ตอนที่ 155 : เจียงเฉินเป็นใครกันแน่?

 

หลิงหยุนรับสายแล้วคิดว่าเป็นลูกน้องของเขาที่โทรมารายงานเรื่องของเจียงเฉิน “แกคงไม่ได้มารายงานฉันว่าไอ้เจียงเฉินนั่นเรียนจบมาจากหลานเซียงแล้วก็ขับรถตตี้ใช้ไหม?”

 

“หลานเชียง ขับรถตตี้?”

 

อีกฝ่ายงง

 

หลิงหยุนเพิ่งจะตระหนักว่าเขาเข้าใจผิดเขาเลยพูดออกมาอย่างเขินอาย “เกิดอะไรขึ้นหรอ?”

 

“ผมโทรมาจากบริษัทบัญชีบางยันในสหรัฐอเมริกา!”

 

น้ําเสียงของเขาฟังดูตึงเคลียดมาก!

 

“อะไรนะ! บริษัทบัญชีบางยัน!”

 

หลิงหยุนเริ่มประหม่า

 

แน่นอนว่าเขาไม่ใช่คนแปลกหน้าสําหรับชื่อนี้ ตอนที่เขาอคฤหาสน์ในลอสแองเจลิสในประเทศสหรัฐอเมริกาเขาก็ได้จ้างบริษัทบัญชีนี้เพื่อปลอมแปลงเอกสารและช่วยให้เขาประหยัดเงินไปได้ถึง 20 ล้านเหรียญ!!

 

“มีบางอย่างเกิดขึ้นงั้นหรอ?”

 

หัวใจของหลิงหยุนเต้นกระหน่ําแต่เขาก็ไม่ตื่นตระหนกมากเกินไปเพราะยังไงซะทางบริษัทก็สาบานกับเขาไว้แล้วว่า จะไม่มีปัญหาตามมาอย่างแน่นอน!

 

“ใช่มีบางอย่างเกิดขึ้น!”

 

ปลายสายพูดออกมาอย่างประหม่า “ก่อนหน้านี้มีคนส่งแฟกซ์มาให้เราโดยไม่เปิดเผยตัวตน ในเอกสารมีข้อมูลเรื่องการหลีกเลี่ยงภาษีของคุณเต็มไปหมดแถมยังมีหลักฐานด้วย!และผมก็ได้ทําการตรวจสอบแล้วและพวกมันเป็นของจ ริงทั้งหมด!”

 

“อะไรนะ?!”

 

หลิงหยุนส่ายหัวอย่างรวดเร็ว!

 

การหลีกเลี่ยงภาษีในสหรัฐนั้นถ้าหากถูกตรวจพบผลที่ตามมานั้นร้ายแรงมาก!

 

คนอเมริกามักจะมีคําพูดว่า มันไม่สําคัญหรอกว่าคุณจะไปทําให้รัฐบาลขุ่นเคืองรึเปล่าแต่ถ้าไปทําให้สรรพากรขุ่นเคืองคุณได้ตายแน่!

 

ในสหรัฐนั้นมีการจัดเก็บภาษีที่เข้มงวดมากและพวกเขายังมีอํานาจในการจับกุมและดําเนินคดีได้โดยตรงซึ่งโทษของมันก็รุนแรงมาก!

 

แม้ว่าจะจบเรื่องโดยการจ่ายค่าปรับได้แต่จํานวนค่าปรับนั้นจะมากกว่าตัวจํานวนเงินภาษีที่จะต้องจ่ายซะอีกซึ่งอาจจะมากถึงสิบเท่าหรือร้อยเท่าเลยก็ได้

นอกจากนี้สรรพากรก็ยังมีกองกําลังของตัวเองที่พร้อมส่งออกมาเพื่อจับกุมคนอยู่ตลอดเวลา!

 

“เป็นไปได้ยังไง?!”

 

หลิงหยุนคํารามออกมา “นายไม่ได้บอกยังไงว่าเราจะไม่มีวันโดนจับได้เ”

 

ปลายสายพูดออกมา “พวกเราทํางานนี้มาก็หลายครั้งแต่เราไม่เคยโดนจับได้เลยแม้แต่ครั้งเดียว ผมเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเขารู้เรื่องแล้วหาหลักฐานพวกนี้มาได้ยังไง!”

 

“แล้วข้างในเขียนไว้อีกไหม?”

 

“พวกเขาส่งข้อความมาข้างหลังครับ”

 

ชายที่ปลายสายพูดออกมาพร้อมกับตัวของเขาที่สั่น “ถ้าคุณไม่ขอโทษคนที่คุณไปทําผิดต่อเขาในวันนี้และทําการจ่ายค่าชดเชยอาชญากรรมที่คุณก่อจะถูกส่งไปให้สรรพากรของประเทศสหรัญอเมริกาและผลที่จะตามมาคุณก็คงจะรู้ดี!”

 

“วันนี้คนที่ฉันทําผิดด้วย?”

 

หลิงหยุนตกใจจนตัวสั่นและเขาก็นึกถึงคนๆหนึ่งได้ทันที

 

วันนี้เขาไม่ได้ทําผิดต่อใครเลยเว้นแต่เจียงเฉินเพียงแค่คนเดียวเท่านั้น!

 

“ผลที่ตามมาจะมีอะไรบ้าง?” หลิงหยุนที่ตกตะลึงอยู่ก็เงียบไปซักพัก่อนจะพูดออกมา

 

“ผลที่ตามมานั้นร้ายแรงมาก!”

 

ปลายสายพูดออกมาอย่างยากลําบาก “ถ้าเราถูกพวกเขาจับได้ว่าหลีกเลี่ยงภาษีเกินกว่า 1 ล้านดอลลาร์สหรัฐพวกเราจะต้องถูกจําคุกถึง 15 ปี!”

 

“15 ปี?!”

 

หลิงหยุนร้องออกมาด้วยความตกใจ “การฆ่าคนในประเทศสหรัฐยังมีโทษไม่ร้ายแรงเท่านี้เลยไม่ใช่รึยังไง?”

 

“ใช่แล้วการหลีกเลี่ยงภาษีในประเทศนี้โทษร้ายแรงกว่าฆ่าคนมาก!”

 

“ถ้าฉันไม่ไปประเทศสหรัฐฉันก็ไม่เป็นอะไรแล้วใช่ไหม?”หลิงหยุนพูดออกมาด้วยความโมโห

 

“ถ้าคุณไม่เดินทางออกจากประเทศก็ไม่เป็นไรแต่ถ้าเดินทางออกมาแล้วไปเข้าประเทศที่มีสัญญาส่งตัวผู้ร้ายข้ามแดนกับประเทศสหรัฐเมื่อไหร่คุณจะโดนจับแล้วเข้าสู่กระบวนการส่งตัวผู้ร้ายข้ามแดนกลับไปยังประเทศสหรัฐอเม ริกาทันที!”

 

ปลายสายพูดออกมาอย่างช่วยไม่ได้ “คุณหลิงผมขอแนะนําให้คุณยอมก้มหัวให้เขาดีกว่าเคลียกันให้จบด้วยดีไม่งั้นหลังจากนี้เราลําบากแน่!”

 

“ฉันไม่สน!”

 

หลิงหยุนพูดออกมาอย่างดื้อรั้น “ต่อให้ทั้งชีวิตนี้ฉันจะไม่สามารถกลับไปเหยียบอเมริกาเหนือได้แต่ฉันก็จะไม่มีวันยอมก้มหัวขอโทษเจ้าเจียงเฉินนั่น!”

 

พูดจบก็กดวางสายทันที!

 

เขาพยายามบังคับให้ตัวเองใจเย็น!

 

เฉินซื่อหยุที่เห็นอาการของลูกพี่ลูกน้องตัวเองเธอก็เริ่มรู้สึกกลัว!

 

เพราะอย่างไรก็ตามลูกพี่ลูกน้องของเธอนั้นมีทรัพย์สินมากมายอยู่ในสหรัฐอเมริกา

 

ถ้าเจียงเฉินทําการรายงานไปที่กรมสรรพากรของที่นั่นจริงๆหลิงหยุนคงจะต้องเศร้าสลดแน่!

 

ทรัพย์สินของเขาในประเทศสหรัฐอเมริกาถ้าไม่โดนระงับไว้ก็คงไม่พ้นโดนยึดแน่!

 

มันจะเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่!

 

เฉินซื่อหยุอย่างลําบาก “ถ้ามันไม่ไหวจริงๆ…”

 

“ไม่!”

 

หลิงหยุนพูดอย่างเย็นชา “ขอโทษงั้นหรอ? มันไม่มีทางที่ฉันจะขอโทษมัน! ต่อให้ฉันต้องโดนยกทรัพย์สินทั้งหมดในประเทศสหรัฐอเมริกาและไม่ได้ไปเหยียบที่น นตลอดชีวิต!ฉันก็จะไม่มีวันยอมขอโทษไอ้เจียงเฉินนั่น!”

 

ไม่นานโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นอีกครั้ง!

 

ลางสังหรณ์ไม่ดีของเขาก็โผล่มาอีกแล้ว!

 

เมื่อมองไปก็ปรากฏว่าเป็นเลขาของเขาในบริษัทในประเทศจีน

 

“ประธานคะตอนนี้มันไม่ดีแล้ว กรมสรรพากรมาที่บริษัทของเราแล้วแจ้งว่าพวกเขาเข้ามาทําการตรวจสอบเรื่องภาษีของเรา! ตอนนี้พวกเขากําลังทําการยึกข้อมูลทาง การเงินทั้งหมดของเราค่ะ!”

 

น้ําเสียงของเลขาฟังดูร้อนรนและประหม่ามาก!

 

เอี้ยคะ

 

Rolls Royce ของหลิงหยุนเบลคอีกครั้ง!

 

เฉินชื่อหมูตกใจจนนี่ราดออกมา!

 

แต่ตอนนี้หลิงหยุนไม่มีเวลามาสนใจเธอแล้ว!

 

เขาตื่นตระหนก!

 

ธุรกิจของเขาในประเทศสหรัฐอเมริกาเขานั้นยอมละทิ้งมันได้แต่นั่นไม่ใช่กับธุรกิจในจีนของเขาเพราะมันเป็น รากฐานของเขา!

 

เขาเองก็คิดไม่ถึงว่าเจียงเฉินจะมีความสามารถมากพอที่จะดึงกรมสรรพากรมาตรวจสอบภาษีของเขาได้!

 

และแน่นอนว่าขนาดในสหรัฐเขายังกล้าหลบเลี่ยงภาแล้วในประเทศจีนของเขาจะไปเหลืออะไร!

 

ถ้ากรมสรรพากรจับได้บริษัทของเขาต้องขาดทุนหนักแน่!

 

เจียงเฉินคนนี้เป็นใครกันแน่?

 

หลิงหยุนรู้จักคนๆนี้เป็นครั้งแรก!

 

ตอนแรกเขาก็ไม่แคร์แต่ตอนนี้เขากลัวมาก!

 

หลิงหยุนกลับรถทันที!

 

“ลูกพี่ลูกน้องนายจะทําอะไร?”

 

“ย้อนกลับไป!”

 

“จะกลับไปเพื่ออะไร?”

 

“กลับไปขอโทษเขา!”

 

“ได้ยังไงกัน?! ฉันไม่มีวันยอมหรอกนะ!”

 

หลิงหยุนโกรธจัดจนเอาหลังมือของเขาตบหน้าเธอ!

 

“ยังไม่สํานึกอีกรึยังไง! มันเป็นความผิดของเธอทั้งหมด!” 

 

เฉินซื่อหยุเอามือปิดใบบหน้าของเธอ ที่กําลังร้อนและเจ็บปวดนี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นการแส ดงออกที่น่ากลัวขนาดนี้ของหลิงหยุนเธอตื่นตระหนกจนพย กหน้าโดยไม่รู้ตัว

 

ในเวลานี้เองงานแต่งก็กําลังดําเนินไปตามขั้นตอน

 

เจ้าบ่าวเจ้าสาวเดินเข้ามาในงาน

 

แต่บรรดาแขกในงานตอนนี้กลับกําลังพูดคุยเรื่องระหว่างเจียงเฉินกับหลิงหยุนกัน!

