ตอนที่ 211 : ผลเลือด

หวังเย่าหรี่ตาลงและมองไปที่ต้นไม้   “ต้นไม้กินเลือด ? ฉันว่าแล้วว่ามันต้องไม่ใช่ต้นไม้ธรรมดา”

พวกสัตว์ในโลกจะถูกเรียกว่าสัตว์ประหลาด สัตว์ในมิติลึกลับถูกเรียกว่าสัตว์อสูร แต่ความจริงแล้วมันไม่ได้ต่างอะไรกันเลย

หากจะพูดถึงความแตกต่างก็คงจะบอกได้ว่าสัตว์อสูรในโลกก็เทียบได้กับสัตว์อสูรในมิติลับ แต่เพราะระยะเวลาในการกลายพันธุ์นั้นน้อยเกินไป ตอนนี้ระดับสูงสุดของสัตว์อสูรในโลกนั้นอยู่แค่ระดับสวรรค์ หากเทียบกับมิติลับแล้วมันยังด้อยกว่ามาก

นอกจากนี้ก็มีต้นไม้อสูรและอสูรผู้พิทักษ์อีกด้วย…..

ต้นไม้อสูรส่วนใหญ่เกิดในมิติผลไม้ มันพัฒนามาจากต้นไม้ทั่วไป ผลของมันบางต้นก็มีประโยชน์มากบางต้นก็มีประโยชน์น้อย บางต้นก็มีคุณค่าใช้เป็นสมบัติได้ ต้นไม้อสูรก็เหมือนกับสัตว์อสูรที่สามารถเคลื่อนที่ได้ แม้ว่าจะไม่มีเลือดเนื้อแต่ก็ถือว่ามีร่างกายเหมือนกัน

อสูรผู้พิทักษ์นั้นหวังเย่าไม่เข้าใจว่ามันพัฒนาขึ้นมาจากอะไร แต่เดาว่าในสภาพแวดล้อมที่พิเศษซึ่งกฎของโลกเกิดการเปลี่ยนแปลงไปเช่นนี้ จึงทำให้จิตวิญญาณก่อตัวขึ้นมากลายเป็นอสูรผู้พิทักษ์

และตอนนี้หวังเย่าก็ค้นพบสิ่งมีชีวิตใหม่อย่างต้นไม้อสูร

มันทำให้เขาสงสัยอย่างมาก

****

สายพันธุ์ : ต้นไม้กินเลือด

ระดับ  : ศักดิ์สิทธิ์ขั้นต่ำ

เลเวล : 63

****

นอกจากนี้มันยังเป็นถึงสัตว์อสูรขั้นจักรพรรดิ

หวังเย่าอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว เดาว่าคงจัดการกับมันได้ยาก แค่สัตว์อสูรระดับสวรรค์ขั้นจักพรรรดิก็จัดการได้ยากแล้ว นี่ไม่ต้องนับระดับศักดิ์สิทธิ์เลย อันที่จริงนี่เป็นความกลัวที่คนเราสร้างมันขึ้นมาเองทั้งหมด ความจริงแล้วมันก็เป็นแค่ต้นไม้ หากไม่มีปัจจัยภายนอกมันก็ไม่อาจจะเคลื่อนที่ไปไหนได้ มันเป็นแค่เป้านิ่ง แล้วจะต้องกลัวมันทำไม ?

หวังเย่ายังตรวจสอบสถานะของมันต่อ

****

สกิล : 1. เปลี่ยนร่าง มันพัฒนาขึ้นมาจากต้นไม้จิตและพัฒนาขึ้นมาอยู่ระดับศักดิ์สิทธิ์ จิตของมันได้กลายเป็นต้นไม้อสูร จิตของมันสามารถเปลี่ยนร่างเป็นทุกอย่างได้

2. ควบคุมปลา รากของมันมีขนาดใหญ่หยั่งลงไปที่พื้นดินแผ่ออกไปทั่วทั้งบึง แค่ส่งความคิดผ่านรากไปก็สามารถส่งของเหลวลึกลับเข้าไปในตัวปลาและควบคุมความคิดของพวกปลาได้ มันทำให้ปลาพวกนี้ดูกระหายเลือดไปเหมือนกับมัน

3. สูบเลือด ด้วยความสามารถในการสูบเลือดแล้ว สิ่งมีชีวิตจะถูกสูบเลือดจนแห้งเหือดและเลือดที่ได้มานั้นจะถูกเปลี่ยนเป็นผลเลือด

4. ธนูเลือด เปลี่ยนพลังเลือดที่ได้มาเป็นธนูเลือด เมื่อธนูสัมผัสกับเป้าหมาย เป้าหมายจะระเบิดออกอย่างรุนแรง

5. หมื่นจิตสังหาร มีพลังจิตที่แข็งแกร่ง สามารถแบ่งจิตออกเป็นหมื่นส่วนเพื่อสร้างการโจมตีทางจิต สร้างการรบกวนให้กับเป้าหมาย ระยะการโจมตี 3 กิโลเมตร

****

หวังเย่าอดไม่ได้ที่จะสูดหายใจ สมกับเป็นต้นไม้อสูรระดับศักดิ์สิทธิ์จริง ๆ

“มันมีสกิลหลายอย่าง แต่ดูเหมือนว่าจะใช้กับฉันไม่ได้ผล”

การเปลี่ยนร่างนั้นไม่ได้ส่งผลต่อการต่อสู้

การควบคุมปลานั้นถือว่าเป็นสกิลที่จะใช้ได้เฉพาะเมื่อศัตรูอยู่ในน้ำ ดังนั้นหากใช้อสูรโจมตีเข้าไปโดยตรงผ่านบึ่งไปยังเกาะก็คงจะเป็นปัญหา แต่หวังเย่ามีความสามารถในการบิน งั้นสกิลนี้ก็ใช้ไม่ได้ผลกับเขา

การสูบเลือดก็เหมือนจะไม่มีผลต่อการต่อสู้มากนัก

ดังนั้นสกิลที่จะใช้ได้ในการต่อสู้ก็คือธนูเลือดและหมื่นจิตสังหาร

“มันไม่มีจุดอ่อนเลยรึไง ? ”  หวังเย่าไม่เห็นจุดอ่อนของต้นไม้อสูรนี่ ซึ่งทำให้เขาแปลกใจเป็นอย่างมาก โดยปกติแล้วอสูรทั่วไปนั้นมักจะมีจุดอ่อน แม้แต่อสูรผู้พิทักษ์ที่เขาเจอครั้งที่แล้วก็มีจุดอ่อนเช่นเดียวกัน

“ถ้ามันไม่มีจุดอ่อน งั้นคงได้แต่เข้าโจมตีตรง ๆ ด้วยพลังที่เหนือกว่า”  หวังเย่าตัดสินใจ

“หวังเย่า มีอสูรผู้พิทักษ์รึเปล่า ? ” จ้าวเมิ่งซีเห็นว่าสีหน้าของหวังเย่าไม่สู้ดีนัก เธอจึงอดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมา

 “ฉันไม่เห็น” หวังเย่าถอนหายใจออกมาก่อนที่จะยิ้ม  “ฮ่าฮ่า ดูเหมือนว่าฉันจะกังวลมากเกินไป มันไม่ได้มีอสูรผู้พิทักษ์เลย”

“แล้วมันยังไงกันแน่ ? ”

“ต้องบอกว่าต้นไม้นี่ได้กลายเป็นต้นไม้อสูร มันคือต้นไม้อสูรที่มีพลังจิตที่แข็งแกร่ง”  หวังเย่าอธิบาย

“แล้วผลไม้พวกนั้นล่ะ มันมีประโยชน์กับเรารึเปล่า ? ”  จ้าวเมิ่งซีไม่สนว่าต้นไม้นี่จะเป็นอสูรรึไม่ สิ่งที่เธอสนใจที่สุดก็คือผลไม้นั่นใช้ได้ผลกับมนุษย์หรืออสูรของพวกเขาหรือไม่ หากไม่มีประโยชน์ งั้นพวกเขาก็ไม่ต้องมาเสียเวลาที่นี่

หากจ้าวเมิ่งซีไม่บอกเรื่องนี้ หวังเย่าก็อาจจะลืมไปแล้ว

ก่อนหน้านี้ตอนที่ตรวจสอบผลน้ำเต้า ระบบก็ยังให้ข้อมูลกลับมา ผลเลือดเองก็ดูไม่ต่างอะไรจากผลลูกพลับทั่วไปด้วย

