“ล้อกันเล่นปะเนี่ย!”

 

“ไอเครื่องเล่นเกมนั่นเป็นเพียงเครื่องประดับเอาไว้หลอกพวกเราหรือไงกัน!”

 

นักศึกษาโมโหสุดขีด

 

อย่างไรก็ตามไม่มีใครสนใจพวกเขา…

 

“วิทยาลัยกล้าทำแบบนี้ได้ยังไง!”

 

“ฉันจะไปร้องเรียนกับกระทรวงศึกษา!”

 

“วิทยาลัยขยะ!”

 

“วิทยาลัยของลูกพี่ลูกน้องฉันมีสวัสดิการตอนฝึกงานเต็มไปหมด แล้ววิทยาลัยนี่มันขยะอะไร?”

 

เหล่านักศึกษากราดเกรี้ยว

 

ทันใดนั้นเอง ทุกคนก็ได้ยินเสียงเบา ๆ “เอ่อ- ตอนลงทะเบียนเรียนพวกคุณไม่ได้หาข้อมูลเกี่ยวกับวิทยาลัยนี้จริงๆเหรอ?”

 

ฟิ้วว!

 

ทันใดนั้นห้องก็เงียบลงจนได้ยินแต่เสียงลมพัด

 

หลังจากเงียบไปนาน … ก็มีเสียงถอนหายใจดัง

 

“ไปนอนกัน”

 

“ฉันเห็นด้วย ฉันรู้สึกเหนื่อยมากหลังจากทำงานมาตั้งแปดชั่วโมง และวันพรุ่งนี้ฉันจะทำงานสักสิบหกชั่วโมง มันอาจทำให้ฉันได้รับคะแนนมากขึ้นและซื้ออาหารบ่มเพาะได้สักหนึ่งมื้อ!”

 

“คงดีถ้าหาคะแนนขนาดนั้นได้ใน 2-3 วันน่ะนะ”

 

“อย่าไปสนใจคำพูดของพวกนักศึกษาปี 2 ห่วย ๆ พวกนั้นเลย เราจะต้องประสบความสำเร็จแม้จะจบจากวิทยาลัยกาก ๆ แห่งนี้” ใครบางคนกล่าว

 

“ใช่”

 

ทุกคนเชื่อมั่นอย่างสุดซึ้ง

 

พวกเขาได้ยินมาว่ามีนักศึกษาปี 2 บางคนมาฝึกงานด้วย ตอนแรกพวกเขาคิดว่ารุ่นพี่สมัครมาฝึกงานเพราะมันได้ประสบการณ์ดี ๆ มาก แต่จริง ๆ แล้วพวกเขามาฝึกงานเพราะเกรดต่ำเกินไปต่างหาก!

 

มันคือผลลัพธ์ของการไม่ตั้งใจเรียน!

 

พวกเขาตกหลายวิชาเกินไป ทำให้พวกเขาต้องมาฝึกงานที่นี่!

 

เมื่อเปรียบเทียบกับคนที่อยู่ในสถานการณ์แย่กว่า ทำให้เหล่านักศึกษาปี 1 รู้สึกใจชื้นมากขึ้น ประกอบกับความเหนื่อยล้าจากการทำงานมาทั้งวัน ทำให้พวกเขาหลับสบายไปอย่างรวดเร็ว

 

ถูกแล้ว …

 

รุ่นพี่ที่น่าสมเพชที่พวกเขาพูดถึงกำลังสร้างการ์ดอย่างบ้าคลั่งอยู่!

 

“เสร็จแล้ว!”

 

ลู่หมิงโบกมือใหญ่ของเขา

 

วูซซ—

 

สร้างการ์ด ‘วงล้อมกระทิงคลั่ง’ เรียบร้อย!

 

ในระหว่างวันเขาทำเหมืองอย่างขยันขันแข็งเหมือนนักศึกษาคนอื่น ๆ

 

อย่างไรก็ตามลู่หมิงไม่ได้มอบแร่ที่ขุดให้กับโรงงาน แต่เขาสร้างการ์ดพลังงานขึ้นมาแทน จากนั้นเขาก็ใช้การ์ดพลังงานเหล่านี้เพื่อสร้างการ์ด ‘วงล้อมกระทิงคลั่ง’

 

ความเร็วในการบ่มเพาะของเขาเพิ่มขึ้นแบบติดจรวด!

