“ฉันเอง”

 

ชายคนนั้นเผยให้เห็นใบหน้าของเขา

 

“เป็นนายเอง?”

 

ลู่หมิงจำชายคนนี้ได้

 

จ้านซู เป็นอันธพาลที่อยู่ใกล้ ๆ ซึ่งตระเวนไปมาในเขตชานเมือง ในอดีตเขาเคยเดินชนกับลู่หมิงและเรียกเก็บค่าคุ้มครองจากลู่หมิงสองสามครั้ง ลู่หมิงไม่คิดว่าเขาจะกล้ามาที่นี่

 

นี่คือตรงใจกลางเมือง!

 

“นายไม่กลัวว่าฉันจะโทรหาตำรวจเหรอ”

 

ลู่หมิงสงบมาก

 

“อย่า” จ้านซู พูดอย่างประหม่า “ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อเก็บค่าคุ้มครองจากนาย”

 

“งั้นทำไมนายถึงมาที่นี่ล่ะ?” ลู่หมิง ยิ้มเยาะ

 

“ฉันมาที่นี่เพื่อขายของบางอย่าง”

 

จ้านซู มองไปรอบ ๆ ประตูอย่างลับ ๆ

 

หลังจากพบว่าไม่มีใครสนใจพวกเขา จ้านซูจึงแสดงของในมือให้ลู่หมิงดูอย่างเงียบ ๆ

 

“นี่คือ… “

 

หัวใจของลู่หมิงสั่นไหวตั้งแต่แรกเห็น

 

จ้านซู นำเศษการ์ดออกมาสองชิ้น!

 

เศษชิ้นส่วนการ์ดเคยเป็นส่วนหนึ่งของการ์ดมาก่อน!

 

การ์ดจำนวนมากถูกทำลายอย่างย่อยยับเนื่องจากการต่อสู้ การทดลองหรือด้วยเหตุผลอื่น ๆ และกลายเป็นเศษการ์ด

 

แม้ว่าชิ้นส่วนการ์ดจะไม่สมบูรณ์แต่ก็ยังสามารถเห็นลายเส้นจาง ๆ บนการ์ดได้ ดังนั้นนักสร้างการ์ดหลายคนสามารถตรวจสอบลายเส้นเหล่านี้เพื่อเรียนรู้และปรับปรุงเทคนิคของพวกเขา

 

แน่นอน

 

ที่สำคัญที่สุดคือเมื่อการ์ดพังลง การเข้ารหัสก็จะถูกถอดออกเช่นกัน ดังนั้นเราสามารถอ่านลายเส้นและเรียนรู้บางอย่างจากการ์ดได้!

 

ดังนั้น…ชิ้นส่วนการ์ดจึงเป็นหนึ่งในช่องทางความรู้ให้กับนักสร้างการ์ดทั่วไป

 

ทั้งสองอยู่ในมือของเขาแล้ว …

 

แม้ว่าจะเหลือเพียงหนึ่งในสิบและเป็นมุมขอบของการ์ด แต่ความรู้สึกเมื่อได้เห็นการ์ดใบนี้ก็บอกพวกเขาได้ว่านี่ไม่ใช่การ์ดธรรมดาอย่างแน่นอน

 

โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาจมีเครื่องหมาย ‘NC16’ จาง ๆ ด้านหลังการ์ด

 

เชี่*ย!

 

นี่คือการ์ดภาพลวงตาสำหรับผู้ใหญ่ในตำนาน!

 

“นายเอาสิ่งนี้มาจากไหน” ลู่หมิงพูดด้วยเสียงต่ำ

 

โดยปกติการ์ดแบบนี้หาได้ยากมาก

 

อันที่จริงลู่หมิงไม่ได้สนใจในเรื่องนี้มากนัก แต่การ์ดสำหรับผู้ใหญ่จำนวนมากมักจะสร้างด้วยทักษะการเข้ารหัสแบบพิเศษ!

