เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ – ตอนที่ 140 : อย่ามาโกหกฉันเลย
ตอนที่ 140 : อย่ามาโกหกฉันเลย
ตอนแรกเจียงเฉินนั้นต้องการจะเลิกงานแลวแต่ว่าเขานั้น ก็ได้รับแรงบันดาลใจมาจากลุงคนขับรถ
เขาเลยเลือกทํางานต่อ!
ผู้โดยสารรอบนี้เป็นคู่รักกัน คนผู้ชายนั้นมาในชุดสูทพร้อมกับแว่นตาทอง ส่วนฝ่ายหญิงนั้นมีรอยมีดบาดอยู่บนใบหน้า ความสวยของเธอจึงอยู่ที่ 75 คะแนน
เจียงเฉินขับออกไป ทั้งคู่ก็นั่งคุยกันอยู่ข้างหลัง
ผู้โดยสารสาวที่เห็นเจียงเฉินเป็นเพียงแค่คนขับรถเธอก็คิดว่าเจียงเฉินนั้นคงไม่เอาเรื่องของเธอที่จะคุยบนรถออกไป พูดแน่ๆ เธอจึงเริ่มคุยกับแฟนหนุ่มของเธอที่เพิ่งจะเจอกันได้ไม่นาน
“ที่รัก คุณบอกฉันอยู่ตลอดว่าคุณนั้นรวยมาก ว่าแต่คุณทํางานอะไรหรอ?”
หญิงสาวถามออกมา
“ฮ่าฮ่า ฉันบอกให้ก็ได้ ฉันเป็นผู้บริหารภัตคารจีหยวนและเป็นผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อด้วย!”
ฝ่ายชายยิ้มออกมา
แต่รอยยิ้มของเขาแฝงไปด้วยความชั่วร้ายที่ไม่อาจสัมผัสได้โดยง่าย!
เจียงเฉินที่กําลังขับรถอยู่เมื่อได้ยินก็แปลกใจ
ภัตคารจีหยวนงั้นหรอ?
นั่นไม่ใช่หนึ่งในภัตคารที่อยู่ภายใต้จีหยวนก็ปงั้นหรอ? มันคงจะเป็นที่ๆเขากลับมาเจอกับเพื่อนเก่าครั้งแรกใช่ไหม?
โลกจะแคบเกินไปแล้ว!
หญิงสาวถามออกมาอย่างสงสัย “ผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อนั้นยอดเยี่ยมมากรึเปล่า? แล้วเงินเดือนคงจะไม่สูงมากหรอกใช่ไหม?”
เมื่อได้ยินคําถามที่ว่าเงินเดือนของเขาคงไม่สูงมากใช่ไหม?
เขาจะไปยอมได้ยังไง?
เขาจึงเริ่มโอ้อวดออกมา!
“ไม่ไม่ไม่ เธอไม่เข้าใจมันเลยซักนิด”
“ถึงฉันจะเป็นแค่ผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อที่เงินเดือนมากกว่า 10,000 หยวนต่อเดือนแต่นั่นก็มากพอแล้ว!”
ฝ่ายชายดูภูมิใจในตัวเองมากเขาเริ่มโอ้อวดออกมา “อย่าได้ดูคนแต่ภายนอกเชียวถึงคนบางคนจะเงินเดือนสูงแต่สุดท้ายเงินเดือนของพวกเขาก็ถูกจํากัดไว้อยู่เพียงแค่เท่านั้น พอมาเปรียบเทียบกับฉันแล้วพวกเขาแย่กว่าฉันเยอะ ฉันสามารถบดขยี้พวกเขาย่างง่ายดายเลยนะเข้าใจไหม?”
“ไม่อยากจะเชื่อเลย”
หญิงสาวกระซิบกับเขา “ถึงฉันจะไม่รู้อะไรมากแต่ฉันว่านายกําลังหลอกฉันอยู่นะ”
เมื่อผู้ชายได้ยินเขาก็หมดความอดทนก่อนจะพูดออกมา “พี่เขยของฉันเขาเป็นผู้ถือหุ้นอันดับที่ 5 ของจีหยวนกรุ๊ป! ดังนั้นเขาจึงเป็นหนึ่งในผู้บริหารของบริษัทนี้ นั่นแหละคือเหตุผลว่าทําไมฉันที่เป็นผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อจึงหาเงินในแต่ละเดือนได้เยอะ!”