 

ในหนึ่งวันความก้าวหน้าที่เขาได้รับนั้นน่าตกใจ

 

ระดับพลังงาน 64 แต้มเดิมของเขาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วไปเป็น 80 แต้มในเวลาอันสั้น

 

…วันเดียวระดับพลังงานของเขาพุ่งทะลุไปถึง 16 แต้ม!

 

มันน่ากลัวจริงๆ!

 

“สุดยอด”

 

ลู่หมิงประหลาดใจ

 

ต้องรู้ก่อนว่า ในอดีตกว่าลู่หมิงน้อยจะมีระดับพลังงานเพิ่มขึ้น 10 แต้มนั้นต้องใช้เวลาประมาณ 1 ปีเต็ม!

 

นอกจากนี้ …

 

ลู่หมิงมั่นใจมากว่านักสร้างการ์ดคนอื่น ๆ คงใช้วิธีเดียวกันเพื่อบ่มเพาะ!

 

อย่างไรก็ตามอัตราการบ่มเพาะที่คนเหล่านั้นได้รับ ควรจะใกล้เคียงกับเมื่อก่อนตอนที่ลู่หมิงยังสร้างการ์ด Fruit Ninja

 

อย่างมากพวกเขาก็ควรจะได้รับแต้มพลังงานเพิ่มขึ้นในปริมาณอันน้อยนิดเท่านั้น!

 

สาเหตุหลักเป็นเพราะการ์ดที่ใช้ในการบ่มเพาะนั้นระดับต่ำเกินไป!

 

มากไปกว่านั้นทักษะพื้นฐานในการวาดลายเส้นของพวกเขานั้นก็ห่วยจนเกินไป!

 

ถ้าพวกเขาสร้างการ์ดออกมาได้ช้า เขาอาจจะขุดหาคะแนนไม่เพียงพอสำหรับอาหารสามมื้อต่อวันด้วยซ้ำ แล้วนับประสาอะไรกับการฝึกฝน?

 

แต่สำหรับลู่หมิงน่ะหรือ?

 

ความเร็วในการวาดเส้นของเขาดีขึ้นมาก!

 

ความเร็วในการบ่มเพาะของเขาก็สูงขึ้นมากแล้ว!

 

การรวมกันของสองปัจจัยนี้ทำให้เกิดผลกระทบที่น่าตกใจ

 

ด้วยความเร็ว 16 แต้มต่อวันภายในเจ็ดวัน ลู่หมิงอาจมีระดับพลังงานเพิ่มได้ถึง100 แต้ม!

 

มันมากกว่าความพยายามของลู่หมิงน้อยตลอด 1-2 ปีนี้อีก!

 

อย่างไรก็ตาม…

 

“มันยังเร็วไม่พอ!”

 

ลู่หมิงยังคงไม่พอใจ

 

เพื่อหลีกเลี่ยงเรื่องน่ารำคาญเขาสร้างการ์ดด้วยความระมัดระวังตอนกลางวัน และขุดเหมืองเฉพาะตอนกลางคืนที่ทุกคนหลับ

 

เยี่ยม…

 

เขาควรทดลองใช้มันเลยหรือไม่?

 

ลู่หมิงเต็มไปด้วยความอยาก

 

เพราะถึงอย่างไรก็ตาม มันไม่จำเป็นสำหรับเขาที่จะได้รับคะแนนอยู่แล้ว!

 

ในเมื่อก่อนฝึกงาน ลู่หมิงเตรียมอาหารสำหรับใช้ชีวิตในช่วง 7 วันมาเองแล้ว นอกจากนี้เขายังเอาเต็นท์ขนาดจิ๋วมาด้วย!

 

ดังนั้นเขาจึงไม่จำเป็นต้องเสียเวลาเอาหินพวกนี้ไปแลกเป็นคะแนน!

 

เมื่อเป็นเช่นนี้ … ลู่หมิงจึงออกจากหอพักอย่างเงียบ ๆ และเดินไปที่เหมือง

 

บรรยากาศเงียบสงัด

 

ลู่หมิงเข้าไปในถ้ำเหมืองและตั้งเต็นท์ของเขา เขาจัดเก็บข้าวของและเริ่มขุด

 

แต่ถึงอย่างนั้นหลังจากสร้างการ์ดใบแรกไป เขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดแผนไปพอสมควร

 

มันช้าเกินไป!

 

ในระหว่างวันเขาต้องสร้างการ์ดอย่างระมัดระวังและต้องหลีกเลี่ยงสายตาของนักศึกษาคนอื่นด้วย ตอนแรกเขาก็ยังไม่รู้สึกอะไร

 

แต่ตอนนี้…

 

ลู่หมิงพบว่าเวลาที่ใช้ในการขุดแร่พลังงานนั้นมากกว่าเวลาที่ใช้ในการสร้างการ์ดใบนึงเสียอีก!

 

การขุดแร่พลังงานใช้เวลายี่สิบนาที ขณะที่การสร้างการ์ดพลังงานใช้เวลาเพียงสิบนาที!

 

แผนที่เขาวางมาอย่างดี มันมีไว้เพื่ออะไรกัน?

 

ต้องล้อเล่นกันแน่ ๆ!

 

ลู่หมิงจ้องมองไปที่แร่พลังงานตรงหน้า และ จู่ ๆ เขาก็มีความคิดบางอย่างเกิดขึ้นในหัว

 

เดี๋ยวนะ….จะขุดไปทำไม?

 

ทำไมเขาต้องขุดแร่เหล่านี้ด้วยหล่ะ?

 

ถ้าเขาใช้วิธีดึงพลังงานออกมา … เขาจะต้องการแค่สัมผัสกับพื้นผิวของแร่เท่านั้น ซึ่งหมายความว่า…เขาไม่จำเป็นต้องขุดแร่ออกมาเลยแม้แต่นิดเดียว

 

ตราบเท่าที่เขาสัมผัสกับพวกมัน ลู่หมิงสามารถดึงพลังงานเข้าสู่ร่างกายของเขาได้อย่างเป็นธรรมชาติ

 

แต่ถึงอย่างนั้นลู่หมิงก็ต้องเจาะลงไปในชั้นหินเพื่อหาก้อนแร่ก่อนอยู่ดีสินะ?

 

หวืดดด!

 

ลู่หมิงคว้าชิ้นส่วนของแร่พลังงานทันที

 

แน่นอน

 

พลังงานเหล่านี้มีความบริสุทธิ์ต่ำ

 

เมื่อลู่หมิงดูดพลังงานเข้ามา เขารู้สึกได้ว่ากระแสพลังงานนั้นไม่ต่อเนื่องนัก

 

แต่ในกรณีนี้มันไม่มีผลอะไรกับลู่หมิง

 

ถ้ากระแสพลังงานติดขัด เขาจะเติมพลังจากร่างกายตัวเองแทนที่เป็นครั้งคราวเพื่อให้แน่ใจว่าพลังงานจะไหลลงในการ์ดอย่างต่อเนื่องจนกว่าที่เขาจะวาดเส้นทั้งหมดได้สำเร็จ

 

เขาคุ้นเคยกับกระบวนการนี้เป็นอย่างดี

 

ในชีวิตก่อนหน้านี้เขาทำงานคล้าย ๆ กัน

 

ใช่! การเชื่อมต่อเครือข่ายไร้แบบรอยต่อของ 4G ทำให้ความเร็วของสัญญาณ Wifi ไม่เพียงพอ ซึ่งงานของเขาคือทำให้เครือข่ายเชื่อมต่อกันอย่างราบรื่น….

 

ในไม่ช้าเขาก็สร้างการ์ดพลังงานใบแรกสำเร็จ

 

เสร็จแล้ว!

 

ลู่หมิงตื่นเต้น

 

เขาสร้างมันสำเร็จโดยไม่ต้องขุดแร่พลังงานออกมา!

 

แน่นอนว่าด้วยการสร้างที่ประสบความสำเร็จ พลังงานในแร่พลังงานนี้ก็หมดลงอย่างสมบูรณ์และกลายเป็นเศษหินธรรมดา ๆ

 

“มันได้ผล”

 

ลู่หมิงพอใจมาก

 

ความเร็วในการบ่มเพาะของเขาจะเพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณอีกครั้ง!

 

การ์ดใบเดียว…

 

สองใบ…

 

สามใบ…

 

…

 

ลู่หมิงกลับสู่เส้นทางความสำเร็จของเขาอีกครั้ง

 

ผ่านไปไม่นาน…

 

แร่พลังงานทั้งหมดที่สัมผัสได้บนพื้นรอบตัวเขากลายเป็นเศษหิน ลู่หมิงจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเปลี่ยนตำแหน่งเพื่อหาแร่พลังงานมากขึ้น

 

ติ๊ง!

 

ติ๊ง!

 

มีเสียงดังมาจากระยะไกล

 

“มีใครบางคนอยู่แถวนี้!”

 

ลู่หมิงเคร่งขรึม

 

อย่างไรก็ตามหลังจากคิดทบทวนแล้วมันก็เป็นเรื่องปกติ เขาคงไม่ใช่คนเดียวที่เลือกจะทำงานเพิ่มในเวลากลางคืน และเป็นไปได้ว่ามีคนอีกจำนวนหนึ่งต้องการใช้ประโยชน์จากเจ็ดวันนี้เพื่อแลกคะแนนกับอาหารบ่มเพาะ

 

หรือไม่ก็เพื่อสัมผัสประสบการณ์แบบเอ็กซ์คลูซีฟกับแน่นางน้อยในเกมเสมือนจริงระดับตำนานนั่นสักครั้ง!

 

เอิ่ม…

 

สำหรับบางคนเรื่องแค่นี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับการทำงานอย่างบ้าคลั่ง…

 

“จะดีถ้าไม่มีใครสนใจฉัน”

 

หลังจากคิดแล้วลู่หมิงก็ซ่อนตัวอยู่ในเต็นท์

 

เต็นท์ครอบคลุมพื้นที่ค่อนข้างกว้างอย่างน้อยที่สุดก็มีแร่พลังงานอยู่ใต้ฐานของเต็นท์ และมันเพียงพอสำหรับลู่หมิงที่จะสร้างการ์ดพลังงานสักสองสามใบ!

 

ด้วยวิธีนี้ ลู่หมิงสามารถใช้มันพรางตัวเนียน ๆ ไปได้

 

และเมื่อเขาต้องการจะเปลี่ยนตำแหน่ง เขาก็แค่ขยับเต็นท์นิดหน่อย แล้วจะเป็นปัญหาตรงไหนล่ะ?

 

แผนนี้สมบูรณ์แบบ!

 

หลังจากหาทางออกได้แล้วลู่หมิงก็เริ่มสร้างการ์ดอีกครั้ง

 

…

 

เมื่อถึงช่วงกลางดึกของคืน….

 

นักศึกษาบางคนที่ทำเหมืองอย่างบ้าคลั่งก็หมดแรงลง และหลับไปคาพื้นเหมือง

 

หลังจากผ่านไปเวลานาน…

 

ก็มีคนตื่นขึ้นมาเพื่อไปฉี่ เขาเดินไปอย่างสะลึมสะลือ

 

และเมื่อเห็นเต็นท์เคลื่อนไหวในความมืดดวงตาของเขาเบิกกว้างทันที

 

ถูกตัอง!

 

นั่นคือเต็นท์!

 

กลางดึก!

 

ในที่มืดมิด!

 

ข้างในเหมืองร้างแห่งนี้ซึ่งไร้การเคลื่อนไหวและไร้เสียงต่าง ๆ!?

 

“คุณพระช่วย!”

 

“ผี!”

 

เขาเหงื่อแตกและวิ่งร้องไห้ลงจากภูเขาไปทันที

 

“ห๊ะ?”