 

มันคือเรื่องที่ลู่หมิงสนใจ

 

บางที…อาจมีบางอย่างที่เขาต้องการในการ์ดใบนี้

 

“แน่นอนว่าฉันไปเก็บซากของมันออกมา!”

 

“ไม่กี่วันที่ผ่านมามีการต่อสู้ครั้งใหญ่และมีคนเสียชีวิตจำนวนมาก โดยธรรมชาติแล้วการ์ดจำนวนมากจะถูกทำลายไป แต่ฉันรู้ดีว่าอะไรเก็บกลับมาได้หรือไม่ได้”

 

“ฉันไม่กล้าแตะการ์ดที่แข็งแกร่งและล้ำค่า ฉันหยิบเฉพาะเศษของการ์ดที่ปลดล็อครหัสไปแล้วเท่านั้น “

 

“เฮะ เฮะ…แม้ว่าพวกเขาจะค้นพบมัน แต่พวกเขาคงจะรู้สึกอายเกินกว่าที่จะมาทวงคืนไปจากเรา”

 

จ้านซูยิ้มด้วยความพอใจ

 

เขาเป็นมืออาชีพในการเก็บซาก

 

คนธรรมดาคงต้องค้นหาการ์ดเหล่านี้ไปทั่วโลกไม่ว่าจะต้องเสียเงินไปเท่าไหร่ก็ตาม แต่สำหรับเศษการ์ดใบเล็ก ๆ นี่?

 

มันคงน่าอับอายมากถ้าพวกเขาเห็นมัน!

 

สมาคมนักสร้างการ์ดห้ามการนำการ์ดพวกนี้ไปเผยแพร่อย่างเด็ดขาด!

 

หลังจากคิดแล้วลู่หมิงก็รู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่อันตรายนัก

 

“เท่าไหร่” ลู่หมิงพูดด้วยเสียงต่ำ

 

เขารู้ว่าหมอนี่พูดมากเพราะเขาต้องการอัพราคา

 

“ห้าหมื่นหยวน เฮะ เฮะ” จ้านซูพอใจ

 

“นายบ้าเหรอ” ดวงตาของลู่หมิงเบิกกว้าง “มันก็แค่เศษการ์ดสองชิ้น”

 

“แต่ดูเหมือนว่าคุณภาพของพวกมันจะไม่เลวนะ” จ้านซูอธิบาย

 

“เป็นไปไม่ได้”

 

ลู่หมิงเม้มริมฝีปากของเขา “ชิ้นส่วนการ์ดเป็นเพียงส่วนหนึ่งของการ์ดเท่านั้น ไม่มีใครรู้ว่าทักษะที่เหลืออยู่จากลายเส้นหลังการ์ดคืออะไร หรือมันอาจจะไม่เหลืออะไรเลยก็ได้!”

 

“งั้นนายให้เท่าไหร่”

 

จ้านซูไม่ได้คาดหวังว่าเด็กหนุ่มขี้อายในอดีตจะกลายเป็นคนที่ต่อรองยากขนาดนี้

 

“หนึ่งพัน”

 

ลู่หมิงเม้มริมฝีปากของเขา

 

มันทำให้จ้านซูรู้สึกงงเล็กน้อย

 

ปกติเขาไม่ต่อรองราคากันแบบนี้ใช่ไหม? เฉือนราคาลงไปเหลือหนึ่งพันหยวนจากห้าหมื่นหยวน? มันมากเกินไปหรือเปล่า?!

 

“เป็นไปไม่ได้”

 

จ้านซูเดือดดาลด้วยความโกรธ “ถ้าเป็นหนึ่งพันหยวนฉันก็อาจจะขายให้กับร้านในเครือใหญ่พวกนั้นโดยตรงดีกว่า!”

