ตอนที่ 277 : การต่อสู้รอบที่สอง

คนในห้องพักต่างก็หันมามองที่เจิ้นเหลิ่งเทียนด้วยความแปลกใจ

พวกเขาไม่คิดเลยว่าชายหนุ่มที่ดูอ่อนแอแบบนี้กลับเอาชนะได้ในเวลาไม่ถึงครึ่งนาที

ความสามารถของเขาดูซับซ้อน หลายคนพากันตื่นเต้นขึ้นมา

ตอนแรกพวกเขาคิดว่านี่เป็นแค่กระต่ายที่ไร้พิษภัย ไม่คิดเลยว่าจะเป็นสิงโตในคราบกระต่าย

ตอนที่ชายหนุ่มเดินเข้ามาในห้องพักก็ไม่ได้กลับไปที่ห้องพักของตน แต่กลับไปนั่งพักในห้องโถงรวม

เมื่อมีคนเห็นเจิ้นเหลิ่งเทียนเดินเข้ามา พวกเขาก็ไม่ได้หลีกทางให้ ยังไงซะพวกเขาก็เชื่อว่าตัวเองแข็งแกร่งไม่น้อยไปกว่าใคร จึงเป็นธรรมดาที่จะไม่รู้สึกหวาดกลัวอีกฝ่าย

ศิษย์สำนักต่าง ๆ พากันมองไปที่ชายหนุ่มด้วยสายตาไม่พอใจ

หลิวหยวนจือมองเจิ้นเหลิ่งเทียนด้วยสีหน้าครุ่นคิด

หลงจั่วเทียนมองไปที่เจิ้นเหลิ่งเทียน ก่อนจะพูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม “เขาดูไม่ธรรมดาจริง ๆ ”

ลู่หานพูดขึ้นมาอย่างใจเย็น “ฉันรู้สึกได้ว่าเขาแข็งแกร่ง”

“ถึงเขาจะแข็งแกร่งแต่ฉันก็ไม่กลัว” เซี่ยงหยางพูดขึ้น

“เขาทำให้ฉันสนใจได้จริง ๆ เขาดูน่าทึ่ง” เหล่ยอู่ฉวนพูดขึ้น “ไม่รู้ว่าต่อไปเขาจะแสดงกลยุทธอะไรออกมาอีก”

“น่าคาดหวัง….”

แม้ว่าเขาจะตกรอบไปแล้ว แต่การต่อสู้ระหว่างผู้มีพรสวรรค์นั้นคงไม่ได้จบแค่นี้แน่

…..

ผ่านไปสักพักทุกคนก็กลับมายังที่นั่งของตัวเอง หวังเย่าก็เช่นกัน

ไม่นานก็ครบ 30 นาที การต่อสู้ในรอบที่สองกำลังจะเริ่มต้นขึ้น

ชายแก่ปรากฏตัวขึ้นมาบนเวทีอย่างเงียบงันก่อนจะพูดขึ้นมาด้วยเสียงที่แหบแห้ง “การชุมนุมศิลปะการต่อสู้รอบที่สองเริ่มได้ ฉันจะทำการจับฉลาก สำหรับ 1 ที่ว่างนั้นจะได้รับสิทธิพิเศษผ่านเข้ารอบต่อไปทันที”

“ฉันขอประกาศเริ่มการจับฉลากได้”

เมื่อชายแก่พูดจบ รายชื่อบนจอทั้งสี่ก็สลับไปมา ผ่านไปสักพักก็มีการจับคู่ปรากฏขึ้นมาบนจอ

แทนที่จะดูรายชื่อเหล่านั้นทั้งหมด ผู้ชมกลับมองไปยังคนที่โชคดีที่ผ่านเข้ารอบไปก่อน เขาไม่จำเป็นต้องสู้ก็ผ่านเข้ารอบต่อไปได้แล้ว สุดท้ายพวกเขาก็เห็นชื่อนั้นอย่างชัดเจน

“ทำไมชื่อมันดูคุ้น ๆ แบบนี้ ? ” ทุกคนพากันถามออกมา

“นี่มันหลิวหมิงที่สู้ในคู่แรกนี่” ผู้ชมอุทานออกมา

“อ๋อ หมอนั่นเอง”

“เขาเล่นวิ่งไล่จับให้เราดูกว่า 30 นาที” ผู้ชมพากันบ่นออกมา

“ไม่ต้องกังวล เขาไม่ต้องสู้กับใคร เราไม่ต้องทนดูการต่อสู้ที่น่าเบื่อเช่นนั้นอีก”

“โอ้ ได้ยินแบบนั้นฉันก็อารมณ์ดีขึ้นมาเลย”

บางคนพากันส่งเสียงโห่ร้องดีใจออกมา

พวกเขามองไปที่รายชื่ออีกครั้งเพื่อดูว่าใครต้องแข่งกับใครบ้าง

คู่ที่ 1 ลู่หาน Vs เทียนหง

…

คู่ที่ 7 หลิวหยวนจือ Vs ฟางเฉิง

คู่ที่ 8 เหยียนเฉิงเยว่ Vs หลี่ว์จื้อ

…

คู่ที่ 15 หลี่ฟาง Vs เชินเฉิง

คู่ที่ 20 เซี่ยงหยาง Vs ซื๋อเยว่

….

คู่ที่ 23 เจิ้นเหลิ่งเทียน Vs หนิงเหอ

…

นี่คือรายชื่ออันดับการต่อสู้ที่ทุกคนในสนามและเมืองอื่น ๆ ได้เห็น

…

ผู้เข้าแข่งขันในห้องรับรองต่างก็มองรายชื่อของตัวเองว่าต้องสู้กับใคร แน่นอนว่าหลิวหมิงน่ะดีใจอย่างมาก

คนส่วนใหญ่รอบตัวเขาพากันมองมาที่เขาด้วยสายตาอิจฉา พวกเขาเองก็อยากเข้ารอบโดยไม่ต้องสู้กับใครเหมือนกัน

ไม่ไกลจากนั้นหลี่ฟางได้มองไปที่หลิวหมิงแล้วฮึดฮัดออกมา เขาพูดอะไรไม่ได้ เขาแค่แปลกใจที่อีกฝ่ายโชคดีขนาดนี้

ถึงยังไงเขาก็ต้องพึ่งความแข็งแกร่งของตัวเองเพื่อเข้ารอบต่อไปให้ได้

“รอดูเถอะ รอบต่อไปฉันจะเอาชนะนายให้ได้” นี่คือความคิดของหลี่ฟาง

ไม่นานทุกคนก็มองขึ้นไปบนเวทีและพบว่ามีชายสองคนปรากฏตัวขึ้นบนเวทีแล้ว

“คู่แรกในรอบที่ 2 ลู่หาน Vs เทียนหง” ชายแก่ไม่พูดพล่ามไร้สาระและประกาศเริ่มการต่อสู้ในทันที

ลู่หานถือหอกไว้ในมือพร้อมแผ่พลังอันน่าทึ่งออกมา ทำให้เทียนหงที่ยืนอยู่ฝั่งตรงกันข้ามต้องแสดงสีหน้าหนักใจออกมา

เขารู้ความแข็งแกร่งของตัวเองดี เขารู้แล้วว่าเขาด้อยกว่าอีกฝ่ายอย่างมากแต่เขาไม่อาจจะยอมแพ้ได้ แม้ว่าเขาจะแพ้แต่เขาก็ต้องพยายามสู้ให้ดีที่สุดเพื่อที่เขาจะได้รู้ขีดจำกัดของตัวเองว่าต่างจากอัจฉริยะมากแค่ไหน

“ฉันไม่คิดยอมแพ้ ! ” เทียนหงตะโกนออกมาเสียงดังก้อง ร่างกายของเขาเหมือนปกคลุมไปด้วยพลัง มันแผ่พลังป้องกันที่น่าเหลือเชื่อออกมา

ภายใต้เสียงคำรามนั้น เทียนหงก็ได้ยกดาบฟันออกไปแต่ไม่คิดเลยว่าหอกของลู่หานจะรับการโจมตีนี้ไว้ได้อย่างง่ายดาย

ถึงอย่างนั้นเทียนหงก็ตาเป็นประกาย เขาใช้หมัดซ้ายต่อยใส่ลู่หาน

ลู่หานไม่ได้เผยจุดอ่อนใด ๆ และยื่นฝ่ามือออกไปเพื่อรับหมัดนั้นเอาไว้

เสียงระเบิดดังกึกก้องขึ้นมาทันที ท่ามกลางความตกตะลึงของทุกคน ลู่หานกลับเป็นฝ่ายกระเด็นออกไป