 

พวกเขาต่างก็ถกเถียงกันว่าระหว่างเจียงเฉินกับหลิงหยุนคนไหนแข็งแกร่งกว่ากัน?

 

แต่ทันใดนั้นประตูก็เปิดออกอย่างเสียงดัง

 

เจ้าบ่าวและเจ้าสาวก็ถูกมองข้ามโดยไม่รู้ตัวสายตาของคนทั้งงานมองไปที่ประตูที่เกิดเสียงดัง

 

หลิงหยุน!

 

เขากลับมาแล้ว!

 

ทุกคนในงานพากันต่างแตกตื่น!

 

เวลาชี้ขาดมาถึงแล้วหรอ?

 

ทันใดนั้นฉากที่น่าตกใจก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคน!

 

หลิงหยุนเดินตรงมาหาเจียงเฉินก่อนจะหยุดตรงหน้าเขา! 

 

คุกเข่าลง!

 

ก่อนจะก้มหัวโค้งคํานับ!

 

หลิงหยุน “ผมขอโทษครับ คุณเจียง! ผมผิดไปแล้ว!ได้โปรดปล่อยผมไปเถอะนะครับ!”

 

ทุกคนในงานตกตะลึง!

 

ทําไมหลิงหยุนที่มีทรัพย์สินกว่าหมื่นล้านถึงได้ยอมง่ายๆแบบนี้กัน?

 

“ยอมแพ้แล้วหรอ ตอนแรกยังทําตัวหยิ่งอยู่เลยไม่ใช่รีไง?”

 

เจียงเฉินยิ้มออกมาอย่างสนุกสนาน

 

ใบหน้าของหลิงหยุนแดง…จากความอับอาย “ผมผิดที่ผมหยิ่งเกินไป!”

 

เสี่ยวลี่และภรรยาของเขา สองพี่น้องตระกูลลู่ พี่น้องคนส่งพัสดุต่างเดินเข้ามายืนอยู่ข้างหลังเจียงเฉิน!

 

เจียงเฉินจ้องมองด้วยความเย็นชา “ตอนนั้นลูกพี่ลูกน้องของนายเยาะเย้ยเจ้าบ่าวอย่างเปิดเผยและยังดูถูก แขกจากฝ่ายเจ้าบ่าวด้วยและนายก็ยังมาปกป้องเธอโดย การอ้างว่ามันเป็นสิทธิเสรีภาพของเธอในการพูดไม่มีใครมีสิทธิ์เข้าไปยุ่งและนายก็ยังเรียกร้องความยุติธรรมด้วยการพยายามให้ลู่เว่ยตบหน้าตัวเองนั้นมันสมควรแล้วหรอ?”

 

เจียงเฉินมองหลิงหยุนที่กําลังคุกเข้าอย่างเย็นชา

 

หลิงหยุนพยักหน้า “ไม่ครับๆมันไม่สมควร! ผมจะทําให้มันถูกต้องเดี๋ยวนี้!”

 

หลิงหยุนหันไปมองที่เฉินชื่อหยูอย่างเย็นชาก่อนจะดุใส่เธอ“รีบไปขอโทษทุกคนเดี๋ยวนี้!”

 

เฉินซื่อหยุที่เป็นคนหยิ่งยโสเมื่อได้ยินก็ร้องออกมาทันที “ฉันไม่ขอโทษฉันโดนพวกมันทุบตีทําไมฉันต้องขอโทษด้วย!”

 

หลิงหยุนโกรธจัดเขาจ้องมองหน้าเธอเขม็งก่อนจะตบหน้าของเธอ!

 

“ลูกพี่ลูกน้อง..อย่าตีฉัน…ฉัน…ฉัน..ฉันขอโทษ!”

 

เฉินซื่อหยูกลัวจนนี่ราดออกมา!

 

จากนั้นเธอก็คลานไปหาเสี่ยวลี่และญาติของเขาและบรรดาเพื่อนร่วมงานของเจียงเฉินแล้วขอโทษทีละคน!

 

เจียงเฉินยิ้มอย่างเหยียดยามแล้วมองไปที่หลิงหยุน“เรื่องลูกพี่ลูกน้องของนายจบไปแล้วที่นี่มาเรื่องของนายดีกว่า!”