่มพากันกังวล

“เถาจื่อน้อย เธอยังสบายดีอยู่ไหม พวกเราไม่ดีเอง พวกเราไม่ควรให้คุณไปสัมภาษณ์เลย!”

“เถาน้อย คุณยังอยูไหม เสี่ยวเถา?”

“เสี่ยวเถาผมขอโทษ เสี่ยวเถาผมขอโทษ!”

“…”

หนิงเสี่ยวเถาก็คิดว่าเธอคงต้องล้มลงไปแล้ว เธอหลับตาแต่เมื่อรู้สึกตัวเธอกลับไม่ได้ล้มลงบนพื้นเย็นๆ!

ตรงกันข้าม สิ่งที่เธอรู้สึกกลับเป็นการโอบกอดที่อบอุ่นมาก

เธอลืมตาขึ้นมา และพบกับหนุ่มหล่อที่มีรอยยิ้มที่แสนอบอุ่นเหมือนแสงจากดวงอาทิตย์

ทุกอย่างมันดูเหมือนว่าจะเป็นเพียงความฝัน แต่ว่าไม่ทั้งหมดคือของจริง!

เธออยากจะบอกคนในห้องถ่ายทอดสดของเธอว่า “ฉันแค่ล้มเท่านั้น”

แต่ในเวลานี้ ในอ้อมแขนของเขา มันชั่งมีเสน่ห์เหลือเกิน!

นี่มันเป็นโครงเรื่องที่ควรปรากฏเฉพาะในโลกนิยายโบราณเท่านั้น แต่มันดันมาปรากฏกับตัวเธอเอง…

เธอรู้สึกว่ากวางน้อยของเธอถูกพุ่งชนด้วยความรัก ถ้าทำ

ได้เธอต้องการที่จะอยู่ในอ้อมแขนนี้อีกสักสองสามวินาที~

นี่มันจะต้องเป็นโชคชะตาที่นำพาเรามาเจอกัน!

โอ้…นี่ฉันคิดอะไรอยู่เนี่ย หนิงเสี่ยวเถาเขินอายและหน้าแดง…(ꈍᴗꈍ)

สาวงามในอ้อมแขนของเขาเอาแต่จ้องมองมาที่เขามันทำให้เจียงเฉินรู้สึกเขินไม่น้อย

“คุณโอเคไหมครับ?”

“หืม….ฉัน ฉันโอเคค่ะ”

หนิงเสี่ยวเถาไอออกมาและพยายามปกปิดความประหม่าของเธอ แต่ก็ยังคงจ้องมองเจียงเฉินอย่างน่าสนใจ จนตัวเธอลืมห้องถ่ายทอดสดของเธอไปแล้ว

“หืม!”

ซูเสี่ยวเสี่ยวเม้มปากของเธอ เธอรู้สึกเหมือนว่าเธอนั้นได้เผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจ เธอหยิบโทรศัพท์ที่ตกอยู่บนพื้นและส่งมันให้หญิงสาวในชุดโบราณ

“นี่ นี่ ยี่สนใจทางนี้หน่อย ไม่อยากได้โทรศัพท์คืนแล้วหรอ?”

——