“แล้วเท่าไหร่กันล่ะ?”
หญิงสาวเจ้าเล่ห์เริ่มทดสอบเขาอีกครั้ง
“หึหึ”
ผู้ชายหัวเราะออกมา “ถ้าพูดออกมาฉันกลัวว่าเธอจะตกใจตายซะก่อน ฉันหาเงินได้เดือนละ 1 ล้านหยวน!”
“ว้าว!”
หญิงสาวเจ้าเล่ห์ร้องออกมาก่อนจะมองดูเขาด้วยความชื่นชมตาของเธอเป็นประกาย “ 1 ล้านที่รักนายสุดยอดมาก!”
“ฮ่าฮ่า เรื่องปกติน่า”
ในที่สุดเขาก็เริ่มรู้สึกพอใจใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความหยิ่งผยอง
“แต่ฉันก็ยังไม่อยากจะเชื่ออยู่ดีนายช่วยบอกหน่อยได้ไหม? ว่านายทํายังไง?”
หญิงสาวเจ้าเล่ห์ที่เห็นโอกาศเธอก็ไม่พลาดที่จะคว้ามันเอาไว้ เธอต้องการที่จะเก็บเรื่องนี้ไว้เพื่อที่เธอนั้นอาจจะได้ใช้ประโยชน์จากมันในอนาคต
“ที่นี้ ที่รักเธออยากรู้หรองั้นฉันจะบอกให้ก็แล้วกัน”
ผู้ชายหัวเราะออกมาก่อนจะเริ่มพูด “เมื่อฉันต้องซื้อของฉันก็จะต้องซื้อวัตถุดิยที่ดีที่สุดตามกฏของบริษัทซึ่งมันมีราคาแพงมาก!”
“โอ้ มันจะต้องแพงมากแน่ๆเลยใช่ไหม?”
หญิงสาวเจ้าเล่ห์พยักหน้าอย่างครุ่นคิด
“ถ้าจะให้ยกตัวอย่าง เมื่อฉันต้องซื้อปลิงทะเลฉันก็จะต้องซื้อตัวที่สุดที่สุดซึ่งราคาก็จะอยู่ที่ประมาณ 6000 หยวนต่อกิโลกรัม!”
มุมปากของผู้ชายค่อยๆยกยิ้มขึ้น “แต่ฉันจะไปหาเจ้าของตลาดอาหารทะเลให้เขาทําใบเสร็จปลอมขึ้นมาให้แล้วหลังจากนั้นก็ค่อยไปซื้อพวกปลิงทะเลราคาถูกจากอินเทอร์เน็ตมาแทนที่เพียงเท่านี้ก็สําเร็จแล้ว!”
“ราคาส่วนต่างต่อหนึ่งกิโลกรัมของพวกมันนั้นมากถึง 5,000 หยวนแต่เงิน 5,000 ตรงนี้มันก็จะเข้ามาในกระเป๋าของฉันเพียงแค่นี้ยังคิดว่าการที่ฉันจะหาเงิน 1 ล้านใน 1 เดือนมันยังยากอยู่ไหม?”
ฝ่ายชายพูดออกมาอย่างภาคภูมิใจ
แฟนสาวจ้องมองเขาด้วยความอิจฉา “โอ้ ปรากฏว่านายมีดีมากเลยนะเนี่ย! นายสุดยอดมากจริงๆ!”
“แน่นอนอยู่แล้ว!”
ฝ่ายชายโอ้อวดออกมาก่อนจะมองไปที่เจียงเฉินที่กําลังขับรถอยู่ข้างหน้าและจู่ๆเขาก็ต้องรู้สึกไม่ชอบใจขึ้นมา
และสาเหตุก็ไม่ใช่อะไรนอกจากเจียงเฉินนั้นหล่อมาก!
