ตอนที่ 230 : ทำสัญญากับสัตว์อสูร

ครั้งนี้หวังเย่ามีเวลาเหลือเยอะ มันเพียงพอที่จะทำกับดักขึ้นมาอีก 30-40 อัน เขาตั้งใจที่จะจัดการทุกอย่างให้เสร็จในคราวนี้

ถ้ายังทำแบบนี้ต่อไปความเสี่ยงและผลประโยชน์จะต่างกันมาก ตอนนี้ยูนิคอร์นอัสนีเลเวล 1 นั้นมีไม่มาก หากเข้าไปใกล้เกินไปก็อาจจะทำให้พวกมันนั้นรู้ตัว เมื่อแผนการถูกเปิดเผยแล้ว มันก็ไม่ง่ายที่จะหนีออกไปได้

ม้าตัวโตเต็มวัยตัวหนึ่งกินหญ้าอย่างสบายใจโดยมีลูกม้าเดินตาม หลังจากที่เดินทางมาทั้งวันลูกม้าก็เหนื่อยล้าอย่างมาก ตอนนี้มันไม่มีแรงวิ่งเล่นอีกแล้ว การที่พวกมันจะโดนจับก็ขึ้นอยู่กับเวลา

หลังจากที่ม้าโตเต็มวัยกินจนอิ่ม พวกมันก็เริ่มไปป้อนนมลูก

เมื่อดื่มนมเสร็จพวกม้าเด็กก็เริ่มฟื้นฟูเรี่ยวแรงขึ้นมา พวกมันเริ่มออกไปวิ่งเล่นและจากนั้น….ก็มีเสียงดังขึ้นมา

ลูกม้าพวกนั้นได้ร่วงลงไปในหลุมกับดัก

ตอนที่พวกม้าเด็กตกลงมาในหลุม หวังเย่าก็รีบเข้าไปจับพวกมัน ไม่ถึง 10 นาทีพวกเขาก็จับม้าเลเวล 1 ได้มากกว่า 5 ตัว การเคลื่อนไหวครั้งนี้ทำให้พวกม้านั้นรู้ตัว พวกมันวิ่งเข้ามาเพื่อตรวจสอบจนทำให้หวังเย่าและคนอื่น ๆ ต้องถอยกลับไปทันที

เมื่อถอยออกมาได้ไม่ไกลนัก พวกเขาก็ได้ยินเสียงม้าคำราม

หลังจากที่หนีออกมาทุกคนก็กลับขึ้นมาที่พื้นดิน พวกเขารีบหนีออกมากว่า 10 ไมล์ จากนั้นหวังเย่าก็ได้ทำการขุดถ้ำขึ้นมาเพื่อให้ทุกคนเข้าไปพักด้านใน

ผลกำไรในวันนี้อาจจะพูดว่ามหาศาลไม่ได้ เพราะพวกเขาได้ม้าเลเวล 1 มาแค่ 11 ตัว แต่ก็ถือว่าไม่ได้แย่อะไร

หลังจากที่กินมื้อเย็นเสร็จ หวังเย่าก็เริ่มถามทุกคนว่ามีใครอยากจะทำสัญญากับม้านี่บ้าง ?

หวังเย่าได้บอกถึงสกิลและรายละเอียดของยูนิคอร์นอัสนีและไทแรนโนซอรัสให้ทุกคนรับรู้ ตอนนี้พวกเขากำลังจัดสรรสัตว์อสูรกันอยู่

หวังเย่าไม่มีวิธีจัดการวิธีอื่น ไข่ไทแรนโนซอรัสยังถือว่าดี เพราะยังมีเวลาที่จะจัดการกับมัน มันเป็นไข่จะทำสัญญากับมันเมื่อไหร่ก็ได้แล้วค่อยฟักมันออกมา แต่ยูนิคอร์นอัสนีนั้นแตกต่างกันไป แม้ว่าจะเก็บพวกมันไว้ในกำไล แต่พวกมันก็อาจจะเพิ่มเลเวลของตัวเองได้ พวกมันสามารถเพิ่มเลเวลของตัวเองได้อัตโนมัติ เมื่อเลเวลของมันเพิ่มแล้ว พวกเขาก็ไม่อาจจะทำสัญญากับมันได้

ทรัพยากรที่ดีแบบนี้หากเสียเปล่าไปคงน่าเสียดาย นี่ไม่ต้องพูดถึงคนอื่นเลย แม้แต่ตัวหวังเย่าเองก็รู้สึกปวดใจเช่นกัน ต้องรู้ก่อนว่าลูกสัตว์อสูรระดับสวรรค์ขั้นกลางเลเวล 1 นั้น สามารถขายได้อย่างน้อย 20 ล้านเครดิต ยิ่งเป็นยูนิคอร์นอัสนีแล้ว ก็สามารถขายได้เกือบ 30 ล้าน

