เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] – ตอนที่ 56 เราต้องการความจริง

อ่านนิยายจีนเรื่อง เซียนอมตะ 2,500 ปี 我只有两千五百岁 ตอนที่ 56 อ่านนิยายจีน.COM | อ่านนิยายจีนแปลไทย.

บทที่ 56 เราต้องการความจริง

เอาให้เต็มที่เลย พวกเราจะคอยดู

บัดนี้ ไม่มีใครสนใจเรื่องการไล่ฆ่าสัตว์ประหลาดอีกแล้ว

ทุกคนเพียงอยากรู้ว่า X จะไปหยุดอยู่ที่เลเวลไหนกันแน่

จะเลื่อนเลเวลขึ้นสูงกว่านี้ก็ไม่เป็นไรหรอก พวกเขาเอาใจช่วย!

แต่ถ้าหลังจากที่ X สามารถอัพเลเวลได้สำเร็จ แล้วทางทีมผู้ผลิตเกมไม่มีคำอธิบายที่ชัดเจนออกมาไขข้อข้องใจของทุกคน นั่นแหละรับรองว่ามีปัญหาแน่!

เขตแผนที่ระดับ 19

ในภูเขาสูงใหญ่ดำทะมึน

ซูเย่มองเห็นแสงสว่างนอกภูเขาอยู่ไม่ไกล

เขตแผนที่ระดับ 20 อยู่ตรงนั้น

แต่สิ่งที่ทำให้ชายหนุ่มประหลาดใจมากที่สุดก็คือ การปรากฏของธนูหนึ่งคันกับกระบอกเก็บลูกศรที่หล่นลงมาจากร่างของสัตว์ประหลาดระดับ 19 ตัวหนึ่ง!

“นี่เราได้ของวิเศษอีกแล้วเหรอ?”

ซูเย่ดวงตาเป็นประกายแวววาว หยิบธนูกับกระบอกเก็บลูกศรขึ้นมาจากปลายเท้า

คันธนูเป็นสีเงิน ถูกสร้างขึ้นมาอย่างประณีตสวยงาม

“ไม่รู้เหมือนกันนะว่าจะเอาไปขายได้สักเท่าไหร่ แต่ดูเหมือนว่านอกจากดาบเวหาแล้ว เกมนี้ก็ยังมีของดรอปลงมาให้ผู้เล่นได้เก็บอยู่เรื่อย ๆ สินะ”

“แต่กว่าที่ผู้เล่นคนอื่นจะมาถึงระดับนี้ได้ก็คงอีกนาน”

“เฮ้อ เกมนี้ไม่เห็นจะสนุกตรงไหนเลย”

ซูเย่ไม่มีเวลาได้สำรวจมองอาวุธชิ้นใหม่อย่างถี่ถ้วน เขาใส่มันไว้ในกระเป๋าเวทมนตร์ ซึ่งเป็นพื้นที่เก็บของส่วนตัวยามอยู่ในโลกเสมือน ก่อนจะทอดสายตาจ้องมองไปยังส่วนที่ลึกที่สุดของภูเขา แล้วสัตว์ประหลาดตัวใหญ่ก็ปรากฏกายขึ้นตรงกลางช่องแคบที่ดำมืด

สัตว์ประหลาดตัวนี้มีความสูงถึง 4 เมตร ลำตัวเป็นสีขาวปลอด รูปร่างเหมือนลิง แขนขาสีแดงเสมือนโลหิต ตัวของมันอุดมด้วยมัดกล้ามน่ากลัว

“หรือนี่จะเป็นบอสประจำด่านนี้?”

ซูเย่รีบสแกนดูข้อมูลของสัตว์ประหลาดในเขตแผนที่ระดับ 19

จังหวะนั้น

สัตว์ประหลาดที่รูปร่างเหมือนลิงก็ค่อย ๆ หันหน้ามาทางเขา

ดวงตาของมันเหมือนหลุมดำขนาดใหญ่สองดวง

“โฮก!!!”

เสียงคำรามดังออกมาจากลำคอของมัน

วินาทีที่มันพบเห็นการมีอยู่ของซูเย่ ลิงยักษ์พลันคำรามด้วยความโกรธแค้น

มันใช้แขนขาทุบลงไปบนพื้นดินจนเกิดแผ่นดินไหวขนาดย่อม

“บอสระดับ 20 ลิงเผือกกลายพันธุ์ วานรแห่งเขาจิงถิง?”

“ใครเป็นคนตั้งชื่อนะ?”