 

“เอาเลย”

 

การแสดงออกของลู่หมิงสงบลง

 

“เอ่อ” ทันใดนั้น จ้านซูก็พูดไม่ออก

 

เขาเป็นคนเก็บกวาดซากซึ่งมักไม่ชอบเปิดเผยตัวตนในตลาดการ์ดปกตินัก พวกเขาอาจตกเป็นเป้าหมายเนื่องจากเศษการ์ดเหล่านี้ พวกเขามักจะมองหาร้านค้าเล็ก ๆ เพื่อขายมันเท่านั้น

 

ที่สำคัญกว่านั้นคือชิ้นส่วนทั้งสองชิ้นนี้เป็นเศษเล็กเศษน้อยของการ์ดสำหรับผู้ใหญ่ซึ่งเป็นเหตุผลใหญ่ที่ว่าทำไมเขาถึงไปขายมันแบบปกติไม่ได้

 

“หนึ่งหมื่นหยวน นั่นคือราคาต่ำที่สุดที่ฉันจะให้นายได้”

 

จ้านซูกัดฟัน “นายไม่ควรทำให้ฉันเสียเที่ยว”

 

ลู่หมิงคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ และพบว่ามันเป็นราคาที่ค่อนข้างดี เขาหาเงินมาได้สองวันแล้วและยังเพียงพอสำหรับการจ่ายหนึ่งหมื่นหยวน นอกจากนี้สิ่งที่เขาสนใจจริง ๆ คือการ์ดสำหรับผู้ใหญ่ใบเล็ก ๆ สองใบนี้ …

 

อ่าไม่สิ…เขาค่อนข้างสนใจการ์ดระดับสูงต่างหาก

 

ผ่านไปไม่นาน…

 

ข้อตกลงก็สำเร็จที่เงินหนึ่งหมื่นหยวน

 

หลังจากรับเงินแล้ว จ้านซูก็จากไปอย่างตื่นเต้น

 

ลู่หมิงปิดร้านอย่างเป็นทางการและสิ้นสุดวันที่วุ่นวายลง

 

ในตอนนี้เขาหลับไม่ลงเพราะความสนใจทั้งหมดไปจดจ่ออยู่กับเศษชิ้นส่วนสองชิ้นที่เพิ่งได้รับมา ต้องบอกว่า มันคือชิ้นส่วนของการ์ดระดับสูง!

 

“บางทีอาจจะมีทักษะระดับสูงอยู่ในนี้ก็เป็นได้”

 

ลู่หมิงตั้งความหวัง

 

เขาหยิบการ์ดออกมาและสังเกตลายเส้นด้านหลังอย่างระมัดระวัง

 

ปกติแล้วเราจะมองไม่เห็นอะไรเลยจากพื้นผิวสีดำดั้งเดิมของการ์ด แต่เมื่อเหลือเพียงชิ้นส่วนก็จะสามารถมองเห็นร่องรอยของเส้นได้อย่างเลือนลาง

 

ลู่หมิงหยิบปากกาและกระดาษออกมาและคัดลอกเส้นเหล่านั้นอย่างระมัดระวัง

 

อย่างไรก็ตาม…

 

เขาไม่สามารถเข้าใจพวกมันได้ทั้งหมด!

 

“เกิดอะไรขึ้น?”

 

ลู่หมิงรู้สึกแปลก ๆ เล็กน้อย

 

ในใจของเขา เขารู้สึกถ้าหากทักษะที่ซับซ้อนเช่นการสร้างจุดตัดของเส้นปรากฏขึ้น เขาก็น่าจะประสบความสำเร็จหลังจากฝึกฝนอีกสักสองสามครั้ง

 

มันเป็นทักษะที่เขาโหยหามาตลอด

 

อย่างไรก็ตามในตอนนี้ …

 

เขากลับไม่สามารถเข้าใจพวกมันได้ทั้งหมด!

 

ระดับความยากสูงเกินไป?