แน่นอนว่านี่แค่การประเมินของเขาเท่านั้น ราคาจริง ๆ ขึ้นอยู่กับตลาด

ดังนั้นยูนิคอร์นอัสนีทั้ง 11 ตัวนี้จึงจำเป็นต้องทำสัญญาโดยเร็วที่สุด หวังเย่าไม่ได้ขัดสนเรื่องเงินแต่ขาดกำลังคนมากกว่า

หากทหารรับจ้างทำสัญญากับสัตว์อสูรพวกนี้ พวกเขาก็จะเสียอิสระของตัวเองไป พวกเขาต้องเป็นคนของกลุ่มทหารรับจ้างโลกา แน่นอนว่าตราบใดที่ไม่มีอะไรผิดพลาด งั้นพวกเขาก็จะมีอนาคตที่สดใสรออยู่

แต่การทำสัญญากับสัตว์อสูรระดับนี้คือความใฝ่ฝันที่หลายคนไม่อาจจะคว้ามาได้ พวกเขาโชคดีขนาดนี้ แล้วจะมีใครบ้างที่อยากจะถอนตัวออกจากกลุ่มทหารรับจ้างโลกา

“หัวหน้า ผมอยากทำสัญญากับยูนิคอร์นอัสนี” ลัวจ้าวฮว่าเป็นคนแรกที่ยกมือ

หวังเย่าพยักหน้าก่อนจะเรียกยูนิคอร์นอัสนีออกมา “นายทำสัญญาซะสิ”

ลัวจ้าวฮว่าแสดงสีหน้ายินดีออกมา เขาไม่คิดเลยว่าหวังเย่าจะเป็นคนเรียบง่ายแบบนี้ เขากัดนิ้วของตัวเองก่อนจะเริ่มทำสัญญา

ไม่นานทั้งสองคนก็มีการเชื่อมต่อทางจิตต่อกัน สายตาที่ยูนิคอร์นอัสนีมองลัวจ้าวฮว่านั้นดูเป็นมิตรขึ้นมาทันที

ลัวจ้าวฮว่าลูบหัวมันอยู่สักพักก่อนจะนำน้ำยาพลังขั้นสูงให้มันกิน ยูนิคอร์นอัสนีนั้นแสดงท่าทียินดีออกมาทันที หลังจากที่กินน้ำยานั่นไปแล้ว ตัวของมันก็เปล่งแสงสีทองออกมาพร้อมเลเวลที่เพิ่มขึ้นเป็นเลเวล 2 ทันที

คนอื่น ๆ เห็นแบบนั้นก็เริ่มร้อนใจ พวกเขารู้สึกร้อนรนและพากันยกมือขึ้นมาทันที

หวังเย่าได้เรียกยูนิคอร์นอัสนีออกมาและปล่อยให้พวกนั้นทำสัญญากับมัน

พวกที่ทำสัญญากับยูนิคอร์นอัสนีต่างก็แสดงสีหน้ายินดีออกมา พวกเขาได้ทำสัญญากับสัตว์อสูรระดับสวรรค์ อนาคตของพวกเขาจะต้องสดใสเป็นแน่

พี่หลง, เจ้าหนูและเจ้าเขียวพากันมองหน้ากันก่อนจะเริ่มพูดบางอย่าง

ก่อนที่ทั้งสามคนจะติดตามหวังเย่า พวกเขาก็ถือว่าเป็นพี่น้องกัน พวกเขาคิดแล้วว่าหากต้องทำสัญญากับสัตว์อสูรเพิ่ม พวกเขาจะทำสัญญากับสัตว์อสูรแบบเดียวกัน

“ชื่อของฉันก็มีความหมายคล้ายกับมังกร ฉันเลยอยากทำสัญญากับไทแรนโนซอรัส” พี่หลงพูดขึ้นมา

เจ้าหนูและเจ้าเขียวพยักหน้าและพูดขึ้น “ถ้าอย่างนั้นเราก็จะทำสัญญากับไข่ไทแรนโนซอรัสด้วย”

เมื่อเห็นแบบนั้นหลงปู้หยู๋ก็ได้พูดขึ้น “หัวหน้า ฉันอยากทำสัญญากับยูนิคอร์นอัสนี”

หวังเย่าโบกมือและพูดขึ้นมา “ยูนิคอร์นอัสนีเป็นสัตว์อสูรระดับสวรรค์ขั้นกลาง ฉันรับปากกับนายแล้วว่าจะหาสัตว์อสูรระดับสวรรค์ขั้นสูงให้”

หลงปู้หยู๋อธิบายออกมา “แค่ยูนิคอร์นอัสนีก็พอแล้ว หัวหน้าเป็นผู้ดูแล นายช่วยกิเลนไฟกลายพันธุ์วิวัฒนาการจากระดับสวรรค์เป็นระดับศักดิ์สิทธิ์ได้ งั้นนายก็สามารถช่วยฉันวิวัฒนาการมันได้”

หลงปู้หยู๋อยากได้ยูนิคอร์นอัสนี เพราะมันเป็นพาหนะที่ดี และความสามารถในการต่อสู้ก็ไม่ได้อ่อนแออะไร นอกจากนี้พวกเขาก็อยู่ในมิติดวงจันทร์มาสักพักแล้ว เขาไม่อยากให้หวังเย่าเสียเวลาหาสัตว์อสูรให้เขาอีก

ถ้าเกิดเจอกับสัตว์อสูรดี ๆ งั้นก็ไม่มีอะไรเสียหาย แต่หากไม่เจอสัตว์อสูรที่เหมาะรึสถานการณ์อันตรายเกินไป งั้นมันก็มีแต่จะเสียเวลา ดังนั้นแค่ยูนิคอร์นอัสนีก็เพียงพอแล้ว

หวังเย่าพยักหน้าและเรียกยูนิคอร์นอัสนีออกมาให้กับอีกฝ่าย

ใช้เวลาไม่นานก่อนที่ยูนิคอร์นอัสนีทั้ง 11 ตัวและไข่ไทแรนโนซอรัสอีก 18 ใบจะถูกทำสัญญา

วันต่อมาทุกคนก็ได้มุ่งหน้าไปที่หุบเหวลึกนั้น เจ้าหนูได้ใส่ชุดดำน้ำที่ได้มาจากฟ่านฉิงเหมย ก่อนจะไต่ลงไปในเหวนั่น

ในตอนที่ทุกคนรออยู่นั้น พวกเขาก็พากันป้อนอาหารสัตว์อสูรหรือฝึกทักษะของตัวเอง

ผ่านไปเกือบครึ่งวัน เจ้าหนูก็กลับมาและรายงานกับพี่หลงและเจ้าเขียว ก่อนที่ทั้งสองคนจะกลับมารายงานให้กับหวังเย่า

“หัวหน้า เจ้าหนูพบอสูรกายยักษ์โบราณนั่นแล้ว มันจมน้ำตาย แต่ตัวของมันใหญ่และแข็งเกินไป มันยากที่ตัดมันออกได้ เขาจึงอยากยืมเครื่องมือบางอย่าง”

หวังเย่าตบหัวตัวเอง เขาลืมเรื่องสำคัญแบบนี้ไปได้ยังไง จากนั้นเขาก็ได้เอามีดทมิฬและผลเลือดออกมาก่อนจะส่งให้กับอีกฝ่าย

เมื่อลงมาถึงแม่น้ำ เจ้าหนูก็รับมีดทมิฬและผลเลือดมาก่อนจะถามขึ้น “ผลเลือดนี่มันอะไรกัน ? ”

“หัวหน้าให้รางวัลกับนาย” เจ้าเขียวพูดขึ้น

ด้วยการใช้สกิลของหนูจึงทำให้เล็บของเขาแหลมคม เขาได้ใช้เล็บนั้นกรีดเข้าที่ผิวของผลเลือด ก่อนที่จะมีหมอกเลือดกระจายออกมา ทั้งสามคนก็รีบสูดเอาหมอกนั้นเข้าไปทันที

เจ้าหนูสูดไปได้ไม่กี่อึดก็สูดต่อไปไม่ไหว เขาอยู่ใต้น้ำมานานและใช้พลังไปเกือบหมดแล้ว ตอนนี้เขาจำเป็นต้องพักก่อน

“เราต้องผนึกมันไว้ก่อน เพื่อไม่ให้หมอกเลือดนี่เสียเปล่า” เจ้าหนูพูดขึ้น

พี่หลงรีบเอาหนังสัตว์ออกมาพันรอบผลเลือดเอาไว้ก่อนจะเก็บมันไว้ในกล่องหยกแล้วส่งให้กับเจ้าหนู

ยาจิตวิญญาณที่ดีแบบนี้มีค่าอย่างมาก ที่สำคัญที่สุคคือเดาว่าในโลกนี้อาจจะมีต้นกินเลือดแค่เพียงต้นเดียวและหวังเย่าก็ได้ผลเลือดมาแค่ 170 ผลเท่านั้น

ดังนั้นผลเลือดพวกนี้จึงสำคัญอย่างมาก

เจ้าหนูพักอยู่กว่า 30 นาทีพร้อมกับกินอาหารเพื่อฟื้นฟูร่างกายก่อนที่จะกลับลงไปในเหวอีกครั้ง