“ดูเหมือนว่าคุณจะต้องกลับมาใหม่ครั้งหน้านะ”

 

ลู่หมิงยิ้ม “รบกวนคุณทิ้งเบอร์โทรศัพท์ไว้ แล้วถ้าไม่มีใครทำลายสถิติของคุณที่เก้าสิบเก้าวินาทีผมจะติดต่อไปและคุณจะได้รับเงินหนึ่งหมื่นหยวนในสัปดาห์หน้า”

 

“ผม… “

 

ชายวัยกลางคนอยากที่จะเขียนรายละเอียดช่องทางการติดต่อของเขาไว้แต่ก็รู้สึกละอายเกินกว่าจะทำมัน

 

ทนให้ได้เป็นเวลาหนึ่งร้อยวินาทีหากเป็นลูกผู้ชาย แต่เขาไม่สามารถยืนหยัดได้ถึงหนึ่งร้อยวินาทีด้วยซ้ำ?

 

แล้วเขาจะเอาความกล้าจากไหนมาเขียนชื่อของตัวเองลงไปกัน? รับรางวัลหรอ?

 

เฮอะ ๆ คงไม่มีทางที่เขาจะได้มัน!

 

“นั่น…เอ่อ ผมไม่ต้องการรางวัลหรอก แต่คุณให้ฉันเล่นอีกสักเกมได้ไหม”

 

ชายวัยกลางคนกล่าวแบบไม่ค่อยพอใจนัก “ผมเกือบจะทำได้แล้ว…จริงๆ นะ เพียงครั้งเดียว ผมจะจ่ายคุณครั้งหน้า ผมน่าจะทนร้อยวินาทีได้ถ้าลองอีกสักครั้ง”

 

“จริง ๆ ผมไม่มีปัญหาอะไร แต่…”

 

ลู่หมิงกางมือออกและชี้ไปที่ผู้คนรอบด้าน “คุณต้องถามพวกเขา”

 

ชายวัยกลางคนหันกลับมา

 

ตอนนั้นเองที่เขาพบว่าทางเข้าร้านเต็มไปด้วยผู้คน เขาไม่แน่ใจว่ามันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่ คนเหล่านี้จ้องมองเขาด้วยความเป็นศัตรูที่พร้อมจะทุบตีชายวัยกลางคน

 

“คุณเล่นมานานเกินไปแล้ว”

 

ชายร่างกำยำด้านหลังมองมาที่เขาด้วยความดุร้าย

 

“ถูกต้อง”

 

เด็กน้อยคนหนึ่งเม้มปาก “ถ้าคุณทนไม่ไหว ก็แปลว่าคุณไม่มีทางทนได้นั่นแหล่ะ ทำไมคุณต้องโกหกและแสร้งทำเป็นทนไหวด้วย?”

 

“ฉันทนได้จริง ๆ….”

 

หน้าของชายวัยกลางคนแดงก่ำ “รอฉันก่อน….ฉันจะกลับบ้านไปเอาเงินมาเพิ่ม”

 

เมื่อพูดจบ…

 

ชายวัยกลางคนก็จากไปอย่างรวดเร็ว

 

“คนต่อไป”

 

“ผม! ผม!”

 

ทุกคนกระตือรือร้นที่จะเข้าร่วม

 

มันทำให้ลู่หมิงพึงพอใจมาก

 

“หลังจากรอคิวมานานในที่สุดก็ถึงตาฉันซะที”

 

มีคนรีบเข้ามาในร้านต่อจากชายวัยกลางคน

 

“ได้เลย”

 

ลู่หมิงจึงจัดเตรียมภาพลวงตาให้กับเขา

 

หลังจากฟังคำพูดของชายวัยกลางคนนั้น ทุกคนก็รู้ว่าข้างในเป็นภาพลวงตาที่ดูห่วยแตกมาก ถึงอย่างนั้นก็ดูเหมือนว่ามันจะมีประโยชน์ในการปรับปรุงความเร็วในการตอบสนองของพวกเขา

 

ดังนั้นพวกเขาจึงทนรอได้นานขึ้นเพื่อทดลองสิ่งนี้….

