ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] – ตอนที่ 473 ค้างคาวปีศาจ

อ่านนิยายจีนเรื่อง ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ ตอนที่ 473 ค้างคาวปีศาจ อ่านนิยายจีน.COM | อ่านนิยายจีนแปลไทย.

บทที่ 473 ค้างคาวปีศาจ

บทที่ 473 ค้างคาวปีศาจ

“คุณอ่านหนังสือเล่มนี้อยู่เหรอครับ? ผมว่ามันสนุกดีนะ”

หวังเหยียนหยิบหนังสือออกจากกระเป๋าหลิวว่านฉิงแล้วส่งให้เธอ

หญิงสาวพยักหน้าช้า ๆ เมื่อได้ยินอย่างนั้น

“ฉันเคยอ่านตอนอยู่มัธยมปลายน่ะค่ะ แต่ตอนนี้ไม่ค่อยมีเวลาว่างเลยอยากอ่านหนังสือพวกนี้ให้หมด”

เธอเพิ่งเข้ารับการผ่าตัดเมื่อสองวันก่อน วันนี้ใบหน้าของเธอจึงยังซีดเซียวอยู่

ถ้าไม่มีหวังเหยียนคอยดูแล เธอคงไม่สามารถทำทุกอย่างด้วยตัวเองได้

ทันใดนั้นหลิวว่านฉิงก็ถามเขากลับ

“คุณ…คุณเคยอ่านเล่มนี้ด้วยเหรอคะ?”

“ครับ เวลาว่างผมชอบอ่านหนังสือแนวนี้

หวังเหยียนตอบอย่างเป็นกันเอง ขณะมองออกไปข้างนอกหน้าต่างราวกับมีอดีตอันหอมหวานมากมาย

คำพูดของเขาทำให้หลิวว่านฉิงเบิกตากว้าง

“แต่คุณอวี้ฮ่าวหรานบอกว่าคุณ…คือ…”

เธอประหลาดใจกับตัวตนของอีกฝ่าย แต่ไม่สุดท้ายก็ไม่กล้าพูดออกไป

“หัวหน้าแก๊งอันธพาล ฮ่า ๆ นั่นเป็นแค่หน้าที่น่ะครับ”

หวังเหยียนยังคงมีสีหน้ายิ้มแย้ม ไม่มีร่องรอยความไม่พอใจแม้แต่น้อย

“ใช่ครับ…แต่ผมแตกต่างจากพวกเขา”

“เห็นด้วยค่ะ”

หลิวว่านฉิงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ชายวัยกลางคนตรงหน้าที่คอยดูแลเธออย่างดีตลอดสองวันที่ผ่านมาเป็นรองหัวหน้าแก๊งอันธพาลใต้ดิน

“คุณอายุเท่าไรเหรอ?”

หวังเหยียนถามอย่างไม่ใส่ใจ

“ฉันเพิ่งเรียนจบมหาวิทยาลัยปีนี้ ถ้าอย่างนั้นก็น่าจะอายุยี่สิบสามแล้วค่ะ”

“ทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะ?”

“พ่อฉันเสียตั้งแต่ฉันยังไม่เกิด ส่วนญาติคนอื่น ๆ ก็ไม่มีใครจำวันเกิดได้ ในบัตรประชาชนของฉันเลยไม่มีวันเกิดน่ะค่ะ”

หลิวว่านฉิงอธิบาย ก่อนถามอีกฝ่าย

“แล้วคุณล่ะคะ?”

“ผมน่าจะประมาณสามสิบห้าแล้ว”

“ดูเหมือนคุณไม่มั่นใจเลยนะคะ?” หลิวว่านฉิงรู้สึกงุนงงเล็กน้อย

“ฮ่า ๆ ความจริงผมไม่รู้อายุตัวเองน่ะ แล้วเหตุผลของผมเลวร้ายกว่าคุณเยอะเลย เพราะพ่อแม่ทิ้งผมไปตั้งแต่เกิด”

หวังเหยียนตอบเสียงเรียบ ราวกับเขาไม่ใส่ใจคำพูดพวกนั้นสักนิด

“ไม่ต้องห่วงหรอกครับ คุณไม่จำเป็นต้องรู้ข้อมูลผมก็ได้ เพราะต่อให้ไม่มีคำสั่ง ผมก็จะปกป้องคุณอยู่ดี”

“ถ้างั้น…”

ขณะที่หลิวว่านฉิงกำลังจะพูดต่อ เสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดก็ดังขึ้นทำลายความสงบ

“อ๊าก…โอ๊ย…โอ๊ย…”

จู่ ๆ เสียงกรีดร้องโหยหวนก็หยุดลงอย่างกะทันหันราวกับมีของแหลมคมแทงคอเขา!

สีหน้าหวังเหยียนเย็นชาลงทันที!

“คุณซ่อนตัวอยู่ในนี้เงียบ ๆ ล่ะ ผมจะออกไปดูเอง!”

หลังจากกำชับอีกฝ่าย หวังเหยียนก็เปิดประตูแล้วเดินออกไป

ตอนนี้เป็นเวลาดึกมากแล้ว มีเพียงพยาบาลและญาติผู้ป่วยไม่กี่คนเท่านั้นที่อยู่อาคาร ดังนั้นทางเดินจึงว่างเปล่า

รอยเลือดจุดเล็ก ๆ ทำให้คิ้วของเขาขมวดแน่นกว่าเดิม!

“เกิดอะไรขึ้น?”

เขาตามรอยเลือดไปจนมาสิ้นสุดที่หน้าห้องเจ้าหน้าที่พยาบาล

เขาชักกริชเย็นเยียบออกมาจากแขนเสื้อช้า ๆ!

ขณะนี้พลังภายในแผ่คลุมร่างกายอย่างรวดเร็ว! เขาเตรียมตั้งรับการโจมตีด้วยความเร่งรีบ

อย่างไรก็ตามเมื่อเดินมาถึงห้องเจ้าหน้าที่พยาบาล เขาก็ต้องตกใจกับภาพที่เห็น!

ศพที่ร่างกายโชกไปด้วยเลือด!

เนื้อบางส่วนถูกแทะกินจนเผยให้เห็นกระดูกสีขาว!

“นี่…”

ถึงจะเคยเห็นสภาพศพที่น่าสยดสยองมามากมาย แต่ครั้งนี้เขาอดพะอืดพะอมไม่ได้จริง ๆ!

นี่ไม่ใช่ฝีมือมนุษย์แน่นอน!

หวังเหยียนเงยหน้ามองหน้าต่างที่ถูกเปิดออก ลมหนาวจะลมหนาวพัดเข้ามา

มันทำให้ในใจเขารู้สึกเย็นเยียบเล็กน้อย

ตอนนี้เองที่ชายหนุ่มได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือของหลิวว่านฉิงดังออกมาจากห้อง!

“ช่วย…”

ทันทีที่หวังเหยียนได้ยินเสียงร้องของอีกฝ่าย ม่านตาของเขาหดตัวลงแล้วระเบิดพลังภายในออกมาอย่างรวดเร็ว!

“ตึง!”

เขาถีบประตูห้องผู้ป่วยให้เปิดออกภายในชั่วพริบตา!

เมื่อเงยหน้าขึ้น เขาพบว่ามีฝูงค้างคาวสีดำทะมึนนับไม่ถ้วนบินอยู่ข้างนอกหน้าต่าง!

มุมปากของค้างคาวเหล่านั้นเต็มไปด้วยเลือด เห็นได้ชัดว่ามันเป็นฆาตกร!

“นี่มันอะไรกัน!”

หวังเหยียนตกตะลึงไปชั่วครู่

ตอนนั้นเองค้างคาวสองสามตัวบินลอดหน้าต่างเข้ามาในห้องและกำลังบินไปที่เตียงผู้ป่วย!

“ฉัวะ! ฉัวะ!”

แสงเย็นของกริชวูบไหว ค้างคาวสองสามตัวที่บินเข้ามาในห้องถูกฟันขาดเป็นสองท่อนในชั่วพริบตา!

“คุณเป็นอะไรไหมครับ?”

หลังจากฆ่าพวกมันแล้ว หวังเหยียนจึงรีบวิ่งเข้าไปหาหลิวว่านฉิงที่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยทันที

“ม…ไม่เป็นไรค่ะ…”

หลิวว่านฉิงรู้สึกหวั่นกลัวเล็กน้อย แต่วินาทีต่อมา เธอกลับตื่นตระหนกมากกว่าเดิม!

“ค้างคาวพวกนั้น! มันบินเข้ามาเยอะแล้ว!”

เธอสั่นกลัวอย่างมาก เพราะไม่เคยเห็นค้างคาวที่น่าเกลียดน่ากลัวแบบนี้มาก่อน

ใบหน้าน่าเกลียดเต็มไปด้วยเลือด ฟันขาวคมสองซี่ดูเหมือนสามารถกัดทะลุเนื้อหนังมนุษย์ได้อย่างง่ายดาย

หวังเหยียนหันไปมองแล้วพบว่าช่องว่างที่หน้าต่างใหญ่กว่าเดิม!

ดูเหมือนว่าค้างคาวพวกนี้ฉลาดพอที่จะรู้วิธีเปิดหน้าต่าง!

“แปลกมาก!”

เขาถอนหายใจเบา ๆ ก่อนรีบวิ่งไปปิดหน้าต่างแล้วล็อกอย่างแน่นหนา จากนั้นลงมือฆ่าค้างคาวที่ยังอยู่ในห้อง!

