ตอนที่ 239 : จัดสรร

“นี่คือสิ่งที่นายอยากให้เราเห็นงั้นหรือ ? ” จางจื้อเฉียงถามขึ้นมา

“ถูกแล้ว ผมเป็นผู้ดูแล ผมฟักมันสำเร็จอย่างแน่นอน ผมไปหาลุงเฉี่ยนก็เพื่อยืมมิติลับนี่ในการเลี้ยงดูพวกมัน”

เฉี่ยนเจินเฉียนพยักหน้ายืนยัน เรื่องมันกลับเป็นแบบนี้นี่เอง

ฮวงเทียนเจวี๋ยน, จางจื้อเฉียงและไป๋พั่วหล้างพากันมองหน้ากันก่อนจะพยักหน้า จากนั้นฮวงเทียนเจวี๋ยนก็เปิดปากพูดขึ้นมา “หวังเย่า ฉันเชื่อว่านายจะฟักมันออกมาได้ ด้วยจำนวนไข่ผึ้งพวกนี้แล้ว นายคงบอกได้ว่ามันคือสายพันธุ์อะไรและมีความสามารถอะไรบ้าง”

หวังเย่ายิ้มและพยักหน้าก่อนจะดึงเอาเอกสารออกมาจากกระเป๋ามิติ มันมีทั้งรูปและข้อความอยู่ด้วย เขาได้ส่งเอกสารนั้นให้กับฮวงเทียนเจวี๋ยนทันที

ฮวงเทียนเจวี๋ยนรับมันไว้ด้วยความสงสัย เมื่อมองไปที่รูปก็พบว่ามันคือสัตว์อสูรที่เหมือนกับผึ้งมีแปดปีก ขนาดของมันเล็ก และยาวแค่ 34 เมตร

รูปที่สองคือฉากที่พวกผึ้งนั้นบินกระจายตัวออกไป

ฮวงเทียนเจวี๋ยนคิดตามก่อนจะอ่านข้อมูลพร้อมกับดูรูปภาพประกอบ

ผึ้งแปดปีก สัตว์อสูรระดับทองในมิติดวงจันทร์ มันบินได้อย่างรวดเร็ว มันสามารถแบกคนบินในระยะไกลได้ มันมีสกิล 4 อย่างนั่นก็คือสั่งการความคิด, กินกระดูก, เพลิงภุมราและแปดปีกกระพือ

สั่งการความคิด มันมีการเชื่อมต่อทางจิตระหว่างผึ้งแปดปีกด้วยกัน ซึ่งสามารถสั่งการได้ในเวลาอันสั้นอย่างส่งสัญญาณเตือน, รวมตัว, โจมตี ระยะสกิล 100 ไมล์

กินกระดูก ผึ้งนี่ไม่ได้เก็บน้ำหวาน มันกินกระดูกของสัตว์อสูรต่าง ๆ เป็นอาหาร ยิ่งสัตว์อสูรระดับสูงเท่าไหร่ พลังงานในกระดูกก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น หลังจากที่กินไปแล้ว มันจะพัฒนาตัวเองขึ้นมา

เพลิงภุมรา แต่เดิมแล้วผึ้งแปดปีกเป็นสัตว์อสูรธาตุไฟ มันสามารถควบคุมเมฆไฟได้และสามารถทำให้กระจายตัวเป็นทะเลไฟได้

แปดปีกกระพือ มันสามารถควบคุมการกระพือปีกของมันได้ การใช้ปีก 1 คู่นั้นจะทำให้มันเดินทางได้ช้า เมื่อใช้ปีก 2 คู่ ความเร็วจะปกติ เมื่อใช้ปีก 3 คู่ มันจะรวดเร็วอย่างมาก และเมื่อใช้ปีก 4 คู่ มันจะเร็วจนน่าเหลือเชื่อ

แค่อ่านข้อมูลเหล่านี้ก็ทำให้ฮวงเทียนเจวี๋ยนสีหน้าเปลี่ยนไป เขาแสดงความยินดีออกมาทันที แต่ก็อดไม่ได้ที่จะทึ่ง

เฉี่ยนเจินเฉียนไม่ได้แปลกใจเท่าไหร่เมื่อเห็นข้อมูลพวกนั้น พูดตามตรงแล้วผึ้งแปดปีกพวกนี้เป็นแค่ผึ้งงาน มันไม่ได้มีความสามารถในการต่อสู้ที่สูงนัก แต่ถึงอย่างนั้นก็สามารถใช้เป็นพาหนะ, เครื่องตรวจจับ, ตัวหาข้อมูลและตัวกำจัดร่องรอยได้อยู่

อย่าดูถูกสกิลกินกระดูกของพวกมัน อันที่จริงแล้วในป่านั้นเกิดการต่อสู้กันแทบทุกวินาที มันจะมีสัตว์อสูรโดนฆ่าและกินไป แต่ส่วนมากนั้นจะเหลือกระดูกเอาไว้และถูกมองว่าเป็นขยะ แต่ผึ้งเหล่านี้สามารถใช้ขยะพวกนี้เป็นอาหารเพิ่มพลังให้กับตัวเองได้ มันเปลี่ยนขยะให้กลายเป็นสมบัติก็ว่าได้

ฮวงเทียนเจวี๋ยนส่งเอกสารให้กับสองคนที่เหลือ

มันมีไข่ผึ้งหลายพันใบ หากฟักมันออกมาทั้งหมดแล้ว มันจะมีผึ้งแปดปีกหลายพันตัว ถึงคนของเขาจะได้ไปแค่ไม่กี่สิบตัว แต่หากทำสัญญาทั้งหมดก็จะเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงานของกองกำลังขึ้นมาได้อย่างมาก ในระยะ 100 ไมล์พวกเขาก็สามารถส่งสัญญาณหากันได้

ผึ้งพวกนี้แบกคนได้ 12 คนต่อตัว หากพวกเขาให้ลูกน้องทำสัญญากับผึ้งสักพันตัว งั้นตอนที่เดินทางมันก็คงไม่ต่างอะไรจากพายุหรือ ?

จางจื้อเฉียงและไป๋พั่วหล้างได้อ่านเอกสารก่อนจะหน้าถอดสีไป เพราะก่อนหน้านี้พวกเขาแสดงท่าทีต่อหวังเย่าไม่ดีนัก ตอนนี้พวกเขาจึงรู้สึกละอายใจที่จะพูดออกไป

“หวังเย่า นายมีความเห็นยังไง ? ” ฮวงเทียนเจวี๋ยนอดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมา

หวังเย่าลูบจมูก เขาไม่ได้สนใจท่าทีของพวกนี้สักเท่าไหร่ ก่อนที่จะยิ้มออกมาและพูดออกมาว่า “อย่างที่ผมพูดไป ที่ผมหวังเย่าขอให้ทุกคนมาที่นี่ในนามของลุงเฉี่ยนนั้น เพราะผมไม่ชอบเสียเวลา มันมีผึ้งแปดปีกจำนวนมาก แทนที่จะปล่อยให้มันเสียเปล่า มันจะดีกว่าที่จะรีบฟักออกมาโดยเร็วที่สุด ดังนั้นผมจึงตั้งใจจะผูกมิตรกับพวกคุณเอาไว้ด้วยการขายผึ้งพวกนี้ให้”

จางจื้อเฉียงและไป๋พั่วหล้างโล่งอกขึ้นมาทันที

“เอาจริง ๆ แล้วผึ้งพวกนี้มีบทบาทและเป็นพาหนะที่ดี” ฮวงเทียนเจวี๋ยนอารมณ์ดีอย่างมาก “เมื่อนายพูดแบบนั้นออกมา ฉันคงต้องสุภาพด้วย ผึ้งพวกนี้ฉันขอรับไว้ 2,000 ตัว” ฮวงเทียนเจวี๋ยนยิ้มกว้างออกมา

“พี่ฮวง นายคิดจะทำอะไร ? นายคนเดียวจะเอาไป 2,000 ตัวแล้วคนอื่นล่ะ ? ” เฉี่ยนเจินเฉียนไม่พอใจขึ้นมา เขาหันไปหาหวังเย่าและพูดขึ้น “หวังเย่า ฉันเองก็อยากได้ 2,000 ตัว”

ทันทีที่ได้ยินแบบนั้น จางจื้อเฉียงและไป๋พั่วหล้างก็หน้าถอดสีอีกครั้ง สองคนแรกสั่งไปคนละ 2,000 ตัวแล้ว แล้วพวกเขาสองคนล่ะ ? พวกเขาจะเลือกอะไรได้อยู่อีกรึไง ? มันจะเหลือถึงพวกเขารึเปล่า ? !

จางจื้อเฉียงไม่สนใจท่าทีของตัวเองและรีบบอกกับหวังเย่า “หวังเย่า ฉันเองก็อยากได้ 2,000 ตัว ไม่สิ ฉันเอา 3,000 ตัว และสั่งเยอะกว่าใคร นายควรจะรีบจัดการให้ฉันก่อน”

“เมื่อทุกคนรีบเร่งกันแบบนี้ ฉันคงไม่สุภาพอีกต่อไปแล้ว หวังเย่าที่ฉันพูดไปก่อนหน้านี้มันไม่เหมาะสม ฉันต้องขอโทษนายด้วยจริง ๆ สำหรับผึ้งพวกนี้แล้ว ฉันเองก็คิดเหมือนกับทุกคน ฉันขอสั่ง 5,000 ตัว ฉันจ่ายให้นายตอนนี้เลยก็ได้ แต่นายต้องรีบจัดการให้ฉันก่อน เป็นยังไง ? นายพอใจรึเปล่า” ไป๋พั่วหล้างยิ้มกว้างออกมา

หวังเย่ารู้สึกปวดหัวขึ้นมาทันที เขาอดคิดถึงคำพูดของเฉี่ยนเจินเฉียนก่อนหน้านี้ไม่ได้ มันเหมือนกับที่เฉี่ยนเจินเฉียนพูดไว้ไม่ผิด ถ้ามันเป็นประโยชน์สำหรับพวกเขาแล้ว พวกเขาก็จะทำตัวเหมือนโจรปล้นดี ๆ นี่เอง

หวังเย่าขมวดคิ้วและขัดขึ้นมา “ลุงเฉี่ยนและผู้ตรวจสอบทั้งสาม พวกคุณเงียบหน่อย ผมขอพูดอะไรบ้าง”

เมื่อของนี่มีประโยชน์กับทุกคน ทั้งสี่คนก็ต้องไว้หน้าหวังเย่า พวกเขาพากันเงียบและมองไปที่หวังเย่า

“ผึ้งทั้งหมดนี้ถึงจะดูมีมากแต่ก็มีจำกัด ผมลองนับดูแล้ว มันมีไข่ทั้งหมด 6,529 ใบ ที่ตายไป 321 ใบ ดังนั้นผมมั่นใจว่าจะสามารถฟักมันออกมาได้ทั้งหมด 6,208 ตัว”

หวังเย่าเงียบไปชั่วครู่และพูดต่อ “ ผู้ตรวจสอบทั้งสี่คงรู้ว่าผมเองก็เป็นผู้ตรวจสอบเช่นกัน แต่ผมยังเด็ก อนาคตของกลุ่มทหารรับจ้างโลกาของผมมีโอกาสขึ้นไปถึงระดับ 5 ได้ ดังนั้นผมคนเดียวจึงคิดจะเอาผึ้งไว้ 1,208 ตัว”

“ ดังนั้นมันจึงเหลืออีก 5,000 ตัว เมื่อมีผู้ตรวจสอบ 4 คนรวมกับลุงหลี่ที่เป็นผู้ตรวจสอบ 4 ดาวแล้ว ถ้าพวกคุณตกลง ผมจะให้ผึ้งพวกคุณคนละ 1,000 ตัว ไม่มีใครได้มากรึน้อยกว่ากัน แบบนี้เป็นยังไง ? ”