Divine Card Creator – ตอนที่ 22 การรวมพลังของนักศึกษา!
ภายในเหมือง
ฟู่หงหมิงและอาจารย์อันกำลังคุยเรื่องอาณาเขตเร้นลับ
ลู่หมิงและเซี่ยหยูเหลือเพียงทางเลือกเดียวคือรอให้คนงานเปิดเผยโฉมหน้าที่แท้จริงของพวกเขาด้วยตัวเอง
คนเหล่านี้น่าจะกุเรื่องอาณาเขตเร้นลับและหลอกทุกคนไปที่นั่น
เห็นได้ชัดว่าพวกเขากำลังคิดที่จะหลอกใช้นักศึกษาเพื่อสิ่งที่พวกเขากำลังตามหา ฉะนั้นเมื่อได้รับมันมาแล้วคนเหล่านี้จะเผยธาตุแท้ออกมาอย่างแน่นอน และจังหวะนั้นลู่หมิงกับเซี่ยหยูก็จะหยุดการซุ่มโจมตีของพวกเขาทันที
ตราบเท่าที่พวกเขาสามารถหยุดคนร้ายเหล่านี้ไว้ได้ชั่วคราวจนอาจารย์ทั้งสองจะตระหนักว่ามันเป็นกับดัก
แต่ปัญหาเดียวในตอนนี้คือ …
พวกเขาสองคนคนเดียวไม่เพียงพอ
“ฉันมีเพื่อนอีกคนนึงที่น่าจะใช้การได้”ลู่หมิงนึกถึงคน ๆ หนึ่ง
“แม้หมอนี่จะเป็นคนที่อุบาทว์และโง่เขลาซึ่งบางทีฉันก็อดคิดไม่ได้ว่าสมองเขาอาจจะถูกกระทบกระเทือน แต่ความสามารถของเขาก็ค่อนข้างมีประโยชน์”
“ผมก็มีเพื่อนอีกคนหนึ่งที่น่าจะช่วยพวกเราได้”เซี่ยหยูคิดแล้วพูดต่อ “คิดว่าเขาน่าจะเชื่อพวกเรา”
“ดีมาก” ลู่หมิงเห็นด้วย “เรามาเตรียมตัวกันเถอะ”
หลังจากพูด…
ทั้งสองร่างก็กลืนหายไปกับฝูงนักศึกษาอย่างเงียบ ๆ พวกเขาต้องเตรียมตัวสำหรับวิกฤตที่อาจเกิดขึ้นขณะที่คนอื่น ๆ ยังคงสนใจเกี่ยวกับอาณาเขตเร้นลับ
บางที…
มันอาจจะไม่ใช่เพราะทุกคนไม่ตงิดใจกับเรื่องแปลก ๆ พวกนี้ แต่พวกเขาแค่ไม่ยอมรับมันก็เท่านั้น
เพราะยังไงซะ…สิ่งที่อาจจะอยู่ตรงหน้าคืออาณาเขตเร้นลับ!
แม้ว่าจะมีโอกาสเพียงหนึ่งเปอร์เซ็นต์ แต่พวกเขาก็จะไม่ยอมแพ้!
ถ้าเกิดมีอาณาเขตเร้นลับอยู่จริง ปัญหาอื่น ๆ จะสำคัญตรงไหนกัน?
….
“ที่นี่มันคับแคบจริง ๆ”ฟู่หงหมิงเกาหัวของเขาและถาม “แล้วผู้บริหารวิทยาลัยจะมาถึงเมื่อไร?”
“อีกประมาณสามชั่วโมง”
อาจารย์อันมองดูเวลา
ตามกำหนดการวิทยาลัยจะส่งคนไปรับพวกเขาในอีกประมาณสามชั่วโมง หลังจากนั้นพวกเขาจะตระหนักว่ามีอุบัติเหตุบางอย่างเกิดขึ้นและจะพยายามช่วยเหลือเหล่านักศึกษาฝึกงานออกมา
“โอ้”
”ผมหวังว่าผู้บริหารวิทยาลัยจะมาโดยเร็วที่สุดเพื่อช่วยเหลือพวกเราทุกคน”ฟู่หงหมิงพยายามทำตัวเรียบง่ายและซื่อสัตย์
นี่เป็นครั้งที่สองที่ฟู่หงหมิงถามเรื่องผู้บริหารวิทยาลัย
ถูกแล้ว …
นักศึกษาเหล่านั้นดูเหมือนจะตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่าง …
”เดี๋ยวนะ….ถ้าผู้บริหารวิทยาลัยมาที่นี่หมายความว่าอาณาเขตเร้นลับ?”
