ตอนที่ 112 : สถานะของเจียงเฉินนั้นน่ากลัวมาก!

 

ทุกคนอยู่ในความโกลาหลทันที!

 

นี่มัยสถานการณ์แบบไหนกัน?

 

คุณเจียง!?

 

ลู่เว่ยตกตะลึง

 

ผู้จัดการก็ตกตะลึงไปด้วย

 

ผู้จัดการสาขาของคฤหาสน์ Reignwood หลิวจิงผู้ซึ่งมีความสามารถทางธุรกิจระดับสูงยังต้องเรียกเขสว่าคุณเจียงด้วยความเคารพ

 

เจียงเฉินพูดออกไปพร้อมกับรอยยิ้ม “คนที่ปลอมบัตรสมาชิกระดับแพลตตินั่มที่พวกเขาพูดถึงก็คือผมเอง! แถมพวกเขายังแอบค้นหาข้อมูลของผมทําให้ข้อมูลส่วนตัวของผมรั่วไหลและยังไม่พวกเขายังจะเป็นกตํารวจมาจับผมอีกแถมเมื่อกี้พวกเขายังจะทุบตีผมอีกด้วย”

 

“ตัวต้นเรื่องก็อยู่ทางนั้น สมาชิกระดับทองลู่เว่ยกับผู้จัดการคนนั้น!”

 

เจียงเฉินชี้นิ้วไปที่ทั้งสอง

 

ทันใดนั้นทุกคนก็ต้องตกตะลึงอีกครั้ง การที่จะคุยกับหลิวจิงด้วยบุคลิกแบบนั้นมีแต่คนระดับปรธานบริษัทเท่านั้นที่จะทําได้!

 

ทุกคนต่างก็รู้ว่าหลิวจิงนั้นไม่ใช่แค่ผู้จัดการธรรมดาๆ เธอนั้นเป็นหลานสาวของผู้ถือหุ้นอันดับสามของที่นี่! 

 

ใบหน้าของหลิวจิงมืดมนเธอหันไปมองที่ลู่เว่ยและผู้จัดการทันที

 

หน้าทั้งคู่เขียวคล้ำ

 

หลิวจิงเดินไปหาทั้งสองก่อนจะเริ่มพูดกับผู้จัดการด้วยความเย็นชา “ทําไมกันคุณผู้จัดการ? คุณกล้าทุบตีคุณเจียงงั้นหรอ? คุณรู้ไหมว่าคุณเจียงเขาเป็นใคร?”

 

“ไม่ครับ! ผมไม่ได้พูดเลยว่าจะทุบตีคุณเจียง!”

 

ผู้จัดการตะโกนออกมา เข้าไม่ได้อยากจะต่อยตีกับเจียงเฉินแม้แต่น้อย!

 

แล้วก็ไม่ได้มีใครพูดเลยว่าจะไปทุบตีคุณเจียงเขา!

 

ทั้งหมดมันเป็นเรื่องไร้สาระ!

 

ดวงตาของหลิวจิงเย็นชาเธอพูดออกมา “งั้นนายก็หมายความว่าคุณเจียงเขาพูดเรื่องไร้สาระออกมางั้นสินะ?”

 

ผู้จัดการพยักหน้าอย่างเมามัน “ใช่ ใช่เลยครับ!”

 

“งั้นนายก็ออกไปจากที่นี่ได้แล้ว นายถูกไล่ออก!”

 

หลิวจิงพูดออกมา “ในเมื่อนายกล้ารุกรานและข่มขู่ลูกค้าและเปิดเผยข้อมูลส่วนตัวของลูกค้า นายก็ออกไปจากที่นี่ได้แล้ว!”

 

ผู้จัดการระเบิดความโกรธออกมาทันที่ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นดุร้ายเขาเดินไปที่หน้าของลู่เว่ยด้วยความรวดเร็วก่อนจะตะโกนออกมาเสียงดัง

 

“แก เพราะแกเลย ฉันต้องตกงานเพราะแก! ฉันจะตีแกให้ตายเลย!”

 

ลู่เว่ยตกใจจนวิ่งหนีไปในทันที

 

เมื่อเห็นลู่เว่ยเห็นว่าผู้จัดการโดน รปภ.จับออกไปแล้วเขาก็ยิ้มแล้วหัวเราะออกมา

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันก็แค่บอกแกแต่แกเชื่อเอง ดังนั้นแกก็สมควรโดนแล้ว!”

 

หลิวจิงในตอนนี้เดินไปทางลู่เว่ยด้วยความจริงจัง “นายอะไร? นายก็ออกไปด้วย คฤหาสน์ Reignwood ไม่ต้อนรับนายอีก! ส่วนเรื่องเงินฉันจะทําการคืนเงินให้!”

 

รอยยิ้มบนหน้าของเวยแข็งข้างไปในทันที “อะไรกัน! ยัยตัวเหม็น จริงจังรุเปล่าเนี่ย? ฉันเป็นสมาชิกระดับทองของเธอนะโว้ย!”

 

เขาไม่คิดมาก่อนว่าตัวเองจะโดนอะไรแบบนี้!

 

ลู่เว่ยนั้นมีทรัพย์สินกว่าหมื่นล้าน!

 

พลังเบื้องหลังก็รับว่าแข็งแกร่ง!

 

เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าอีกฝ่ายจะหันหน้าหนีแบบนี้!

 

หลิวจิงยังคงยืนกราน “คุณทําให้คุณเจียงขุ่นเคือง และคุณเจียงนั้นเป็นถึงคนที่ประธานสั่งให้ฉันเชิญเขามาเป็นสมาชิกโดยตรงคนอย่างนายไม่มีคุณสมบัตินั้นหรอกนะ!”

 

สถานะของคุณเจียงนั้นยากที่จะหยั่งรู้

 

ยิ่งไปกว่านั้น การที่ท่านประธานยังออกมาพูดด้วยตัวเองไม่ต้องชั่งข้อดีข้อเสียเธอก็รู้แล้วว่าเธอควรจะเลือกอะไร!

 

ลู่เว่ยโมโหเขาคํารามออกมาเสียงดัง “แก! ฉันจะฟ้องร้องแก! คอยดูเถอะฉันจะจ้างหวังกวนมาฟ้องทําให้คฤหาสน์ Reignwood ล้มละลายให้ได้เลย!”

 

หลิวจิงขมวดคิ้วของเธอเล็กน้อยเมื่อได้ยินชื่อของหวังกวนดังออกมา

 

หวังกวนนั้นเป็นเหมือนราชาทางกฎหมายของเมืองหลวงราชาที่ไม่เคยพ่ายแพ้

 

ถ้าลู่เว่ยเชิญเขามาได้จริงแม้ว่าอาจจะไม่ถึงกับล้มละลาย แต่ก็จําทําให้คฤหาสน์ Reignwood สูญเสียไม่น้อยเลย

 

นี่ทําให้หลิวจิงไปต่อไม่ถูก

 

เจียงเฉินที่เห็นเขาก็ตระหนักได้ทันทีว่าเธอคิดอะไรอยู่เขาเดินเข้าหาหลิวจิงและยิ้มให้เธอ “ไม่ต้องกังวล ปล่อยให้เขาฟ้องไปเถอะ”

 

หลิวจิงมองไปที่รอยยิ้มอันอบอุ่นของเจียงเฉิน

 

“ได้! ในเมื่อนายไม่กลัว! ฉันก็จะเรียกหวังกวนมา!” 

 

ลู่เว่ยหมดหวัง เขาอับอาย เขากําลังจะโดนเตะออกจากคฤหาสน์ ReignWood ถ้าเป็นอย่างนั้นแลเวในอนาคตเขาจะไปมีหน้าอยู่ในสังคมของคนรวยรุ่นที่สองได้ยังไงกัน?

 

“เฮ้! หวังกวน!”

 

ลู่เว่ยพูดอย่างดุเดือด “คุณช่วยอะไรผมหน่อย ผมต้องการจะฟ้องคฤหาสน์ Reignwood ผมต้องการฟ้องจนกว่าพวกเขาจะล้มละลาย!”

 

หวังกวนถาม “ทําไมนายถึงต้องการจะฟ้องคฤหาสน์ Reignwood ล่ะ?”

 

ลู่เว่ยพูดอย่างดุเดือด “ผมไปมีความขัดแย้งกับคนที่ชื่อเจียงเฉินในคฤหาสน์ Reignwood ทั้งๆที่ผมก็เป็นสมาชิกระดับทองแต่ทางคฤหาสน์กลับไม่ช่วยผมพวกเขากลับไปยืนเคียงข้างกับไอ้เจียงเฉินคนนั้นและพยายามกําจัดผมออกไป!”

 

“เจียงเฉินหรอ?”

 

หวังกวนตกตะลึงไปซักพัก “นายคิดว่าคนที่ชื่อเจียงเฉินคนนั้นหล่อไหม?”

 

ลู่เว่ยหันกลับมามองที่เจียงเฉินที่กําลังแสดงความรักกับหลันหน่วนหยานอยู่เขาก็กัดฟันพูดออกไป

 

“ใช่! มันนั่นแหละ! แถมตอนนี้เขายังควงผู้หญิงที่ชื่อหลันหนวนหยานอยู่ด้วย!”

 

ลู่เว่ยในตอนนี้เหมือนจะลืมอะไรบางอย่างไป เพราะเขานั้นก็รู้ว่าหลันหน่วนหยานนั้นก็ทํางานอยู่ที่บริษัทกฎหมาย เทียนกวนด้วย

 

แต่ตอนนี้เขากลับลืมเรื่องนี้ไปสนิท

 

เรียกได้ว่าหวังกวนในตอนนี้พูดไม่ออกแล้วเขารอซักพักก่อนจะพูดเสียงต่ำกลับไป “คุณลู่ ผมสัมผัสได้เมื่อคุณพูดออกมา คุณมันเกิดมาเพื่อสร้างปัญหาชัดๆ! และสิ่งสุดท้ายที่ผมจะฝากให้คุณคือคําแนะนําเล็กๆน้อยๆ คุณเจียงน่ะเป็นคนที่คุณมีควรไปแตะต้อง ทางที่ดีคุณควรไปขอโทษเขาเดี๋ยวนี้”

 

“อะไรนะ?!”

 

ลู่เว่ยตกตะลึงจนตาแทบหลุดออกจากเบ้า!

 

ผู้คนที่ยืนดูอยู่ก็ยิ้มออกมา

 

แม้ว่าหวังกวนจะไม่ได้เป็นดั่งพ่อมดในด้านธุรกิจดั่งจางเทียนเหิงแต่เขาก็เข้าใจเรื่องง่ายๆแบบนี้ได้โดยไม่มีปัญหา!

 

ถ้าไม่คํานึงถึงสถานะทางสังคมเจียงเฉินจะต้องบดขยี้ตระกูลลู่ได้อย่างแน่นอน!

 

เขามีทั้งบริษัทกฎหมายเทียนกวน โรงพยาบาลหมิงเต๋อ พระราชวังส่วนตัว เป็นตํารวจอาชญากรรมพิเศษ มีอาคารอยู่ที่ตรงกลางถนนศูนย์กลางทางการเงินที่มีมูลค่ากว่า 8 พันล้าน มีบาร์ที่ได้รับความนิยมอย่างสูงถึงสองแห่งในเหลียงเฉิงทั้งสองมีมูลค่ารวมกันแล้วกว่า 2 พันล้าน!

 

แค่คิดตามก็น่ากลัวแล้ว!

 

ต่อให้มีทรัพย์สินหมื่นล้านเมื่ออยู่ต่อหน้าเจียงเฉินแล้วก็ยังต้องถูกบดขยี้!

 

จนกลายเป็นขยะ!

 

“และฉันจะบอกความจริงอะไรให้นะ คุณเจียงนะเป็นผู้ถือหุ้นอันดับสองของบริษัทกฎหมายเทียนกวน แล้วนายบอกให้ฉันฟ้องเขางั้นหรอ? นายไม่ได้พูดเรื่องตลกรึยังไง!”

 

หลังจากที่หวังกวนพูดจบเขาก็วางสายทันที!

 

ลู่เว่ยสับสน เขาไปต่อไม่ถูก!

 

หลิวจิงอ้าปากของเธอเพราะความตกตะลึง

 

คุณเจียงเขาเป็นขาใหญ่ตัวจริง กลับกลายเป็นว่าเขาเป็นถึงผู้ถือหุ้นอันดับสองของบริษัทกฎหมายเทียนกวน!

 

จะให้บริษัทตัวเองฟ้องผู้ถือหุ้นตัวเองเนี่ยนะ ตลกแล้ว!

 

หลิวจิงในตอนนี้ก็ไม่ได้กังวลอะไรอีกแล้วเธอสั่ง รปภ.ทันที “เร็วเข้า เชิญคุณลู่เว่ยออกไปได้แล้ว!”

 

หล่า รปภ.ลากออกไปทันที!

 

ฉากนี้เองก็ถูกลูกค้ามากมายพากันถ่ายรูปแล้วส่งไปให้เพื่อนของพวกเขา

 

[รูปลู่เว่ยที่กําลังโดนลากออกไป [นายน้อยลู่โดนคฤหาสน์เตะออกไปแล้ว น่าตกตะลึงมากเลย!]]

 

[เขามีเรื่องกับบอสผู้แสนลึกลับ ตอนนี้ตระกูลลูโดนตบหนิอย่างเมามัน จนใบหน้าพวกเขากลายเป็นสีเขียวแล้ว!]

 

ลู่เว่ยรู้สึกอับอายเขาเดินกลับมาที่ลานจอดรถทันใดนั้น เขาก็ต้องมีนงงอีกครั้ง

 

“อะไรกันรถ Porsche 911 ของฉันหายไปไหน? รถของฉันโดนขโมย! ใครมันขโมยรถของฉัน!”

 

“ไม่! น้องฉู่ซวน ทําไมถึงขับรถของพี่หนีไปกัน!”

 

บนรถ Porsche 911

 

ถั่วชวนถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ไอพี่บ้า พี่ทําลายชีวิตการแต่งงานของหนู! ยังโชคดีที่หนรู้ตัวก่อน

 

“กลับไปหนูจะฟ้องพ่อแน่ว่าพี่ทําให้เจียงเฉินเขาขุ่นเคือง!”

 

“ฉู่ซวนเธอนี่ฉลาดจริงๆเลย!”

 

(ลู่เว่ย : ยัยน้องบ้าสงสารพี่บ้างเถอะ!)