 

ไม่ไม่ไม่

 

ลู่หมิงมองดูมันหลายครั้ง และจู่ ๆ เขาก็มีลางสังหรณ์ไม่ดีบางอย่าง

 

เป็นไปได้ไหมว่าการเข้ารหัสของการ์ดใบนี้ยังคงทำงานอยู่โดยบังเอิญ?!

 

ทำงานอยู่…ในชิ้นส่วนนี้?

 

ดังนั้นโดยพื้นฐานแล้วเขาไม่มีทางทำลายรหัสที่ถูกสร้างเอาไว้ได้?

 

ลู่หมิงค้นหาลายเส้นที่เขาก็อปปี้ในโลกออนไลน์ จริงอยู่ที่เส้นเหล่านี้เป็นหนึ่งในลายเส้นพื้นฐานที่สุดที่มักใช้สำหรับการเข้ารหัส!

 

“เดี๋ยว ถ้าการ์ดใบนี้ยังติดรหัสอยู่ใน…อีกอันคงจะไม่มีรหัส…”

 

ลู่หมิงตรวจสอบชิ้นส่วนอีกอันโดยสัญชาตญาณ

 

อย่างไรก็ตามเขากลับพูดไม่ออกเมื่อพบว่ามันก็ถูกเข้ารหัสด้วย! ชิ้นส่วนสองชิ้นที่ดูคล้ายกันนั้นไม่ได้เกิดจากการ์ดใบเดียวกัน!

 

โดยปกติแล้วคนในระดับลู่หมิงจะไม่สามารถถอดรหัสจากการเข้ารหัสเสร็จสมบูรณ์ได้

 

ด้วยการมีอยู่ของการเข้ารหัสนี้ เขาจึงไม่รู้ถึงคุณภาพและระดับของชิ้นส่วนการ์ดใบนี้!

 

“ฉันถูกโกง”

 

ลู่หมิงถอนหายใจลึก ๆ

 

แน่นอน

 

เขายังบริสุทธิ์และใสซื่อเกินไป

 

จ้านซูคงจะไม่มาหาลู่หมิงถ้าเขามีของดีในมืออยู่แล้ว

 

เขามั่นใจ

 

เขาเก็บได้เศษการ์ดมากองหนึ่งและทยอยขายให้กับร้านค้าต่าง ๆ เป็นชุด ๆ โดยหลังจากร้านค้าตรวจสอบและพบว่าไม่สามารถใช้ชิ้นส่วนทั้งสองนี้ได้พวกเขาจึงไม่ซื้อมัน

 

จ้านซูมาที่ร้านของเขาเพื่อที่จะให้เขากลายเป็นแพะแล้วรับซื้อการ์ดนี้ไป

 

“ฉันยังขาดประสบการณ์อยู่มาก”

 

ลู่หมิงคิดหาอุบายได้อย่างรวดเร็ว

 

ลู่หมิงตัวน้อยก็ไม่รู้เรื่องทั้งหมดนี้

 

เขาเพิ่งมาที่นี่และยังไม่มีประสบการณ์ ดังนั้นเขาจึงจ่าย “ค่าเทอมสำหรับการศึกษา” เป็นจำนวนมาก

 

“ฉันนิ่งนอนใจมากเกินไปในสองวันที่ผ่านมา”

 

ลู่หมิงทำให้ตัวเองสงบลง

 

เขาจำได้ว่าเมื่อเขามาถึงครั้งแรก เขาระมัดระวังมากกับทุกสิ่งที่ทำ แต่ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาเขาได้รับเงินเป็นจำนวนมากจากการ์ด Fruit Ninja ดังนั้นเขาจึงรู้สึกผ่อนคลายจนเกินไป

 

จะเกิดอะไรขึ้นถ้านี่เป็นการฆาตกรรมไม่ใช่แค่การฉ้อโกงเงิน?

 

เขาอาจจะตายจริง ๆ!

 

“ฉันต้องระวังมากกว่านี้”

 

ลู่หมิงหายใจเข้าลึก ๆ

 

ความทระนงตนที่พองโตของเขายุบลงอย่างรวดเร็ว

 

“ตั้งแต่ฉันซื้อชิ้นส่วนการ์ดมา ฉันก็ไม่ควรทำให้มันเสียเปล่า”

 

ลู่หมิงคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้

 

แม้จะไม่สามารถมองเห็นลายเส้นด้านหลังของการ์ดได้อีกต่อไป แต่การเข้ารหัสของการ์ดนั้นยังคงสมบูรณ์อยู่ ในกรณีนี้เศษการ์ดพวกนี้อาจยังคงใช้งานได้อยู่ด้วยสกิลของการ์ดเดิม

 

แต่การ์ดก็ยังคงติดรหัสเหมือนเดิม งั้นแปลว่าฟังก์ชั่นเดิมบางอย่างยังคงอยู่ในการ์ดไม่ใช่หรอกเหรอ?

 

นอกจากนี้โดยปกติการ์ดเหลืองใบเล็กทั้งหมดเป็นการ์ดภาพลวงตา! บังเอิญว่าเขามีเครื่องสร้างภาพลวงตาอยู่ที่นี่พอดีและสามารถลองใช้งานมันดูได้

 

ทันใดนั้นความสนใจของหลู่หมิงก็ถูกกระตุ้นขึ้น

 

เขาหาการ์ดเปล่ามาใบนึงและตัดตรงกลางออก จากนั้นจึงใส่ชิ้นส่วนการ์ดนั้นลงไปแทนอย่างระมัดระวังเพื่อรวมชิ้นส่วนกับการ์ดเปล่าเข้าด้วยกัน

 

ลู่หมิงเสียบการ์ดลงไป

 

จากนั้นก็เติมพลังงานด้วยการ์ดพลังงาน

 

“เปิดใช้งาน!”

 

หวืดดดด!

 

วูซซซซ—

 

มีพลังงานพุ่งออกมาทันที

 

“สำเร็จแล้ว”

 

ลู่หมิงรู้สึกตื่นเต้น

 

เป็นอย่างที่คิดว่าจุดที่มีการเข้ารหัสเหมือนเดิมยังคงใช้งานได้

 

หวืดดด!

 

ฉากที่ทำให้อะดรีนาลีนของเขาพุ่งพล่านปรากฎขึ้น โลกรอบตัวเขาเริ่มเปลี่ยนไปและมือคู่ที่เนียนราวกับหยกกำลังลูบไล้ร่างกายของเขา

 

ความรู้สึกนั้น…

 

เสียงกระซิบแผ่วเบาที่สามารถได้ยินจากทั้งใกล้และไกลทำให้ร่างกายของเขารู้สึกผ่อนคลาย

 

ด้วยความคลุมเครือเขาคิดว่าเขาเห็นหญิงสาวที่มีความงามแบบไม่อาจจินตนาการได้เข้ามาหาเขาจากระยะไกล ในหมอกเธอมีออร่าดั่งนางฟ้าที่ทำให้เขาจ้องมองเธออย่างหื่นกระหายด้วยความคาดหวัง

 

เขารู้สึกเหมือนอยู่ในช่วงเวลานิรันดร์

 

แต่ก็แค่นั้น…ก่อนที่เขาจะรู้สึกตัวภาพลวงตาก็จบลง

 

มันเป็นเพียงเศษเสี้ยว

 

“มันเป็นภาพลวงตาระดับสูงใช่ไหม?”

 

ลู่หมิงประหลาดใจ

 

ภายในระยะเวลาสั้น  ๆ สามสิบวินาที ความรู้สึกที่เขาได้รับจากภาพลวงตานี้ … เขารู้สึกเหมือนกำลังเผชิญกับมันด้วยตัวเอง มันทำให้เขาจมดิ่งลงไปโดยไม่รู้ตัว เขาไม่แน่ใจว่าระดับของมันสูงกว่าของจางเสี่ยวปังกี่ระดับ

 

ความรู้สึกของอะดรีนาลีนที่พลุ่งพล่าน…ความกระสับกระส่ายในใจ…ความผ่อนคลายไปทั่วทั้งร่างกาย…

 

ลู่หมิงหลับตาลง

 

ภาพลวงตาแบบนี้…จะเป็นอย่างไรถ้า…มันถูกใช้เพื่อฆ่าคน?

 

หากผู้หญิงในภาพลวงตานั้นวางมือน้อย ๆ ไว้ที่คอเบา ๆ …แกร๊ก! ไปสบายแล้ว….

 

เห็นได้ชัดว่าคนที่สามารถสร้างภาพลวงตาได้นั้นอันตรายมาก! คนที่มีพลังบ่มเพาะในโลกนี้น่ากลัวกว่าที่เขาคิด

 

มันทำให้ลู่หมิงต้องการที่จะแข็งแกร่งเหมือนพวกเขามากยิ่งขึ้น!

 

ดวงตาของลู่หมิงเป็นประกาย

 

บางที…

 

ลู่หมิงอาจจะแข็งแกร่งและทรงพลังกว่าพวกเขาในอนาคต

 

“จิ๊”

 

“ถ้าจางเสี่ยวปังใช้การ์ดใบนี้ มันจะมีมูลค่าเกินหมื่นหยวน ในเวลาสามสิบวินาทีเขาสามารถใช้มันได้สิบครั้ง เขาจะได้พบกับสวรรค์ทุกครั้งที่ใช้มัน”

 

“ดูเหมือนว่าการยอมเสียไตไปข้างนึงครั้งนี้จะคุ้มค่า”

 

“ประหยัดเงิน”

 

ลู่หมิงเต็มไปด้วยอารมณ์

 

เขามองลงไปที่การ์ดบนเครื่องสร้างภาพลวงตา เมื่อภาพลวงตาสิ้นสุดลงชิ้นส่วนนั้นก็หายไปอย่างสมบูรณ์เปลี่ยนเป็นพลังงานหลังจากที่มันถูกใช้

 

“มีอีกใบหนึ่ง”

 

ลู่หมิงหยิบเศษการ์ดอีกใบที่เหลือออกมา

 

แม้ว่าการ์ดใบนี้จะไม่มีป้าย “NC16″ แต่สีก็เป็นสีเหลืองอ่อนเช่นกัน จากรูปลักษณ์มันคงเป็นการ์ดชนิดเดียวกับการ์ดก่อนหน้านี้

 

ในทำนองเดียวกันลู่หมิงได้ฝังชิ้นส่วนลงในการ์ดเปล่าและใส่เข้าไปในเครื่องสร้างภาพลวงตาอีกครั้ง

 

“ไม่รู้ว่ามีอะไรอยู่ข้างใน”

 

ลู่หมิงความหวัง

 

แม้ว่าเขาจะไม่ได้รับทักษะใด ๆ แต่ก็เป็นการดีที่จะได้เปิดโลกทัศน์ของเขาให้กว้างขึ้น

 

คลิก!

 

เขากดปุ่มที่เครื่อง

 

วูซซซซซ—

 

คลื่นแสงแห่งพลังงานกระพริบ และแสงจ้าก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าล้อมรอบการมองเห็นทั้งหมดของลู่หมิงไว้

 

ทันใดนั้นมันก็ระเบิดและกลืนไปทั้งร้าน

 

“ไม่นะ!”

 

ความคิดแวบขึ้นมาในใจของลู่หมิง

 

ปังงงงง

 

เสียงอึกทึกดังขึ้น

 

ลู่หมิงได้ยินเสียงดัง ทันใดนั้นโลกรอบตัวเขาก็พังทลายลง