ตอนที่ 188 : ผลทอง ผลมังกรเทียม

เมื่อได้ยินข่าวว่าทั้งสามคนตายไปแล้ว พวกหญิงสาวก็พากันแสดงความโล่งอกและดีใจออกมา

“ ตายแล้ว ! พวกนั้นตายยังไง ? ”  หลิงชิงซวินถามขึ้นมาด้วยท่าทีกังวลพร้อมกับกัดฟันแน่น

คนอื่น ๆ ก็หันมาสนใจเช่นกัน หวังว่าปิศาจสามตัวนั้นคงไม่ตายอย่างง่ายดายเกินไป ไม่งั้นแล้วคงยากที่จะลบความแค้นในใจของพวกเธอได้

หวังเย่าเข้าใจความรู้สึกของพวกเธอและพูดขึ้น  “ผีเสี่ยวเปียว ฉันจัดการเอง ส่วนอีกสองคนโดนฝังทั้งเป็น ร่างของพวกนั้นฉันจะไปส่งให้ที่เมืองฉางอัน”

“ฝังทั้งเป็น แค่ฝังทั้งเป็นเองหรือ ? มันคงดีกว่าถ้าฉันได้จัดการกับพวกมันด้วยมือของตัวเอง”  ผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้นมา

หวังเย่ารู้ว่าพวกเธอคงโดนทรมานมาไม่ใช่น้อย การที่พวกนี้โดนฝังทั้งเป็นยังไม่อาจจะลบความแค้นในใจของพวกเธอได้

หวังเย่าไม่ได้พูดอะไรอีกเพราะเขาไม่รู้ว่าต้องพูดอะไรออกมา ต่อหน้าหญิงสาวที่บาดเจ็บทางจิตใจแบบนี้ เขาไม่รู้เลยว่าควรจะปลอบใจพวกเธอยังไง

เขาเอาแร่ไฟและหม้อออกมาก่อนจะเอาเนื้อและเครื่องปรุงต่าง ๆ ออกมาทำอาหารให้สาว ๆ ได้กินเพื่อฟื้นฟูจิตใจ จากนั้นเขาก็จะพาพวกเธอกลับไปที่เมืองฉางอัน

หวังเย่าออกจากโพรงนั้นและมุ่งหน้าไปยังที่ที่โจรทั้งสองโดนฝัง เขามองดูเวลาที่สายรัดข้อมือและพบว่ามันผ่านมา 1 ชั่วโมงแล้ว เขาเชื่อว่าทั้งสองคงตายไปแล้ว

แต่เขาก็ไม่ประมาท ยังไงซะเขาก็เลือกที่จะรอต่อไปอีกหน่อย

หลังจากที่รอได้สักพัก หวังเย่าก็ไม่เห็นการเคลื่อนไหวใด ๆ หากมีการเคลื่อนไหว มันก็บ่งบอกว่าทั้งสองยังไม่ตายรึอาจจะหาทางรอดไปได้

เขายืนอยู่ตรงนั้นสักพัก ก่อนจะใช้ลูกแก้ววิญญาณดินเพื่อเปิดพื้นที่เข้าไปยังที่ที่ร่างของทั้งสองอยู่

ใช้เวลากว่า 1 ชั่วโมงกว่าจะตัดสินได้ว่าถันเจี้ยนซวนและเกาเฉียงตายไปรึยัง ก่อนที่หวังเย่าจะไปเก็บร่างของทั้งคู่

หวังเย่ายังควบคุมดินได้ไม่ดีนัก ขุดดินอยู่นานกว่าจะเห็นชุดเกราะของทั้งคู่โผล่มา หวังเย่าถึงได้ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังไม่วางใจ เขาได้เอาธนูยิงออกไปใส่ชุดเกราะนั้น ก่อนจะพบว่าร่างนั้นยังแน่นิ่งไม่เคลื่อนไหว

“ตายแล้วสินะ”  หวังเย่าเดินเข้าไปด้วยความมั่นใจก่อนจะเก็บร่างทั้งสองเข้าไปในกระเป๋ามิติ

