ท้องฟ้าสลัว

 

ในโลกที่พังทลาย

 

เมื่อลู่หมิงตื่นขึ้นเขาก็ได้พบกับฉากดังกล่าว

 

โลกทั้งใบดูเหมือนจะกลายเป็นแก้วที่เต็มไปด้วยรอยแตก และพร้อมจะพังทลายลงได้ทุกเมื่อ อักษรรูนที่เข้าใจยากจำนวนนับไม่ถ้วนถูกตราตรึงอยู่บนช่องว่างเหล่านั้น มันแปลกประหลาดและลึกลับ

 

“ที่นี่คือที่ไหน?” ลู่หมิงครุ่นคิด

 

เขาจำได้ว่าเขาเปิดใช้งานชิ้นส่วนการ์ดและก็มีพลังงานระเบิดออกมา …

 

“นี่คือภาพลวงตา?” ลู่หมิงนึกขึ้นได้

 

ภาพลวงตา!

 

ใช่!

 

นี่เป็นภาพลวงตาที่เกิดจากชิ้นส่วนการ์ดนั้นจริงหรือ?

 

หากไม่นับเรื่องการระเบิดของพลังงานที่เกิดจากการเปิดใช้งานชิ้นส่วนการ์ด ด้วยชิ้นส่วนเพีนงแค่เพียงหนึ่งในสิบของการ์ดเดิมสามารถสร้างภาพลวงตาได้ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ การ์ดใบนี้อยู่ในระดับไหนกันแน่?

 

ลู่หมิงตื่นตระหนกเล็กน้อย เขาคาดหวังว่าในนี้จะมีอะไรบางอย่าง

 

เขาลุกขึ้นและมองไปรอบ ๆ

 

ทันใดนั้นสายตาของเขาก็จับจ้องไปที่ศูนย์กลางของภาพลวงตา

 

ในโลกที่ล่มสลายนี้ มีเพียงสถานที่เดียวที่สมบูรณ์ นั่นคือจุดที่มีสัตว์อสูรตัวเล็ก ๆ ทำรังอยู่

 

สัตว์อสูร?!

 

ดวงตาของลู่หมิงเบิกกว้างทันที

 

มีสิ่งมีชีวิตปรากฏขึ้นที่สถานที่เช่นนี้จริงหรือ

 

เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะมีสิ่งมีชีวิตปรากฏในโลกที่เล็กและพิเศษขนาดนี้!

 

มันเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่ได้มีขนาดใหญ่ มีขนสีดำเต็มมันดูนุ่มนวล เรียบเนียนและมีร่างกายที่ยั่วยวนเล็กน้อย มันดูสวยงามและน่าทึ่งจริง ๆ ซึ่งทำให้ลู่หมิงรู้สึกไม่สบายใจ เดี๋ยวก่อนนะ…ทึ่ง? ยั่วยวน?

 

ลักษณะที่กล่าวมานี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่

 

แต่เมื่อนึกถึงจุดเริ่มต้น การ์ดใบนี้…มันคือเครื่องสร้างความบันเทิงสำหรับผู้ใหญ่ไม่ใช่หรอ? ลู่หมิงก็อ้าปากค้าง

 

เขารู้สึกสยองมาก

 

คนสมัยนี้มีรสนิยมที่ระห่ำกันขนาดนี้เลยหรือ?

 

ทันใดนั้นความคิดก็แวบเข้ามาในใจของลู่หมิง เขาจำเรื่องราวเกี่ยวกับปรมาจารย์อาวุโสท่านหนึ่งที่สร้างภาพลวงตาระดับสูงแบบนี้ขึ้นมา เพราะเขามีรสนิยมแปลกประหลาดซึ่งผู้คนในโลกไม่ให้ความยอมรับนัก… เขาสร้างการ์ดขึ้นมาเพื่อตอบสนองความต้องการพิเศษของเขาโดยเฉพาะและปกปิดมันต่อโลกภายนอก

 

ฉากปัจจุบันทำให้ลู่หมิงพูดไม่ออก

 

“ปรมาจารย์ทุกคนมักเป็นพวกพิลึก”

 

ลู่หมิงถอนหายใจอีกครั้ง

 

เขาก้าวไปหามันและตามที่คาดไว้สัตว์ประหลาดนั้นไม่ได้หายใจอยู่

 

“ตายแล้วสินะ”

 

ลู่หมิงรู้สึกเสียใจเล็กน้อย

 

เห็นได้ชัดว่า … นี่คือโลกใบเล็กที่สร้างขึ้นโดยภาพลวงตา

 