ฝูงค้างคาวที่เหลือจึงถูกกันไว้ข้างนอกหน้าต่าง พวกมันบินหาทางเข้าอยู่ครู่หนึ่งก่อนสลายตัวไปด้วยความสิ้นหวัง

“เฮ้อ…หมดสักที!”

หวังเหยียนถอนหายใจเบา ๆ เขาต้องใช้พลังงานมากกว่าปกติจึงจะสามารถกำจัดค้างคาวสองสามตัวที่หลุดเข้ามาในห้องได้

พวกมันไม่ใช่ค้างคาวธรรมดาแน่นอน…

ถึงอย่างนั้นเมื่อเขาเดินกลับไปที่เตียงผู้ป่วย เขาก็สังเกตเห็นใบหน้าตื่นกลัวของหลิวว่านฉิง!

“พ…เพดาน…”

หัวใจของหวังเหยียนกระตุกวูบ เขาเงยหน้ามองเพดานห้องทันที!

เขาตกตะลึงทันทีที่เห็นว่าเพดานห้องมีรอยร้าวก่อนพังลงมา ตอนนี้ข้างบนฝ้าเพดานเต็มไปด้วยค้างคาวน่าสะพรึงกลัว!

ค้างคาวจำนวนมากจ้องเขม็งไปที่คนทั้งสองที่อยู่ในห้องผู้ป่วยด้วยดวงตาแดงก่ำ!

“ไป!”

ตอนนั้นเองหวังเหยียนตะโกนสุดเสียง!

ค้างคาวมีจำนวนมากเกินไป ลำพังเขายังเอาตัวไม่รอด แล้วนับประสาอะไรกับผู้หญิงที่เพิ่งได้รับการผ่าตัด?

วินาทีถัดมาเขาก็อุ้มหลิวว่านฉิงแล้ววิ่งออกจากห้องให้เร็วที่สุด

“พึ่บพั่บ!”

ทันทีที่เขาออกตัววิ่ง ค้างคาวเหล่านั้นก็กระพือปีกพุ่งเข้าหาทั้งสองราวกับม่านสีดำที่ไม่มีที่สิ้นสุด

“ตายซะ!”

หวังเหยียนระเบิดพลังภายในออกมา!

“ตึง!”

โต๊ะและเก้าอี้โดยรอบล้มระเนระนาด ขณะฝูงค้างคาวที่กำลังไล่ล่าเขากระเด็นออกไปเจ็ดหรือแปดเมตร

แต่สิ่งที่ทำให้หวังเหยียนตกใจสุดขีดคือหลังจากใช้พลังภายในโจมตีพวกมัน แต่กลับไม่ระคายผิวค้างคาวเหล่านั้นเลย!

ขณะเดียวกันหวังเหยียนก็ฉวยโอกาสนั้นสูดหายใจเต็มปอดแล้วออกตัววิ่งต่อ!

ท่ามกลางความโกลาหล เขาอุ้มหลิวว่านฉิงไว้ในอ้อมแขนแน่นและรีบวิ่งออกจากอาคารให้เร็วที่สุด!

ฝูงค้างคาวยังตามไล่ล่าทั้งสองคนอย่างไม่ลดละ พวกมันบินตามโถงทางเดินราวกับกระแสน้ำสีดำที่พยายามจะกลืนกินทั้งสองเข้าไป!

โชคดีที่หวังเหยียนบรรลุขอบเขตพลังภายในขั้นสูงสุดแล้ว แม้เขาจะอุ้มหญิงสาวเอาไว้ แต่ก็ยังสามารถวิ่งเร็วกว่าฝูงค้างคาวมาก

หลังจากมาถึงชั้นหนึ่ง เขาก็พบว่ามีผู้คนมากมายอยู่ในชั้นนี้ แต่แล้วเขาก็ต้องเจอกับสิ่งที่น่าตกใจกว่าเดิม!

ฝูงค้างคาวไม่ได้ไล่ตามคนอื่น แต่มันไล่ล่าแค่พวกเขาเท่านั้น!

พวกมันถูกส่งมาฆ่าเขาโดยเฉพาะ!

เขาเข้าใจทันทีว่ามีใครบางคนต้องการตัวเขา ไม่อย่างนั้นหญิงสาวในอ้อมกอดต้องตายแน่นอน!

หลังจากลงมาถึงชั้นล่าง หวังเหยียนไม่กล้าหยุดแม้แต่จะหายใจ เขารีบวิ่งไปที่รถยนต์อย่างเร็วที่สุด!

หลังวิ่งออกจากโรงพยาบาล ฝูงค้างคาวที่คอยไล่ล่าเขาก็หายไปในท้องฟ้ามืดมิดยามค่ำคืน ซึ่งแยกแยะได้ยากมาก!

ทำไมพวกมันตามติดเหมือนเงาตามตัวขนาดนี้!

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด