ตอนที่ 30 เจตนาร้าย

ราคาของหินนี้เพิ่มขึ้นมาถึง 200,000 เครดิต สุดท้ายมันก็เริ่มช้าลงจนเพิ่มทีละ 10,000 เครดิต

“210,000 เครดิต ” ชายอีกคนประมูลขึ้นมา

หวังเย่ากัดฟันแน่น เขาทนปวดใจและยกป้ายขึ้น “250,000 เครดิต”

ราคาที่เพิ่มขึ้นมานี้ถือว่ามากกว่าเดิม จนไม่มีใครเสนอราคาต่อ หลายคนเลือกที่จะยอมแพ้

“250,000 ครั้งที่ 1”  เย่เหยียนลากเสียงยาวพูดขึ้น

“เดี๋ยว ฉันให้ 260, 000”  เสียงแหบแห้งดังขึ้นมา

หวังเย่าหันไปมอง เมื่อใช้สายตาของการ์ฟีลด์ เขาก็พบชายสวมหน้ากากเขียว

“งั้นฉันให้ 270,000 ” หวังเย่าจะยอมแพ้ได้ยังไง

“280,000”  อีกฝ่ายเพิ่มราคาโดยไม่ลังเล

“เขามองความพิเศษของหินนี่ออกหรือ ? ” สีหน้าของหวังเย่าหม่นลง แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังพอสู้ราคาต่อได้

“290,000”  หวังเย่ายกมือขึ้นเสนอราคา

การประมูลของทั้งสองคนนี้น่าสนใจมากจนทำให้คนส่วนมากพากันสงสัยขึ้นมา

นอกจากนี้คนจากธุรกิจใหญ่โตที่มาเพื่อความสนุกก็ได้เสนอราคาขึ้นมาทันที “300,000 ! ”

หวังเย่าใจหล่นวูบ ทำไมการประมูลมันถึงได้ยากเย็นแบบนี้ ในนิยายตัวเอกควรจะชนะการประมูลไม่ใช่รึไง ?

ราคาเริ่มต้นที่ 100,000 แต่ตัวละครหลักอาจจะได้ในราคา 160,000 – 170,000 แต่ตอนนี้ราคากลับเพิ่มสูงขึ้นไปเรื่อย ๆ

‘หรือว่าฉันไม่ใช่ตัวหลักของเรื่อง ? ’ ความคิดนี้โผล่ขึ้นมาในหัวจนทำให้เขาใจหล่นวูบ

“310,000” ชายสวมหน้ากากเขียวยังคงเพิ่มราคาต่อ

“320,000” หวังเย่ายังไม่คิดยอมแพ้

“350,000” น้ำเสียงอันเกียจคร้านแต่แฝงไปด้วยความร้ายกาจก็ดังขึ้นมา มีชายอีกคนกระโจนเข้ามาร่วมวงแล้ว

‘เขาคือลูกหลานคนรวยสินะ’ หวังเย่าคิด

ตอนนี้ชายที่สวมหน้ากากเขียวกลับลังเลและไม่คิดเปิดปากพูด ดูเหมือนเขาจะคิดว่ามันไม่คุ้มค่า

หวังเย่าเริ่มกังวล คนที่ไม่สนใจหินนั่นตั้งแต่แรกกลับทำให้เขาต้องตกที่นั่งลำบาก

อันที่จริงชายคนที่สามนี้คือผู้ใช้อสูรขั้น 3 เขาแค่อยากลองเสี่ยงโชคดูว่ามีอะไรในหินนั่น แม้ว่ามันจะได้ของที่ไม่ดีนัก แต่สำหรับเขาแล้วก็ถือซะว่าเป็นการเสี่ยงโชคขำ ๆ

หวังเย่ากัดฟันแน่น เครดิตทั้งหมดที่เขามีนั้นมีแค่ 360,000 เครดิต แต่ยังไงซะเขาก็ไม่คิดจะยอมแพ้กับหินนี่

ดังนั้นเขาจึงได้ทำการประมูลอีกครั้ง “360,000”

อีกฝ่ายมองไปที่หวังเย่า เขาสวมหน้ากากเสือขาวดูยิ่งใหญ่ แค่มองก็รู้ว่าเขาเป็นคนที่มีอำนาจ

“400,000” เขาเหมือนตั้งใจจะปั่นหัวหวังเย่า ยังไงซะครอบครัวของเขาก็รวยอยู่แล้ว

“410,000” หวังเย่าหวังว่าอีกฝ่ายจะหยุด

“450,000” อีกฝ่ายพูดขึ้นมาอีกครั้ง

“460,000” น้ำเสียงของหวังเย่าแฝงไปด้วยความเกลียดชัง

“500,000” อีกฝ่ายพูดขึ้น

“600,000” หวังเย่าแทบเสียสติ เขาต้องรับภารกิจอีกหลายอันเพื่อจะมีเงินพอ แต่ยังไงซะเขาก็เป็นแขกกิตติมศักดิ์ของที่นี่ การหาเครดิตนั้นง่ายอย่างมาก

ชายคนนั้นชะงักไป เขาไม่คิดว่าหวังเย่าจะรั้นขนาดนี้และเพิ่มราคาถึง 600,000

“คุณชายไม่จำเป็นต้องแหย่เขาอีกแล้ว มันมีของดี ๆ อยู่อีกมากในการประมูล” ชายสวมหน้ากากปลาฉลามข้าง ๆ พูดขึ้นมา

ชายสวมหน้ากากเสือพึมพำออกมาก่อนที่จะยอมแพ้แล้วพยักหน้า  “ไปตรวจสอบเขาด้วย”

“ฮ่าๆ….นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นคุณชายหลงเฉิงกินรังแตนแบบนี้ หาได้ยากจริง ๆ น่าสนใจ ๆ ผมเองก็อยากรู้ว่าเด็กนั่นเป็นใคร”

อีกด้าน เสียงของผู้หญิงที่สวมหน้ากากกุหลาบก็ดังขึ้น  “พวกนายเงียบ ๆ กันหน่อย”

เมื่อได้ยินแบบนั้นชายที่สวมหน้ากากเสือก็โกรธขึ้นมาทันที

…..

“600,000 ครั้งที่ 1”

“600,000 ครั้งที่ 2”

“600,000 ครั้งที่ 3”

“ขาย ! ” เย่เหยียนฟาดค้อนลงที่โต๊ะทันที

สุดท้าย หวังเย่าก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก “ฉันเกือบจะเสียมันไปแล้ว กลับไปฉันต้องถามตัวตนของสองคนนั่นกับเย่เหยียนดู”

สองคนที่ว่าคือชายสวมหน้ากากเขียวกับชายที่สวมหน้ากากเสือขาวที่ประมูลหินนี่แข่งกับเขา

นี่มันปั่นหัวเขาเล่นชัด ๆ !

นึกว่ามีเงินแล้วทำอะไรก็ได้งั้นหรือ ?

ตอนนี้ทั้งสองได้กลายเป็นเป้าหมายของหวังเย่าแล้ว

จากนั้นไม่นานก็มีสาวใช้เดินเข้ามาหาหวังเย่าและกระซิบ “นายท่าน การประมูลของคุณเสร็จสิ้นแล้ว เมื่อการประมูลจบลง เชิญคุณไปจ่ายเงินที่หลังเวทีด้วย”

หวังเย่าพยักหน้า “ฉันจะไปตอนนี้เลย ”

เขาไม่มีเงินสำหรับการประมูลสินค้าต่อไปแล้ว ถึงจะอยู่ต่อก็ได้แต่ดู มันจะดีกว่าถ้ารีบกลับไปพร้อมกับหินนั่น

หลังจากที่เดินตามสาวใช้ไปหลังเวที ก็มีชายชราคนหนึ่งที่คอยรับผิดชอบสำหรับเรื่องเงิน

“นี่คือแขกในที่นั่ง 68 เขามาเพื่อจ่ายเงิน” สาวใช้ยิ้มออกมา

หวังเย่าพยักหน้าและเอาบัตรแขกกิตติมศักดิ์ออกมา ก่อนจะพูดขึ้น  “ฉันคือแขกของฝ่ายสัตว์อสูร แปดเทพ”

“แปดเทพหรือ ? เป็นคุณนี่เอง”

ชายชราพูดขึ้นมาเบา ๆ “ฉันคือเพื่อนของเย่เหยียน เขาเคยเล่าเรื่องคุณให้ฉันฟัง เขาบอกว่าคุณน่ะแข็งแกร่งกว่าเขาในฐานะผู้ใช้อสูร โชคร้ายที่คุณไม่คิดจะเข้าร่วมตลาดมืดของเรา”

“มันไม่สะดวกที่จะเข้าร่วม”  หวังเย่ายิ้มออกมาและพูดขึ้น  “ตอนนี้ฉันจะจ่าย 300,00 ก่อน เห็นแก่หน้าเย่เหยียนสักครั้ง ฉันจะทำภารกิจและจ่ายเงินในส่วนที่เหลือพรุ่งนี้”

“โฮ่โฮ่…ยังงั้นก็ได้” ชายชราโบกมือ “อันที่จริงราคาของมันควรจะอยู่ที่ 200,000 มันเพิ่มขึ้นขนาดนี้ได้ยังไง”

สาวใช้ที่อยู่ข้าง ๆ ได้บอกสิ่งที่เกิดขึ้นให้ชายชราฟัง

“ผู้อาวุโส ฉันขอถามได้ไหมว่าชายสวมหน้ากากเสือขาวเป็นใครกัน ? ”

“นี่….ด้วยความเคารพ ถึงฉันจะตรวจสอบข้อมูลของเขาได้ แต่มันก็ส่งผลต่อชื่อเสียงของตลาดมืด รวมถึงฉันไม่ต้องการทำเรื่องแบบนั้นด้วย” ชายชราส่ายหน้า

สีหน้าของหวังเย่าหม่นลงพร้อมกับความโกรธที่แสดงออกมา

“จริง ๆ แล้วก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ ถ้าคุณช่วยทำภารกิจให้ฉัน ฉันก็คงบอกข้อมูลคร่าว ๆ เกี่ยวกับเขาได้อย่างเช่นแซ่ของเขา”

หวังเย่าตาเป็นประกายขึ้นมาทันที ถึงจะไม่ได้ชื่อแต่การได้รู้ข้อมูลคร่าว ๆ ก็สามารถตรวจสอบข้อมูลต่อได้ “งั้นบอกเนื้อหาของภารกิจมาเลย ถ้าฉันทำได้ ฉันก็จะลองทำดู”

ชายชราพูดขึ้น  “แน่นอน หากคุณทำไม่ได้ฉันก็ไม่บังคับ อันที่จริงภารกิจนี้ถ้าคุณทำไม่ได้ งั้นคงไม่มีใครทำได้แล้ว”

“คุณจำภารกิจแรกของโถงภารกิจได้ไหม ? ”