จุดประสงค์ของการ์ดใบเล็กนี้คือเพื่อดูแลการดำรงอยู่ของสิ่งมีชีวิตนี้ อย่างไรก็ตามในขณะที่ภาพลวงตาถูกทำลายลงโลกก็พังทลายลงและเหลือเพียงชิ้นส่วนการ์ดเท่านั้นทำให้สิ่งมีชีวิตนี้ตายด้วยเช่นกัน

 

“อย่างไรก็ตาม…การ์ดภาพลวงตาเป็นเพียงภาพลวงตาเท่านั้น! คนที่ตายในนี้เป็นเพียงสิ่งจำลองจากภาพลวงตาเท่านั้น ส่วนสิ่งมีชีวิตตัวจริงน่าจะยังมีชีวิตอยู่” ลู่หมิงกล่าว

 

เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอกอย่างอธิบายไม่ถูก

 

การตายของสิ่งมีชีวิตดังกล่าวเป็นเรื่องที่น่าเสียดายมาก ผลกระทบที่เกิดจากภาพลวงตานั้นพิเศษกว่าภาพลวงตาไหน ๆ

 

เขาส่ายหัว

 

ลู่หมิงละทิ้งความคิดที่ยุ่งเหยิงทั้งหมดนี้

 

คลิก!

 

คลิก!

 

เสียงแตกร้าวจาง ๆ ดังขึ้น

 

ลู่หมิงเงยหน้าขึ้นและมองไปยังทิศทางของเสียงซึ่งเป็นไปตามที่คาดไว้ รอยแตกรอบตัวเขาในภาพลวงตานี้เริ่มแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว มันแสดงให้เห็นว่าชิ้นส่วนการ์ดที่รองรับภาพลวงตานี้ไม่สามารถใช้งานได้อีกต่อไป

 

“น่าเสียดาย…” ลู่หมิงถอนหายใจ

 

โลกทั้งใบพังทลายลงพร้อมเกิดเสียงดังกึกก้องและภาพลวงตาเบื้องหน้าเขาก็หายไปในทันที

 

เมื่อกลับสู่ความเป็นจริง ตามที่คาดไว้การ์ดในเครื่องสร้างภาพมายาก็ถูกทำลายไปแล้ว

 

ในตอนที่เขากลับมาลู่หมิงก็เห็นแสงสีดำกระพริบในร่างกายของเขา

 

เป็นไปได้ยังไง?!

 

ลู่หมิงมองเข้าไปในร่างกายของเขาทันทีและเหงื่อแตกออกทันที

 

ในส่วนที่ลึกลงไปของทะเลแห่งจิตสำนึก สถานที่ที่เก็บการ์ดดั้งเดิมนั้นมีสิ่งมีชีวิตสีดำอยู่ข้างใน! เห็นได้ชัดว่ามันเป็นสิ่งที่เขาเห็นในภาพลวงตาก่อนหน้านี้

 

มัน…ออกมากับเขาด้วย!

 

มัน…มีชีวิตอยู่จริง ๆ !

 

“แม่*ง”

 

หนังศีรษะของลู่หมิงรู้สึกด้านชา

 

ห้วงทะเลแห่งจิตสำนึกนั้นเป็นสถานที่ที่สำคัญที่สุดสำหรับนักสร้างการ์ด มันเป็นรากฐานสำหรับผู้ที่บ่มเพาะพลังทุกคน แกนพลังงานเกือบทั้งหมดจะถูกยึดติดไว้ที่นั่น!

 

เมื่อมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นในนั้น จะทำให้ตายอย่างแน่นอน!

 

นรกเอ้ย!

 

นี่ไม่ใช่เศษการ์ดสำหรับผู้ใหญ่แล้ว!

 

มือของลู่หมิงสั่นเล็กน้อย

 

เขารู้ว่าเขาเจอวิกฤตครั้งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์แล้ว!

 

หวืดดด!

 

เขามีความคิดเกิดขึ้นในใจ

 

ลู่หมิงจมดิ่งลงไปในจิตใจของเขาและปรากฏตัวในทะเลแห่งจิตสำนึก

 

ภายในจิตสำนึกแห่งนี้โทรมมากจริงๆ

 

ท้ายที่สุดแล้วลู่หมิงก็เป็นเพียงนักสร้างการ์ดระดับเริ่มต้น เขาไม่รู้วิธีการบ่มเพาะทะเลแห่งจิตสำนึก ในนี้มีเพียงการ์ดดั้งเดิมที่ถูกเก็บไว้ ดังนั้นพื้นที่จึงเป็นเพียงห้องเล็ก ๆ ที่ไม่ได้ใหญ่ไปกว่าห้องนอนทั่วไปนัก

 

มันเล็กมาก

 

แต่ตอนนี้…

 

มีสิ่งมีชีวิตลึกลับอีกหนึ่งตัวที่นี่และดูเหมือนว่ามันจะกำลังหลับลึก และใต้ตัวมันยังมีเสื่อนุ่ม ๆ มาปูไว้ด้วย!