แฟนสาวที่เขาเพิ่งจะคว้ามาก็อดไม่ได้ที่จะจ้องมองไปที่เจียงเฉิน
แม่งเอ้ย!
หีเธอเป็นแฟนของฉันแท้ๆทําไมต้องไปมองไอ้คนขับตี้ตี้ด้วย?
ความหล่อมันกินได้ยังไง?
คนแบบนี้จะหาเงินเดือนละล้านได้หรอ?
ผู้ชายอารมณ์เสียมากเขาต้องการที่จะเยาะเย้ยเจียงเฉินทันที “น้องชาย เดือนๆหนึ่งขับรถตี้ตี้ได้เท่าไหร่หรอ?”
“ก็เกินร้อยต่อวันนะ”
เจียงเฉินพูดอย่างตรงไปตรงมา
“ฮ่าฮ่า”
ผู้ชายเลิดคิ้วอย่างภาคภูมิใจก่อนจะโอ้อวดกับแฟนสาวของเขา “ฉันคงพูดได้อย่างเต็มปากแล้วถึงเขาจะหล่อแค่ไหนก็กินไม่ได้หรอก สู้ฉันที่โกงกินที่หนึ่งก็ได้มาตั้งหลายพันหลายหมื่นแล้ว”
แฟนสาวมองเขาด้วยความอิจฉา “ที่รักแน่นอนว่านายสุดยอดที่สุด! นายเป็นผู้ชายที่ดีที่สุด! ฮิฮิ”
แม้ว่าเขาจะโอ้อวดออกมาแต่เจียงเฉินนั้นก็ไม่ได้มีปฏิกริยาอะไรแม้แต่น้อยแถมยังเขาออกมาเบาๆด้วยซ้ำ!
ทันใดนั้นก็มีโทรศัพท์โทรเข้ามา
ผู้โดยสารชายมองที่โทรศัพท์ของตัวเองแต่สายนั้นไม่ได้โทรเข้ามาที่โทรศัพท์ของเขา
เนื่องจากถ้าถือโทรศัพท์ไปขับรถไปคงจะไม่สดวกเท่าไหร่ เจียงเฉินจึงเชื่อมต่อกับลําโพงบลูทูธของรถเอา
ดังนั้นคนทั้งรถจึงได้ยินทุกอย่าง
เจียงเฉิน “สวัสดีครับ นั่นใครหรอครับ?”
“สวัสดีครับ คุณเจียง”
เสียงที่ฟังดูอบอุ่นดังออกมา “ผมจางห้าวประธานกรรมการบริหารของจีหยวนกรุ๊ปครับ ผมรู้สึกเป็นเกียรติมากที่จะแจ้งให้คุณทราบว่าเงินฉลองครบรอบ 40 ปีของจีหยวนกรุ๊ปจะจัดขึ้นในวันพรุ่งนี้ครับคุณที่เป็นผู้ถือหุ้นใหญ่อันดับสามของเราทางคณะกรรมการบริษัทจึงขอเชิญคุณเข้าร่วมงานเลี้ยงของเราอย่างจริงใจ ที่อยู่ของงานจะทําการส่งเข้าไปที่โทรศัพท์ของคุณนะครับ”
บรรยากาศภายในรถดูกระอักกระอ่วนขึ้นมาทันที
หยิงสาวเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง
โดยเฉพาะผู้โดยสารชายดวงตาของเขาแข็งทื่อไปแล้ว
เมื่อกี้เขาเพิ่งจะโอ้อวดวิธีการใช้ตําแหน่งของเขาโกงกินเงินของภัตคารจีหยวนเข้ากระเป๋าตัวเองจนได้เงินเดือนละ 1 ล้านไป
แต่ผลที่ออกมาคือ….คนขับที่อยู่ตรงหน้าเขากลับเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่อันดับสามของบริษัทจีหยวนกรุ๊ป?
เขาสุดยอดกว่าพี่เขยของตัวเองอีกงั้นหรอ?!
เขาเริ่มกลัวความเงียบในอากาศขึ้นมาทีละน้อยๆ
หญิงสาวปิดปากของตัวเองและมองเจียงเฉินอย่างไม่อยากจะเชื่อ
เจียงเฉินตอบกลับ “เดี๋ยวผมโทรกลับไปใหม่ครับ”
เจียงเฉินหันกลับไปก่อนจะหัวเราะออกมา “ฮ่าฮ่า พอดีเพื่อนของผมเล่นตลกนิดหน่อย ผมก็แค่คนขับตี้ตี้เอง ผมจะไปเป็นผู้ถือหุ้นของจีหยวนกรุ๊ปได้ยังไงกัน? ใช่ไหมล่ะครับ?”
“ฮ่าฮ่า ฮ่าฮ่าฮ่า”
เมื่อได้ยินคําอธิบายจากเจียงเฉินสองชายหญิงก็โล่งใจขึ้นมาทันที
โจวไห่ฉางถอนหายใจด้วยความโล่งอกแล้วหัวเราะออกมา “ฉันว่าแล้ว มันคงจะบังเอิญเกินไปจริงๆที่ผู้ถือหุ้นอันดับสามของจีหยวนกรุ๊ปจะมาขับตี้ตี้?”
“…”
หญิงสาวเองก็โล่งอก เธอรู้สึกว่ามันก็สมเหตุสมผลดี
แต่เธอก็อดมองเจียงเฉินที่แสนหล่อเหลาไม่ได้จริงๆ!
เรียกได้ว่าความประทับใจนี้สามารถติดตรึงอยู่ในใจของเธอผ่านการมองเพียงแค่ครั้งเดียว!
วันต่อมา เวลา 2 ทุ่ม
วันฉลองครบรอบ 40 ปีของจีหยวนกรุ๊ปสถานที่โรงแรมจีหยวนในเมืองหลวง
เหล่าสาวงามและบรรดาแขกผู้มีเกียรติต่างพากันเดินเข้ามาในงาน
รถ Audi A3 ที่ดูธรรมดาๆเข้ามาจอดในลานจอดรถของโรงแรม
เจียงเฉินเพียงตั้งใจมาตามคําเชิญและจะไม่มีอะไรมากกว่านั้น
และเหตุผลหลักๆที่ทําให้เขาต้องมานั้นก็เป็นเพราะการเชิญอย่างอบอุ่นของจางห้าวผู้เป็นผู้บริหารเขาบอกว่าทางคณะกรรมการบริหารต้องการที่จะเจอเขาซักครั้ง
เจียงเฉินก็เลยไม่มีทางเลือกนอกจากต้องยอมมา
ถึงจะทําตัวให้ดูไม่สําคัญแล้วแต่สุดท้ายก็ไม่อาจหนี้มันไปได้อยู่ดี
ลานจอดรถ
เจียงเฉินเดินเข้ามาทางด้านหน้า
ชายคนหนึ่งที่แต่งตัวอย่างดีเดินเข้ามาหาเขาทันทีพร้อมกับสายตาที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น
“คุณเจียง คุณคือคุณเพียงใช่ไหมครับ?”
เจียงเฉินตกใจไปซักพัก “คุณรู้จักผมด้วยหรอ?”
“คุณเจียง โชคดีจริงๆที่ผมได้พบคุณ”
ชายคนนั้นดูกระตือรือร้นเขาเอื้อมมือมาจับมือเจียงเฉิน
“คุณคือ?”
เจียงเฉินจับมือพร้อมกับมองหน้าอีกฝ่ายด้วยสีหน้างุนงง
เพราะเอาจริงๆแล้วมันไม่มีทางเลยที่จะมีคนรู้จักเขา ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขานั้นไม่เคยมายุ่งเกี่ยวกับจีหยวนกรุ๊ปเลยแม้แต่น้อย แล้วชายข้างหน้าเขารู้จักตัวเขาได้ยังไงกันถ้าไม่ใช่เพราจางห้าวเขาเองก็คงจะไม่มางานครบรอบ 40 ปี ครั้งนี้ด้วยซ้ำ
“ผมชื่อหลิวหยุนเถาครับผมเป็นผู้ถือหุ้นอันดับสองของจีหยวนกรุ๊ป”
หลิวหยุนเถาพูดออกมาอย่างตื่นเต้น “ผมลงทุนในบริษัทจีหยวนกรุ๊ปมาตั้งแต่ 10 ปีก่อนเมื่อไม่นานมานี้ผมได้อ่านข้อมูลของคุณ คุรทั้งหนุ่มทั้งมีความสามารถและยังทําตัวติดดินจริงๆ”
หลิวหยุนเถาจับมือกับเขาอย่างจริงจังเจียงเฉินเองก็ไม่ได้ปฏิเสธเขายิ้มออกมา
หลังจากนั้นทั้งคู่ก็เดินพูดคุยกันไปตลอดทาง
ใรเวลานี้เอง
โจวไห่ฉางกําลังคุยกับพี่เขยของเขาของเขาหลิวโบเหวินรองประธานของจีหยวนกรุ๊ป
ทั้งคู่แต่งตัวดูดีมาก พวกเขากําลังยืนคุยกันอย่างมีความสุขอยู่ตรงกลางของโถงต้อนรับ
คนมากมายพยายามเข้ามาหาและคุยกับหลิวโบเหวิน
โจวไห่ฉางพยายามทําให้พี่สะใภ้ของเขาพอใจที่สุด ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักเรื่องที่เกิดขึ้นบนรถเมื่อวานได้ เขาจึงตัดสินใจเล่าเรื่องตลกนี้ให้กับพี่เขยของเขาฟัง
“พี่เขย ผมมีเรื่องตลกอะไรจะเล่าให้ฟัง!”
เขาเล่าช่วงที่เจียงเฉินกําลังขับรถและรับโทรศัพท์เสียงจากโทรศัพท์ดังออกมาว่าจางห้าวประธานกรรมการบริหารโทรมาเชิญตัวเขาเข้าร่วมงานเลี้ยงฉลองจีหยวนกรุ๊ปที่ครบรอบ 40 ปี!
หลิวโบเหวินเองก็หัวเราะออกมา
“ฮ่าฮ่าฮ่า! คนขับตี้ตี้ ได้รับจดหมายเชิญงั้นหรอ? เขาเนี่ยนะจะเข้ามาร่วมงานในฐานะของผู้ถือหุ้นอันดับสาม?”
“พระเจ้า ฉันขําจนจะตายอยู่แล้วมันมีเรื่องแบบนี้จริงๆหรอ?”
คนรอบๆต่างก็ส่งเสียงหัวเราะออกมาด้วยกัน
หลิวโบเหวินหัวเราะออกมาอย่างเสียงดัง “โอ้ย ท้องฉันหัวเราะจนเจ็บไปหมดแล้ว คนต่ำๆพวกนี้ชอบโอ้อวดเสียจริงๆ ถึงกับกล้าโอ้อวดว่าประธานกรรมการบริหารจางห้าวโทรมาหาด้วยตัวเอง! ฮ่าฮ่า ”
แต่อยู่ๆรอยยิ้มบนใบหน้าของหลิวโบเหวินแข็งค้าง
“เดี๋ยวนะ คนขับตี้ตี้คนนี้เขาแค่แกล้งโอ้อวดใช่ไหม? แต่เขารู้ชื่อของประธานกรรมการบริหารของเราได้ยังไงกัน?”
รอยยิ้มของโจวไห่เฉิงเองก็ค่อยๆแข็งค้าง
ใช่แล้ว มันไม่ยากหลอกที่จะแสดงออกมาแต่การแสดงแบบนี้มันจะไม่เหมือนกันเกินไปหน่อยหรอ
รอยยิ้มของคนรอบๆเองก็ค่อยๆหายไป
ทันใดนั้นบรรยากาศก็เงียบสงบลง
ในเวลานี้เอง
ชายหนุ่มหน้าตาดีสองคนก็เดินผ่านหน้าไป!
เจียงเฉิน!
ละคนที่ตามมาข้างๆก็ไม่ใช่ใครนอกจากหลิวหยุนเทาคนที่เป็นผู้ถือหุ้นอันดับสอง!
คอมเม้นต์