ซูเย่อ่านข้อมูลเสร็จก็หันหน้ามองไปที่ลิงยักษ์ ตอนแรกก็สงสัยในชื่อที่แปลกประหลาดของมัน แต่เมื่อพิจารณาลักษณะของเจ้าลิงโดยละเอียด ชายหนุ่มก็เข้าใจทุกอย่างขึ้นมาทันที

ภูเขาจิงถิงเคยมีตำนานเล่าขานว่าได้รับการคุ้มครองโดยลิงยักษ์ที่มีหัวสีขาวและมีเท้าสีแดง ตำนานยังกล่าวไว้อีกด้วยว่าเจ้าลิงตัวนี้เคยทำสงครามในโลกมนุษย์ด้วยเช่นกัน

ซูเย่ไม่ได้สนใจเรื่องราวเหล่านี้สักเท่าไหร่ ตอนที่เขาเข้าใจความหมายของชื่อนี้ ชายหนุ่มก็คิดได้เพียงอย่างเดียวว่า

“แกไม่เบื่อบ้างหรือไง ต้องดูแลภูเขาจิงถิงอยู่ลูกเดียวเนี่ย”

“ในตำนานแกก็ต้องดูแลภูเขา พอกลายมาเป็นตัวละครในเกม แกก็ยังต้องเป็นผู้คุ้มครองภูเขาเหมือนเดิมอีก”

ซูเย่แค่นหัวเราะในลำคอ

ทันใดนั้น

เจ้าลิงเผือกก็กระโดดขึ้นไปในอากาศ มันง้างกำปั้นข้างขวาขึ้น ก่อนฟาดลงมาอย่างรุนแรง หมายจะทุบชายหนุ่มให้บี้แบนแหลกละเอียด

ซูเย่เลิกคิ้ว หมุนตัวเล็กน้อยก็สามารถหลบหลีกการโจมตีได้อย่างง่ายดาย

“ครืน!”

ร่างกายขนาดใหญ่โตมโหฬารของเจ้าลิงกลิ้งไถลผ่านตัวซูเย่ไป

มันมีความโกรธแค้น และดุร้ายมากกว่าเดิม แต่ทุก ๆ การโจมตีก็ยังไม่สามารถทำอะไรซูเย่ได้เลยสักนิดเดียว

เจ้าลิงลุกขึ้นยืน มันใช้มือทุบหน้าอก เงยหน้าส่งเสียงคำรามใส่ผืนฟ้า ก่อนจะวิ่งเข้ามาหาซูเย่อีกครั้ง

“เข้ามาเลย”

รอยยิ้มปรากฏตัวขึ้นที่มุมปากของชายหนุ่ม

เพียงเขาขยับเท้าเล็กน้อย ตัวของเจ้าลิงยักษ์ก็ไถลผ่านไปอีกหน ดวงตาของเขาจับจ้องไปยังพื้นที่ด้านหลังต้นคอของมันเขม็ง

ซูเย่ตวัดดาบ

ฉัวะ!

คมดาบในมือชายหนุ่มแทงทะลุเข้าไปที่ต้นคอของลิงเผือก

ปลายดาบเสือกแทงเข้าไปในกะโหลกศีรษะของมัน

เจ้าลิงยักษ์เบิกตาโต แล้วพลังงานก็ถูกปลดปล่อยออกมาจากร่างกายเป็นหมอกควันสีดำ ก่อนที่ตัวมันจะล้มลงนอนบนพื้น และร่างกายก็ค่อย ๆ สลายหายไปในอากาศอย่างเชื่องช้า

ปรากฏดาบเล่มหนึ่งตกลงมาอยู่บนพื้นดิน

“มีของให้เก็บอีกแล้วสิ”

ซูเย่ยิ้มกว้างพร้อมกับเดินเข้าไปหาดาบเล่มนั้น

ในเวลาเดียวกันนี้ แสงสว่างสีขาวก็วูบวาบขึ้นเบื้องหน้า ซูเย่รู้ได้โดยทันทีว่าตนเองขึ้นมาอยู่ในเลเวล 20 แล้ว

มีข้อมูลแจ้งเอาไว้ตอนที่เขาอัพขึ้นมาอยู่ในเลเวล 10 ว่า เมื่อขึ้นมาถึงเลเวล 20 ได้สำเร็จ ผู้เล่นก็จะได้เรียนรู้เคล็ดลับเพิ่มเติมสำหรับการเล่นเกม Fantasy Dream

ซูเย่รอคอยอยู่ในความเงียบ

“ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่น X ที่ได้กลายเป็นผู้เล่นคนแรกของเกม Fantasy Dream ผู้สามารถเลื่อนระดับขึ้นสู่เลเวล 20 ได้สำเร็จ และทำคะแนนเป็นอันดับ 1 ของเซิร์ฟเวอร์ในขณะนี้!”

ข้อความแจ้งเตือนปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าอีกครั้ง

แต่ครั้งนี้แตกต่างจากข้อความแจ้งเตือนก่อนหน้า

เพราะข้อความแจ้งเตือนในครั้งนี้มีการย้ำเตือนขึ้นถึง 3 ครั้ง และตัวอักษรในข้อความก็มีแสงสว่างโดดเด่นมากกว่าเคย มิหนำซ้ำยังมีเสียงดนตรีบรรเลงคลอแผ่วเบาอีกด้วย

ผู้เล่นทุกคนต่างพูดอะไรไม่ออก

หมอนั่นยังเลื่อนระดับได้อีกจริง ๆ หรือนี่

ในเวลาเดียวกันนี้

ในกระดานคะแนนของผู้เล่น เจ้าของบัญชี X ครองตำแหน่งอันดับ 1 ด้วยเลเวล 20

ไม่มีใครสนใจผู้ที่มีลำดับคะแนนต่ำกว่านั้น

พวกเขาสนใจแต่ผู้ที่เป็นอันดับ 1 ในกระดานคะแนน

X มีเลเวล 20 แล้วจริง ๆ หรือ?

ใช่ เขามีเลเวล 20 แล้วจริง ๆ!

สำหรับผู้เล่นคนอื่น ๆ กว่าที่จะตะเกียกตะกายขึ้นมาอยู่ในเลเวล 10 ได้สำเร็จ ก็ต้องใช้เวลาร่วมครึ่งเดือน

แต่ X กลับสามารถเลื่อนระดับได้ 10 ครั้งซ้อนภายในเวลาเพียงวันเดียว!

ไม่ใช่สิ เขาใช้เวลาเพียงครึ่งวันด้วยซ้ำ!

ส่วนพวกเขา ผู้ที่มีระดับสูงสุดก็ยังอยู่ในเลเวล 12 และมีเพียงสองคนเท่านั้น

ทุกคนเข้าเล่นเกมนี้เพื่อที่จะมาพ่ายแพ้ให้แก่ X หรือไง?

หรือว่าเกมนี้ผลิตขึ้นมาเพื่อให้ X ได้แสดงศักยภาพของตัวเองแต่เพียงผู้เดียว?

ทำไมเหตุการณ์เช่นนี้ถึงเกิดขึ้นได้?

ไม่เห็นหัวผู้เล่นคนอื่นบ้างเลยหรือไง?

วันนี้ถ้าพวกเขาไม่ได้คำอธิบายจากทีมงาน รับรองว่าเรื่องไม่จบแน่!

มีผู้เล่นจำนวนนับไม่ถ้วนระดมโพสต์ข้อความเข้าไปที่บอร์ดส่วนกลางของเกม Fantasy Dream ด้วยบรรยากาศที่คุกรุ่น

“ความจริง พวกเราต้องการความจริง!”

“บอกความจริงกับพวกเรามาเดี๋ยวนี้! พวกเราอุตส่าห์ลำบากตรากตรำกันแทบตาย แต่กว่าจะอัพเลเวลได้แต่ละครั้งเลือดตาแทบกระเด็น แล้วทำไมเจ้าหมอนั่นใช้เวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมง ก็สามารถเลื่อนระดับจากเลเวล 10 ขึ้นไปเลเวล 20 ได้หน้าตาเฉย? นี่มันเกิดอะไรขึ้น? พวกคุณเห็นเราเป็นตัวอะไร?”

“จงมอบคำอธิบายมาเดี๋ยวนี้! ไม่งั้นเรื่องนี้ได้รู้ไปถึงหูนักข่าวแน่!”

เนื่องจากมีจำนวนผู้เล่นไม่ใช่น้อย

ในเวลาเพียงไม่กี่นาที

บอร์ดข้อความก็เต็มไปด้วยกระทู้มากมาย…

ยังไม่ทันที่กระทู้เก่าจะรีเฟรชบนหน้าบอร์ด กระทู้ใหม่ก็ถูกโพสต์ลงไปเพิ่มเติมแล้ว

เพียงอ่านหัวข้อกระทู้ ยังไม่ต้องอ่านเนื้อหากระทู้ด้านใน

ก็สามารถบอกได้แล้วว่าบรรดาผู้เล่นมีความขุ่นเคืองใจมากแค่ไหน

หากเปลี่ยนเป็นเกมออนไลน์เกมอื่น ๆ ผู้ให้บริการจะต้องทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้ผู้เล่นเกิดความไม่พอใจเช่นนี้

แต่เกม Fantasy Dream คือสิ่งที่แตกต่างออกไป

นี่คือเกมที่ได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาลทั่วโลก

โดยที่มีประเทศจีนเป็นโต้โผใหญ่ในการจัดสร้าง

ผู้ที่หนุนหลังเกมนี้ย่อมเป็นผู้มีอำนาจระดับสูงในรัฐบาล

แต่จะไม่ให้พวกเขาประท้วงเลยก็คงทำไม่ได้หรอก

เพราะแบบนี้มันไม่ยุติธรรมเลยสักนิดเดียว!

ซูเย่ไม่รู้ว่ากำลังเกิดกระแสไม่พอใจในตัวเขามากมายแค่ไหน

เขารอรับข้อมูลเพิ่มเติมอยู่นานสองนาน

ชายหนุ่มเดินมาหยุดยืนอยู่ทางเข้าแผนที่ระดับ 20 แต่ก็ไม่มีการแจ้งเตือนสักนิดว่าแผนที่จะเปิดให้เข้าเล่นได้เมื่อไหร่

“หรือว่าเราต้องเก็บเลเวลให้สูงมากกว่านี้?”

ซูเย่ขมวดคิ้วด้วยความสงสัย ใจหนึ่งเขาก็คิดเปลี่ยนใจไม่อยากขายดาบเวหา เพราะนอกจากมันจะใช้งานเป็นพาหนะพาเขาบินไปไหนต่อไหนได้แล้ว ก็ยังเป็นอาวุธที่ใช้สังหารสัตว์ประหลาดได้อย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุด แต่ก็น่าเสียดายที่สำหรับเขาในขณะนี้เงินบริจาค และแต้มศีลธรรมมีความสำคัญมากกว่าอะไรทั้งนั้น…

ชายหนุ่มกดเข้าไปในส่วนของการค้นหาเพื่อน

เขาพิมพ์ชื่อ : บัณฑิตหลู่ช่วง

แล้วก็ส่งข้อความส่วนตัวไปหาอีกฝ่ายหนึ่งว่า

“ยังอยากได้ดาบเวหาอยู่หรือเปล่า?”

ณ หมู่บ้านเริ่มต้นของผู้เล่นเกม

บรรดาผู้คนที่โพสต์ข้อความทวงถามความยุติธรรมจากทีมงานผู้ผลิตเกม มารวมตัวกันอยู่ที่นี่เป็นจำนวนมากมายมหาศาล

ในกลุ่มนั้น ชายหนุ่มที่แต่งกายด้วยชุดบัณฑิตโบราณคนหนึ่ง ได้รับการแจ้งเตือนว่ามีคนส่งข้อความส่วนตัวมาหาเขา

ชายหนุ่มเปิดอ่านข้อความ

แล้วก็ต้องตกตะลึงเมื่อพบว่าผู้ที่ส่งข้อความมาหาเขาคือ X

บัณฑิตหลู่ช่วงตั้งใจจะประกาศต่อทุกคนว่า X เคยติดต่อจะขายดาบเวหาให้กับเขา แต่แล้วเมื่ออีกฝ่ายหนึ่งติดต่อมาจริง ๆ ความคิดที่จะเปิดโปงผู้เล่นปริศนาของชายหนุ่มก็มลายหายไป

การเรียกร้องความจริงคือสิ่งสำคัญ แต่การได้ครอบครองดาบเวหาคือสิ่งสำคัญยิ่งกว่า ชายหนุ่มจึงตอบข้อความกลับไปว่า

“รอสักครู่ เดี๋ยวฉันจะส่งที่อยู่ไปให้นาย”

เมื่อตอบข้อความเสร็จแล้ว

บัณฑิตหลู่ช่วงก็แยกตัวออกจากกลุ่มคนและมุ่งหน้าไปยังสถานที่นัดหมายกับผู้เล่น X โดยเร็วไว

สิบนาทีต่อมา ลำแสงสว่างวูบพาดผ่านท้องฟ้า

ซูเย่ทิ้งตัวลงมายืนอยู่ในพื้นที่นัดหมาย

และพบว่าผู้ซื้อได้มายืนรอคอยเขาอยู่ก่อนแล้ว

บัณฑิตหลู่ช่วงที่ลืมเลือนเรื่องการเรียกร้องความยุติธรรมให้แก่ผู้เล่นส่วนรวม พลันถามออกมาด้วยความตื่นเต้นว่า “นะ…นายคือท่านเทพ X ใช่ไหม?”

ในที่สุด เขาก็ได้พบเจอไอดอลของตนเองสักที

ชายหนุ่มผู้นี้อยากรู้มานานแล้วว่าตัวจริงของ X ที่ซ่อนอยู่หลังโลกออนไลน์นั้นจะมีหน้าตาเป็นอย่างไร

“พวกแฟนคลับของเกมเมอร์ก็คงรู้สึกแบบนี้สินะ”

บัณฑิตหลู่ช่วงพึมพำออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

เมื่อได้ยินดังนั้น ซูเย่ก็เอะใจในอะไรบางอย่าง

เขาลองจ้องมองบัณฑิตหลู่ช่วงโดยละเอียดถี่ถ้วนอีกครั้ง

แล้วก็ต้องตกตะลึง

เพราะหมอนี่ก็คือเน็ตไอดอลแซ่จางที่เพิ่งแพ้เดิมพันเขาในร้านหม้อไฟ จนต้องจ่ายเงิน 300,000 หยวนไม่ใช่หรือไง?

อะไรจะบังเอิญขนาดนี้?

ว่าแต่ทำไมหมอนี่มันถึงได้รวยนักนะ?

ซูเย่พยักหน้ารับด้วยความประหลาดใจ

“คิดอยู่แล้วว่าต้องเป็นนายแน่ ๆ”

จางกงหมิงยังคงถามต่อไปด้วยความตื่นเต้น “แล้วทำไมนายถึงเล่นเก่งจัง? แค่ไม่กี่ชั่วโมงก็ขึ้นมาอยู่เลเวล 20 ได้แล้ว นายทำได้ยังไง? มีเคล็ดลับพิเศษอะไรหรือเปล่า? ช่วยสอนฉันหน่อยได้ไหม?”

“ฉันไม่มีเคล็ดลับอะไรเป็นพิเศษหรอก”

ซูเย่หัวเราะตอบกลับไปเล็กน้อย “แค่ยกดาบ 1 ครั้ง ต้องฆ่าสัตว์ประหลาดให้ได้ 1 ตัว เท่านี้นายก็อัพเลเวลได้เร็วเหมือนฉันแล้ว”

ยกดาบ 1 ครั้ง ต้องฆ่าสัตว์ประหลาดให้ได้ 1 ตัว…

จางกงหมิงถึงกับพูดอะไรไม่ออก

ทำไมถึงพูดออกมาเหมือนเป็นเรื่องง่ายดายขนาดนั้น

จางกงหมิงรีบลดเสียงลงพูดด้วยการกระซิบกระซาบว่า “ท่านเทพ X ช่วยตอบฉันหน่อยสิว่านายเป็นคนวงในของผู้ผลิตเกม หรือว่าเป็นแฮกเกอร์ที่พบเจอบั๊กในเกมนี้ใช่หรือเปล่า?”

“ไม่ใช่”

ซูเย่ส่ายหน้าและวกกลับเข้าสู่ประเด็นสำคัญของการนัดพบในครั้งนี้ “ตกลงเรื่องดาบจะว่ายังไง?”

จางกงหมิงมีสีหน้าผิดหวังขึ้นมาทันที “ไม่มีอะไรซับซ้อน ฉันจะโอนเงินเข้าบัญชีธนาคารของนาย เอาเลขบัญชีมาสิ ฉันจ่ายก่อนแล้วนายค่อยให้ดาบมาก็ได้ นายจะได้แน่ใจว่าฉันไม่โกงนายจริง ๆ”

“ไม่ต้องโอนเงินมาให้ฉันหรอก”

ซูเย่หยุดชะงักไปเล็กน้อยก่อนพูดต่อ “นายแค่โอนเงินไปบริจาคก็พอแล้ว”

“เอาไปบริจาคเนี่ยนะ?”