แจ้งเตือน : พบผลเลือด ผลนี้มีพลังเลือดแฝงอยู่เป็นจำนวนมาก หากกินเข้าไปแล้ว จะทำให้เลือดเนื้อแข็งแกร่งขึ้นและเพิ่มโอกาสในการยกระดับสายเลือดและชีวิต

“หือ ดีขนาดนี้เลยเหรือ ! ”  หวังเย่าเบิกตากว้าง ผลเลือดนี่มีพลังงานที่สูง ไม่แปลกเลยที่หลังจากค้างคาวกินมันเข้าไปแล้ว จะทำให้ค้างคาวนั้นยกระดับขึ้นมา

หวังเย่าได้บอกจ้าวเมิ่งซีถึงพลังของผลเลือดจนทำให้เธอต้องแปลกใจ

“งั้นก็หมายความว่าผลเลือดนี่ก็ช่วยเราพัฒนาอสูรได้ใช่ไหม ? ”

เธอรู้ว่ามันต้องเป็นสมบัติที่ดี เพราะหวังเย่าไม่คิดจะหนีไปจากที่นี่ แม้ว่าต้นไม้อสูรนี่จะอยู่ระดับศักดิ์สิทธิ์ขั้นจักรพรรดิ แต่การที่มันมีสมบัติแบบนี้ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก

ผลเลือดนี่เท่ากับสมบัติสวรรค์ ที่สำคัญคือมันมีเป็นร้อย ๆ ผล

“ถึงจะต้องเจ็บตัว แต่ก็ต้องเอามันมาให้ได้”

หวังเย่าแสดงสีหน้ามุ่งมั่นออกมา ตราบใดที่เขาได้ผลเลือดนี้มา งั้นการเดินทางก็ไม่เสียเปล่า

เมื่ออสูรของพวกเขากินผลเลือดนี้เข้าไป พวกมันก็จะยกระดับชีวิตของตัวเองขึ้นมา ยิ่งระดับต่ำเท่าไหร่ก็ยิ่งได้รับพลังจากผลเลือดมากเท่านั้น

เอาจริง ๆ หวังเย่ากังวลว่าการ์ฟิลด์จะพัฒนามาจนถึงขีดสุดแล้ว

เพราะต้นทุนต่ำเกินไป การที่มันสามารถวิวัฒนาการมาจนถึงจุดนี้ได้ต้องบอกว่าเป็นเรื่องที่แทบจะเป็นไปไม่ได้ หากไม่มีการยกระดับชีวิตแล้ว การวิวัฒนาการครั้งต่อไปคงยากจะสำเร็จได้

“เรากลับไปปรึกษากับคนอื่น ๆ ก่อน”  หวังเย่าได้บอกกับจ้าวเมิ่งซี

หลังจากนั้นเทอร์โรซอร์ไฟก็ได้บินกลับไปยังแคมป์ทันที

“หัวหน้า เป็นยังไงบ้าง ? อสูรผู้พิทักษ์ของมันแข็งแกร่งรึเปล่า ? ”  พวกทหารรับจ้างต่างก็มารวมตัวกันและถามออกมา

หวังเย่าได้เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ทุกคนได้ฟัง

“งั้นเราจะจัดการกับมันยังไง ? ”  หลงปู้หยู๋ถามขึ้นมา ชัดแล้วว่าผลเลือดนั่นคือสมบัติล้ำค่า ไม่มีเหตุผลที่พวกเขาจะมองข้ามมัน เป็นธรรมดาที่พวกเขาจะต้องหาทางเพื่อชิงมันมาให้ได้

“หัวหน้า ต้นไม้กินเลือดนั่นยังไงซะก็เป็นแค่ต้นไม้ มันไม่อาจจะขยับไปไหนได้ มันคือเป้านิ่ง รึว่าเราควรเข้าโจมตีมันโดยตรง ? ”  ลัวจ้าวฮว่าก้าวออกมาและพูดขึ้น เขาดูคึกไม่เหมือนลูกน้องคนอื่น ๆ เลย