ตอนที่ 176 :  ลูกแก้ววิญญาณดินในกำมือ

อสูรผู้พิทักษ์สีหน้าเปลี่ยนไป สายตาของมันแสดงความลนลานออกมาอย่างเห็นได้ชัด มันอ้าปากกว้างก่อนจะกัดลงไปราวกับว่าจะกัดสิ่งที่อยู่ในปากให้ตายอย่างไรอย่างนั้น

มันไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายเข้าไปในตัวมันเพื่อหาลูกแก้ววิญญาณดิน

มันไม่ได้ประมาท มันซ่อนลูกแก้ววิญญาณดินไว้ในฟัน สิ่งที่แอบเข้าไปในตัวมันคงต้องเสียเวลานานกว่าที่จะหาลูกแก้ววิญญาณดินเจอ

อย่างไรก็ตามมันเริ่มรู้สึกเสียใจที่ทำแบบนี้ ตอนนี้มันต้องหาทางออกในเรื่องนี้ ไม่อย่างงั้นหากเสียลูกแก้ววิญญาณดินไป พลังของมันลดลงอย่างมาก

ปัง ! 

หินและดินก่อตัวเป็นฟันในปากของอสูรผู้พิทักษ์ก่อนที่มันจะกัดลงไปจนเกิดเสียงระเบิดดังก้องขึ้นมา

หวังเย่าขมวดคิ้วเล็กน้อยและเป็นห่วงตือโป๊ยก่าย เพราะหากมันอยู่ในร่างเงาก็ไม่อาจจะใช้มีดทมิฬได้ มีดทมิฬเป็นของกายาภาพ มีแค่ต้องสร้างร่างหมอกขึ้นมาเท่านั้นถึงจะใช้มีดทมิฬได้ ซึ่งมันก็อาจจะบาดเจ็บได้ด้วยหากโดนโจมตี

“ตือโป๊ยก่าย แกเป็นยังไงบ้าง ? ”  หวังเย่าถามขึ้นมา

“ไม่เป็นอะไร นายท่าน”  เพราะจิตใจที่เชื่อมต่อกันนั้นทำให้ตือโป๊ยก่ายสามารถสื่อสารกับหวังเย่าได้ปกติ

หวังเย่าถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก  ก่อนจะเข้าไปช่วยหงอคงและการ์ฟิลด์รับมือกับอสูรผู้พิทักษ์ เพื่อไม่ให้มันมีสมาธิในการจัดการกับตือโป๊ยก่าย

หนึ่งคนสองอสูรได้เข้าโจมตีใส่อสูรผู้พิทักษ์จนสร้างความเสียหายได้ในระดับหนึ่ง แต่เพราะวังวนดินนั้นจึงทำให้อสูรผู้พิทักษ์แทบไม่เป็นอะไรและสามารถฟื้นฟูตัวเองได้อย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นแบบนั้นหวังเย่าก็ได้ดีดตัวออกมาก่อนจะมองไปที่วังวนดินนั่น

แม้ว่าวังวนดินจะมีขนาดแค่ครึ่งเอเคอร์ แต่แรงสูบและการหมุนวนที่รุนแรงนั้นทำให้มันกลืนกินพลังดินโดยรอบเข้าไปได้

หวังเย่าไม่รู้ว่าจะจัดการกับวังวนนั่นยังไง เขาคิดว่าจะลองทำลายมันดู

เมื่อเห็นแบบนั้นหงอคงก็ขยายตัวขึ้นมา มันใช้กระบองฟาดเข้าไปที่ริมวังวนทันที

แต่เมื่อเกิดการระเบิดขึ้น วังวนดินก็เกิดความเสียหายแค่เพียงเล็กน้อยก่อนจะฟื้นฟูกลับมาด้วยพลังดินดังเดิม ซึ่งนี่คือสิ่งที่หวังเย่าคาดไม่ถึง

“แข็งแกร่งจริง ๆ การป้องกันของมันสูงมาก ไม่แปลกเลยที่จะไม่มีใครจัดการมันได้”

แม้ว่าหวังเย่าจะคิดแบบนั้นแต่ในใจเขาก็ยังไม่ยอมแพ้ ไม่ว่าการป้องกันของมันจะสูงแค่ไหน แต่อสูรผู้พิทักษ์นี่ก็มีจุดอ่อนอยู่

“นายท่าน ข้าจะใช้สกิลเจาะ”  ตือโป๊ยก่ายส่งข้อความกลับมา หลังจากที่รู้ตำแหน่งของลูกแก้ววิญญาณดินแล้ว อสูรผู้พิทักษ์ก็ได้ทำการป้องกันอย่างเต็มกำลัง มันยังทำการกัดอย่างต่อเนื่อง ดังนั้นจึงรบกวนแผนการของตือโป๊ยก่ายอย่างมาก

สุดท้ายตือโป๊ยก่ายก็ตัดสินใจที่จะใช้สกิลเจาะ 

“จัดการเลย”  หวังเย่าพูดขึ้น 

หวังเย่ารู้ว่าพลังของสกิลเจาะนี้ไม่ได้มากมายนักแต่พลังในการแทงทะลุนั้นสูง มันสามารถแทงทะลุเหล็กกล้าเป็นสิบแผ่นได้ เมื่อเลเวลของมันเพิ่มสูงขึ้น เขาก็เชื่อว่ามันจะสามารถแทงทะลุพลังธาตุดินเข้าไปที่ลูกแก้วนั่นได้ 

เขาเดาว่าตือโป๊ยก่ายคงพบกับการขัดขวางมากมาย แต่สุดท้ายมันก็ทำลายกำแพงธาตุดินลงไปได้และเข้าไปถึงลูกแก้ว จากนั้นมันก็ใช้มีดทมิฬเข้าโจมตีอย่างแรง

ตอนนั้นเองก็มีลูกแก้วหลุดออกมาจากฟันของอสูรผู้พิทักษ์ อสูรผู้พิทักษ์ดวงตาแดงก่ำขึ้นมาทันทีและตกอยู่ในความคลุ้มคลั่ง ลูกแก้ววิญญาณดินนี่หลุดออกมาจากฟันมันแล้ว มันเสียความสามารถในการปกป้องจากธาตุดินไปแล้ว

แม้ว่ามันจะใช้ดินปกป้องตัวเองได้อยู่ แต่ก็ไม่ทรงพลังเท่าเดิม มันไม่อาจจะใช้พลังออกมาถึงครึ่งจากเดิมได้

อสูรผู้พิทักษ์อ้าปากออกก่อนจะกัดตือโป๊ยก่ายที่อยู่ภายในปากอย่างแรง

ตือโป๊ยก่ายไม่ใช่แค่ไม่ถูกกัด แต่ยังพุ่งออกมาพร้อมกับลูกแก้ววิญญาณดินอีกด้วย

หมอกดำได้ห่อหุ้มลูกแก้วเอาไว้ก่อนจะรีบเข้าไปส่งลูกแก้ววิญญาณดินให้กับหวังเย่า  

หวังเย่ารับมันไว้และหยิบขึ้นมาดูทันที

ลูกแก้ววิญญาณดินนี้ทั้งเย็นและแข็ง แม้ว่าจะมีขนาดเท่ากับกำปั้นแต่น้ำหนักของมันนั้นหนักอย่างน้อย 500 กิโลกรัม คนทั่วไปอาจจะถือไม่ไหว

“หึ ๆ ของดี” หวังเย่ายังไม่ทันได้ทำอะไรก็รู้สึกได้ว่าพลังธาตุดินรอบ ๆ นั้นมารวมตัวที่เขาแล้ว ต้องรู้ก่อนว่าลูกแก้วนี่สามารถสนับสนุนพวกสัตว์อสูรธาตุดินและทักษะธาตุดินได้อย่างมาก หากเอาไปขายมันอาจจะได้เงินอย่างน้อยล้านเครดิตก็ว่าได้

“กรร ! ”  อสูรผู้พิทักษ์คำรามออกมาด้วยความโกรธก่อนจะพุ่งเข้าใส่หวังเย่า

มันไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหวังเย่าอีกแล้ว เห็นได้ชัดจากวังวนดินที่ลดขนาดลงไปเหลือแค่ 1 ใน 3 จากเดิม แม้ว่าจะมีพลังธาตุดินคอยปกป้องมันอยู่ แต่หากสู้ต่อไปก็มีแต่จะทำให้พลังธาตุดินนั่นอ่อนแอลงไปเรื่อย ๆ 

ยิ่งไปกว่านั้นลูกแก้ววิญญาณดินนี่ก็ได้ดูดซับพลังธาตุดินโดยรอบซึ่งทำให้เกิดการแย่งชิงพลังจากอสูรผู้พิทักษ์ มันยากที่อสูรผู้พิทักษ์จะชนะได้เมื่อไม่มีลูกแก้ววิญญาณดิน

“การ์ฟิลด์ หงอคง จัดการมัน”

เมื่อไม่มีลูกแก้ววิญญาณดินคอยช่วยเหลือ ความแข็งแกร่งของอสูรผู้พิทักษ์ก็ลดลงไปอย่างมาก หวังเย่าไม่คิดจะลงมือเอง เขาเดาว่าแค่การ์ฟิลด์ก็สามารถเอาชนะอสูรผู้พิทักษ์ได้แล้ว เมื่อมีหงอคงคอยสนับสนุนก็ยิ่งจะจัดการได้ง่ายกว่าเดิม

เขากระโดดขึ้นไปที่กิ่งไม้และไม่สนใจสิ่งที่เกิดขึ้นด้านล่างก่อนจะตรวจสอบลูกแก้ววิญญาณดินที่ได้มา

ตาของเขาส่องประกายสีทองออกมาพร้อมกับระบบที่ทำการตรวจสอบมัน

แจ้งเตือน : นี่คือลูกแก้ววิญญาณดินขั้นสูง มันคือสมบัติของสัตว์อสูรธาตุดิน มันหายากและมีค่าอย่างมาก 

หวังเย่ายิ้มกว้างออกมา เขาเดินทางมาไม่เสียเปล่าจริง ๆ ลูกแก้วนี่คงขายได้อย่างน้อย 100 ล้านเครดิต

แม้ว่าลูกแก้ววิญญาณดิน เมื่อเทียบกับยาจิตวิญญาณระดับศักดิ์สิทธิ์ขั้นต่ำอย่างบัวหิมะน้ำแข็ง 500 ปีแล้ว มันจะด้อยกว่าเล็กน้อย แต่ทว่าราคาของมันกลับสูงกว่ามาก มันมีราคาที่ประเมินค่าไม่ได้

ที่ราคาของมันแตกต่างกันมากขนาดนี้ก็เพราะว่าลูกแก้ววิญญาณดินคือสิ่งของจิตวิญญาณ มันสามารถใช้งานได้อย่างต่อเนื่อง แต่บัวหิมะน้ำแข็งนั้นเป็นยาจิตวิญญาณที่สามารถใช้กับตัวเองได้เท่านั้น ผลของมันไม่อาจจะทัดเทียมกับลูกแก้ววิญญาณดินนี่ได้

“หากฉันใช้มันฝึกทักษะธาตุดิน งั้นการฝึกก็จะก้าวหน้าอย่างรวดเร็วพร้อมกับพลังของทักษะที่รุนแรงกว่าเดิมอย่างมาก”  หวังเย่าไม่คิดจะสงสัยในเรื่องนี้