ตอนที่ 100 : ฉันคืออัจฉริยะเรื่องความรัก!

 

“สาวน้อยทั้งๆที่รู้ยังจะถามอีกนะ”

 

เจียงเฉินจ้องไปที่ซูเสี่ยวเสี่ยว

 

ซูเสี่ยวเสี่ยวยิ้มออกมาเธอหยิบหลอดอะไรบางอย่างขึ้นมา “พี่เจียงเฉิน ช่วยฉันทาครีมกันแดดหน่อยสิ แดงตอนนี้กําลังดีเลย”

 

“ส่งมาสิ”

 

เจียงเฉินรับครีมกันแดดมา “ไปหาที่นอนเลย”

 

ซูเสี่ยวเสี่ยววิ่งไปใต้ร่มอย่างมีความสุขก่อนจะนอนลงบนเก้าอี้ชายหาดด้วยท่างทางราวกับคาดหวังอะไรบางอย่าง

 

เจียงเฉินบีบครีมกันแดดลงบนฝ่ามือของเขาก่อนจะเดินตามเท้าเล็กๆของเธอไปทีละก้าว

 

เท้าเล็กๆของเธอนั้นมีสีชมและดูนุ่มนวล

 

และด้วยขาคู่เรียวยาวของเธอที่มีสีขาวดูน่าดึงดูดเต่งตึงและเรียบเนียนราวกับว่าถ้าถูกสัมผัสด้วยปลายนิ้วก็อาจจะแตกสลายไปได้

 

ถ้าหากผิวแบบนี้ต้องดําคล้ําลงไปจากแดดเจียงเฉินคงรู้สึกเศร้าไม่น้อย

 

มือใหญ่ๆทั้งสองของเจียงเฉินเคลื่อนจากข้อเท้าของเธอขึ้นไปบนต้นขา ขาของเธอขยับเบียดกันแน่นจน ทําให้ชุดว่ายน้ำของเธอมีรอยย่นเข้าหากันอย่างซุกซน 

 

ชุดว่ายน้ำของเธอนั้นเป็นชุดที่ปกปิดได้ดีไปทั้งตัวดูแล้วไม่ได้มีความเซ็กส์ซี่แต่มีความน่ารัก

 

ซูเสี่ยวเสี่ยวปิดตาของเธอขนตาของเธอขยับสั่นไหว เธอหายใจออกเบาๆก่อนจะพูดออกมาเบาๆว่า

 

“พี่เจียงเฉิน- ทาหลังให้หนูด้วย”

 

แน่นอนว่าขอมาขนาดนี้เจียงเฉินย่อมไม่ปฏิเสธแน่นอน

 

หลังจากที่เจียงเฉินทาเสร็จเขาก็ถามออกมาอย่างสงสัย “เสี่ยวเสี่ยว ชุดว่ายน้ำของเธอมันไม่เหมือนกับพวกชุดบิกีนี่นะ ถ้าจะไปเข้าห้องน้ำเธอจะทํายังไงกัน?”

 

“ฮิฮิ” ซูเสี่ยวเสี่ยวยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ “พี่เจียงเฉิน พี่อยากรู้ไหมล่ะ?”

 

“ไม่ต้องก็ได้ แต่ในเมื่อมาชายหาดแบบนี้แล้ว มันคงไม่สนุกหรอกถ้าไม่ได้ลงเล่นทะเล”

 

แม้ว่าเจียงเฉินอยากจะดูซักนิดๆหน่อยๆ แต่ถ้าเขาตอบตกลงไปเขาคงกลายเป็นไอ้โรคจิตไปทันที!

 

“อืม”

 

ซูเสี่ยวเสี่ยวหยักหน้า ก่อนจะดึงหลอดครีมกันแดดในมือของเจียงเฉินมาแล้วยิ้ม “พี่เจียงเฉิน- งั้นหนูจะทาให้พี่บ้าง!”

 

“พี่เป็นผู้ชายนะ ผู้ชายจําเป็นต้องทาด้วยหรอ?”

 

ซูเสี่ยวเสี่ยวไม่สนใจ เธอบีบครีมกันแดดลงบนมือของเธอทันทีก่อนจะเริ่มทาที่หน้าอกของเจียงเฉิน

 

มือเล็กๆของเธอมันทั้งนุ่มและอบอุ่นจริงๆ

 

เจียงเฉินเงียบ

 

ดูเหมือนเขาจะไม่รอดจริงๆ!

 

ซูเสี่ยวเสี่ยวละเลงครีมกันแดดลงบนตัวอุ่นๆของเจียงเฉินอย่างต่อเนื่อง มันทําให้เขาอยากจะดึงเข้ามาจูบซักทีจริงๆ!

 

เจียงเฉินเริ่มตระหนักอะไรบางอย่างได้ ดูเหมือนว่าเขาจะเริ่มชอบความไร้เดียงสาขี้เล่นและน่ารักของเธอเข้าให้แล้ว

 

ในช่วงบ่ายอากาศของที่นี่นั้นดีเป็นพิเศษ

 

แสงแดดสว่างจ้า สายลมจากทะเลที่คอยพัดเข้ามาตลอดเวลา

 

เจียงเฉินกับซูเสี่ยวเสี่ยวเหมือนกับคู่รักอมตะที่พากันเดินเล่นไปตามชายหาดทําให้ทุกคนที่ได้เห็นต่างต้องพากันจับจ้อง

 

ต่อให้เดินผ่านก็ต้องหันกลับมามอง!

 

การหยุดก็คือการพักผ่อน

 

รับสายลมจากท้องทะเลที่พัดผ่านตัว นี่แหละคือสวรรค์ของชีวิต!

 

ทั้งสองเล่นกันจนเหนื่อย ดังนั้นพวกเขาจึงกลับไปพักผ่อน เจียงเฉินกางเก้าอี้ชายหาดออกมาก่อนจะใส่แว่นกันแดดแล้วลงนอนอาบแดดต่อทันที

 

ซึ่งมันก็เป็นอีกอย่างหนึ่งที่ทําให้รู้สึกสบายดีเหมือนกัน 

 

ซูเสี่ยวเสี่ยวเอามือของเธอไปไว้ข้างหลังก่อนจะก้มลงมาแล้วถามเจียงเฉินด้วยน้ำเสียงหวานๆ “พี่เจียงเฉิน พี่หิวน้ำไหม? หนูจะไปซื้อน้ำมะพร้าว!”

 

เจียงเฉินดันแว่นกันแดดของเขาขึ้นและด้วยองศานี้ทัน ทําให้เขาได้เห็นล่องหลืบอันน่าดึงดูดของเธอ

 

“อะแฮ่ม”

 

เจียงเฉินพยายามปกปิดอาการของเขา “เธอไปเถอะแล้วก็กลับมาเร็วๆล่ะ แล้วก็ไม่ต้องวิ่งด้วยเดี๋ยวจะหกหมด”

 

“ไม่ต้องห่วง หนูไปก่อนนะ!”

 

ซูเสี่ยวเสี่ยววิ่งกระโดดไปอย่างมีความสุข

 

ในเวลานี้เอง

 

ห่างออกไปหลายเมตรจากตัวของเจียงเฉย ก็มีผู้หญิงอายุประมาณ 40 ปีแอบสะกดรอยตามเจียงเฉินมาตลอดเวลา!

 

ดวงตาทั้งคู่นั้นราวกับสัตว์นักล่าที่ดูพร้อมจะกลืนกินเจียงเฉินไปทั้งตัว!

 

ชื่อของเธอจางหยา อายุ 40 ปี เป็นประธานสาวสวยของบริษัทมูลค่า 100 ล้านเธอนั้นดูแลเรือนร่างของเธอให้ดูดีมาตลอดแถมยังยัดซีลีโคนนุ่มสองก้อน เข้าไปในหน้าอกของเธอด้วย

 

และก็ยังฉีดยากระชับใบหน้าและปรับอย่างละเอียดอีกสองสามครั้ง จึงทําให้เธอนั้นมีความสวยอยู่ถึง 80 คะแนนในฐานะที่เธอนั้นเป็นผู้หญิงที่ประสบความสําเร็จในชีวิตคนหนึ่ง เรื่องการหาเงินสําหรับเธอนั้นเป็นเรื่องรองเท่านั้น

 

“เขาหล่อจังเลย”

 

“น้องชายคนนี้จะดูสมบูรณ์แบบเกินไปแล้ว เขาตรงกับสเปคของอัจฉริยะจางหยาอย่างชั้นเลย”

 

“บางทีกับเขาฉันอาจจะยกหัวใจดวงนี้ให้เขาเลยก็ได้ ด้วยหน้าตาของเขาแบบนี้เขาจะต้องให้กําเนิดลูกที่มีหน้าตาดีมากได้แน่ๆ บางทีเขาอาจะจะเป็นดาราหรืออะไรซักอย่างแน่ๆ!”

 

วันนี้เธอนั้นไม่ได้มาคนเดียว เธอนั้นยังพาสุนัขตัวน้อยของเธอเสี่ยวซุนซึ่งเป็นนายแบบมากับเธอด้วย แต่เธอนั้นก็เก็บเขาเอาไว้เล่นสนุกก็เท่านั้น!

 

จางหยาโบกมือ “เสี่ยวซุน พี่สาวหิวน้ำนะ ไปซื้อน้ำมาให้พี่สาวหน่อยสิ”

 

“พี่สาว ตรงนี้ก็มีอยู่แล้ว ผมเพิ่งจะไปซื้อน้ำมะพร้าวมาใหม่ยังไม่ได้ดื่มเลย”

 

เสี่ยวซุนชี้ไปที่มะพร้าวสองลูกที่มีหลอดปักอยู่

 

“ผายลมอะไรกัน พี่สาวอยากกินแบบสดๆใหม่ๆ ไปซื้อมาให้พี่สาวเดี๋ยวนี้!”

 

จางหยาพูดออกมาด้วยความเย่อหยิ่งและรังเกียจ

 

“งั้นพี่รอผมแปปหนึ่ง ผมจะรีบไปซื้อมาให้เดี๋ยวนี้”

 

ในเมื่อไม่มีทางเลือกอื่นเสี่ยวซุนก็ต้องพยายามเอาอกเอาใจหญิงสาว เขารีบออกไปซื้อทันที

 

หลังจากเสี่ยวซุนจากไป จางหยาก็มองไปที่เจียงเฉินอย่างไร้ยางอาย สายตาของเธอจ้องไปที่เขาเพียงอย่างเดียว!

 

ด้วยรูปร่างและหน้าตาที่สมบูรณ์แบบของเจียงเฉิน ทําให้เธอหวั่นไหว

 

นี่มันเทพบุตรสุดสมบูรณ์แบบชัดๆ !!

 

“อ้า ฉันทนรอไม่ไหวแล้ว!”

 

ฉันมาแล้ว น้องชายรูปหล่อ

 

จางหยาวิ่งออกไปข้างหน้า เธอเดินตรงมาทางเจียงเฉิน

 

“น้องชาย– แฟนของนายไม่อยู่ เรามาทําเรื่องหน้าตื่นเต้นกันดีไหม?”

 

เจียงเฉินปฏิเสธทันที “ผมไม่สนใจ”

 

จางหยากรอกตาของเธอไปมาก่อนที่มุมปากของเธอจะยกยิ้มขึ้นเล็กน้อย

 

ฉันรู้อยู่แล้วว่าเขาต้องตอบแบบนี้ แต่ยังไงซะผู้ชายและผู้ชายก็เหมือนๆกัน เขาอาจจะปฏิเสธฉันได้แต่เขาไม่สามารถปฏิเสธเงินของฉันได้!

 

“ร้องชาย อย่าเพิ่งรีบปฏิเสธสิ”

 

จางหยาบีบเสียงของเธอและกระซิบกับเขา “ฉันจะบอกความจริงอะไรให้ พี่สาวน่ะเป็นประธานบริษัทเชียวนะ ถ้าน้องชายตามพี่สาวมาน้องชายก็ไม่ต้องทํางานดิ้นรนต่อสู้กับชีวิตอีกแล้ว น้องชายจะสามารถพุ่งตรงไปสู่จุดสุดยอดของชีวิตเชียวนะ มันหอมหวานมากเลยใช่ไหมล่ะ?”

 

เจียงเฉินยิ้มด้วยความน่าสนใจ ก่อนจถามกลับไปแบบขําๆ “แล้วมันเท่าไหร่ล่ะ?”

 

พูดจบเขาก็เปิดโทรศัพท์ขึ้นมาอัดเสียงอย่างลับๆ

 

เมื่อจางหยาได้ยินเจียงเฉินถามกลับมาใบหน้าของเธอก็สว่างไสว แค่นี้ก็มั่นใจได้แล้ว ฉันเนี่ยแหละอัจฉริยะด้านความรัก!

 

ต่อให้หล่อแค่ไหนก็ต้านทานเสน่ห์และเงินของฉันไม่ได้!

 

ใบหน้าของจางหยาเต็มไปด้วยความเขินอาย เธอยินมือออกมาเล็กน้อย “อืม เงินใช้รายเดือนเอาไปเดือนละ 5 ล้านละกัน เป็นโชคของน้องชายเลยนะที่ได้มาเจอกับพี่สาวในวันนี้ โอกาสในการเปลื่นโชคชะตาของน้องชายมาแล้ว น้องชายยังจะลังเลอะไรอยู่ล่ะ?”

 

จางหยาเฝ้ามองดูด้วยความหวัง น้องชายของเธอกําลังลงมาในชามของเธอแล้ว-

 

แล้วถ้าเขามีดีพอ ฉันก็อาจจะเลื่อนขั้นให้เขาเป็นสามี แม้ว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งแรกที่ได้ลองหญ้าอ่อน แต่อย่างน้อยฉันก็ยังมีความชอบธรรมอยู่!

 

น่าเสียดายที่เจียงเฉินนั้นไม่ได้รู้ว่าเธอนั้นกําลังคิดอะไรอยู่ แต่ถุงรู้เขาก็ไม่สนใจอยู่ดี!

 

ถ้าเจียงเฉินยอมทรยศตัวเองเพื่อเงิน เขาคงไม่ลาออกจากบริษัทแต่แรกหรอก!

 

เจียงเฉินยิ้มออกมา “ผมขอปฏิเสธดีกว่า! ผมว่าผมปล่อยโอกาศแบบนี้ให้กับคนที่ต้องการความช่วยเหลือน่าจะดีกว่านะ”

 

จางหยาที่ได้ยินก็เซจนเกือบจะล้ม!

 

รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอหายไปทันที!

 

อะไรกัน!

 

เขากล้าปฏิเสธเงิน 5 ล้านต่อเดือนเนี่ยนะ?

 

วิธีของอัจฉริยนักรักอย่างฉันไม่ได้ผลงั้นหรอ?

 

ตามสคริปท์ของฉัน เขาควรจะตอบตกลงไม่ใช่หรอ?

 

นี่พี่สาวคนนี้สวยไม่พอหรอหรือว่าเงินที่ให้เขามันไม่พอกันแน่?