ขณะเดียวกันนี้…ข้างในเหมือง

 

ฟู่หงหมิงและพวกที่ถูกผลักออกจากระยะของคริสตัลเทเลพอร์ตยังคงมึนงง

 

วิธีการปัญญาอ่อนนี่มันอะไรกัน?

 

พวกเขา…ถูกฝูงกระทิงผลักออกจากวงเวทย์เทเลพอร์ต?!

 

เชี่*ย ไอกระทิงโง่พวกนั้นมัน…

 

ในที่สุดฟู่หงหมิงก็เข้าใจแล้วว่าทำไมลู่หมิงถึงโจมตีจากด้านหน้า!

 

แต่ก็ทำได้เท่านั้น….เขาไม่เคยคิดเลยว่าพลังของกระทิงคลั่งจากผู้บ่มเพาะระดับ 1 จะทำให้แผนการเขาพังไม่เป็นท่าแบบนี้ อีกทั้งยังไม่เคยคิดมาก่อนว่ากระทิงโง่ ๆ นั่นจะผลักพวกเขาได้ไกลขนาดนี้!

 

ถ้าเขารู้เขาคงจะใช้ร่างกายตัวเองไปรับการโจมตีโดยตรง!

 

เขาไม่ควรใช้โล่พลังงาน!

 

แต่มันก็สายเกินไปแล้ว!

 

“เดี๋ยวก่อน!”

 

ทันใดนั้นฟู่หงหมิงก็นึกถึงสิ่งที่น่ากลัวกว่านั้นขึ้นมาได้

 

….ถ้าพวกเขาไม่ได้เทเลพอร์ตไป แล้วอะไรที่ถูกเคลื่อนย้ายไปล่ะ?

 

…

 

ในเวลาเดียวกัน

 

ณ พื้นที่สักแห่งในชานเมือง

 

วงเวทย์ที่สมบูรณ์ก็ถูกวาดขึ้นในป่า

 

มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ข้างๆ เธอแต่งกายด้วยชุดเดรสยาวสวยงามราวกับนางฟ้า เธอถือหนังสือแปลกตาและอ่านมันอย่างเงียบๆ ด้วยความจริงจัง

 

มันดูเป็นฉากที่งดงามมาก

 

“เธอไม่ต้องตามมาก็ได้”ชายชราอายุประมาณห้าสิบถึงหกสิบปีเดินมาหาเธอและพูด

 

เขาสามารถส่งลูกน้องที่ไว้ใจได้ไปรับของจากฟู่หงหมิงได้อย่างง่ายดาย แต่เด็กคนนี้ก็ยังคงดึงดันที่จะมาเอามันด้วยตนเอง

 

“อาจารย์….หนูเป็นลูกศิษย์ของคุณนะ”

 

เด็กสาวยิ้มหวานและปิดหนังสือในมือ “หนูเพิ่งเรียนรู้เกี่ยวกับคริสตัลเทเลพอร์ตไม่นานมานี้ และอยากจะดูให้เห็นกับตาว่ามันทำงานอย่างไรเพราะหนูต้องการที่จะเก่งกว่าอาจารย์ในอนาคต”

 

เด็กสาวเต็มไปด้วยความมั่นใจ

 

“ฉันไม่รู้จะทำยังไงกับเธอดีจริงๆ”ชายชราหัวเราะโดยไม่ได้ตั้งใจ

 

“หนูสงสัยเหลือเกินว่าเมื่อไหร่พวกเขาจะใช้คริสตัลเทเลพอร์ต?”

 

ทันใดนั้น… คริสตัลเทเลพอร์ตก็สว่างขึ้น

 

“มันกำลังมา!”

 

ดวงตาของเด็กสาวเป็นประกาย

 

เธอเดินไปที่คริสตัลเทเลพอร์ตอย่างรวดเร็วและนั่งยอง ๆ เพื่อสัมผัสถึงพลังงานที่เอ่อล้นจากวงเวทย์

 

“นี่…นี่…นี่คือวิธีการทำงาน…ฉันเข้าใจแล้ว…”

 

สาวน้อยจริงจังมาก

 

เธอรู้ว่า คริสตัลเทเลพอร์ตที่ต้องเทเลพอร์ตคนจำนวนมากจะต้องวิ่งไม่กี่วินาที ทำให้เธอมีเวลาศึกษามันมากพอ เธอพยายามที่จะรู้สึกถึงแวดวงพลังงาน

 

“นี่คือวิธีการทำงาน…ที่นั่น”

 

ราวกับต้องมนต์ เพียงไม่กี่วินาทีก็เป็นเวลาเพียงพอแล้วเพื่อให้เธอได้เรียนรู้เรื่องวงเวทย์ คริสตัล และการเทเลพอร์ต

 

“เด็กคนนี้…”

 

ชายชรายิ้มโดยไม่พูดอะไร

 

ศิษย์ของเขาจริงจังมาก

 

อย่างไรก็ตาม … ในเวลาเดียวกันนั้นความกระจ่างใสรอบ ๆ คริสตัลเทเลพอร์ตหายไป สีหน้าของชายชราเปลี่ยนไปหลังจากที่เขาสังเกตเห็นว่าคริสตัลเทเลพอร์ตไม่ได้เคลื่อนย้ายฟู่หงหมิงและพวกอีกสองคนมา!

 

นี่มันอะไรกัน….

 

“เสี่ยวชิง!”

 

“หลีกทาง!”

 

“เอ๊ะ?”

 

สาวน้อยที่นั่งยอง ๆ และกำลังศึกษาการไหลของพลังงานในคริสตัลบนวงเวทย์ตกใจ ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกได้ว่ามีพลังงานบางอย่างพุ่งออกมา และดูเหมือนว่ามีสิ่งมีชีวิตแปลก ๆ บางอย่างปรากฏขึ้น

 

ปัง!

 

เกิดเสียงดังราวกับโลกถล่ม

 

สาวน้อยไม่มีเวลาพอที่จะตอบโต้

 

มีแรงมหาศาลกระแทกเข้าใส่เธออย่างโหดเหี้ยม

 

ปัง!

 

ปัง!

 

ปัง!

 

เสียงกระแทกดังกังวานไปทั่วป่า

 

ภาพที่สวยงามถูกทำลายลงทันที

 

มออออ –

 

มีเสียงคำรามดังและฝูงกระทิงคลั่งก็กรูกันพุ่งออกมาจากคริสตัลเทเลพอร์ต

 

“แม่*ง!”

 

ชายชราใช้พลังงานอันแข็งแกร่งของเขาเพื่อกระจายฝูงกระทิงคลั่งออกไป และรีบเดินกุุลีกุจอเข้ามาหาศิษย์รักที่ติดอยู่ในฝูงกระทิง

 

แต่เมื่อเขาเห็นสาวน้อย เขาก็อ้าปากค้างด้วยความตกใจ…เสี่ยวชิงมีรอยฟกช้ำไปทั่วร่างกาย บนตัวเธอมีรอยกีบของกระทิงทิ้งไว้บนชุดเดรสสีขาวของเธอเต็มไปหมด

 

มันเป็นภาพที่ดูน่าเวทนามาก

 

“อาจารย์…หนูเจ็บ”

 

เธอร้องไห้

 

TL: ไม่น้าาาา น้อนนนนน

 

ทันใดนั้นเธอก็หมดสติและเป็นลมไป

 

“ฟู่หงหมิงงงงงงง !!!”

 

ฝูงนกและสัตว์ป่าต่างพากันวิ่งหนีเมื่อต้องเผชิญกับความโกรธเกรี้ยวของชายชรา

 

***

 

ขณะเดียวกัน … ข้างในเหมือง

 

ฟู่หงหมิงได้แต่ภาวนาให้ฝูงกระทิงที่ถูกเคลื่อนย้ายไปไม่ได้ทำให้ผู้อาวุโสท่านนั้นบาดเจ็บ

 

เขาแข็งแกร่งมากนี่น่า! คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง!?

 

อืม…แน่นอน คงจะเป็นอย่างนั้น…

 

“แกคงยังไม่รู้ว่าเพิ่งทำอะไรลงไป”

 

ฟู่หงหมิงหายใจเข้าลึก ๆ

 

เขาเดือดดาลด้วยความโกรธ

 

เขาบ่มเพาะพลังมานานหลายทศวรรษ แต่ไม่เคยมีใครกล้ามาเล่นตลกกับเขา!

 

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง…เด็กน้อยปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมพวกนี้!

 

“นั่นมันเป็นสิ่งที่พวกเราควรพูดต่างหาก” อาจารย์อันพูดอย่างใจเย็น

 

อาจารย์หวังแหวกตัวออกมาจากฝูงชนเช่นกัน

 

พวกเขาทั้งหมดถูกฟู่หงหมิงหลอกและเกือบจะลงเอยด้วยการตายในเหมือง

 

สิ่งต่าง ๆ ได้ทวีความรุนแรงขึ้นแล้ว เขาอยากรู้ว่าฟู่หงหมิงจะหยิ่งยโสได้นานแค่ไหนกัน!

 

เขาต้องการจะฆ่าลู่หมิงน่ะหรือ?

 

คงต้องข้ามศพอาจารย์อย่างเราไปก่อน!

 

ปัง!!

 

ความเงียบปกคลุมอีกครั้ง

 

อาจารย์อันเข้าปะทะกับศัตรูอีกครั้ง เขาใช้สกิลระดับสามของนักเวทย์ธาตุลม – Wind Blade Burst  เกิดเป็นใบมีดหลายใบโผล่ออกมาและพุ่งไปยังฟู่หงหมิง

 

“พร้อมกัน!”

 

อาจารย์หวังเข้าปะทะในเวลาเดียวกัน

 

“ทุกคนโจมตีพร้อมกัน!”

 

เหล่านักศึกษาคำราม

 

พวกเขาได้แต่เก็บโทสะไว้ข้างในกันมานานแล้ว…ถึงเวลาปลดปล่อย!

 

แม้ว่าพวกเขาจะไม่เหลือพลังงานมากนักแล้วก็ไม่ได้แข็งแกร่งมากพอ แต่พวกเขาก็ยังได้เปรียบในเรื่องจำนวนคน! แม้ว่าผู้บ่มเพาะพลังระดับ 3 จะแข็งแกร่งกว่ามากและเอามาเทียบกับพลังเล็ก ๆ น้อย ๆ ของพวกเขาไม่ได้ แต่ …

 

แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถเอาชนะผู้ฝึกตนระดับ 3 ได้ แต่พวกเขาก็ยังสามารถเอาชนะผู้ฝึกตนระดับ 2 ที่เหลือนอกจากฟู่หงหมิงได้!

 

ว้าว!

 

เหล่านักศึกษาต่างรุมประชาทัณฑ์

 

นักรบพลังงาน นักเวทย์พลังธาตุ นักแม่นปืน ต่างสาดสกิลกันอย่างสนุกสนาน

 

เนื่องจากนักศึกษามีอาชีพและความสามารถแปลก ๆ อยู่แทบทุกประเภท มันทำให้ฟู่หงหยานและพวกไม่มีโอกาสได้ตอบโต้แม้แต่นิดเดียว พวกเขาทำได้เพียงป้องกันตัวอย่างอดทนเท่านั้น!

 

ลู่หมิงไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี

 

ไฟต์นี้มันนัวกันมั่วเกินไปแล้ว!

 

เมื่อลู่หมิงหันไปก็พบกับจางเสี่ยวปังที่กำลังเคลิ้มราวกับคนฝันเปียก

 

พวกเขาแทรกแซงการหลบหนีของอีกฝ่ายสองครั้งและพวกเขาก็ทำภารกิจได้สำเร็จ

 

ในฐานะผู้ฝึกตนระดับ 1 การที่เขาสามารถทำลายแผนการของผู้ฝึกตนระดับ 3 ได้สำเร็จนี่มัน…มันนับเป็นสิ่งที่ควรค่าแก่การโอ้อวดไปตลอดชีวิต!

 

ดูสิฟู่หงหมิงพ่ายแพ้ต่อพวกเขาเลยนะ!

 

ในอนาคตจะไม่มีสาว ๆ คนไหนมาดูถูกเขาอีก!

 

“ฮิฮิ”

 

เขาเป็นคนที่เอาชนะผู้ฝึกตนระดับ 3!

 

ลู่หมิงมองไปยังหน้าที่บานราวกับตูดของจางเสี่ยวปัง! แต่กลับพูดอะไรไม่ออก

 

และตอนนั้นเองก็มีเรื่องบางอย่างที่มาสะกิดใจของเขา

 

ในทางทฤษฎีแล้ว ถ้ามันเป็นการต่อสู้ของผู้บ่มเพาะระดับ 3 หนึ่งคนกับระดับ 2 สองคน อาจารย์ระดับ 3 สองคนก็น่าจะรับมือได้แบบไม่มีปัญหาอะไรไม่ใช่หรอกหรือ? แต่ลู่หมิงกลับรู้สึกกังวล

 

เพราะตามหลักศัตรูควรจะพ่ายแพ้อย่างย่อยยับไปแล้ว แต่การต่อสู้ก็ยังดำเนินอยู่!

 

ด้วยความประหลาดใจ ฟู่หงหมิงกลับรับมืออาจารย์ทั้ง 2 ได้

 

ไม่สิ…ในความเป็นจริงอาจารย์กำลังเสียเปรียบอยู่ต่างหาก!

 

ลู่หมิงรู้สึกตื่นตระหนกเล็กน้อย

 

เขาหยุดพวกมันจากการเทเลพอร์ตได้ แต่ถ้าพวกเขายังไม่สามารถเอาชนะคนเหล่านี้ได้…มันจะไม่น่าอายไปหน่อยเหรอ

 

“รีบให้ฉางเหลียงไปช่วยอาจารย์โดยด่วน”ลู่หมิงบอกเซี่ยหยูอย่างเร่งรีบ

 

“ตกลง”

 

เซี่ยหยูรีบบอกเขา

 

ฉางเหลียงรับผิดชอบเรื่องแสงสว่างภายในเหมือง ความสามารถนี้เทียบเท่ากับความสามารถในการควบคุมการมองเห็น มันทำให้เขาเป็นฮีโร่ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในปฏิบัติการครั้งนี้!

 

ส่วนจางเสี่ยวปัง!?

 

เขาเป็นประโยชน์ในตอนแรก แต่ศัตรูต่างไม่หลงกลภาพลวงตาง่อย ๆ ของหมอนี่อีกแล้ว

 

เขาไร้ประโยชน์!

 

หวืดด!

 

แสงไฟกะพริบในถ้ำเหมืองบางครั้งมืดบางครั้งก็สว่าง ซึ่งฉางเหลียงเจตนาจะควบคุมแสงเหล่านี้เพื่อรบกวนฟู่หงหมิงและพรรคพวก

 

การกระทำของเขานั้นน่าทึ่งมาก!

 

เป๊ง!

 

ก่อนหน้านี้ฟู่หงหยานและคนงานอีกคนยังพอจะต้านทานการโจมตีไว้ได้ แต่ตอนนี้พวกเขาถูกนักศึกษาถล่มและลงกับพื้นและโจมตีพวกเขาอย่างบ้าคลั่ง และอาจารย์ทั้งสองที่สู้กับฟู่หงหมิงก็กลับมาได้รับความได้เปรียบอีกครั้ง

 

“ดีขึ้นนิดหน่อย”

 

ลู่หมิงและคนที่เหลือถอนหายใจอย่างโล่งอก

 

ขณะนั้นเอง จู่ ๆ ก็มีแสงสีเขียวสว่างจ้าทำลายการมองเห็นของเหล่านักศึกษาและอาจารย์

 

“จนตื่น!”

 

ฟู่หงหมิงร้องขึ้นและถูกแสงสีเขียวปกคลุม

 

ในเวลาต่อมาร่างกายเขาถูกปกคลุมด้วยชั้นของเกราะพลังงานสีเขียว

 

“เกราะพลังงาน?”

 

สีหน้าของอาจารย์อันเปลี่ยนไป

 

เป็นไปได้ยังไง?!

 

ฟู่หงหมิงเชี่ยวชาญการใช้เกราะพลังงานจริงหรือ?

 

เกราะพลังงานคือความสามารถขั้นสูงของโล่พลังงาน!

 

เมื่อคน ๆ หนึ่งเชี่ยวชาญความสามารถพื้นฐานและฝึกฝนจนถึงระดับสูงสุด ความสามารถนั้นจะสามารถพัฒนาไปสู่เวอร์ชันอัปเกรดได้

 

พลังของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมาก!

 

ปัง!!

 

ปัง!!

 

เมื่อใบมีดตกลงบนตัวของฟู่หงหมิงกลับพบว่าเขาไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลย

 

พลังป้องกันของโล่เชี่*ยนี่มัน…!

 

“เขียว…ไอร่อนแมนหมวกเขียว?” ลู่หมิงอุทาน

 

TL: หมวกเขียว หรือ Dàilǜmào เป็นคำสแลงในภาษาจีนหมายถึง ถูกสวมเขา หรือ เมียมีชู้

 

เขาไม่คิดว่านักรบพลังงานจะมีความสามารถที่น่ากลัวขนาดนี้!

 

เขาสามารถบอกได้ว่าเกราะพลังงานนั้นเกิดจากโล่พลังงานอันเดิมที่เคยอยู่ตรงหน้าเขา!

 

ฟู่หงหมิงสามารถใช้โล่พลังงานได้อย่างยืดหยุ่นเพื่อปกปิดร่างกายของเขาและทำให้มั่นใจได้ว่าเขาป้องกันการโจมตีได้ทั้งหมดจากทุกทิศทาง! แม้มันจะทำให้พลังงานกระจัดกระจายไปทั่วร่างกายของเขาและความสามารถในการป้องกันจะด้อยลง แต่มันก็ยังสามารถลดความเสียหายของใบมีดลมไปได้ถึง 90 เปอร์เซ็นต์

 

มันแทบไม่สามารถที่จะทำร้ายเขาได้เลย!

 

แข็งแกร่งมาก!

 

บางทีนี่อาจเป็นไม้ตายที่ซ่อนอยู่ของฟู่หงหมิง!

 

เมื่อเปรียบเทียบแล้ว ยังไงซะเหล่าอาจารย์ก็ยังไม่สามารถไปเทียบได้กับผู้ฝึกตนระดับ 3 ที่เติบโตท่ามกลางการต่อสู้!

 

พลัง…

 

“ถึงตาฉันแล้ว”

 

ฟู่หงหมิงยิ้มอย่างชั่วร้าย

 

ปัง!

 

เขายืนขึ้นมา

 

อาจารย์อันรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติในทันที

 

โล่ลม!

 

กระแสลมหมุนวนมารวมกันตรงหน้าอาจารย์อันและกลายเป็นวังวน

 

ปัง!

 

ฟู่หงหมิงทำลายมันด้วยหมัด และพลังงานที่เหลือก็พุ่งเข้าใส่อันมู่เฟิง

 

อึก!

 

อาจารย์อันกระอักเลือด

 

“ระวัง!” อาจารย์หวังอุทาน

 

ปัง!

 

อีกหมัด

 

อาจารย์หวังเกือบจะกระเด็นออกไปจากพื้น

 

ท้ายที่สุดแล้วเหล่าอาจารย์ก็เป็นแค่นักเวทย์พลังธาตุ พวกเขาไม่มีความสามารถในการป้องกันที่แข็งแกร่ง และดูเหมือนว่าพวกเขาจะอ่อนแอมากต่อหน้าฟู่หงหมิงที่ทั้งตัวปกคลุมไปด้วยเกราะพลังงาน

 

“แม่*ง เอ้ย”

 

พวกเขาสองคนมีสีหน้าเคร่งขรึม

 

พลังของความสามารถขั้นสูงนั้นเกินจินตนาการของพวกเขามาก!

 

คราวนี้นับว่าอันตรายจริง ๆ แล้ว!

 

เดี๋ยวก่อน…

 

พวกเขาจัดการทำลายโล่พลังงานได้ยังไงนะ?

 

ใช่ ลู่หมิง!

 

ทันใดนั้นพวกเขาก็นึกขึ้นได้ว่ากระทิงคลั่งของลู่หมิงอาจจะสามารถต้านทานพลังของเกราะพลังงานได้!

 

แม้ว่าเกราะพลังงานจะครอบคลุมไปทั้งร่างกายของเขา แต่พื้นที่ป้องกันก็กว้างตามไปด้วยทำให้พลังงานในแต่ละจุดของเกราะจะน้อยกว่าเมื่อเทียบกับโล่ และถ้าพวกเขายังคงโจมตีมันไปเรื่อย ๆ…

 

“ลู่หมิงใช้สกิลของเธอ!”อาจารย์ออน

 

“ผมใช้ไม่ได้”

 

ลู่หมิงยิ้มอย่างขมขื่น

 

อาจารย์ตื่นตระหนก ทำไมเขาถึงไม่สามารถใช้มันได้ในช่วงเวลาวิกฤตนี้?

 

“ผมไม่มีพลังงานเหลือแล้ว” ลู่หมิงถอนหายใจแรง

 

เขามีการ์ดวงล้อมกระทิงคลั่งมากมาย หลังจากที่เขาได้สร้างการ์ดมาทั้งหมดเจ็ดวันแล้ว เมื่อกี้เขาใช้มันไปทั้งหมด 10 ใบ เขายังมีอีก 90 ใบ แต่การ์ดพลังงาน…เขาใช้มันหมดแล้ว!

 

ช่วงที่ผ่านมาลู่หมิงใช้มันไปกับการบ่มเพาะและก่อนหน้านี้ตอนปล่อยวงล้อมกระทิงคลั่ง 10 ใบออกไปเขาก็ใช้มันไปหมดแล้ว!

 

การเปิดใช้งานการ์ดวงล้อมกระทิงคลั่ง 1 ใบเขาต้องใช้พลังงาน 300 แต้ม ตอนนี้เขาใช้การ์ด 10 ใบซึ่งหมายความว่าเขาใช้การ์ดพลังงานระดับ 1 ถึง 30 ใบ!

 

เขาไม่มีพลังงานเหลือ!

 

จริงแล้ว ๆ เป้าหมายของเขาในวันนี้คือการสร้างการ์ดพลังงาน 100 ใบ แต่ถ้ำกลับพังทลายลงก่อนและไม่มีโอกาสให้เขาได้สร้างการ์ดเพิ่ม!

 

“ทุกคนเอาการ์ดพลังงานมารวมกัน”

 

เซี่ยหยูมองไปที่นักศึกษา

 

“ตกลง”

 

นักศึกษาที่อยู่รอบ ๆ ต่างพากันรุมล้อมและปรากฏว่าเหลือการ์ดพลังงานเพียงแค่ 2 ใบ

 

พวกเขาไม่ใช่นักสร้างการ์ดซึ่งทำให้พวกเขาต้องคอยซื้อการ์ดพลังงาน ฉะนั้นปกติแล้วพวกเขาจะมีการ์ดพลังงานสำรองเพียงใบเดียว และคนส่วนใหญ่ก็ใช้มันจนหมดเพื่อทำลายกำแพงพลังงานก่อนหน้านี้ไปแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีการ์ดพลังงานสำรองเหลืออยู่เลย

 

“นี่…”

 

ลู่หมิงมองไปที่การ์ดสองใบในมือของเขา

 

มันค่อนข้างน่าอนาถ…

 

พวกเขามีทรัพยากรน้อยเกินไป!