 

ทุกคนได้ประสบกับผลไม้นานาชนิดที่หล่นลงใส่พวกเขา

 

หนึ่งครั้ง!

 

สองครั้ง!

 

สามครั้ง!

 

…

 

“อีกครั้ง!”

 

“อีกครั้ง!”

 

“อีกครั้ง!”

 

คนจำนวนมากได้สัมผัสกับประสบการณ์นี้และรีบกลับบ้านไปเอาเงินเพิ่มเหมือนชายวัยกลางคน

 

เก้าสิบหกวินาที!

 

เก้าสิบเจ็ดวินาที!

 

เก้าสิบแปดวินาที!

 

เก้าสิบเก้าวินาที!

 

…

 

คนส่วนใหญ่ติดอยู่ที่คอขวดนี้

 

เหตุผลนั้นง่ายมาก

 

มันเป็นเพราะลู่หมิงได้เพิ่มระดับความยากขึ้นให้เป็นระดับสูงในวินาทีสุดท้าย โดยที่ความเร็วของผลไม้ไม่เปลี่ยนแปลงไป แต่ปริมาณของพวกมันเพิ่มขึ้นอย่างมาก และนั่นคือปัญหาที่ผู้เล่นทุกคนเจอ

 

แน่นอน

 

ระดับความยากที่เขาตั้งขึ้นมานั้นไม่ได้ยากจนเกินไป มันทำให้ผู้เล่นรู้สึกว่าพวกเขาผ่านมันไปได้อย่างแน่นอนตราบเท่าที่พวกเขาพยายามให้หนักขึ้นสักหน่อย

พวกเขาคงเพลี่ยงพล้ำจากความประมาท หากเพิ่มความเร็วในการตอบสนองขึ้นสักหน่อยก็คงจะไม่มีปัญหา! และถ้าพวกเขาสามารถเคลียผลไม้ได้เร็วขึ้นเล็กน้อยในวินาทีก่อนหน้านี้ พวกเขาก็อาจจะไม่พบเจอปัญหาในวินาทีถัดไป!

 

คนส่วนใหญ่มีความคิดแบบนี้

 

ดังนั้น…

 

ลู่หมิงได้แต่ยิ้มและมองดูพวกเขาจากไปหลังจากที่ใช้เงินจนหมดและจำใจต้องยอมแพ้อย่างไม่สบอารมณ์นัก

 

นอกเหนือจากการเป็นโปรแกรมเมอร์ที่ทำงานเยี่ยงสุนัขในชาติที่แล้ว เขายังเป็นเทพในด้านเกมอีกด้วย ลู่หมิงมีฉายาในเกมอยู่มากมายดั่งเทพแห่งวีดีโอเกม

 

สำหรับเขา มันง่ายมากที่จะพัฒนา Fruit Ninja ให้เป็นเกมที่ยากจะเอาชนะ

 

“เจ้าของร้านฉันขอซื้อการ์ดลวงตาพวกนี้ได้ไหม”

 

มีคนถามขึ้น

 

โดยปกติร้านค้าที่อนุญาตให้คนลองใช้งานการ์ดก็มักจะขายการ์ดนั้นเองด้วย

 

“ตอนนี้ยังไม่ขาย”

 

ลู่หมิงส่ายหัว “คุณก็เห็นด้วยตัวเองแล้วว่า การ์ดที่ผมสร้างนั้นมีจำนวนจำกัด ถ้าขายไปแล้วฉันก็กลัวว่าจะมีคนเหมาไปทั้งหมด แล้วถ้าอย่างนั้นคนอื่นที่เข้าคิวอยู่จะทำอย่างไรกันล่ะ?”

 

ครืนนนน!

 

สายตาอันน่ากลัวจำนวนมากมองไปยังทิศทางของชายคนนั้น

 

“เฮือก”

 

ชายที่ต้องการซื้อการ์ดก่อนหน้านี้ จึงชิ่งหนีออกไปอย่างรวดเร็ว

 

“ฮิฮิ”

 

ลู่หมิงแสยะยิ้ม แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

 

เหตุผลที่เขาไม่ขายการ์ดนั้นง่ายมาก เพราะมันไม่ได้ถูกเข้ารหัสไว้!

 

การเข้ารหัสเป็นสกิลสำคัญในอุตสาหกรรมการสร้างการ์ดของโลกนี้ ด้วยสกิลการเข้ารหัสจะทำให้คนอื่นไม่สามารถก็อปปี้การ์ดของคุณได้ง่าย ๆ ช่างน่าเสียดายที่เขาไม่มีสกิลนี้

 

ถ้าเขาขายการ์ดไปตอนนี้ …

 

ภายในเวลาไม่ถึง 1 ชั่วโมงร้านค้าทั้งหมดในบริเวณใกล้เคียงก็จะมีการ์ดแบบนี้เกลื่อน!

 

ถ้าเป็นอย่างนั้นการขายการ์ดจะเป็นตัวเลือกที่ดีได้อย่างไร?

 

การที่มีคนจำนวนมากมาที่นี่เพื่อทดลองการ์ดลวงตานั้นเพียงพอแล้ว

 

ลู่หมิงยิ้ม

 

เขามั่นใจว่ายอดขายของวันนี้จะต้องสุดยอดมากแน่ ๆ

 

ในช่วงบ่ายก็เริ่มมีคนมาตามคำแนะนำของเพื่อน

 

ถึงอย่างนั้นก็ไม่ใช่ทุกคนที่จะซื่อบื้อ และหลายคนเริ่มตระหนักถึงปัญหา

 

วิธีการเล่นแบบนี้มัน…ทำไมพวกเขาถึงรู้สึกว่ากำลังตกลงไปในหลุมพรางบางอย่าง?!

บางคนถึงกับใช้เงินไปกว่าหนึ่งพันหยวน!

 

“มันช่วยบ่มเพาะพลังได้จริงหรือ” มีคนถามด้วยความสงสัย

 

“แน่นอน”

 

“งั้นให้ผมถามคุณหน่อย คุณทนอยู่ในเกมครั้งแรกได้นานแค่ไหน?” ลู่หมิงถามด้วยรอยยิ้ม

 

“ยี่สิบวินาที” คนนั้นตอบกลับ

 

“แล้วตอนนี้ล่ะ?”

 

“เอิ่ม…เก้าสิบแปดวินาที” คน ๆ นั้นพูด

 

“โอ้…มันยอดเยี่ยมมาก” ลู่หมิงชื่นชม

 

จากนั้นลู่หมิงก็พูดต่อ “เห็นไหม! ไม่ใช่ว่าคุณทนได้นานขึ้นจากการพัฒนาความเร็วในการตอบสนองหรอกหรอ ไม่งั้นทำไมคุณถึงจัดการผลไม้ได้มากขึ้นล่ะ?”

 

“เอ่อ —-”

 

เมื่อเขาได้รับคำเยินยอและการยืนยันจากลู่หมิง เขาก็โพล่งออกมา“ งั้น…งั้นความเร็วในการตอบสนองของฉันเร็วขึ้นแล้วใช่ไหม?”

 

“เป็นคำตอบที่ถูกต้อง!”

 

ลู่หมิง พอใจมาก

 

“พวกคุณควรคิดเรื่องนี้ดี ๆ ถ้าคนเรามีปฏิกิริยาตอบสนองเร็วเป็นพิเศษพวกเขาควรจะจัดการผลไม้เหล่านี้ได้ง่ายกว่าเดิมใช่หรือไม่” เขากล่าว

 

ผู้ชมรอบข้างพยักหน้าไปโดยสัญชาตญาณ

 

ใช่…

 

ถ้าความเร็วในการตอบสนองไวพอก็แปลว่าจะสามารถทำลายผลไม้ทั้งหมดได้อย่างง่ายดายหรอ? งั้นทำไมพวกเขาถึงไม่ผ่านระดับนั้นกันซักที? ง่าย ๆ เลยเป็นเพราะว่าการตอบสนองของพวกเขายังเร็วไม่พออย่างเห็นได้ชัด!

