ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ[神尊归来当奶爸] – ตอนที่ 476 ความโกรธ

อ่านนิยายจีนเรื่อง ท่านเทพกลับมาเป็นคุณพ่อ ตอนที่ 476 ความโกรธ อ่านนิยายจีน.COM | อ่านนิยายจีนแปลไทย.

บทที่ 476 ความโกรธ

บทที่ 476 ความโกรธ

เฉิงชิวอวี้รู้สึกว่ามีสายตานับไม่ถ้วนกำลังจ้องมองเธอจากด้านหลัง!

เธอค่อย ๆ หันกลับไปมองอย่างช้า ๆ

นอกหน้าต่างบานใหญ่ ดวงตากลมโตสีแดงฉานกำลังจ้องเขม็งมาที่เธอ สิ่งนั้นคือค้างคาวตัวใหญ่นับไม่ถ้วน!

ตอนนี้เธอเข้าใจแล้วว่าทำไมพวกบอดี้การ์ดถึงขาดใจตายเร็วอย่างนี้ นี่ไม่ใช่การโจมตีธรรมดา!

“โชคดี…ที่เป็นกระจกนิรภัย ยังพอกั้นมันได้”

เฉิงชิวอวี้พึมพำปลอบใจตัวเองขณะมองฉากที่น่าสะพรึงกลัวข้างนอกหน้าต่าง

อย่างไรก็ตาม ไม่นานหญิงสาวก็เหลือบไปเห็นหน้าต่างบานหนึ่งที่เธอเปิดแง้มเอาไว้!

เดิมทีมันถูกเปิดทิ้งไว้เพื่อระบายอากาศ แต่ตอนนี้มันกลับกลายเป็นสิ่งที่อันตรายอย่างมาก!

แค่พริบตาเดียว ค้างคาวหลายตัวพยายามแทรกตัวเข้ามาในห้องผ่านช่องแคบนั้น!

เฉิงชิวอวี้รู้สึกสับสนเล็กน้อย แต่หลังจากชั่งใจอยู่พักหนึ่ง ในที่สุดเธอก็รวบรวมความกล้าวิ่งไปที่หน้าต่างบานใหญ่ที่มีความสูงตั้งแต่พื้นจรดเพดาน

ด้วยมีประสบการณ์การทำงานในห้างสรรพสินค้ามาอย่างยาวนาน เธอจึงมีไหวพริบและความกล้ามากกว่าคนทั่วไปมาก!

“ตึง!”

หลังจากปิดหน้าต่าง เธอก็รีบล็อกมันทันที

แต่สายเกินไปแล้ว ค้างคาวดวงตาแดงก่ำสองตัวแทรกตัวเข้ามาในห้องสำเร็จ!

“ฟ่อ! ฟ่อ!”

ไม่ไกลจากที่เธอยืนอยู่ ค้างคาวสองตัวส่งเสียงขู่ขณะบินขึ้นมาจากพื้น!

เฉิงชิวอวี้ถอยหนีอย่างรวดเร็ว โชคดีที่เธอยังประคองสติไว้ได้ เมื่อเหลือบไปเห็นหนังสือและกรอบรูปที่วางอยู่บนหัวเตียง เธอจึงหยิบขึ้นมาแล้วขว้างไปที่ค้างคาวอย่างเต็มแรง!

ค้างคาวตัวแรกกระเด็นตกลงพื้นอย่างรวดเร็ว!

เมื่อตัวที่สองบินเข้ามาใกล้ มันก็ถูกเธอขว้างกรอบรูปใส่จนตกลงไปบนพื้นเหมือนกัน!

“หึ พวกแกเป็นแค่ค้างคาว กล้าดียังไงมาขู่ฉัน!”

เฉิงชิวอวี้ปลอบใจตัวเองหลังจากปราบค้างคาวทั้งสองตัวแล้ว

แต่ค้างคาวทั้งสองตัวกลับไม่ได้บาดเจ็บแม้แต่น้อย หลังจากกระเด็นตกลงบนพื้น พวกมันก็กระพือปีกบินกลับขึ้นไปอีกครั้ง!

“ทำไมมันยังไม่ตาย!”

เฉิงชิวอวี้ปลอบใจตัวเองขณะกำหนังสือเล่มหนาในมือแน่น

ในเมื่อต้องเผชิญหน้ากับศัตรูที่แข็งแกร่ง ถ้าหันหลังวิ่งหนีเมื่อไร เท่ากับตายทันที

ไม่ว่าจะอยู่ในห้างสรรพสินค้าหรือตอนนี้ เธอเข้าใจสถานการณ์เป็นอย่างดี

ตอนนี้บอดี้การ์ดทุกคนถูกฆ่าตายแล้ว แถมยังเป็นเวลากลางดึกอีก เธอจึงเหลือทางเลือกเดียวคือพึ่งพาตัวเองเท่านั้น

อีกด้านหนึ่ง ณ โกดังร้าง

“แกกำลังตามหาฉันอยู่เหรอ?”

หวังเหยียนมีสีหน้ามีความสุขอย่างมาก เขารู้ทันทีว่าเจ้าของเสียงนั้นคืออวี้ฮ่าวหรานที่มาทันเวลาพอดี!

“ลูกพี่อวี้! ระวังค้างคาวด้วย!”

เขารีบเตือนคนข้างหน้าทันที

ตอนแรกหลิวว่านฉิงรู้สึกสิ้นหวังมาก แต่เมื่อได้ยินเสียงนั้น ดวงตาของเธอก็ฉายแววดีใจอย่างสุดซึ้ง

ชายคนนี้มักมาพร้อมกับแสงจันทร์เสมอ และมีเพียงเขาเท่านั้นที่สามารถแก้ปัญหาทุกอย่างได้…

ชายรูปร่างผอมแห้งในเงามืดมองอีกฝ่ายด้วยความประหลาดใจ

“ไม่คิดว่าจะเจอตัวแกเร็วขนาดนี้ ฮ่า ๆ ฉันชักอยากเล่นสนุกกับแกแล้วสิ หวังว่าแกจะไม่น่าเบื่อเหมือนคนพวกนี้นะ”

“ถ้ามาฆ่าแก ไม่มีคำว่าเร็วเกินไปหรอก!”

อวี้ฮ่าวหรานมาถึงทันเวลาพอดี เมื่อมองเข้าไปในโกดังร้าง ชายหนุ่มก็อดรู้สึกกลัวไม่ได้

ถ้ามาช้ากว่านี้ไม่กี่นาที กลัวว่าจะเห็นโครงกระดูกสองโครงอยู่ในโกดังน่ะสิ!

“ฆ่าฉัน? ฮ่า ๆ ไอ้เด็กเมื่อวานซืน แกสำคัญตัวเองผิดไปแล้ว คิดว่าตัวเองเก่งนักเหรอ!”

ชายรูปร่างผอมแห้งเย้ยหยัน ทันใดนั้นค้างคาวสีดำนับไม่ถ้วนก็พุ่งเข้าหาทั้งสามคนราวกับกระแสน้ำสีดำ

“ตายซะ! กลายเป็นโครงกระดูกให้หมด!”

สิ้นเสียงคำราม ค้างคาวสีดำก็บินเรียงกันจนกลายเป็นเหมือนตาข่ายสีดำปกคลุมทั้งสามคนข้างหน้าเอาไว้…

อวี้ฮ่าวหรานเงยหน้าขึ้นมองด้วยท่าทีนิ่งเฉยไม่เปลี่ยนแปลง

“กระจอก เป็นแค่มดแมลงกล้าสู้กับดวงอาทิตย์และดวงจันทร์เหรอ!”

เขาพึมพำขณะระเบิดพลังวิญญาณออกมา!

เหล่าค้างคาวที่อยู่ในรัศมีสิบเมตรถูกพลังวิญญาณมหาศาลซัดออกไปไกล!

ค้างคาวพุ่งเข้าหาเขาราวกับกำลังรนหาที่ตาย และทันทีที่สัมผัสพลังวิญญาณแข็งแกร่ง อวัยวะภายในของพวกมันก็ระเบิดออกก่อนตกลงบนพื้นราวกับห่าฝน!

เพียงแค่ไม่กี่วินาที ตาข่ายค้างคาวขนาดใหญ่ก็หายวับไปอย่างรวดเร็ว!

“ฮ่า ๆ ฝีมือกระจอกอย่างนี้ยังกล้าอวดเบ่งอีกเหรอ?”

อวี้ฮ่าวหรานเยาะเย้ยคู่ต่อสู้เหมือนที่เคยทำในโลกเทวะอย่างไม่รู้ตัว

หวังเหยียนเงยหน้ามองคนตรงหน้าอย่างตกตะลึง เขาไม่สนใจคำพูดแปลก ๆ ของอีกฝ่ายแม้แต่น้อย

“ล…ลูกพี่อวี้ฝึกตนถึงขั้นไหนกันแน่?”

หวังเหยียนรู้ว่าอีกฝ่ายมีความสามารถมากแค่ไหน แต่ทุกครั้งที่เห็นความแข็งแกร่งอันน่าสะพรึงกลัว ในใจเขาก็อดหวาดกลัวไม่ได้

เป็นครั้งแรกที่ชายรูปร่างผอมแห้งก้าวถอยหลังอย่างไม่รู้ตัว

ตอนนั้นเองก็ตระหนักได้ว่าชายตรงหน้าคือคนที่ทำร้ายลูกศิษย์เขาจนกลายเป็นเหมือนคนพิการ ความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ เลย!

“แกอยู่ในขอบเขตก่อรากฐานเหรอ?”

“ฮ่า ๆ ฉลาดดีนี่ แต่น่าเสียดายที่วันนี้แกต้องตาย!”

อวี้ฮ่าวหรานดูถูกเหยียดหยาม แค่ปรายตามองก็รู้แล้วว่าคู่ต่อสู้บรรลุแค่ขั้นกลางของขอบเขตก่อรากฐานเท่านั้น

รนหาที่ตายชะมัด!

“ไร้สาระ!”

พูดจบ ควันกลุ่มใหญ่พลันพวยพุ่งขึ้นมาจากพื้นทันที! และอวี้ฮ่าวหรานก็หายวับไปท่ามกลางกลุ่มควัน

“ตูม!”

เงาร่างผอมบางตอบสนองอย่างทันท่วงที เขาใช้พลังวิญญาณป้องกันการโจมตีจากอีกฝ่าย ทำให้เกิดเสียงระเบิดดังลั่นโกดังร้าง!

ลมกระโชกแรงพัดพาให้โต๊ะและเก้าอี้ผุพังในโกดังแตกหักเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย!

“แข็งแกร่งเกินไป!”

ชายรูปร่างผอมแห้งอ้าปากกว้าง ขณะกระเด็นไปไกลกว่าสิบก้าว เขาไม่คิดว่าสองคนนี้จะมีปรมาจารย์ยอดฝีมือคอยปกป้องอยู่!

“ฮ่า ๆ ไหน ๆ แกก็เปิดเผยตัวออกมาแล้ว จงยอมตายเหมือนหลูชิงหยวนซะ!”

ร่างอวี้ฮ่าวหรานปรากฏขึ้นตรงหน้าของอีกฝ่ายด้วยท่าทีสงบนิ่ง

หวังเหยียนตื่นเต้นอย่างมากเมื่อเห็นอย่างนั้น

“ดี! สมน้ำสมเนื้อ!”

ปกติแล้วเขาเป็นคนที่ไม่แสดงท่าทางอะไรออกมาไม่ว่าจะทุกข์หรือสุขก็ตาม แต่หลังจากเห็นเหตุการณ์ตรงหน้าแล้ว หวังเหยียนก็อดโห่ร้องเสียงดังไม่ได้!

วินาทีต่อมา ร่างอวี้ฮ่าวหรานก็หายไปอีกครั้ง!

จากนั้นปรากฏตัวขึ้นอีกด้านหนึ่งของโกดังราวกับปีศาจ!

“ตูม! ตูม! ตูม!”

คลื่นพลังลูกแรก ลูกสอง และลูกที่สามถูกปล่อยออกมา!

หลังจากถูกโจมตีถึงสามครั้งติด ๆ กัน เงาร่างผอมบางก็ต้านทานอีกฝ่ายไม่ไหวอีกต่อไป เขาจึงระเบิดกำแพงโกดังแล้วหลบหนีไปอย่างรวดเร็ว!

อวี้ฮ่าวหรานไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายหนีรอด เขาแผ่พลังออกมาปกคลุมร่างกายทันที!

“หึ ฝีมือห่วยแตก แต่ยังกล้าจะล้างแค้นอีกเหรอ? ไม่กลัวตายหรือไง?!”

“ตูม!”

เขาปล่อยคลื่นพลังขึ้นไปบนฟ้าอีกครั้ง จากนั้นพลังวิญญาณมหาศาลก็ถูกปล่อยออกมา!

ชายรูปร่างผอมบางหวาดกลัวอย่างมาก

ตอนนั้นเอง เขารู้แล้วว่าลูกศิษย์ตัวเองไปเหยียบหางใครเข้า!

แล้วเขาจะแก้แค้นยอดฝีมืออย่างอีกฝ่ายได้ยังไง?

แน่นอนว่าเขาไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ แน่ หลังจากหลบหนีอยู่นาน เขาก็แสดงท่าทีเหยียดหยาม

“ฮ่า ๆ ตอนที่แกมัวแต่ทำตัวเป็นฮีโร่อยู่ที่นี่ ผู้หญิงที่แกออกเดทด้วยตอนกลางวันอาจกลายเป็นโครงกระดูกไปแล้วก็ได้!”

พูดจบ ชายรูปร่างผอมแห้งสามารถหาช่องโหว่หลบหนีได้ เขาฉวยโอกาสตอนที่อีกฝ่ายกำลังสับสนเรียกควันดำออกมาก่อนหนีไป

ตราบใดที่ยังไม่มีเห็นหน้า เขาก็มีโอกาสมากมายที่จะทรมานอีกฝ่ายให้ตายทั้งเป็น!

อวี้ฮ่าวหรานงุนงงกับคำพูดอีกฝ่าย

“เฉิงชิวอวี้?”

หัวใจอวี้ฮ่าวหรานกระตุกวูบ แววตาเปลี่ยนเป็นโกรธแค้นทันควัน!

“ไอ้เวร!”

เมื่อมองจากภายนอก ก่อนหน้านี้สีหน้าเขาไม่ได้เปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย แต่ตอนนี้เขากลับแสดงสีหน้าเคียดแค้น!

“เทคนิคกระจอกแบบนั้นหนีไม่พ้นหรอก!”

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด