ตอนที่ 95: ผู้ชนะเหรียญทอง – ฉินเฟิง!

 

อาคารหมายเลขที่ 23 ถนนศูนย์กลางทางการเงิน 

 

บริษัทหลักทรัพย์กั๋วดู่ ตั้งอยู่ที่ชั้นที่ 17 ของตัวอาคาร

 

ชายในชุดสูทคนหนึ่งกําลังมองลงมาบนถนนศูนย์กลางทางการเงินที่ที่การจราจรพลุกพล่านไปตลอดทั้งเส้น

 

รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนมุมปากของเขาในขณะที่มือก็กําลังถือแก้วใบหนึ่งก่อนจะค่อยๆยกมันขึ้นมาจิบอย่างช้าๆ

 

ดวงตาของเขาที่กําลังจ้องลงไปราวกับว่าเขานั้นได้เห็นโลกทั้งใบ โลกที่เต็มไปด้วยมดในสายตาของเขา!

 

บนโต๊ะที่สวยงามไร้ที่ติ มีการ์ดเชิญใบหนึ่งวางอยู่ (หัวหน้านักเทรด ฉินเฟิง]

 

บริษัทหลักทรัพย์กั่วดูเป็นบริษัทซื้อขายหุ้นที่มีเงินหมุนเวียนปีละกว่า 6 หมื่นล้านหยวน และยังเป็นบริษัทที่มีผลกําไรต่อปีสูงถึง 700 ล้านหยวนต่อไป!

 

ทั้งบริษัทเต็มไปด้วยนักธุรกิจระดับสูง และเงินเดือนที่ต่ําที่สุดของพวกเขานั้นก็มากถึง 800,000 หยวนต่อปี!

 

ในที่สุดเขาก็จะได้โผล่หัวของตัวเองออกมา!

 

ผู้ชนะเหรียญทอง ฉินเฟิง!

 

เขาจะเข้มแข็งขึ้นและไม่ยอมให้ใครมากดหัวอีกแล้ว!

 

เขานั้นจําได้ลางๆว่าเมื่อก่อนมีคนๆหนึ่งในตอนที่เรียนมหาลัยอยู่คนๆนั้นชื่อเจียงเฉินคนๆนั้นหล่อมากจนทําให้ผู้หญิงทั้งมหาลัยต่างสนใจแต่ตัวคนๆนั้น

 

บริษัหลักทรัพย์กั๋วดู่แห่งนี้ซึ่งตอนนั้นเขากำลังอยูในช่วงเวลาทดลองงาน 1 เดือน!

 

และในเดือนนั้นนักเทรดหุ้นของบริษัททําผลกําไรออกมาได้ไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่

ดังนั้นประธานบริษัทจึงเลื่อนขั้นเขาให้กลายเป็นหัวหน้านักเทรดไปโดยทันที!

 

และในการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้เองทําให้เขานั้นมีนักเทรดอยู่ถึง 50 คนภายใต้การกํากับดูแลด้วยความเป็นมืออาชีพของเขา

 

วันนี้ฉันเพิ่งได้รับการรับประกันเงินเดือนประจําปีมากถึง 4 ล้านหยวนแต่เมื่อรวมกับโบนัสที่เขาอาจจะได้นั่นก็น่ากลัว ว่ารวมๆแล้วอาจจะเกือบถึง 10 ล้านหยวนต่อปี

 

ดังนั้นเขาเตรียมที่จะใช้เงินเดือนของเขาในเดือนนี้ในการทําสิ่งที่เขารอคอยมานาน!

 

ในที่สุดเขาก็จะได้โผล่หัวของตัวเองออกมา!

 

ผู้ชนะเหรียญทอง ฉินเฟิง!

 

เขาจะเข้มแข็งขึ้นและไม่ยอมให้ใครมากดหัวอีกแล้ว!

 

เขานั้นจําได้ลางๆว่าเมื่อก่อนมีคนๆหนึ่งในตอนที่เรียนมหาลัยอยู่คนๆนั้นชื่อเจียงเฉินคนๆนั้นหล่อมากจนทําให้ผู้หญิงทั้งมหาลัยต่างสนใจแต่ตัวคนๆนั้น

 

แม้ว่าตอนนั้นตัวของเขาฉันเพิ่งในตอนนั้นจะถือว่าโดดเด่นมากพอสมควร แต่สุดท้ายหญิงสาวที่เขาชอบกลับไปตกหลุมรักเจียงเฉิน!

 

ฉัน ฉินเพิ่งอยากจะล้างความอัปยศในวันนั้น ฉันก็ไม่ได้อยากจะไปโอ้อวดอะไรใครทั้งนั้นแต่ฉันจะแสดงให้ทุกคนได้เห็นต่อหน้าฉันคนนี้ต่อให้มีใบหน้าที่หล่อเหลาแต่มันก็ต้องไร้ค่าเมื่ออยู่ต่อหน้าฉันคนนี้

 

ความหล่อมันไม่มีวันกินได้!

 

เมื่อใครก็ตามก้าวเขาสู่สังคมความเป็นจริง มีแต่เงินเท่านั้นที่จะแสดงถึงความแข็งแกร่งของตัวเอง!

 

ใบหน้าที่หล่อเหลาน่ะหรอ? หึหึ มันกินได้ด้วยหรอ?

 

ฉันเพิ่งจ้องไปที่กุญแจรถ McLaren 60OLT มูลค่า 3.6 ล้านที่ถูกวางอยู่บนโต๊ะ เขายกแก้วไวน์ขึ้นมาจิบก่อนจะยิ้มออกมาอย่างภาคภูมิใจ

 

ฉัน ฉินเพิงคนนี้คือคนที่แข็งแกร่งที่สุดบนโลกใบนี้

 

ตอนนี้ฉันคนนี้ได้เรียนรู้กลยุทธ์การแสดงทั้ง 36 มาแล้ว และฉันคนนี้ไม่เกรงกลัวใครทั้งนั้น!

 

“เพื่อนร่วมชั้นทั้งหลาย พวกนายพร้อมกันรึยัง? จงยอมรับการล้างบาปจากโลกแห่งความเป็นจริงซะเถอะ!”

 

“และแก เจียงเฉิน! ฉันจะสอนบทเรียนดีๆให้แกแน่!”

 

ในตอนบ่าย ที่โรงพยาบาลหมิงเต๋อ

 

เจียงเฉินวางแผนไว้ว่าเขาจะพาเล้งเสี่ยวหยานออกไปเที่ยวพักผ่อนด้วย

 

เพราะว่าทางหลันหน่วนหยานในตอนนี้ก็มีญาติของเธอมาหาซึ่งคงจะต้องอยู่กับพวกเขาอย่างน้อยๆก็ 7 วัน ดังนั้นเธอเลยไม่สะดวกที่จะไปกับเขา

 

เสี่ยวอู่ในตอนนี้ก็ออกไปทํากายภาพบําบัดข้างนอกดังนั้น ตอนนี้จึงมีเพียงเล้งเสี่ยวหยานและเจียงเฉินที่ถูกทิ้งไว้วอร์ดผู้ป่วย

 

หลังๆมาเล้งเสี่ยวหยานเองก็ดูสวยขึ้นมากหลังจากที่เธอได้เริ่มมีความรัก

 

ใบหน้าของเธอที่เมื่อก่อนดูเย็นชาตอนนี้กลับกลายเป็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสวยงามและอ่อนโยน

 

ต่อหน้าเจียงเฉินนั้นเธอดูไม่ต่างจากเด็กสาวตัวน้อยๆเลย

 

เจียงเฉินใช้แขนของเขาโอบรอบเอวเล็กๆของเล้งเสียวหยานก่อนจะถามออกมาอย่างนุ่มนวล “เสียวหยาน พรุ่งนี้ผมจะไปพักผ่อนที่วิลล่า คุณจะไปด้วยไหม? เราไปพักผ่อนกันหน่อย”

 

“อืม..สามี ฉันก็อยากไปกับคุณนะ”

 

คิ้วของเธอขมวด “แต่หมอบอกว่า ช่วงหลายวันนี้สําคัญมากเสี่ยวอู่ก็มีฉันเป็นญาติแค่คนเดียวเท่านั้น และมันคงจะไม่ดีเท่าไหร่หากปล่อยให้พยาบาลดูและเขาอยู่คนเดียว”

 

“นั่นสินะ”

 

เจียงเฉินนั้นเข้าใจเธอดี ถ้าเขาบังคับให้เธอไปกับเขาเพื่อเล่นสนุกที่นั่นมันคงทําให้เธอรู้สึกไม่ดีแน่

 

เล้งเสี่ยวหยานจ้องมองเจียงเฉิน ใบหน้าของเธอเห่อร้อน ขึ้นเล็กน้อยเธอกระซิบออกมาเบาๆ “สามี- ฉันจะบอกอะไรให้ ช่วงนี้ฉันรู้สึกว่าฉันอ้วนขึ้นนิดหน่อย…”

 

“จริงหรอ? งั้นผมขอตรวจดูหน่อย”

 

เจียงเฉินยิ้มออกมาอย่างชั่วร้ายก่อนจะกอดเธอแน่นขึ้น

 

ใบหน้าของเล้งเสี่ยวหยานเห่อร้อนขึ้นมาอีกครั้ง “น่าเกลียด นี่มันที่โรงพยาบาลนะ”

 

“ก็ไม่ใช่ว่าโรงพยาบาลเป็นที่สําหรับตรวจร่างกายหรอกหรอ ผมคงต้องไปที่นั่นหลายวันและผมก็ไม่ได้เจอคุณซักพักเลยนะ”

 

เจียงเฉินจูบปากของเธอก่อนจะโยนเธอลงบนเตียง

 

รูปร่างของเล้งเสี่ยวหยานนั้นไม่ได้มีอะไรตรงไหนเปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย

 

แต่ว่ามีสิ่งหนึ่งที่เปลี่ยนไปคือความสวยของเธอที่นับวันยิ่งสวยขึ้น!

 

เอวเล็กๆก้นสีพีชและขาเรียวยาวของเธอทุกอย่างนี้ ทุกส่วนสวยงามขึ้นทุกวัน ยิ่งการที่เธอนั้นฝึกศิลปะการต่อสู้อยู่ตลอดทั้งปี ทุกๆตารางนิ้วบนร่างของเธอไม่มีไขมันส่วน เกินแม้แต่น้อยตัวของเธอทั้งแน่นและตึงไร้ส่วนที่หย่อนยาน รูปร่างก็มค้งเป็นตัว S อย่างสวยงาม

 

ดวงตาของเธอเริ่มเบลอ เธอพูดออกมา “สามี…การตรวจเป็นยังไงบ้างคะ?”

 

“มันยังไม่ชัดเจนเท่าไหร่ คุณจะทราบหลังจากการตรวจเสร็จสิ้นแล้ว”

 

เจียงเฉินจูบริมฝีปากของเธอ

 

ทั้งสองค่อยๆรวมกันกลายเป็นหนึ่ง ร่างกายของเธอก็ค่อยๆปรากฏร่องรอยแสดงความเป็นเจ้าของจากเจียงเฉินขึ้นมา

 

วันต่อมา ตอน 8 โมงเช้าอากาศสดใส

 

การออกไปเที่ยวครั้งนี้ก็เพื่อการผ่อนคลาย

 

เขาจะไม่สนใจเรื่องชื่อเสียงหรือเงินทองอะไรทั้งนั้น การ ไปในครั้งนี้เขาจะพยายามทําตัวติดดินเข้าไว้

 

อย่าแรก เจียงเฉินทําการถอดนาฬิกามูลค่า 17.6 ล้านของเขาออกและก็ตามด้วยชุดที่แต่ละชิ้นมีมูลค่านับหมื่น

 

ช่วงหลังๆมานี้ ซูเสี่ยวเสี่ยวมักจะติดต่อกับเจียงเฉินผ่าน wechat มาตลอดแต่สาวน้อยคนนี้เพิ่งจะกลับชนบทไปและเธอนั้นก็กลับเข้าเมื่อมาเมื่อไม่กี่วันก่อนนี้เอง

 

แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นก็ตาม เจียงเฉินก็ต้องการที่จะถามเธอว่าเธอจะไปเที่ยวกับเขาไหมอยู่ดี

 

เจียงเฉินนั้นคุ้นเคยกับบ้านของซูเสี่ยวเสี่ยวพอสมควรดังนั้นเขาจึงมารอที่หน้าประตูชุมชนของเธอโดยตรง

 

ไม่นาน สาวน้อยไฟแรงคนนี้ก็ออกมา

 

เธอยิ้มออกมาพร้อมกับลากกระเป๋ามาด้วยความผ่อนคลาย เธอใส่กางเกงยีนส์สีน้ําเงินและด้วยเรียวขายาวของเธอมันทําให้เธอดูสวยมาก

 

ส่วนท่อนบนนั้นเธอใส่เสื้อสีขาวผมยาวของเธอถูกมัดเป็นหางม้าและสวมทับไว้ด้วยหมวกเบสบอลใบหนึ่ง ดวงตาที่สว่างไสวของเธอก็ดูน่าดึงดูดมากทีเดียวและเมื่อดูรวมๆแล้ว เธอนั้นทั้งมีชีวิตชีวาและน่ารักมากจริงๆ

 

เธอนั้นดูเหมือนกับตัวละครที่หลุดออกมาจากในอนิเมะ รูปร่างของเธอนั้นสูงและงดงาม!

 

ในใจของเจียงเฉิน ทุกๆครั้งที่เจอเธอเขาจะพบว่าเธอนั้นมีค

 

คะแนนเสมอ!

 

ซูเสี่ยวเสี่ยวเอียงหัวของเธอและแลบลิ้นออกมาอย่างน่ารัก “พี่เจียงเฉิน-พี่คิดถึงฉันไหม?”

 

เจียงเฉินยิ้มและพูดออกมา “แน่นอน!”

 

สําหรับเธอแล้วทุกๆครั้งที่เธอได้อยู่กับเจียงเฉินมันจะทําให้เธอนั้นรู้สึกผ่อนคลายและอบอุ่น!

 

ซูเสี่ยวเสี่ยวมองไปที่เจียงเฉินด้วยความชื่นชมด้วยดวงตา อันสวยงามของเธอ

 

กรี๊ด– 

 

วันนี้พี่เจียงเฉินชวนฉันไปเที่ยวด้วย..ฮิฮิฮิ

 

โอกาศของฉันมาแล้ว–พี่เจียงเฉิน ครั้งนี้อย่าหนีฉันไปล่ะ

 

ซูเสี่ยวเสี่ยวเผยดวงตาอันเจ้าเล่ห์ของเธอโดยไม่ได้ตั้งใจ

 

เจียงเฉินพาซูเสี่ยวเสี่ยวขึ้น Rolls-Royce Phantom และขับขึ้นไปตามทางด่วน

 

ซูเสียวเสี่ยวในตอนนี้ดูสนุกสนานมาก

 

และมันก็ทําให้เจียงเฉินรู้สึกอารมณ์ดีไม่น้อย!

 

หนึ่งชั่วโมงต่อมาหลังจากขับมากว่า 60 กิโลเมตรในที่สุด พวกเขาก็มาถึงเขตรอบนอกของอู่หลิงเมาเทนท์วิลล่า