 

เต็นท์ก็หยุดขยับ

 

ลู่หมิงเงยหน้าออกและมองไปรอบ ๆ เขาไม่เห็นใครเลย

 

“พิลึกชิพ…”

 

เขาพึมพำและสร้างการ์ดต่อไป

 

…

 

วันถัดมา

 

เป็นวันที่สองของการฝึกงาน

 

นักศึกษาจำนวนมากต่างรู้สึกว่าร่างกายของพวกเขาปวดไปหมด ทำให้หลายคนอยากจะบ่นเกี่ยวกับกิจกรรมการฝึกงานที่หลอกให้พวกเขาใช้แรงงานฟรี

 

ทันใดนั้นก็มีพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้

 

“พวกนายเคยได้ยินเรื่องนี้ไหม…มีผีตอนกลางคืนในเหมืองร้าง”

 

“จะเป็นไปได้ยังไง?!

 

“มันเป็นความจริง ฉันได้ยินมาว่าเต็นท์กำลังขยับเองอยู่ในเหมืองร้าง”

 

“เรื่องจริงหรอ แล้วมันน่ากลัวขนาดนั้นเลย?”

 

“นี่เรื่องจริง มีหลายคนเห็นมัน! ฉันได้ยินมาว่ามีคนที่ทำเหมืองในตอนกลางคืนต่างก็กลัวกันมากจนพวกเขาต้องวิ่งกลับมาและนอนตัวสั่นอยู่ใต้ผ้าห่ม”

 

ทุกคนหวาดกลัว

 

คำพูดแพร่กระจายจากปากต่อปาก ทำให้เรื่องนี้กลายเป็นทอล์คออฟเดอะทาวน์ในที่สุด

 

ตอนนี้ทุกคนคิดว่ามีผีเต็นท์ที่ขยับไปมาอยู่ในเหมืองตอนกลางดึก

 

มันน่ากลัวมาก!

 

มันทำให้นักศึกษาไม่กล้าไปเหมืองตอนกลางดึกอีกต่อไป!

 

นี่ไม่ใช่เพราะพวกเขาเชื่อเรื่องโชคลาง โดยพื้นฐานแล้วเหมืองนั้นเป็นสถานที่ที่มีพลังงานอยู่ มันเป็นเรื่องปกติมากที่มันจะมีสิ่งแปลก ๆ เกิดขึ้น

 

เมื่อข่าวนี้ไปถึงครู เขาก็เอ๋อไปทันที

 

เขาตระหนักดีว่าในบางครั้งก็มีสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ไม่มีอันตรายเช่นแมลงตัวใหญ่และสัตว์ตัวเล็ก ๆ ปรากฏขึ้นเป็นครั้งคราว เขาเคยเห็นพวกมันสองสามครั้งในอดีตเช่นกัน แต่กับผีเต็นท์นี่มัน?

 

นั่นมันอะไรกันวะเนี่ย?!

 

เต็นท์…ก็กลายเป็นวิญญาณได้หรอ?!

 

แต่ก็แค่นั้น … ก่อนที่พวกเขาจะตรวจสอบเรื่องนี้ ก็มีเรื่องสำคัญกว่าที่ต้องจัดการ – นักศึกษาค้นพบบางสิ่งที่เลวร้ายยิ่งกว่าผีเต็นท์

 

คะแนนของพวกเขาลดลง!

 

“นี่ฉันมองตัวเลขผิดไปรึเปล่า?”

 

“ฉันไม่รู้เหมือนกัน…วันนี้ฉันรู้สึกว่าฉันใช้เวลาในการขุดมากขึ้น แต่ฉันกลับได้แร่พลังงานน้อยลง?”

 

“บางทีนายอาจจะโชคร้าย”

 

“นายพูดถูก”

 

ตอนแรกนักศึกษาต่างก็คิดอย่างนั้น

 

อย่างไรก็ตาม…

 

เมื่อพวกเขาสรุปคะแนนที่ได้ในวันที่สามนักศึกษาก็แทบจะหัวร้อนทันที

 

นี่เป็นเพราะพวกเขาทำงานหนักขึ้นมากวันนี้เพื่อชดเชยคะแนนที่ได้น้อยลงเมื่อวาน บางคนทำงานเป็นเวลาถึงสิบหกชั่วโมงแต่พวกเขาก็ยังมีรายได้น้อยลง!

 

มันจะเป็นไปได้ยังไง?

 

คะแนนน้อยกว่าวันแรกที่ทำงานแปดชั่วโมงด้วยซ้ำ!

 

นักศึกษาต่างรู้สึกขุ่นเคืองใจ

 

“รังแกกันเกินไปแล้ว!”

 

“พวกเขากำลังล้อเล่นกับเราแน่ ๆ! ฉันทำงานสิบสองชั่วโมงต่อวันแต่มันทำได้แค่แลกกับข้าวประทังความหิวเนี่ยนะ ?”

 

“ฉันจะไม่มาที่ขยะ ๆ นี่อีกแล้ว แม่*งหลอกกันชัด ๆ”

 

“คนที่มาที่แบบนี้มีแต่พวกโง่เง่าเท่านั้นแหล่ะ”

 

นักศึกษาสิ้นหวังถึงขีดสุด

 

แต่ครั้งนี้วิทยาลัยและโรงงานก็เสียหายมากเช่นกัน พวกเขาถึงกับมึนงง

 

นี่มันเลวร้ายเกินไป!

 

จังหวะเดียวกันนี้…

 

พนักงานที่รับผิดชอบในการนับแร่พลังงานจากเหมืองก็รู้สึกแปลก ๆ เกี่ยวกับผลรวมปริมาณแร่ซึ่งเป็นสถิติที่ต่ำที่สุดในประวัติศาสตร์!

 

“มันแปลกมาก”

 

“ทำไมจำนวนแร่หินพลังงานรวมถึงต่ำขนาดนี้?”

 

พนักงานคนหนึ่งประหลาดใจ

 

พวกเขาต้องหาสาเหตุให้พบ …

 

แม้ว่าโรงงานจะโลภมาก แต่ก็ไม่ได้โง่ พวกเขาคงไม่ดึงดันขนาดนั้น

 

หากนักศึกษายังต้องทำงานหนัก โดยไม่ได้ผลลัพธ์อื่นนอกจากการมีที่พักและอาหารแล้ว พวกเขาจะทำงานไปเพื่ออะไร?

 

หลัก ๆ ที่พวกเขาต้องการก็คือความบันเทิงและความสะดวกสบาย มิฉะนั้นจุดประสงค์ของการจ่ายเงินเพื่อเข้าเกมเซ็นเตอร์คืออะไรหล่ะถ้างั้น…?

 

แต่สำหรับการฝึกงานครั้งนี้ นักศึกษาส่วนใหญ่ไม่มีคะแนนพอจะใช้งานมัรแม้แต่นิดเดียว!

 

นั่นเป็นปัญหาแล้ว

 

เมื่อดูจากสถิติแล้ว เขาพบว่ายังมีแร่พลังงานอยู่จำนวนมากในโซนที่นักศึกษาเข้าไปขุด แต่พวกเขากลับได้แร่พลังงานออกมาน้อยมากจริง ๆ

 

เพราะอะไรกัน?

 

ได้…

 

พรุ่งนี้เขาจะไปตรวจสอบมัน

 

อาจารย์ที่เห็นสถิติก็ไม่พอใจมากเช่นกัน พลังงานจากแร่พลังงานที่นักศึกษาส่งมอบนั้นต่ำเกินไป มันจะทำให้เขาจะได้โบนัสและผลประโยชน์น้อยลงด้วย

 

ทำไมกัน?

 

ปกตินักศึกษาเหล่านี้ต้องดีใจกระโดดโลดเต้นเป็นลิงกังแล้ว!

 

เด็กเหล่านี้เป็นกลุ่มที่ยากจนที่สุดในบรรดานักศึกษาที่เขาเคยสอน!

 

“ฉันต้องชี้แนะและกระตุ้นพวกเขาในวันพรุ่งนี้”

 

ในขณะเดียวกัน…

 

ยังไม่มีใครสังเกตเห็นว่ามีเต็นท์กำลังเคลื่อนที่อย่างช้า ๆ ในเหมืองร้าง

 

มันคอยดูดแร่พลังงาน และเปลี่ยนแร่ทั้งหมดให้กลายเป็นเศษหินราวกับเครื่องดูดฝุ่น…..