หวืดด!
ในที่สุดพวกเขาก็ตระหนักถึงปัญหาบางอย่าง
ใช่ถูกต้อง!
หากพวกเขารอให้ผู้บริหารหรืออาจารย์ใหญ่มา การเข้าไปในอาณาเขตเร้นลับก็คงเป็นได้แค่เพียงฝันกลางวัน
อาณาเขตเร้นลับเหล่านี้จะกลายเป็นแหล่งความมั่งคั่งของวิทยาลัย และมันจะไม่เกี่ยวอะไรกับคนที่ค้นพบมันในตอนแรกหรือเจอกับหายนะเพราะมัน!
“ไม่! ฉันจะไปที่อาณาเขตเร้นลับ”
“ฉันด้วย”
“แม้ว่าเราจะไม่สามารถเอาสมบัติที่นั่นไปได้ แต่อย่างน้อยที่สุดเราก็สามารถบ่มเพาะที่นั่นได้”
นักศึกษาเริ่มเสียงดัง
อาจารย์ทั้งสองมองหน้ากัน….คำพูดเหล่านี้ทำให้พวกเขาถูกล่อลวงด้วยเช่นกัน!
มันเต็มไปด้วยสมบัติ …
ถ้ามันเป็นของวิทยาลัย ไม่มีทางที่พวกเขาจะเอาสมบัติออกไปได้เพราะแม้ว่าพวกเขาจะเอาไป แต่พวกเขาก็ไม่สามารถใช้งาน หรือซื้อขายมันได้เลย! …..อย่างไรก็ตามเนื่องจากที่นั่นมีพลังงานอยู่มากมาย ดังนั้นบางทีทุกคนจะมีโอกาสได้บ่มเพาะพลังอย่างก้าวกระโดด!
นอกจากนักศึกษาแล้วอาจารย์ก็จะได้รับประโยชน์เช่นกัน!
บางที…
มันก็น่าจะโอเคที่จะลองเสี่ยงดู
“คุณช่วยพาพวกเราไปที่นั่นหน่อยได้ไหมครับ” อาจารย์อันพูดกับฟู่หงหมิง
“ผมทำไม่ได้หรอก” ฟู่หงหมิงโบกมือด้วยสีหน้าหวาดกลัว ”มันอันตรายมาก”
“ไม่ต้องกังวล”
อาจารย์อันโบกมือปฎิเสธ ”เราทั้งคู่ต่างก็เป็นผู้บ่มเพาะพลังระดับสาม เราค่อนข้างแข็งแกร่ง นอกจากนี้เรายังมีนักศึกษาจำนวนมากอยู่ ถ้าเราทำอะไรอย่างระมัดระวังปัญหาน่าจะไม่เกิดขึ้น นอกจากนี้ถ้าเป็นอาวุโสเงาจันทราจริงก็ไม่ควรมีกับดักใด ๆ ที่นั่น” อันมู่เฟิงกล่าวสรุป
อันมู่เฟิงเคยได้ยินตำนานเกี่ยวกับอาวุโสเงาจันทรา ตำนานกล่าวไว้ว่าท่านเป็นผู้อาวุโสที่ใจดีและเป็นมิตร
“แน่นอน!”
ฟู่หงหมิงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเห็นด้วย
ดังนั้นฟู่หงหมิงจึงนำคนกลุ่มใหญ่ไปยังทิศทางของจุดสำรวจสายแร่
ขณะเดียวกัน
ลู่หมิงและเซี่ยหยูมองหน้ากันและเดินตามกลุ่มไป
ระหว่างทางพวกเขาเจออุปสรรคมากมาย….หินที่ตกลงมาและหลุมบ่อบนพื้นกลายเป็นสิ่งกีดขวางที่ปิดกั้นทางของพวกเขา แต่โชคดีที่นักศึกษายังมีพลังงานพอจะช่วยกำจัดมันออกไปได้
บางคนทุบหินในขณะที่คนอื่น ๆ ย้ายหินหรือไม่ก็อุดรู …
แม้ว่านักศึกษาส่วนมากจะมีความสามารถค่อนข้างต่ำซึ่งบางคนยกหินยังไม่ขึ้นด้วยซ้ำ แต่ทุกคนก็ร่วมแรงร่วมใจกันเพราะพวกเขามีจุดประสงค์ที่ชัดเจน-กล่าวคือยิ่งพวกเขาไปถึงอาณาเขตเร้นลับเร็วเท่าไหร่พวกเขาก็จะอยู่บ่มเพาะที่นั่นได้นานขึ้นเท่านั้น!
พวกเขาต้องไปถึงที่นั่นก่อนที่ผู้บริหารวิทยาลัยจะมาที่นี่!
เพราะฉะนั้น…
นักศึกษาเปิดเส้นทางเดินท่ามกลางซากปรักหักพัง นอกจากนี้พวกเขายังเปิดทางเข้าของถ้ำเหมืองสองแห่งที่ถูกปิดตายด้วยหินที่ตกลงมาอย่างสมบูรณ์
“ทางนี้”
ฟู่หงหมิงนำนักศึกษามาหยุดอยู่หน้ากำแพงหินขนาดมหึมา
พวกเขาสามารถมองเห็นบางสิ่งบางอย่างได้อย่างคลุมเครือ
ดูเหมือนจะมีแสงไฟริบ ๆ อยู่บนกำแพงหิน
“นั่นก็คือ…”
นักศึกษาตื่นเต้น
อาณาเขตเร้นลับ!
มีความเป็นไปได้สูงว่าอาณาเขตเร้นลับจะอยู่หลังกำแพงหินนี้!
“ไปกันเถอะ!” เหล่านักศึกษาคำราม
ปัง
พวกเขาใช้ความสามารถในการโจมตีทุกประเภทไปที่กำแพงหิน
กริ๊ก!
ขณะที่เริ่มมีรอยแตกบนกำแพงหิน มันทำให้พวกเขาสามารถมองเห็นแสงผ่านรอยแตกได้มากขึ้น
การโจมตีของนักศึกษาได้ผล!
แม้ว่าพวกเขาจะไม่มีความสามารถในการโจมตีระดับสูง แต่ก็มีความแข็งแกร่งในด้านจำนวน
“ได้ผล”
อาจารย์ทั้งสองก็ตื่นเต้นเช่นกัน
ปรากฏว่ากำแพงหินไม่ได้สร้างขึ้นเพื่อการป้องกันอันแข็งแกร่ง
สิ่งนี้คล้ายกับเขตแดนที่สามารถทำลายได้ก็ต่อเมื่อมีพลังงานเพียงพอ
“เขตแดน?”
ลู่หมิงกำลังใช้ความคิดวิเคราะห์สถานการณ์
เมื่อเขาได้ยินคำพูดของอาจารย์อัน ในที่สุดลู่หมิงก็เข้าใจว่าทำไมทั้งสามคนไม่ทำลายกำแพงแล้วใช้ประโยชน์จากอาณาเขตเร้นลับไว้เอง
สาเหตุเป็นเพราะพวกเขาไม่มีพลังงานเพียงพอที่จะทำลายกำแพงหิน!
พวกเขามีพลังงานไม่เพียงพอ!
สิ่งนี้สามารถทำได้ด้วยความช่วยเหลือของนักศึกษาจำนวนมากเท่านั้น!
เนื่องจากพวกเขามีพลังไม่เพียงพอ พวกเขาจึงต้องใช้จำนวนเข้าแลกโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีนักศึกษาจำนวนมากมายขนาดนี้
ปัง
นักศึกษายังคงโจมตีอย่างดุเดือด
บางคนหมดเรี่ยวแรงและหยิบการ์ดพลังงานออกมา
แกร๊ก!
แกร๊ก!
ทันใดนั้น
รอยแตกก็ค่อย ๆ ปกคลุมไปทั่วผนัง
ร่องรอยของแสงที่ซึมออกจากด้านหลังกำแพงสว่างขึ้น
พวกเขาใกล้จะทำลายขอบกำแพงแล้ว!
“มาเลย!”
“ใกล้แล้ว!”
นักศึกษาตื่นเต้น
ปัง
อีกครั้งที่พวกเขาทั้งหมดร่วมมือกันเพื่อโจมตี
ตูม!
กำแพงหินแตกพร้อมกับเสียงดังก้องและมีแสงระเบิดออกมา ความสว่างปกคลุมอยู่ชั่วขณะและไม่กี่วินาทีถัดมาทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้าก็ชัดเจน….
อาณาเขตเร้นลับในตำนาน!
ทุกคนมองไปที่มันด้วยความคาดหวัง แต่พวกเขาก็ตะลึง
ด้านหลังกำแพงภายใต้แสงไฟนั้นเป็นห้องที่ดูซอมซ่อ!
“มันเป็นไปได้ยังไงกัน! อาณาเขตเร้นลับ จะเล็กขนาดนี้ได้ยังไง!”
“ไม่!”
“นี่ไม่ใช่อาณาเขตเร้นลับ!”
นักศึกษาปฎิเสธที่จะเชื่อ
อาจารย์ทั้งสองจ้องโต๊ะที่วางอยู่ตรงกลางห้องเล็กๆ นั่น
มันมีสิ่งของแปลก ๆ สองสามอย่างที่มีแสงแวววาว พร้อมกับการ์ดอีกสองสามใบลอยอยู่
สิ่งของเหล่านั้นดูแปลกตาและไม่ธรรมดา
นั่นคือ …
หวืดด!
เงาวูบวาบ
ก่อนที่พวกเขาจะเห็นได้ชัดเจน ฟู่หงหมิงและทั้งสองคนก็รีบเข้าไปในห้องและเอาของออกมา
วูซซ—
กระแสพลังงานลอยผ่าน
ในขณะที่พวกเขาหยิบสิ่งของเหล่านั้นออกมา ทุกอย่างในห้องก็ระเหยกลายเป็นพลังงานและหายไป
บางทีมันน่าจะกลายเป็นฝุ่นไปนานแล้ว แต่มันยังคงรูปแบบเดิมไว้เนื่องจากพลังงานหลักได้หายไป
“มันไม่ใช่ภาพลวงตา!”
“คุณกล้าหลอกลวงเราได้อย่างไร!”
อาจารย์อันหงุดหงิด
อาจารย์อันไม่คาดคิดว่าเขาจะถูกจัดฉากโดยคนงานเพียงไม่กี่คน!
“ล้อมพวกเขาไว้!”
นักศึกษาก็กราดเกรี้ยวเช่นกัน
“ฮิฮิ”
ฟู่หงหมิงยิ้มพลางหยิบการ์ดจากกระเป๋า
การ์ดเทเลพอร์ต!
สีหน้าของอาจารย์อันเปลี่ยนไป
มันคือการ์ดเทเลพอร์ตในตำนาน!
ความสามารถในการเทเลพอร์ตนั้นทรงพลังมาก ทำให้การ์ดใบนี้เป็นการ์ดที่ล้ำค่า!
และตอนนี้ฟู่หงหมิงมีหนึ่งในการ์ดเหล่านั้น!
แม่*งเอ้ย!
ไอ้พวกนี้เป็นใครกัน พวกเขาได้การ์ดอะไรไปจากห้อง? อะไรที่สำคัญมากขนาดที่พวกเขาจะต้องใช้การ์ดเทเลพอร์ตเพื่อหลบหนี!
อาจารย์อันรู้ว่าพวกเขากำลังเจอปัญหาใหญ่
“ไม่ต้องกังวล”
“หลังจากที่จากไป ฉันจะตอบแทนพวกแกอย่างแน่นอน”
ฟู่หงหมิงยิ้มอย่างชั่วร้าย
คนโง่เหล่านี้ถูกขังอยู่ในเหมือง หลังจากที่เขาออกไปเขาก็จะสั่งให้ใครบางคนโยนระเบิดเข้าไปข้างในและพวกโง่นี่จะต้องตายอย่างแน่นอน เมื่อถึงเวลาที่วิทยาลัยส่งความช่วยเหลือมา…
คนเหล่านี้คงจะเสียชีวิตไปแล้ว
ถูกต้อง
อาจารย์กระจอกจากวิทยาลัยอาชีวะเหล่านี้จะมาสู้กับพวกเขาได้อย่างไร?
“เปิดใช้งานการ์ด”
ฟู่หงหมิงส่งการ์ดให้น้องสาวของเขา
“โจมตี!”
อาจารย์อันคำรามอย่างบ้าคลั่ง
หากฟู่หงหมิงหนี…พวกเขาจะต้องตายแน่นอน! ดังนั้นพวกเขาต้องขังพวกเขาไว้ที่นี่!
ปัง
ลมรุนแรงพวยพุ่งขึ้น
อาจารย์อันรวบรวมลมไว้ในมือและเปลี่ยนมันให้เป็นใบมีด เขารวบรวมพลังงานทั้งหมดของเขาในฐานะนักรบพลังธาตุระดับสาม อย่างไรก็ตามในเวลาเดียวกันนี้ฟู่หงหมิงก็ยืนอยู่แถวหน้าเพื่อบล็อคการโจมตีแล้ว
โล่พลังงาน! ฟู่หงหมิงกอดอก
พลังงานที่พลุ่งพล่านอยู่รอบตัวเขาก่อให้เกิดอุปสรรคในการโจมตี
ปัง
ใบมีดลมกระทบกับมันและเกิดเสียงเฉือนเบา ๆ
การโจมตีทั้งหมดถูกบล็อค
อาจารย์อันเริ่มโจมตีพวกเขาทั้งสามอย่างบ้าคลั่ง แต่เขาได้ยินเพียงเสียงกระแทกเบา ๆ บนโล่พลังงาน
พวกเขาไม่สามารถเอาชนะคนเหล่านี้ได้ …
ไม่มีแม้แต่เศษเสี้ยวความหวังเลย!
แม้อาจารย์หวังจะโจมตีร่วมกับเขาเพื่อจู่โจมคนทั้งสาม แต่ก็มีเพียงรอยแตกเล็กน้อยบนโล่พลังงาน
มันเป็นไปไม่ได้ที่จะทำลายโล่พวกนี้ในเวลาอันสั้น!
“ทุกคนโจมตี!”
นักศึกษาพร้อมใจกันโจมตี
อย่างไรก็ตามพวกเขาใช้พลังงานไปมากเมื่อพวกเขาทำลายกำแพงหิน นอกจากนี้พวกเขายังใช้การ์ดพลังงานของตนไปแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงไม่เหลือพลังงานมากนัก
การโจมตีที่กระจัดกระจายเพียงไม่กี่ครั้งนั้นไม่มีประโยชน์เลย
ในขณะเดียวกัน…
ฟู่หงหยานก็เปิดใช้งานการ์ดในมือแล้ว
“เปิดใช้งานแล้ว”
อาจารย์อันรู้สึกหนาวสั่น
วูซซ—
แกนคริสตัลพลังงานสีเขียวใสถูกสร้างขึ้นและเกิดวงเวทย์ที่เท้าของทั้ง 3 คน
มีแสงกระพริบเล็ก ๆ ออกมาจากรัศมีของการ์ดเทเลพอร์ต!
“ลาก่อน”
ฟู่หงหมิงไม่ได้กังวลเรื่องโล่พลังงานแม้แต่น้อย
ต่อให้เขาเจอกับผู้บ่มเพาะระดับสาม สองคนนะเหรอ?
ใช่! พวกนั้น…จะตายที่นี่ตลอดไป
จะไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่
วูซซ—
แสงสีเขียวสว่างขึ้น
ขณะนั้นเอง…ในช่วงเวลาสำคัญนั้นฉางเหลียงที่สร้างแสงสว่างให้กับทุกคนก็คำรามเสียงดัง และมีแสงสว่างออกมาจากดวงตาของเขา
“Flashbang!”
ทุกคนที่อยู่ตรงหน้าฉางเหลียงไม่สามารถมองเห็นอะไรได้ในทันที
มีหมอกขาว ๆ เต็มไปหมด!
พวกเขามองไม่เห็นอะไรเลย!
นี่คือช่วงเวลาสำคัญ!
หวืบบบ!
ลูกศรที่ประกอบขึ้นจากพลังงานพุ่งทะลุอากาศและยิงไปที่ฟู่หงหยาน
มันคือสกิลของเซี่ยหยู!
Frostbolt!
วูซซ—
มีเสียงกระซิบเบา ๆ
ในเวลาเดียวกันฟู่หงหมิงก็ถูกแสงสว่างปกคลุม มันคือภาพลวงตาของจางเสี่ยวปัง!
เขาและเซี่ยหยูโฟกัสการโจมตีของพวกเขาไปยังฟู่หงหยานในเวลาเดียวกัน โดยมุ่งเป้าที่จะโจมตีเธอทั้งทางจิตวิญญาณและกายภาพ!
“อึก!”
พลังงานของฟู่หงหยานสะดุด
เวทย์เทเลพอร์ตที่กำลังจะเสร็จสมบูรณ์ก็หยุดชะงักเล็กน้อย แต่เธอก็ฟื้นตัวเร็วมากและยังคงส่งพลังงานเข้าไปในการ์ดต่อ
อย่างไรก็ตามช่วงเวลานี้ก็เพียงพอแล้ว
มีบางอย่างพุ่งออกมาจากหมอกสีขาว
“มีบางอย่างกำลังมาทางนี้!”
ฟู่หงหมิงตื่นตัว
เขามองไม่เห็นอะไรเลยอย่างไรก็ตาม…เขาสัมผัสได้ถึงพลังของเขาว่ามันดูเหมือนจะเป็นวัวกระทิงที่ก่อตัวขึ้นจากพลังงาน ดูเหมือนว่าจะเป็นสกิลกระทิงคลั่ง? และมันต้องทำให้เขาประหลาดใจเพราะทิศทางการโจมตีดูเหมือนจะอยู่ที่….
ข้างหน้า !!!
โล่พลังงาน!
ทำไมพวกเขาถึงโจมตีจากข้างหน้า ??
ขนาดพลังของอาจารย์ 2 คนรวมกันยังไม่สามารถทำลายโล่พลังงานได้เลย เพราะฉะนั้นจะเป็นไปได้อย่างไรที่ กระทิงคลั่งจะสามารถทำลายโล่พลังงานได้?
ปัญญาอ่อน!
เด็กน้อยพวกนี้ไปเอาความมั่นใจมาจากไหน?
จังหวะนั้นเอง …
ปังงงง!
มีเสียงอึกทึกเกิดขึ้น
กระทิงคลั่งกระแทกเข้ากับโล่พลังงานของเขา และมันทำให้เขาสัมผัสได้ถึงแรงกระแทกอย่างหนักจากการโจมตีเมื่อกี้
สีหน้าของฟู่หงหมิงเปลี่ยนไป
พลังเมื่อกี้มัน…
แย่ละ!
มันไม่ใช่กระทิงคลั่งอย่างเดียว!
มันต้องพลังผสานของสกิลมากกว่าหนึ่งอย่างแน่นอน!
ฟู่หงหมิงรู้สึกราวกับว่ามีฝูงกระทิงคลั่งอันดุร้ายนับสิบตัวกำลังพุ่งเข้าหาเขา มีพลังงานมหาศาลกระแทกเข้ากับมือที่ถือโล่พลังงานของเขา….
มันเป็นความรุนแรงที่เหนือจินตนาการ!
“มาช่วยฉันหน่อย!”
เขารู้สึกว่ามือของเขาสั่น
และตอนนั้นก็มีเสียงคำรามต่อในทันที
“มันกำลังมา!”
สหายของเขาช่วยเขาต่อต้านมัน
มันทำให้พวกเขาทั้งสามคนต้องช่วยกันต้านทานแรงกระแทก!
แม้ว่าฟู่หงหมิงจะได้รับผลกระทบมากมาย แต่เขาก็รู้ว่าการโจมตีในระดับนี้ยังไม่สามารถทำร้ายพวกเขาได้
เกือบแล้ว!
เขาคำนวณเวลาของคริสตัลเทเลพอร์ต
เสร็จแล้ว!
ปัง
มีเสียงดังโครมครามและโล่พลังงานยังคงเหมือนเดิม
ขณะนั้น
คริสตัลเทเลพอร์ตที่คุ้นเคยก็ให้แสงสว่างที่ยอดเยี่ยม – กระทิงคลั่งและพลังงานที่พลุ่งพล่านทั้งหมดหายไป! โลกเข้าสู่ความเงียบสนิทอีกครั้ง
การเทเลพอร์ตประสบความสำเร็จ!
ฟู่หงหมิงไม่แปลกใจเลย
หมอกสีขาวตรงหน้าค่อยๆหายไป ในที่สุดพวกเขาก็สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน
หลังจากนั้น…
ฟู่หงหมิงเงยหน้าขึ้นและดวงตาของเขาก็ว่างเปล่า
???
เขาเบิกตากว้างเพื่อมองสิ่งรอบข้าง เขาจมอยู่ในความงุนงง
สองคนข้าง ๆ เขาก็มึนงงพอ ๆ กัน พวกเขามองไปที่ฟู่หงหมิงและสภาพแวดล้อม พวกเขาไม่สามารถทำความเข้าใจได้เป็นเวลานาน
นี่…
เป็นไปได้ยังไง?!
พวกเขายังอยู่ในเหมือง !!!
“เกิดอะไรขึ้น?”
ปากของฟู่หงหมิงรู้สึกแห้ง
การ์ดเทเลพอร์ตมีค่ามาก พวกเขามีการ์ดแบบนี้เพียงใบเดียว พวกเขาซื้อการ์ดมาสำหรับงานนี้เป็นพิเศษ
พวกเขาล้มเหลวได้อย่างไร!
ทำไมพวกเขาถึงล้มเหลว?
เป็นไปได้อย่างไรที่อีกฝ่ายจะหยุดการเทเลพอร์ตได้?
ไม่สิ! เขารู้สึกได้ถึงพลังงานที่ออกมาจากความสำเร็จของการเทเลพอร์ต!
เห็นได้ชัดว่า …
เดี๋ยวก่อน
ฟู่หงหมิงมองไปที่พื้นและใบหน้าของเขาก็มืดลง
มันเป็นรอยยาวสองสามรอยบนพื้น!
กระทิงคลั่งเป็นคนสร้างรอยพวกนี้ขึ้นมา
นี่คือ…
ตอนที่ฝูงกระทิงคลั่งพุ่งเข้าใส่ พวกเขาเขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อจะต้านทานพวกมัน และทนต่อแรงกระแทกจากสกิลนี้ และเขาคิดว่าเขาบล็อคกระทิงเหล่านี้ได้!
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าแม้ว่าเขาจะบล็อคมันได้ แต่เขาก็ถูกบังคับให้ถอยไปหนึ่งเมตร!
ใช่
ห่างออกไปหนึ่งเมตร!
แม้ว่าจะมีการเปิดใช้งานคริสตัลเทเลพอร์ตไปแล้วแต่ก็พวกเขาก็ไม่ได้ออกไป!
“สำเร็จ!”
ลู่หมิงตื่นเต้น
พวกเขารอมาครึ่งชั่วโมงเพื่อเวลานี้เลย!
หน้าที่ของกระทิงคลั่งคือการสร้างกระทิงคลั่งออกมาผลักศัตรู….แล้วถ้าเป็นวงล้อมกระทิงคลั่งที่ปล่อยออกมาทีเดียวเจ็ดตัวล่ะ?
ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันจะผลักศัตรูไปไกลขนาดไหน!
ความรุนแรงของมันทำให้ศัตรูเสียความสนใจจากการสังเกตสิ่งรอบข้าง!
ท้ายที่สุดแล้วกระทิงคลั่งเหล่านั้นถูกสร้างขึ้นจากพลังงาน พวกมันไม่ใช่กระทิงจริง ๆ ดังนั้นเมื่อพลังงานโดนศัตรูมันก็จะพุ่งออกไปรอบ ๆ ทำให้ร่างกายศัตรูสูญเสียการควบคุม
อย่างไรก็ตาม…
โล่พลังงานของฟู่หงหมิงแข็งแกร่งเกินไป!
มันบล็อคการโจมตีและพลังงานทั้งหมด!
ในตอนสุดท้ายลู่หมิงตัดสินใจเปิดใช้งานการ์ดสิบใบ
เกิดเป็นฝูงกระทิงคลั่งเจ็ดสิบตัวที่อาละวาดพุ่งชนกันไปยกใหญ่และแรงผลักทั้งหมดก็ไปตกที่โล่พลังงาน!
แรงผลักที่รุนแรงทำให้พวกเขาทั้งสามและโล่พลังงานถูกผลักไปข้างหลัง!
เป็นผลลัพธ์ที่น่าทึ่งมาก!
คอมเม้นต์