 

“จำไว้! คุณต้องตอบสนองให้เร็วขึ้นเพื่อที่จะอยู่ในเกมได้นานขึ้น”

 

ลู่หมิงพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง “แน่นอนถ้าพวกคุณคิดว่าการปรับปรุงแบบนี้ไม่สำคัญละก็ ผมจะขอยกตัวอย่างว่าถ้าหากคุณกำลังต่อสู้กับศัตรูภายนอกละก็ คุณจะไม่ได้หลบผลไม้แต่มันจะเป็นอาวุธแทน”

 

ทุกคนสูดหายใจอย่างเย็นยะเยือก

 

ไม่ใช่ว่ามันเป็นเช่นนั้นอยู่แล้วเหรอ?

 

ในชีวิตจริงมันจะไม่ใช่ผลไม้ แต่เป็นอาวุธที่ซ่อนอยู่…

 

พวกเขารู้สึกถึงคลื่นแห่งความกลัว เพียงแค่คิดถึงมันก็ทำให้หนาวสั่น…

 

“คิดดี ๆ ว่าคุณจะสามารถทำลายมีดบินหรือดาวกระจายได้มากขึ้นหรือไม่? ยิ่งกว่านั้นในกรณีที่คุณจัดการศัตรูลงไม่สำเร็จ คุณคิดว่าจะสามารถหลบอาวุธลับพวกเขาได้ด้วยการตอบสนองแบบนี้หรอ? ในเกมยิ่งคุณทนได้นานเท่าไหร่คุณก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น!”

 

ลู่หมิงให้ข้อสรุปและทุกคนก็เชื่อมั่นกับคำตอบนี้อย่างสุดหัวใจ

 

มันดูสมเหตุสมผลมาก

 

หนุ่มน้อยที่สงสัยในตอนแรกก็เชื่อเขาแล้วเช่นกัน

 

“ถ้าอย่างนั้น…มาต่อกันเถอะ”

 

ลู่หมิงยิ้มและมองไปที่พวกเขา “ ใครเป็นคนต่อไป?”

 

“ผม!”

 

“ให้ฉันก่อนเถอะ!”

 

คนจำนวนมากกระตือรือร้นที่จะลองเล่นมัน

 

วันนี้ลู่หมิงมีความสุขมากจริง ๆ

 

…

 

ในจังหวะเดียวกันนั้น …

ร้านค้าที่ตั้งอยู่ห่างออกไปไม่กี่ซอยก็สังเกตเห็นฉากนี้

 

พวกเขารู้เกี่ยวกับธุรกิจของลู่หมิงเป็นอย่างดีและไม่เห็นลูกค้าเข้าไปในร้านมาหลายเดือนแล้ว

 

พวกเขาเดิมพันกันด้วยซ้ำว่าร้านนี้จะเจ๊งเมื่อไหร่!

 

จากการคำนวณ…มันน่าจะใกล้ถึงเวลาแล้ว

 

ดังนั้น…

 

เมื่อพวกเขาเห็นฝูงชนจำนวนมากในตอนเช้า พวกเขาคิดว่าลู่หมิงกำลังล้างสต็อกสินค้าในโกดังของเขาเพื่อเลิกกิจการ

 

อย่างไรก็ตามเรื่องราวกลับไม่ได้เป็นเช่นนั้น

 

ดูเหมือนลู่หมิงจะพยายามสร้างการ์ดภาพลวงตาและทดลองขายมัน

 

ในช่วงแรกมันไม่คุ้มค่านักที่จะสนใจเรื่องแบบนี้เพราะลู่หมิงเป็นเพียงนักสร้างการ์ดรายเล็ก ๆ และเขาก็เป็นเพียงมือใหม่ เขาจะคุกคามใครได้บ้าง?

 

จะใช้การ์ดพลังงานระดับเริ่มต้นแบบใช้ได้ครั้งเดียวมาเพื่อคุกคามร้านค้าใหญ่ ๆ แบบพวกเขาหรือ?

 

ฉะนั้นพวกเขาก็เลยไม่ได้ให้ความสนใจกับมัน อย่างไรก็ตามสถานการณ์เป็นเช่นนี้ตลอดทั้งเช้า คนกระจุกตัวกันแน่นในร้านนั่นไม่หยุด!

 

นี่อาจสร้างปัญหาให้พวกเขาได้!

 

“พวกแกไปดูสถานการณ์หน่อย”

 

เจ้าของร้านบางรายส่งลูกน้องไปตรวจสอบ

 

อย่างไรก็ตามหลังจากผ่านไปสองชั่วโมงพวกเขากลับมาและบอกว่าพวกเขาไม่สามารถเข้าไปต่อคิวได้?!

 

ใช่

 

เข้าไปต่อคิวไม่ได้!

 

มันเป็นคำตอบที่พิลึกชะมัด

 

สิ่งเดียวที่พวกเขานำกลับมาได้คือเรื่องราวแสนน่าตกใจจากเนื้อหาในโปสเตอร์ และปฎิกิริยาของฝูงชนรอบ ๆ

 

“การ์ดเพื่อการบ่มเพาะ…”

 

“เพื่อปรับปรุงความเร็วในการตอบสนอง…”

 

“ผลไม้…”

 

“เก้าสิบเก้าวินาที?”

 

“ของพวกนี้มันจริงหรือ?”

 

บางคนไม่สนใจ แต่บางคนก็เคร่งเครียด

 

ในเวลาต่อมาเจ้าของร้านและนักสร้างการ์ดบางคนตัดสินใจที่จะไปดูที่หน้าร้านของลู่หมิงด้วยตัวเอง…ว่าลู่หมิงใช้กลเม็ดอะไรลงไปกันแน่!?

 

…

 

“หนึ่งร้อยหยวนต่อครั้ง! จากการคำนวณเบื้องต้นจำนวนครั้งที่มีคนทดลองเล่นในปัจจุบันน่าจะเกินพันครั้งไปแล้ว…”

 

คราวนี้ร้านค้าโดยรอบสงบใจกันไม่ลงจริงๆ แล้ว

 

เริ่มแรกพวกเขาไม่ได้ใส่ใจและตั้งใจรอดูความสนุกเพียงเล็กน้อย แต่ท้ายที่สุดแล้วการ์ดภาพลวงตาใหม่นี้อาศัยจินตนาการของคน ๆ เดียว ในการสร้างผลกำไรจำนวนมาก

 

แม้ว่าพวกเขาจะคาดเดาไว้แล้ว แต่ก็ไม่ได้คาดคิดว่ามันจะทำเงินได้ในปริมาณที่น่ากลัวขนาดนี้!

 

มากกว่าพันครั้งนั่นไม่ใช่แสนหยวนเหรอ!

 

“ลู่หมิงกำลังทำอะไรอยู่กัน?!”

 

พวกเขารู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย

 

หาเงินได้วันละแสนหยวน เขาใช้แนวคิดแบบไหนมาทำเงินมากมายขนาดนี้?

มันน่าตกใจเกินไป!

 

“เร็วเข้า! เราต้องรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นั่น”

 

เฉียนเจิ้งไค่ เจ้าของร้านค้าในเครือเย่ซีกรุ๊ปมีสีหน้าเคร่งขรึม “พาคนจากร้านเราไปสังเกตการณ์ที่นั่น ไม่ว่าจะใช้วิธีใดเราก็ต้องรู้ให้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น

 

ร้านของเขาเป็นร้านขายการ์ดที่ใหญ่ที่สุดในเมืองชิงหมิง!

 

พวกเขาไม่สามารถสูญเสียตำแหน่งนี้ไปให้คนอื่นได้

 

“บอส…เราเข้าไปต่อคิวไม่ได้!” ผู้ช่วยร้านกล่าวพร้อมความรู้สึกผิด

 

“??” เฉียนเจิ้งไค่ รู้สึกพูดไม่ออกเล็กน้อย “แกโง่หรือเปล่า? แกจะไปลองเล่นเองทำเพื่อ? ทำไมแกไม่ไปสอบถามจากคนที่เคยเล่นมาก่อน…แค่ยอมจ่ายในราคาสูงเพื่อซื้อข้อมูลของพวกเขามา! ฉันมั่นใจว่าพวกเขาเต็มใจที่จะแลกเปลี่ยนด้วยข้อเสนอนี้”

 

ในขณะนี้…ในร้านขายการ์ดอีกแห่ง

 

“น่าสนใจ เจ้าของร้านเหล่านี้หาข้อมูลกันได้เร็วมาก”

 

จางชุน เจ้าของร้านชุนปิ่นการ์ดรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

 

ในพื้นที่นี้ ร้านค้าของเครือเย่ซีกรุ๊ปถือเป็นคู่แข่งที่ใหญ่ที่สุด พวกเขาทำงานกันมีประสิทธิภาพกว่าร้านชุนปิ่นการ์ดซึ่งเดิมทีเป็นผู้นำตลาดในพื้นที่นี้!

 

พวกเขายิ่งใหญ่และมีทรัพยากรมากมาย!

 

โดยปกติร้านขนาดใหญ่เช่นนี้จะไม่สนใจร้านค้าเล็ก ๆ แต่เมื่อพิจารณาแล้ว สถานการณ์นี้อาจจะน่าสนใจกว่าที่เขาจินตนาการไว้

 

“ลู่หมิง…”

 

จางชุนเคาะโต๊ะ

 

“ติดตามคนของเย่ซีไว้ และทำตามทุกอย่างที่พวกเขากำลังจะทำ”

 

“นอกจากนี้ไปตรวจสอบดูว่าลู่หมิงได้ติดต่อกับนักสร้างภาพมายาคนไหนในสองวันที่ผ่านมานี้หรือเปล่า…”

 

…

 

เมื่อความนิยมในร้านของลู่หมิงเพิ่มขึ้น ความตึงเครียดก็เกิดขึ้นทั่วทั้งถนน สายตานับไม่ถ้วนจ้องมองไปที่ร้านของเขา

 

เมื่อ Fruit Ninja เริ่มมีชื่อเสียงมากขึ้นยอดขายก็ยิ่งพุ่งสูงขึ้นอย่างน่ากลัว

 

มันทำให้ฝูงชนอยากรู้อยากเห็นตามไปด้วย!

 

สำหรับสาเหตุนั้นไม่มีเหตุผลอื่นใดนอกจากผลกำไรจากการ์ดใบนี้น่าตกใจจนเกินไป!

 

แนวคิดแบบไหนกันที่มีค่าเท่ากับกำไรหนึ่งแสนหยวน?

 

ถ้ามันเป็นการ์ดคุณภาพสูงใช้ได้สามครั้งใบนึงก็อาจจะทำกำไรได้มาก แต่ตอนนี้ลู่หมิงประสบความสำเร็จด้วยการ์ดภาพลวงตาระดับต่ำที่ใช้เพียงครั้งเดียว!

 

เขาสร้างความสั่นสะเทือนให้กับวงการการ์ดอย่างมาก!

 

นี่มันหมายความว่ายังไงนะเหรอ?

 

การครอบครองการ์ดใบนี้ก็หมายถึงการครอบครองผลกำไรมหาศาล!

 

โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับเฉียนเจิ้งไค่จากร้านค้าในเครือเย่ซีกรุ๊ป

 

“จางชุน…แผนการของไองั่งนั่น น่าจะจำกัดอยู่แค่ที่เมืองชิงหมิงเท่านั้น

 

“เนื่องจากการ์ดใบนี้สามารถสร้างกระแสที่นี่ได้ ตามธรรมชาติแล้วก็ควรจะสามารถทำให้เกิดเป็นกระแสที่เมืองอื่นได้เช่นกัน ถ้าพบว่าอะไรทำให้การ์ดใบนี้พิเศษและส่งมอบมันให้สำนักงานใหญ่ พวกเขาก็จะสามารถกระจายการ์ดใบนี้ไปได้ทุกสาขา…”

 

เพียงแค่คิดก็ทำให้เฉียนเจิ้งไค่รู้สึกตื่นเต้น

 

เขาตั้งใจว่าจะเอาวิธีสร้างการ์ดใบนี้มาครอบครองให้ได้!