ตอนที่ 119 : ผู้หญิงของฉันเป็นดาราดังอี้อเว่ย!?

 

ในฐานะที่เขาเป็นตํารวจคนหนึ่งเขาก็จะต้องทําสิ่งที่ถูกต้อง!

 

เจียงเฉินยิ้มเล็กน้อยเขาก้าวเดินออกไปข้างหน้า “หรือจะให้ฉันจับนายดีล่ะ?”

 

หลี่เฉียงพูดด้วยความโมโห “แกเป็นใครกัน? กล้าดียังไงคิดที่มาแย่งผู้หญิงของฉัน?! คิดว่าตัวเองเป็นตํารวจหรอ?”

 

“อา”

 

เจียงเฉินหยิบบัตรประจําตัวตํารวจของเขาออกมาก่อนจะพูดออกไป “โทษที่นะ แต่ฉันเป็นตํารวจจริงๆ!”

 

“พระเจ้า!”

 

หลี่เฉียงตกตะลึงก่อนจะพูดตะกุกตะกักในทันที “แกแก แก แกเป็นตํารวจอาชญากรรมพิเศษจริงๆงั้นหรอ?!”

 

ในตาของเขาเต็มไปด้วยความหวดกลัว เพราะสิ่งที่เขาทําอยู่มันเป็นความผิดทางอาญา!

เขาเดินเตะตอเข้าให้แล้ว!

 

ตอนแรกแผนนั้นก็เป็นไปตามที่วางไว้อย่างสมบูรณ์ แต่ทําไมมันถึงกลับกลายมาเป็นอย่างนี้ได้กัน?!

 

หลี่เฉียงแทบกลั้นไว้ไม่อยู่ เขากลัวจนรู้สึกหนาวไปทั้งตัว!

 

“ฉัน…นี่มันเรื่องเข้าใจผิด ฉัน…ฉันไม่ได้ทําอะไรทั้งนั้นมันเป็นเรื่องเข้าใจผิด นะครับ!”

 

“ฉันจะไปตามคิดบัญชีกับนายทีหลังก็แล้วกัน”

 

เจียงเฉินจ้องมองอีกฝ่ายอย่างเย็นชา เพราะตอนนี้การช่วยคนสําคัญกว่า!

 

เจียงเฉินเข้าไปอุ้มตัวจี้อเว่ยก่อนจะจากไปทันทีและโชคดีที่วันนี้เขาเอารถ 

 

Rolls-Royce Phantom ออกมาพอดี

 

เจียงเฉินก้มมองเธอเขาพบว่าผู้หญิงคนนี้สวยมากจริงๆ!

 

เธอสูงประมาณ 170 ซม. สะโพกของเธอก็โค้งได้สัดส่วนขาก็เรียวยาวไม่แปลกใจเลยที่ทําไมคนเห็นแล้วถึงได้อยากก่อเหตุแบบนี้!

 

อย่างแรก…ไปส่งเธอที่โรงพยาบาลก่อน

 

ในเวลาแบบนี้ เขาไม่สามารถเอาเปรียบคนอื่นได้จริงๆ!

 

ดวงตาสวยของเธอมองได้ไม่ชัดเจนนัก เธอพยายามจ้องมองเจียงเฉินที่กําลังอุ้มตัวเธออยู่ ดวงตาของเธอพร่ามัวเล็กน้อย แต่ก็ยังพอมองเห็นโครงหน้าที่หล่อเหลาของเขาได้อยู่

 

และที่มากไปกว่านั้น เธอนั้นก็เหมือนจะได้ยินว่าเขานั้นเป็นเจ้าหน้าที่ตํารวจอาชญากรรม!

 

แต่การตกอยู่ในมือของเขามันก็คงดีกว่าไปตกอยู่ในมือของคนไร้ยางอายคนนั้น

 

แต่ตอนนี้ เธอยังไม่สามารถควบคุมความรู้สึกของตัวเธอเองได้

 

รถ Rolls-Royce ของเจียงเฉินนั้นจอดอยู่ค่อนข้างไกลแม้เขาจะอุ้มเธอไปด้วยแต่เขาก็มาถึงได้โดยใช้เวลาไม่นาน

 

เจียงเฉินเมื่อมาถึงก็รีบเปิดประตูทันที

 

เจียงเฉินพาเธอขึ้นไปนั่งบนเบาะหลังแต่คาดไม่ถึงว่าเขาจะสะดุดเท้าพอดี เขาเลยเข้าไปในรถพร้อมกับเธอโดยที่ตัวเขากําลังนอนทับเธออยู่

 

ดวงตาที่สวยงามของเธอยังคงเบลอ เธอเอาแขนของเธอไปกอดเจียงเฉินไว้ใบหน้าของทั้งสองอยู่ใกล้กันมาก

 

ระยะห่างไม่ถึงนั้นก็ 10 ซม.

 

ริมฝีป เว่ยเปิดเล็กน้อยก่อนจะค่อยประกบกับ ปากของเจียงเฉิน

 

เจียงเฉินเองก็เป็นผู้ชายคนหนึ่งเขาจะปล่อยให้เธอทําตามที่ตัวเองต้องการได้ยังไง!

 

ในเมื่อเธอเริ่มก่อนก็อย่าโทษที่ฉันเอาเปรียบเธอก็แล้วกัน!

 

แม้พื้นที่ในรถจะมีจํากัดแต่มันก็เพียงพอ

 

เจียงเฉินปิดประตูรถและโชคดีด้วยที่ว่ารถของเขานั้นจอดอยู่ไกลจากผู้คนพอสมควร!

 

ดังนั้นจะไม่มีใครคนอื่นได้รับรู้เรื่องนี้อย่างแน่นอน!

 

จี้อีเวียสลบไป เจียงเฉินสวมเสื้อผ้าให้เธอก่อนจะนําตัวเธอส่งโรงพยาบาลใกล้เคียง

 

เวลา 8 โมงเช้า

 

จี้อเว่ยก็ตื่นขึ้นมา

 

โอ้ย พระเจ้า

 

มันเจ็บจัง!

 

“ที่นี่ที่ไหนกัน? โรงแรมหรอ?”

 

จี้อเว่ยเปิดผ้าห่มขึ้นมาก่อนจะมองลงไปแล้วลองตรวจดูเธอรู้สึกละอาจใจขึ้นมาทันที

 

มันจบแล้วชีวิตของจี้อเว่ยคนนี้มันจบแล้ว

 

ใครกันที่ทํามัน ฉันจะฆ่าคนๆนั้น! ความโกรธของเธอพุ่งขึ้น 99999+ มากจนแทบจะระเบิดโต๊ะได้เลย!

 

ทันใดนั้นความทรงจําของเธอก็แว็บเข้ามาในหัวตอนนั้นคนที่เข้ามาช่วยเธอคนๆนั้นเป็นตํารวจอาชญากร รมคนหนึ่ง

 

จี้อเว่ยมองไปด้านข้างเธอพบกับเจียงเฉินที่กําลังหลับสนิท

 

ทันใดนั้นขี้อีเว่ยก็ต้องประหลาดใจ “หือ? ตํารวจอาชญากรรมคนนี้ เขาดูหล่อจัง!”

 

ค่าความโกรธ -1 -1 -1—

 

อีกฝ่ายก็มีรูปร่างที่ดี ใบหน้าก็ดูดีมากเลย

 

อารมณ์ของเธอค่อยๆคงที่

 

แต่…เธอยังรู้สึกว่ามันมีอะไรผิดปกติ!

 

เขามาช่วยฉันใช่ไหม? แล้วทําไมมันถึงกลายมาเป็นแบบนี้?

 

ตอนนี้เธอสงสัยมากแต่เธอทําได้เพียงรอเจียงเฉินตื่นขึ้นมาแล้วตอบคําถามนั้นกับเธอ!

 

เจียงเฉินเองก็ค่อยๆลืมตาขึ้นมาก่อนจะพบว่าสาวสวยบนเตียงกําลังจ้องมองมาที่เขาอยู่ราวกับว่าเธอกําลังสงสัยอะไรบางอย่าง

 

จี้อีเว่ยถามออกไป “นายชื่ออะไร?”

 

เจียงเฉิน “เจียงเฉิน

 

จี้อเว่ย “เมื่อคืนนายช่วยฉันไว้ใช่ไหม?”

 

เจียงเฉินพยักหน้า “ใช่”

 

อีเว่ยถาม “งั้นทําไมถึงได้กลายเป็นแบบนี้กัน? ทําไมนายไม่ไปส่งฉันไปโรงพยาบาล?”

 

“ฉันก็คิดจะทําแบบนั้น แต่…”

 

เจียงเฉินเล่าเกี่ยวกับอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้

 

ทันใดนั้นใบหน้าของอีเว่ยก็แดงขึ้นมาด้วยความอับอาย “นาย! นาย! นายเป็นตํารวจอาชญากรรมนะ ถึงตอนนั้นฉันจะควบคุมตัวเองไม่ได้แต่นายก็ทําอะไรแบบนั้นไม่ได้นะ!”

 

เจียงเฉินมองดูเธอราวกับเขาเป็นผู้บริสุทธิ์ “ฉันเป็นตํารวจก็จริงแต่ฉันก็เป็นผู้ชายด้วยไม่ใช่รึไง?”

 

จี้อเว่ยอยากจะร้องไห้

 

นี่ฉันถูกนายเอาเปรียบนะ!

 

แล้วนายก็เป็นตํารวจไม่ใช่รึไง?

 

ฉันเริ่มคิดว่าเขาเป็นคนพาลแล้ว ใช่มันต้องใช่แน่ๆ!

 

“นาย!”

 

อีเว่ยกัดฟันของเธอ “นาย นายต้องรับผิดชอบ! ฉัน ฉัน ต้องการให้นายรับผิดชอบ!”

 

ตอนนี้เธอสับสนเพราะมันคงไม่ใช่เรื่องที่จะไปโทษอีกฝ่ายอย่างเดียว

 

อีกฝ่ายเองก็เป็นคนช่วยเธอไว้และเขานั้นก็เป็นคนทําข้าวสารให้กลายเป็นข้าวสุกแล้วจริงๆ

 

ต่อให้อยากจะย้อนกลับไปก็น้อนไม่ได้แล้ว!

 

ที่จะทําได้ก็มีเพียงเท่านี้

 

และที่มากไปกว่านั้น ผู้ชายคนนี้ที่ชื่อเจียงเฉินเขาเองก็หล่อมากด้วย ความหล่อของเขาสามารถฆ่าผู้ชายทุกคนได้ อย่างง่ายดายและดูเหมือนเขาจะไม่ใช่คนเลวอะไรด้วยและด้วยสถานการณ์เมื่อวันมันจะต้องมีอะไรผิดปกติเกิดขึ้ นกับเขาแน่ๆ

 

ดังนั้นนี่จึงเป็นแค่อุบัติเหตุจริงๆ!

 

เจียงเฉินนอนตะแคงข้างแล้วยันคางของเขาก่อนจะมองไปที่อีเว่ยแล้วยิ้มออกมา “ถ้าจะให้ผมรับผิดชอบคุณก็จะ ต้องมาอยู่ภายใต้การดูแลของผมนะ มันน่าจะเรื่องใหญ่สํา หรับคุณมากเลยนะ!”

 

จีอี้เว่ย “เจียงเฉิน! นายจะไร้ยางอายเกินไปแล้วมว่าฉันเป็นใคร?”

 

เจียงเฉินยิ้มออกมา “ผมรู้จะใครซะอีกก็ผู้หญิงของผม

 

“ฉันหมายถึง…”

 

จี้อเว่ยถอนหายใจ “ก็ได้ฉันยอมแพ้!”

 

ชื่อของฉันอีเว่ยเขายังไม่รู้จักด้วยซ้ําเนี่ยนะ?!

 

หลังจากเงียบไปซักพักจี้อีเว่ยก็ถามออกไปอีกครั้ง “นายไม่รู้จักฉันจริงๆหรอ?”

 

เจียงเฉินในตอนนี้ก็ดูจริงจังขึ้นมาหน่อย “อืม…ดูเหมือนว่าเมื่อคืนฉันจะได้ยินว่าเธอไปเจรจาเรื่องหนังอะไรใช่ ไหม?”

 

“ใช่ โชคดีที่นายอยู่ที่นั่นพอดี”

 

เมื่อจี้อีเว่ยคิดถึงฉากเมื่อคืนเธอก็ยังรู้สึกกลัวอยู่ไม่น้อยแต่เมื่อคิดถึงแล้วก็อดโมโหไม่ได้ “ที พวกอันธพาล!”

 

เจียงเฉินถามพร้อมกับยิ้มออกมา “ดังนั้นเธอก็เป็นนักแสดงตัวประกอบใช่ไหม?”

 

จี้อเว่ยแทบจะกระอีกเลือด!

 

เขาบอกว่าฉันจี้อีเว่ยคนนี้เป็นนักแสดงตัวประกอบ?

 

นี่นายเข้าใจอะไรผิดรึเปล่าเนี่ย?

 

จี้อเว่ยไปต่อไม่ถูก “ใช่ ก็แค่ตัวประกอบมันก็มากพอสําหรับนายแล้วพ่อนักสิบตัวน้อย!”

ในเวลานี้เองจี้อเว่ยก็ได้รับสายที่โทรมาจากสตูดิโอของเธอ

 

จี้อเว่ยยื่นแขนออกไปก่อนจะพูดออกมา “ช่วยฉันหน่อยฉันต้องกลับแล้ว”

 

“มา”

 

เมื่อมาถึงรถ Rolls-Royce Phantom จี้อเว่ยก็อดไม่ได้ที่จะสงสัย “นรถนายหรอ?”

 

เจียงเฉินยิ้ม “ใช่ ทําไมหรอ?”

 

จี้อีเว่ย “เปล่า”

 

แต่สุดท้ายเธอก็อดพึมพัมไม่ได้ : เขาเป็นแค่ตํารว จอาชญากรรมเขาจ่ายเงินซื้อรถขนาดนี้ได้ยังไงกัน?

 

เข้ามาในรถ

 

จี้อเว่ยอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ข้างหลังก่อนจะเอามือขึ้นมาปิดหน้าของเธอทันที!

 

พระเจ้า…นี่มันฝันร้ายชัดๆ!!

 

ชื่อเสียงของฉันจี้อีเว่ยต้องมาโดนทําลายด้วยน้ํามือของเขา!

 

เมื่อมาถึงที่หมายก่อนจี้อเว่ยจะจากไปเธอก็หันมาพูดกับเจียงเฉินอีกครั้ง “เดี๋ยวฉันจะโทรกลับไปหานายและนายจะ ต้องรับสายแต่ถ้านายไม่มีอะไรห้ามโทรหาฉันเด็ดขาด!”

 

แน่นอนว่าจียงเฉินไม่มีปัญหาเรื่องนี้อยู่แล้ว!

 

เพราะเขานั้นยุ่งตลอดเวลา แต่เขาก็สังสัยบางอย่างอยู่!

 

ทําไมนักแสดงตัวประกอบอย่างเธอถึงให้ความรู้สึกเหมือนกับว่าเธอนั้นเป็นดาราดัง!

 

เจียงเฉินเองก็อดไม่ได้ที่จะเอาโทรศัพท์ของเขาออกมาแล้วค้นหาข้อมูลบนอินเทอร์เน็ต

 

(ค้นหา : จี้อีเวีย]

 

[ตอนนี้ดาราดังสุดฮ็อตผู้มียอดผู้ติดตามบนเว่ยปอกว่า 23 ล้านคนได้มีส่วนร่วมในละครหลากหลายเรื่องไม่ว่าจะเป็นแนวดราม่าหรือโรแมนติกก็ตาม]

 

พระเจ้า!

 

เจียงเฉินตกตะลึง

 

เขาเพิ่งจะคิดได้ว่าเธอนั้นแปลกๆ

 

ปรากฏว่าเธอเป็นดาราดังที่มีแฟนคลับกว่า 23 ล้านคน!

 

ถ้าแฟนคลับของเธอรู้เรื่องระหว่างเขากับเธอ เขาคงไม่โดนแฟนคลับของเธอทุบตีจนตายเอาหรอกนะ!

 

เจียงเฉินนั้นไม่ค่อยได้ติดตามข่าวสารในวางการบันเทิงมากนักดังนั้นเขาเลยไม่ได้รู้จักเธอแม้แต่น้อย!

 

พระเจ้า!

 

เจียงเฉินตกตะลึง!

 

คาดไม่ถึงเลยว่าผู้หญิงของเขาจะเป็นดาราดังอีเว่ย!

 

ดูเหมือนว่าเขาควรจะเริ่มจัดการกับตัวเองได้แล้วไม่งั้นเขาคงโดนแฟนคลับของเธอรุมประด่าแน่นอน!