กระเป๋ามิตินั้นไม่อาจจะเก็บสิ่งมีชีวิตได้ เมื่อใส่สิ่งมีชีวิตเข้าไป สิ่งมีชีวิตจะถูกฆ่าเพราะพลังมิติทันที

ดังนั้นพวกคนที่แข็งแกร่ง เมื่อเผชิญหน้ากับฝูงสัตว์อสูร พวกเขาจึงทำการดึงสัตว์อสูรเข้าไปในกระเป๋ามิติ ทันทีที่สัตว์อสูรเข้าไป สัตว์อสูรพวกนั้นก็จะตายทันที

แต่แน่นอนว่าพลังมิติในกระเป๋ามิติไม่ได้แข็งแกร่งนัก หากใช้พลังโจมตีจากด้านใน กระเป๋ามิติก็อาจจะพังลงได้ นี่คือข้อเสียของมัน

ยังไงซะเมื่อพลังมิติด้านในถูกใช้ไป กระเป๋ามิติก็จะไม่เสถียร มิติด้านในอาจจะพังลงรึหายไปเลยก็ได้

หวังเย่าเก็บกระเป๋ามิติจากถันเจี้ยนซวน, เกาเฉียงและผีเสี่ยวเปียว 

“ฉันได้ลูกแก้ววิญญาณไฟมาจากซ่งฉ่าน ฉันหวังว่าพวกนี้คงมีของดีติดตัวบ้าง”

กระเป๋ามิติแบ่งเป็น 2 แบบ แบบแรกคืออันที่ไม่มีเจ้าของซึ่งสามารถแผ่การรับรู้เข้าไปและใช้ได้ตามใจ อีกอันคืออันที่มีเจ้าของแล้วซึ่งมีการทำสัญญาเลือดเอาไว้เพื่อไม่ให้คนอื่นได้ใช้งาน

หลังจากที่ทั้งสามคนตายไป กระเป๋ามิติของพวกนี้ก็กลายเป็นกระเป๋าไร้เจ้าของ  หวังเย่าไม่จำเป็นต้องหยดเลือดลงไปก็สามารถสำรวจมิติด้านในได้ แต่มันมีข้อจำกัดซึ่งก็คือความแข็งแกร่งทางจิตของเขา 

ด้วยจิตที่แข็งแกร่งนั้น เขาสามารถสำรวจมิติในกระเป๋าทั้งหมดได้ หากมีจิตที่อ่อนแอ แม้ว่าจะมีกระเป๋าอยู่ในมือ แต่ก็ไม่อาจจะใช้งานมันได้ มีแค่ต้องใช้เลือดของเจ้าของเดิมเพื่อใช้งานเท่านั้น

ทักษะกระบี่บินของหวังเย่าฝึกไปถึงส่วนที่ 3 แล้ว จิตของเขาจึงเหนือกว่าคนทั่วไปอย่างมาก เป็นธรรมดาที่จะไม่เป็นปัญหาอะไรในเรื่องนี้

“หือ…”  ของในกระเป๋ามิติของทั้งสามหากเอามากองรวมกันแล้วคงกองสูงขึ้นเป็นภูเขา เมื่อเห็นแบบนั้นหวังเย่าก็ตาเป็นประกายขึ้นมาทันที

“ไม้เมฆมูลค่าแสนเครดิต”

“ชุดระดับ B ราคาเกือบ 30 ล้านเครดิต”

“ชุดระดับ C 135 ชุด …”

หวังเย่าดูตื่นเต้นมากขึ้นเรื่อย ๆ

เอาจริง ๆ แล้วนี่ก็ผ่านมาเกือบปีแล้วที่เขามายังโลกนี้ และนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ฆ่าคน

เขาไม่ได้รู้สึกอึดอัดหรือหดหู่กับการฆ่าคนในครั้งนี้แต่อย่างใด เพราะมันไม่ต่างอะไรจากการฆ่าสัตว์อสูรนัก

เหตุผลว่าทำไมที่เป็นแบบนี้อาจจะเป็นเพราะความโกรธ ยังไงซะเขาก็แค่ฆ่าคนชั่ว

หลังจากที่ฆ่าพวกนี้ไป เขาก็ได้รางวัลกลับมาซึ่งทำให้เขารู้สึกดียิ่งกว่าเดิมไปอีก

“ไม่แปลกเลยที่ในหนังและนิยายถึงมีพวกโจรอยู่  การปล้นและฆ่าคนอื่นนี่ทำกำไรได้ดีจริง ๆ ”

หวังเย่าถอนหายใจออกมา ครั้งนี้เขาได้กระเป๋ามิติของทั้งสามมา มันถือว่าเป็นเงินก้อนโตเลยทีเดียว แม้ว่าจะไม่ได้มีอะไรดีนักแต่ก็พอทำเงินได้บ้าง

ของพวกนี้ทั้งสามคนคงใช้เวลาหลายปีในการปล้นและชิงมาจากคนอื่น ๆ ถึงพวกโจรคนอื่น ๆ จะเอาส่วนแบ่งไปบ้าง แต่สมบัติส่วนมากก็ตกเป็นของสามคนนี้

ถันเจี้ยนซวนนั้นถึงกับมีของดีในกระเป๋ามิติอยู่ด้วยอย่างผลมังกรเทียม 1 ลูกและผลทอง 3 ลูก

ผลทองนั้นจะทำให้ร่างกายแข็งกว่าทองเป็นสิบเท่า ขนาดของมันเท่ากับลูกฟุตบอล บางลูกหนักพอ ๆ กับลูกเหล็ก บางลูกอาจจะหนักหลายพันกิโลกรัม

ผลทองไม่ใช่ของบนโลกนี้ มันมาจากมิติผลไม้ มันได้มาจากต้นทองคำ บอกกันว่าสัก 300 ปีถึงจะมีสักผล ตราบใดที่หยดเลือดผูกมัดความเป็นเจ้าของแล้ว เขาก็สามารถควบคุมผลทองให้บินเข้าไปหาศัตรูเพื่อทุบศัตรูหรือถ่วงน้ำหนักให้กับศัตรูได้

ผลทองทั้งสามผลนี้ หวังเย่าตัดสินใจจะยกให้หงอคง  เพราะหงอคงเป็นพวกต่อสู้ระยะประชิด มันยังขาดวิธีการโจมตีระยะไกล ด้วยผลทองเหล่านี้มันก็จะมีความสามารถเพิ่มขึ้น

สำหรับผลมังกรเทียมแล้ว มันก็มาจากมิติผลไม้ ผลของมันคล้ายกับรากบัวซึ่งมีขนาดพอ ๆ กับแขนและยาว 1 ฟุต ผลของมันใสราวกับหยกและเห็นเนื้อด้านในที่เหมือนกับมังกรเขียว มันมีพลังชีวิตที่สูง ผลของมันสั่นไหวเล็กน้อยราวกับมีสิ่งมีชีวิตอยู่ข้างในนั้น

เพราะของเหล่านี้ไม่ได้เป็นสิ่งมีชีวิต ดังนั้นผลมังกรเทียมจึงถูกมองว่าเป็นแค่ผลไม้จึงสามารถเก็บไว้ในกระเป๋ามิติได้

หวังเย่าทำการตรวจสอบมันทันที

แจ้งเตือน : ค้นพบผลไม้ที่มีพลังชีวิตสูง ต้องใช้เลือด 100 มิลลิลิตรจากโฮสต์ในการให้กำเนิดมัน 

“หือ…”  เมื่อเห็นข้อความจากระบบ หวังเย่าก็อดไม่ได้ที่จะแปลกใจ

ในอดีตนั้นเขาต้องใช้แก่นเลือด แต่ตอนนี้เขาใช้แค่เลือดก็เพียงพอแล้ว อาจจะเป็นเพราะผลมังกรเทียมเป็นสิ่งมีชีวิตระดับต่ำ ใช้แค่เลือดก็เพียงพอแล้วงั้นหรือ ?

หวังเย่าไม่คิดอะไรมาก เมื่อเห็นว่าท้องฟ้ากำลังจะสว่างและต้องเดินทางอีกไกล หวังเย่าจึงไม่คิดจะใช้เลือดตัวเองในการให้กำเนิดมันในตอนนี้