จางกงหมิงถึงกับผงะ เพราะไม่คาดคิดว่าจะได้รับคำตอบเช่นนี้

“ใช่”

ซูเย่พยักหน้า เพราะเมื่อเงินก้อนนี้เป็นของเขาแล้ว เขาก็ต้องเอามันไปบริจาคอยู่ดี

และนี่คือวิธีที่ปลอดภัยที่สุดในการปกปิดตัวตนที่แท้จริงของเขา

“ช่างเป็นคนที่มีคุณธรรมสูงส่งอะไรเช่นนี้”

จางกงหมิงพูดด้วยน้ำเสียงเคารพเลื่อมใส และประสานมือก้มศีรษะคำนับเล็กน้อย “ตอนนี้ฉันเชื่อหมดหัวใจแล้ว

ว่านายอัพเลเวลขึ้นมาได้ด้วยความสามารถของตัวเองจริง ๆ เพราะถ้านายเป็นพวกโกงเกม ก็คงไม่ขอให้ฉันเอาเงินไปบริจาคแบบนี้แน่!”

ซูเย่ไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายกำลังจะพูดถึงอะไรกันแน่ ดังนั้นเขาจึงรีบวกเข้าประเด็นสำคัญอีกครั้ง “ตอนที่ฉันอัพเลเวลขึ้นมา บังเอิญว่าได้อาวุธมาอีกสองชิ้น เป็นธนู 1 คันกับดาบอีก 1 เล่ม ไม่รู้ว่านายอยากได้หรือเปล่า?”

พูดจบ ชายหนุ่มก็โบกมือวูบ นำอาวุธทั้งสองชิ้นนั้นออกมาจากพื้นที่เก็บของ

“ธนูกับดาบงั้นเหรอ?”

จางกงหมิงมองอาวุธที่วางกองอยู่บนพื้นด้วยดวงตาเป็นประกายวิบวาว เขาคิดเอาไว้อยู่แล้วว่าการที่ X อัพเลเวลได้รัวเร็วขนาดนี้ ก็คงจะต้องกวาดของดีไปหมดแล้วแน่ ๆ

แต่เมื่อลองสำรวจดูอาวุธทั้ง 2 ชิ้นนั้นในระยะใกล้

จางกงหมิงก็ต้องยิ้มออกมาด้วยความเศร้า

“อาวุธพวกนี้เป็นไอเท็มเลเวลสูงเกินไป ตอนนี้ฉันยังอยู่แค่เลเวล 9 เท่านั้น จะให้เอาอาวุธเลเวล 19 กับ 20 ไปสู้กับใครล่ะ แค่ซื้อดาบเวหามาใช้ก็คงโดนหมั่นไส้มากพอแล้วมั้ง”

ซูเย่นิ่งคิดอะไรบางอย่างอยู่เล็กน้อย ก็พูดออกมาว่า

“อาวุธทั้งสองชิ้นนี้ขายมัดรวมให้นายราคาถูกพิเศษ แค่ 500,000 หยวนเท่านั้น”

“แต่นายต้องช่วยฉันอัพเลเวลด้วยนะ”

จางกงหมิงสบโอกาสยื่นข้อเสนอ

“ฉันไม่ว่างขนาดนั้นหรอก”

ซูเย่ส่ายหน้าปฏิเสธ “ถ้านายไม่เอา ฉันจะได้ไปขายให้คนอื่น”

“เอาสิ ฉันเอา!”

จางกงหมิงเลิกเล่นแง่ทันที

บัดนี้มีผู้เล่นเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ได้ครอบครองอาวุธทั้ง 3 ชิ้นนี้

ราคา 1,000,000 หยวนถือว่าไม่แพงเลย!

“ตกลงว่านายอยากให้ฉันเอาเงินไปบริจาคใช่ไหม?”

“ใช่”

ซูเย่พยักหน้า

“นายไม่กลัวว่าฉันจะโกหกหรือไง ฉันอาจจะบอกว่าบริจาคไปแล้วทั้ง ๆ ที่ไม่ได้บริจาคก็ได้”

จางกงหมิงถามด้วยความสงสัย

“นายบริจาคเมื่อไหร่ เดี๋ยวฉันก็รู้เองนั่นแหละ”

ซูเย่ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “เอาเงินไปบริจาคเป็นทุนการศึกษาให้เด็กยากไร้ ช่วยเหลือชาวไร่ชาวนาในพื้นที่ชนบท รวมถึงคนแก่ คนป่วย และคนพิการที่ต้องการความช่วยเหลือซะ”

จางกงหมิงมองหน้าฝ่ายตรงข้ามด้วยความประหลาดใจ “ได้สิ นายรออยู่ที่นี่ก่อน”

พูดจบแล้ว บัณฑิตหลู่ช่วงก็ออกจากเกมไปชั่วคราวเพื่อทำเรื่องบริจาคเงิน

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด