Monster Factory ตอนที่ 22 เครื่องปฏิกรณ์

ตอนที่ 22 เครื่องปฏิกรณ์

 

อุตสาหกรรมปิโตรเลียมเป็นอุตสาหกรรมที่อันตรายที่สุดในกรณีที่ไฟฟ้าดับ และด้วยเหตุนี้อุตสาหกรรมเหล่านี้มักจะมีแผนฉุกเฉินสองขั้นตอน เมื่อเกิดอุบัติเหตุแล้วไฟสายหนึ่งดับจะมีไฟสํารองฉุกเฉิน

 

แน่นอนว่ามันไม่ได้ปลอดภัย ไม่อย่างนั้นคงจะไม่เกิดอุบัติเหตุในโรงงานที่ไฟฟ้าดับ เย่ชิงมองไปรอบๆแต่ในตอนนี้ก็ยังไม่พบโรงงานที่มีควันหนาและไฟลุก

 

เย่ชิงรีบโทรศัพท์ไปหารองผู้จัดการสวนอุตสาหกรรม สวี่โหลวจุ้นเป็นผู้ดูแลคนหนึ่งของสวนแห่งนี้ แม้ว่าชายคนนี้จะมีตําแหน่งรองผู้จัดการ แต่ก็สามารถพึ่งพาเขาได้เพียงแค่การเตือนเรื่องไฟดับหรือนโยบายอื่นๆที่ดําเนินการโดยสวนอุตสาหกรรม เช่น โรงงานจะต้องล้อมรอบด้วยต้นไม้ อะไรแบบนั้น

 

หลังจากที่โทรไปแล้วสายไม่ว่างหลายครั้ง ในที่สุดสวี่โหลวจุ้นก็ตอบกลับมา เขาอาจจะอยู่ในรถเพราะเสียงในสายดังกลบเกือบทุกอย่าง

 

“ว่าไง มีอะไรหรือ” สวี่โหลวจุ้นตะโกนตอบอย่างกระวนกระวาย

 

“ทําไมไฟดับครับ? แล้วผมก็เห็นรถดับเพลิงเป็นโขยงวิ่งเข้าไปในสวน ”

 

“ตอนที่ฮั่วซิง เฮฟวี่เวิร์กกําลังก่อสร้างส่วนที่สามของสวนต้องใช้เครนขนาด 200 ตันเพื่อเคลื่อนย้ายหอหล่อเย็น แต่เนื่องจากจุดบอดของคนขับเครนในระหว่างการถ่ายโอน เขาไม่ได้ยกเครนให้สูงพอก็เลยไปแตะเข้ากับสายไฟของเขตเราแล้วก็ช็อต ตอนนี้กําลังโทรเรียกช่างไฟฟ้าให้มาซ่อมครับ”

 

“อุบัติเหตุหลักๆเกิดขึ้นที่กังเจี๋ยเคมีคอลส์ ในตอนนั้นพวกเขาใช้เครื่องปฏิกรณ์หลายเครื่องเพื่อเร่งปฏิกิริยา”

 

“ในที่สุดไฟที่ดับกะทันหันก็ทําให้เครื่องปฏิกรณ์ปิดวาล์วไปอัตโนมัติ เมื่อสายไฟสํารองถูกใช้งาน ส่วนหนึ่งของมันจึงแตกออกเนื่องจากแรงดันในท่อส่งไอน้ำมีมากเกินไป”

 

“ตัวเร่งปฏิกิริยาได้ถูกใส่เข้าไปแล้ว ดังนั้นหากไม่ได้รักษาอุณหภูมิภายในก็อาจเกิดปฏิกิริยาทางเคมีที่ไม่สามารถจินตนาการได้” เสียงของสวี่โหลวจุ้นดังขึ้นเรื่อยๆ “เอาล่ะ ผมจะวางสายแล้ว ต้องไปตามหาคนที่รับผิดชอบเพื่อทําความเข้าใจกับสถานการณ์ปัจจุบัน ถ้ามีอะไรอันตรายผมจะเตือนทุกคนให้อพยพก่อนล่วงหน้า”

 

กังเจี๋ยเคมีคอลส์?

 

ที่ร้านอาหยุนก่อนหน้านี้ ฉันก็ได้ยินคนงานสองคนของกังเจี๋ยเคมีคอลส์พูดเรื่องข้อตกลง 50 ล้านหยวนและเครื่องปฏิกรณ์อะไรนั่นไม่ใช่หรือ

 

เย่ชิงมีความเชี่ยวชาญด้านกลไกแต่เขาไม่รู้เกี่ยวกับปฏิกิริยาทางเคมีมากนัก แต่เมื่อเห็นรถดับเพลิงพวกนั้นขับผ่านไปข้างหน้า เขาก็คิดว่าปัญหานี้ไม่ใช่เรื่องเล็กๆเลย

 

โรงงานของเขาอยู่ห่างจากกังเจียเคมีคอลส์ 2 กิโลเมตร ถึงจะมีอะไรเกิดขึ้น ก็อาจจะไปไม่ถึงที่นั่นหรอก ดังนั้นจึงต้องอดทนรอฟังข่าวต่อไป

 

เย่ชิงเดินเข้าไปในเมืองต่อ เมื่อมาถึงอู่ซ่อมรถที่คุ้นเคยเขาก็มองไปที่รถตู้ ที่นี่ซ่อมรถบรรทุกเป็นหลัก อู่ก็เลยปิดช้า วันนี้มีรถที่ต้องซ่อมจํานวนมาก คนงานจึงเปลี่ยนหลอดไฟและกันชนของเขา กระโปรงรถซ่อมไปแล้ว ที่เหลือก็คือรอทาสีพรุ่งนี้เช้า เมื่อต้องรอทาสีพรุ่งนี้ เย่ชิงจึงนํารถตู้ออกไปใช้เดินทาง ก่อนจะถึงโรงพยาบาลก็แวะซื้อมะม่วงที่ร้านขายผลไม้ใกล้ๆก่อนเพราะพ่อของเขาชอบกินมะม่วง เมื่อมาถึงห้องผู้ปวยเขาก็คิดไตร่ตรองถึงคําถามข้อหนึ่ง

 

คนงานทั้งหมดลาออกไปแล้ว แต่ตอนนี้มีมอนสเตอร์จํานวนมากมาทํางานแทน เมื่อไม่ได้อยู่ที่โรงงาน เขาก็เรียกมอนสเตอร์กลับเพื่อรักษาความลับ แต่นี่ไม่ใช่การแก้ปัญหาระยะยาว แม้ว่าโรงงานจะล้อมรอบด้วยกําแพงสูงที่ปิดกั้นไม่ให้มองเห็นโรงงานในมุมมองปกติแต่ก็ยังอยู่ในสวนอุตสาหกรรมที่มีโรงงานอื่นๆอยู่ใกล้เคียง เมื่อเวลาผ่านไปจะมีคนสงสัยแน่นอน

 

แล้วพ่อของเขาก็เคยเป็นคนดูแลจัดการโรงงาน เมื่อพ่อออกจากโรงพยาบาลเขาจะต้องกลับไปทํางานอีกครั้งแน่นอน แอปนี้มันน่าตกตะลึงเกินไปเย่ชิงจึงไม่อยากให้พ่อแม่ของเขากังวลเรื่องการติดต่อกับมอนสเตอร์พวกนี้ มันจะเป็นความลับของเขาที่ไม่มีใครรู้และจะไม่มีใครได้รู้แน่นอน

 

ในกรณีนั้น ทางเลือกที่ดีที่สุดคือการหาสถานที่ที่เงียบสงบแล้วสร้างโรงงานอีกแห่งขึ้นมา

 

ตอนนี้มีมอนสเตอร์ 10 ตัวจึงค่อนข้างง่ายที่จะซ่อนพวกมันไว้ แต่เมื่อเลเวลของโรงงานเพิ่มขึ้น เย่ชิงเชื่อมั่นว่าแอปจะหาวิธีซ่อนพวกมันได้

 

ตอนที่เย่ชิงมาถึงที่ห้องผู้ป่วย เย่เจียงหนึ่งกําลังดูหนังในโทรศัพท์ของเขาอยู่ เมื่อเห็นว่าเย่ชิงมาที่นี่เขาก็ถามอย่างรวดเร็วว่าได้ขายเครื่องจักรไปแล้วหรือยัง สวีหลันก็ถามและบอกว่าเฉียนตงตงพ้นขีดอันตรายจากการตกเลือดภายในแล้ว เขาจึงถูกย้ายออกจาก ICU

 

“ผมยังไม่ได้ขายเลย มันยังกองอยู่ที่เดิม” เย่ชิงยิ้มแล้วชูมะม่วงในมือของเขาขึ้นมา “ผมติดต่อกับเพื่อนร่วมชั้นแล้วเราก็ได้รับสัญญาฉบับใหญ่จากสํานักงานการก่อสร้างเมือง เรากําลังวุ่นอยู่กับการหาเงิน”

 

เย่เจียงหนิงอยู่ในโรงพยาบาลมาสองสามวันจึงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่โรงงาน แต่เมื่อได้ยินว่าเย่ชิงพบใครบางคนและได้รับออเดอร์ใหญ่มาเขาก็มีความสุขมากขึ้นและถามถึงรายละเอียดเพิ่มเติม เมื่อลูกชายและลูกสาวสามารถหาเงินได้เอง พ่อแม่ก็มีความสุขเป็นธรรมดา

 

“มันคือการเอาขอบคันหินไปผ่านกระบวนการ ผมได้วัสดุราคาต่ำจากเพื่อนร่วมชั้น จากนั้นผมก็ต้องตัดมันแล้วขายให้กับเทศบาล”

 

เย่ชิงใช้น้ำอุ่นล้างมะม่วงและส่งให้พ่อแม่ของเขา “เมื่อออเดอร์นี้จบลงผมอาจจะได้เงินเป็นล้าน เมื่อถึงตอนนั้นก็จะซื้อรถให้พ่อกับแม่แน่นอน”

 

“ซื้อรถให้พวกเราเหรอ?” เย่เจียงหนิงหัวเราะทันที ผลก็คือมะม่วงชิ้นหนึ่งติดคอและทําให้เขาเจ็บปวดมาก “พ่อจะรู้สึกซาบซึ้งมากถ้าแกซื้อซานตาน่าให้”

 

“อย่าใช้จ่ายเงินอย่างประมาท จางเจียงหยูช่วยให้แกได้รับออเดอร์หรือเปล่า?”

 

ภายใต้แสงไฟที่อบอุ่น สวีหลันเผยรอยยิ้มอันกรุณาแต่ก็เหนื่อยล้าของเธอ “ครั้งที่แล้วเขาช่วยให้เราได้สัญญาของเครื่องตัด 7 เครื่อง ตอนนี้เขาก็ยังช่วยเรื่องสัญญาขอบคันหิน เมื่อเรื่องนี้จบลงแกต้องไปขอบคุณเขาให้ดีล่ะ”

 

เย่ชิงได้รับออเดอร์เนื่องจากทักษะที่เหนือกว่าของเขา แต่การขอบคุณจางเจียงหูสําหรับเรื่องก่อนหน้านี้ก็เป็นสิ่งที่ต้องทํา

 

“ไม่มีปัญหาครับ” เย่ชิงตอบรับพลางหัวเราะ

 

ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ก็ดังทะลุความเงียบสงบในห้องเมื่อเย่ชิงดูเบอร์โทรแล้วก็เห็นว่ารองผู้จัดการของสวนอุตสาหกรรม สวี่โหลวจุ้นโทรมา

 

“เฮ้ ” หัวใจของเย่ชิงเต้นกระหน่ำ สวี่โหลวจุ้นไม่ได้โทรมาบอกข่าวร้ายใช่ไหม?

 

“ช่างซ่อมสายไฟแล้ว และสายไฟหลักก็ทํางานได้อีกครั้งแล้วครับ” ในเสียงของสวี่โหลวจุ้นมีความชื่นชมยินดีรวมอยู่

 

“ตอนแรกที่เราได้รับรายงานว่าวัสดุเคมีหลายร้อยตันติดอยู่ในเครื่องปฏิกรณ์ เราตกใจมากก็เลยเรียกรถดับเพลิงมาทุกคัน”

 

“หลังจากนั้นหัวหน้าโรงงานเคมีก็เรียกผู้เชี่ยวชาญหลายคนมาจากห้องปฏิบัติการเคมีของมหาวิทยาลัยจงหยุน จากการตรวจสอบวัสดุที่ติดอยู่ในเครื่องปฏิกรณ์แล้ว ไม่มีความเป็นไปได้ที่จะเกิดการระเบิดหรือปนเปื้อนในอากาศ อันตรายผ่านพ้นไปแล้วล่ะครับ”

 

อาจเป็นเพราะการกําจัดอันตรายที่แฝงอยู่ในอุบัติเหตุสวี่โหลวจุ้นกลายเป็นคนพูดมากขึ้นมา “แต่ครั้งนี้ทั้งเจียเคมีคอลส์อาจจะเจ๊ง ถ้าอุณหภูมิในเครื่องปฏิกรณ์ไม่เพิ่มขึ้น สารเคมีราคาหลายสิบล้านหยวนก็จะเสียเปล่า ตอนนี้พวกเขากําลังมองหานักดําน้ำที่สามารถทําการเชื่อมใต้น้ำได้ทั่วทุกที่ ผมได้ยินมาว่าราคาอยู่ที่ครึ่งล้าน”

 

“500,000 หยวนสําหรับนักดําน้ำที่สามารถทําการเชื่อมใต้น้ำได้เหรอ?”

 

เย่ชิงเข้าใจป้ายราคา 500,000 หยวนแต่ก็ยังไม่เข้าใจว่าในเมื่อท่อแตกทําไมไม่ปิดหม้อไอน้ำแล้วซ่อมด้วยการเชื่อมปกติล่ะ? ไอน้ำไม่ติดไฟหรือระเบิด ดังนั้นพวกเขาก็สามารถซ่อมได้ตามที่ต้องการ นี่มันเกี่ยวอะไรกับการเชื่อมใต้น้ำ

 

“เป็นเพราะทิวทัศน์ของสํานักงาน พวกเขาวางท่อส่วนหนึ่งไว้ใต้ทะเลสาบที่สร้างขึ้นมา แล้วส่วนที่เสียหายก็อยู่ในนั้น ตอนนี้ทะเลสาบมีน้ำพผุดขึ้นมา เพียงแต่สิ่งที่มันพ่นออกมาไม่ใช่น้ำแต่เป็นไอน้ำ ปลาในทะเลสาบส่วนใหญ่ถูกต้มไปแล้ว ตอนนี้มีผู้คนมากมายไปจับมากินฟรี”

 

ทันทีที่สวี่โหลวจุ้นพูดจบเขาก็วางสาย ยังมีคนอื่นอีกมากมายที่เขาต้องแจ้งข่าว

 

ท่อไอน้ำโดยทั่วไปจะมีสองชั้นและมีชั้นไฟเบอร์กลาสกันความร้อนอยู่ตรงกลางอีกชั้น ดังนั้นแม้ว่าจะเกิดการรั่วไหลขึ้นมาก็ไม่ต้องกังวลว่าอุณหภูมิจะลดลง

 

ถ้าอย่างนั้นก็เชื่อมท่อที่อยู่ใต้น้ำนี้?

 

เย่ชิงจํายานเกราะอเนกประสงค์ของเขาได้ เจ้าตัวเล็กนั่นสามารถทําการเชื่อมใต้น้ำได้เป็นเวลานาน สารเคมีกว่าสิบล้านรายการกําลังจะสูญเปล่า หัวหน้าของกังเจี๋ยเคมีคอลส์กังวลจนอยากจะฆ่าตัวตาย ดังนั้นเขาจึงเสนอเงิน 500,000 หยวนให้คนที่ทําการเชื่อมใต้น้ำได้?

 

เย่ชิงพูดไม่ออก เพียงแค่เขากําลังคิดวิธีที่จะหาเงินมาซื้อรถหรู โอกาสก็เข้ามาเองทันที เขาตัดสินใจจะลองไปดูที่นั่น บางทีเขาอาจเป็นคนให้ความช่วยเหลือและได้เงินมา 500,000 หยวน

 

ในการสนทนาเมื่อกี้ สวี่โหลวจุ้นบอกว่าผู้เชี่ยวชาญด้านเคมีของมหาวิทยาลัยจงหยุนกําลังทําการวิเคราะห์อยู่ที่ไซต์ สวี่โหลวจุ้นไม่รู้ค่าใช้จ่ายในการจ้างผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้ แต่เย่ชิงรู้ เขาจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยจงหยุนจึงรู้จักห้องปฏิบัติการวิศวกรรมเคมีวัสดุ นี่คือความภาคภูมิใจของมหาวิทยาลัยจงหยุนและยังเป็นห้องปฏิบัติการที่สําคัญของรัฐเพียงหนึ่งเดียวของมหาวิทยาลัย

 

ผู้เชี่ยวชาญจากที่นั่นไม่เหมือนกับที่ปรากฏตัวในทีวีเพียงเพื่อเงิน 998 หยวน แต่พวกเขาถูกจับตามองโดยบริษัทเคมีนับไม่ถ้วน มีรายได้เป็นกอบเป็นกําและเป็นผู้เชี่ยวชาญในสาขา 

 

เมื่อพวกเขาบอกว่าไม่มีอันตรายและคนงานกําลังยุ่งอยู่กับการจับปลาอยู่ ด้วยการปกป้องสองชั้นนี้ เย่ชิงจึงไม่ต้องกลัวอะไร

 

เขาบอกพ่อแม่ว่ามีธุระและรีบไปที่ลานจอดรถ ตอนนี้ เป็นเวลา 22.00 น. ปริมาณการจราจรจึงลดลงมาก เย่ชิงสามารถขับได้เร็วกว่าที่กําหนดไว้

 

20 นาทีต่อมาเมื่อเข้ามาถึงสวนอุตสาหกรรมก็มีรถบรรทุก Iveco ที่มีตัวหนังสือแปะไว้ว่า บริษัทมังกร โครงสร้างพื้นฐานใต้น้ำ ขับผ่านเขาไปทางทั้งเจี๋ยเคมีคอลส์

 

“บ้าเอ๊ย คู่แข่งนี่นา!” เย่ชิงเหยียบคันเร่งพารถตู้เชิงพาณิชย์ของเขาเข้าร่วมการแข่งขันบนท้องถนน