 

“เชี่*ย…มันเป็นสัตว์ประหลาดประเภทไหนกัน”

 

ลู่หมิงกังวลมาก

 

เมื่อมันขยับตัว เขาก็สามารถมองเห็นมันได้ชัดเจนขึ้น

 

ดังนั้นเขาจึงยืนมองอย่างระมัดระวังและสังเกตสิ่งมีชีวิตนี้เป็นเวลานาน หลังจากนั้นเขาก็ได้ข้อสรุปสำคัญบางอย่าง

 

ถึงมันจะดูสง่างาม…

 

แม้ว่ามันจะดูสมบูรณ์แบบมากก็ตาม….

 

สิ่งนี้!

 

เป็นแค่ … แมว !!!

 

มันเหมือนแมวขนยาวที่มีลำตัวใหญ่กว่าปกติเล็กน้อย แม้ว่าเส้นขนบนตัวของมันจะฟูฟ่องไปด้วยขนที่พิเศษ … และแม้ว่ามันจะดูน่าทึ่งกว่าแมวทุกตัวที่ลู่หมิงเคยเห็นมาก่อนก็ตาม …

 

มันก็ยังคงเป็นแค่แมว

 

แมวสีดำ!

 

“ตอนนี้ฉันมีแมวอยู่ในทะเลจิตสำนึกเนี่ยนะ?”

 

ลู่หมิงปวดหัว

 

เขาคิดไม่ออกจริง ๆ ว่าสิ่งมีชีวิตในภาพลวงตานั้นเข้ามาในจิตสำนึกของเขาได้อย่างไร?

 

โดยเฉพาะ…

 

เมื่อมันเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตแบบจำลองในการ์ด!

 

ร่างหลักของมันจะซุกซนมากขนาดนี้รึเปล่า?

ลู่หมิงเข้าใกล้มันอย่างระมัดระวัง แต่มันยังคงนอนงีบอยู่บนเสื่อและไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ

มันดูเหมือนแมวที่ตายไปแล้ว

 

แค่นอนหลับสนิทงั้นเหรอ

 

ความคิดบางอย่างแวบขึ้นในใจของลู่หมิง

 

ใจจริงลู่หมิงรู้สึกไม่อยากไปยุ่งกับสิ่งมีชีวิตตัวนี้เลย แม้ว่ามันจะเป็นแค่แมวแต่มันก็สามารถกระโดดออกมาจากการ์ดภาพลวงตาได้ด้วยตัวเอง!

 

โดยพื้นฐานแล้วนี่ไม่ใช่สิ่งมีชีวิต ในระดับที่เขาสามารถไปยั่วยุได้!

 

อย่างไรก็ตามด้วยเหตุผลทั้งหมด ทำให้เขารู้ว่าต้องรีบจัดการเรื่องนี้โดยเร็ว

 

ถ้าแมวตัวนี้หลับสนิทแปลว่ามันก็น่าจะอ่อนแอมาก ดังนั้นนี่จึงเป็นโอกาสที่ดีที่สุดในการจัดการปัญหา มิฉะนั้นเมื่อสิ่งมีชีวิตนี้ฟื้นขึ้น…เขาอาจไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาตายยังไง!

 

นอกจากนี้ …

 

ลู่หมิงไม่ต้องการปล่อยให้ระเบิดเวลาลูกนี้อยู่ในร่างกายของเขานาน

 

มันอันตรายเกินไป!

 

“ฮัลโหล”

 

ลู่หมิงพยายามทักทายมัน

 

ความเงียบปกคลุมในทะเลแห่งจิตสำนึก

 

ลู่หมิงไม่ได้รับการตอบสนองใด ๆ จากแมวตัวนั้น

 

ไม่เข้าใจภาษานี้หรอ?

 

ลู่หมิงคาดการณ์

 

“สวัสดี?”

 

“こんにちは?”

 

“안녕하세요 ?”

 

ลู่หมิงโบกมือและทักทายมันด้วยหลายภาษาที่เขารู้จักตรงหน้ามันอย่างต่อเนื่อง กระนั้นมันก็ยังคงเงียบสงบ

 

อืม…ลู่หมิงเงียบไปครู่หนึ่ง เขารู้สึกว่าก่อนหน้านี้เขาทำตัวเหมือนคนปัญญาอ่อน ดังนั้นเขาจึงมองไปที่สิ่งมีชีวิตนั้นอย่างระมัดระวัง

 

ลู่หมิงหายใจเข้าลึก ๆ และพูดว่า “เหมียว?”

 

จุ๊ ๆ!

 

สัตว์ลึกลับตัวนั้นก็ลืมตาขึ้น

 

ปัง

 

ในขณะนั้น

 

ลู่หมิงรู้สึกหวาดกลัวกับมันมาก

 

มันเหมือนกับว่าเขาได้ปลุกการหลับไหลของสิ่งมีชีวิตโบราณขึ้นมา

 

อย่างไรก็ตามลู่หมิงฟื้นสติได้เร็วมาก มันเป็นเพียงการภาพลวงตาจากสิ่งมีชีวิตลึกลับในการ์ด

 

ตรงหน้าของเขา…สิ่งมีชีวิตลึกลับนั้นตื่นขึ้นแล้ว

 

สิ่งที่น่าตกใจที่สุดก็คือดวงตาของมันเป็นสีทองที่ดูทรงพลัง!

 

มันตื่นแล้ว!

 

หัวใจของลู่หมิงเต้นไม่เป็นจังหวะ

 

ร่างกายของเขาสั่นเล็กน้อย

 

วูซซซซ——

 

ลู่หมิงบังคับตัวเองให้สงบลงและมองไปที่สิ่งมีชีวิตลึกลับตรงหน้าเขา

 

เอ่อไม่สิ แมวดำตรงหน้าเขาต่างหาก

 

เขาใช้ภาษาต่าง ๆ แต่ก็ไม่มีประโยชน์ มีเพียงเสียงร้องของแมวเหมียวเท่านั้นที่สามารถปลุกมันได้ ดังนั้นมันจัดว่าอยู่ในสายพันธุ์แมวใช่มั้ย?

 

ในกรณีนั้น…

 

ลู่หมิงมองไปที่แมวดำด้วยท่าทางจริงจัง “เหมียว?”

 

แมวดำ: “…”

 

“เหมียวเหมียวเหมียว?”

 

ลู่หมิงคิด บางทีเสียงนี้อาจไม่ถูกต้อง?

 

แมวดำ: “…”

 

“เหมี๊ยว?” ลู่หมิง พูดซ้ำ

 

แมวดำกวาดตาไปทั่วร่างของลู่หมิงด้วยความเย็นชา ลู่หมิงคุ้นเคยกับสายตาแบบนี้มาก มันคือความรู้สึกของการถูกมองว่า ‘นายโง่รึเปล่าเนี่ย?’

 

ลู่หมิง “ …”

 

ดังนั้น…การร้องเหมียวเหมือนแมวน่าจะไม่ได้ผล

 

ลู่หมิงพิจารณาเรื่องนี้อย่างจริงจัง

 

เขาได้ยินมาว่าสิ่งมีชีวิตระดับสูงล้วนมีความฉลาด และในกรณีนี้…

 

“เข้าใจคำพูดของฉันไหม” ลู่หมิงถามอย่างระมัดระวัง

 

ดูเหมือนว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงบางอย่างในดวงตาของแมวดำ ลู่หมิงมองไปยังดวงตาของมันและดูเหมือนจะเข้าใจ มันเป็นดวงตาที่หยิ่งผยองและเต็มไปด้วยความดูถูก

 

“เยี่ยม” ลู่หมิงหัวเราะอย่างขมขื่น

 

แม้ว่าจะมีปัญหาบางอย่างในการสื่อสารกันครั้งแรกแต่ในที่สุดพวกเขาก็สามารถเข้าใจกันได้แล้ว

 

แมวดำตัวนี้ไม่เคลื่อนไหวแต่อย่างใด แปลว่าอย่างน้อยที่สุดก็ตีความได้ว่าอีกฝ่ายไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่เต็มไปด้วยความดุร้าย

 

อืม…มันก็เป็นไปได้ที่มันต้องการพักฟื้นในช่วงที่กำลังอ่อนแอ!

 

ใช่

 

ลู่หมิงคิดถึงจุดนี้

 

ภาพลวงตาดั้งเดิมของแมวดำตัวนี้ถูกทำลายไปแล้ว ดังนั้นมันจึงจำเป็นต้องมีที่สำหรับนอนหลับพักฟื้น และในทะเลจิตสำนึกของเขาก็เป็นสถานที่ที่เหมาะสำหรับการพักผ่อน ดังนั้นมันจะไม่ทำลายเขาอย่างแน่นอน

 

อย่างน้อยที่สุด …เขาก็ปลอดภัยในตอนนี้

 

ขั้นต่อไปคือควรจะต่อรองกับมันดู…ถ้าเขารอให้มันฟื้นพลังจากการหลับใหลแล้ว…เขาอาจจะไม่รอดก็ได้ ฉะนั้นจึงต้องทำข้อตกลงกับมันตั้งแต่ตอนที่มันอยู่ในสภาพอ่อนแอที่สุด

 

“เรื่องเป็นแบบนี้…บางทีนายอาจต้องการที่พักฟื้น ดังนั้นนายจึงเลือกสถานที่นี้

 

ฉันไม่ได้มีเจตนาร้าย ฉันแค่หวังว่าการบ่มเพาะพลังของฉันจะไม่ส่งผลกระทบต่อการพักฟื้นของนาย แต่หากนายต้องการอะไรก็สามารถบอกฉันได้

 

ฉันคิดว่านายอาจฟื้นตัวได้เร็วขึ้นถ้ามีคนคอยช่วย

 

แน่นอน

 

หากฉันตกอยู่ในอันตรายฉันหวังว่านายจะช่วยฉันเป็นครั้งคราว

 

เพราะว่า…

 

ถ้าฉันตายนายคงจะต้องไปหาร่างใหม่อาศัยไม่ใช่เหรอ” ลู่หมิง กล่าวด้วยท่าทางจริงจัง

 

ในที่สุดดวงตาอันเย็นชาและห่างเหินของแมวดำก็เปลี่ยนเป็นอ่อนโยน มันอาจเป็นเพราะทัศนคติที่ดีของลู่หมิงและการที่เขาไม่ได้ร้องขออะไรเป็นการตอบแทน

 

แมวพยักหน้า

 

เรียบร้อย!

 

ลู่หมิงรู้สึกอิ่มเอมใจ

 

เนื่องจากเขาได้ตกลงกับแมวดำไปแล้ว ตอนนี้เขาจึงรู้สึกสบายใจ

 

ส่วนเรื่องอันตราย…

 

ฮิฮิ

 

เขาเคยดูนารูโตะมาตั้งเจ็ดร้อยตอน ในร่างของเขามีจิ้งจอกเก้าหางที่ทรงพลังอาศัยอยู่ในตัวของเขา และสามารถระเบิดพลังได้ทุกเมื่อ เป็นใครจะไม่กลัวตายกันล่ะ?

 

อาจใช่ แต่การมีพลังนี้ก็ทำให้นารูโตะแข็งแกร่ง!

 

แมวดำหาวอย่างเกียจคร้าน เห็นได้ชัดว่ามันต้องการให้ลู่หมิงออกไปโดยเร็วที่สุด

มันเหนื่อยมากงั้นหรอ? โอเค!?

 

อันที่จริงแล้วทะเลแห่งจิตสำนึกนี้เล็กมาก ๆ มันใหญ่พอ ๆ กับห้องนอนเล็ก เมื่อแมวดำนอนอยู่ตรงกลางและลู่หมิงยืนอยู่ที่ด้านข้าง พวกเขาก็แทบจะยืนจ้องหน้ากันอยู่แล้ว

 

แมวดำลืมสนใจเรื่องนั้นไปแล้วด้วยซ้ำ

 

แต่ตอนที่มันหาวกลับทำให้ลู่หมิงนึกถึงแมวนอร์เวย์ฟอเรสต์ที่เขาเลี้ยงในชาติก่อนโดยสัญชาตญาณ  มันเป็นแมวตัวใหญ่ที่มีดวงตาสีทอง ขนของมันสวยมาก …

 

“คล้ายกันมาก!” ลู่หมิง ถอนหายใจ

 

เขาลูบขนของแมวดำด้วยมือข้างหนึ่งโดยไม่รู้ตัว

 

แมวดำ, “??? เหมี๊ยว!!!”

 

มันเป็นเสียงคำรามดังที่เต็มไปด้วยความโกรธ

 

ปัง!

 

ออร่าที่น่ากลัวปรากฏขึ้นอีกครั้ง ทันใดนั้นแมวดำก็ลุกขึ้นและมีพลังลึกลับเก่าแก่ปกคลุมไปทั่วทะเลแห่งจิตสำนึกของลู่หมิง