ทันทีที่คำถามของฮวงชูเจิ้นออกมาจากปากทุกคนที่ถูกเบี่ยงเบนความสนใจไปที่ฮวงชูเจิ้นก่อนหน้านี้ก็เป็นอีกครั้งที่พวกเขาต้องหันเหความสนใจกลับไปที่ทีมกุ้งเสือดำที่ยืนนิ่งสงบเป็นระเบียบอยู่ข้างหลังของชูฮันแทน ทันใดนั้นมันก็เกิดคำถามเดียวกันขึ้นมาในหัวของทุกๆคน…
ทีมของจีนนี่หมายความว่าอะไร?แล้วที่บอกว่าหลูปิงเซ่อเป็นกัปตันทีมก่อนหน้านี้คืออะไร?
เสี่ยวรุ่ยและเสี่ยวเย่นิ่วหน้าทั้งคู่ไม่ได้สนใจคำว่า ‘ทีมของจีน’ ที่ฮวงชูเจิ้นพูดเลยสักนิด แตที่ทั้งคู่สะดุดใจก็คือคำพูดที่ของฮวงชูเจิ้นที่ใช้คุยกับชูฮัน
”แกคือฮวงชูเจิ้น!”เสี่ยวรุ่ยหันหน้าและพุ่งเข้าไปหาฮวงชูเจิ้นทันที จากนั้นก็ผลักฮวงชูเจิ้นลงกระแทกพื้นอย่างโมโหด้วยอารมณ์โกรธที่พุ่งทะลัก “แกเป็นคนของค่ายหนานตู้ แต่แกกลับไปเรียกพวกฆ่าทีมบังคับใช้กฏหมายอย่างเคารพ คิดจะก่อกบฏใช่มั้ย?!”
ฮวงชูเจิ้นเองก็ไม่ได้คิดเขาเพียงแค่ทำออกไปตามจิตใต้สำนึก และเมื่อโดนเสี่ยวรุ่ยตำหนิ ฮวงชูเจิ้นก็รู้สึกผิดและรีบพยายามชักจูงเสี่ยวรุ่ยให้หยุดทำให้ตัวเองเดือดร้อน “พลโทเสี่ยวรุ่ยครับ รีบขอโทษเขาเถอะครับ คนพวกนี้ไม่ใช่กลุ่มคนที่เราจะรับมือได้!”
”อะไรนะ?ฮ่าฮ่าฮ่า ตลกเหรอ!” เสี่ยวเย่หัวเราะลั่น ชี้นิ้วใส่หน้าชูฮันที่อยู่ห่างออกไป แววตาเหยียดหยามเต็มที่ “ไอ้ขยะชั้นต่ำหน้าโง่นี่มันไม่มีทางเป็นอะไรได้ทั้งนั้น!”
ในเมื่อเป็นเช่นนี้ฮวงชูเจิ้นจึงทำอะไรไม่ได้แล้วนอกจากส่ายหัวอย่างหมดปัญญา เสี่ยวรุ่ยก้าวเท้าเข้าไปหาฮวงชูเจิ้นอีกและเค้นพลังตะคอกใส่ชูฮันอย่างเต็มแรง “ไอ้เนรคุณ คิดจะเข้าข้างพวกมันงั้นเหรอ คิดจะต่อต้านฉัน ฉันเป็นหัวหน้าของแกแท้ๆ!”
พ้ะ!
เสี่ยวรุ่ยใช้เท้าเตะเข้าที่หน้าของฮวงชูเจิ้นเต็มแรงน้ำเสียงโหดเหี้ยม “กล้ามาก ต่อหน้ากูแท้ๆ รอกูจัดการปัญหาลูกผสมก่อนแล้วมึงเตรียมตัวเป็นคนต่อไปได้เลย!”
ชูฮันมองเหตุการณ์ตรงหน้าเฉยๆโดยไม่คิดจะเข้าไปห้ามอย่างไรก็ตามหลังจากที่เสี่ยวรุ่นพูดออกมา รอยยิ้มบนหน้าของชูฮันก็หายไป น้ำเสียงที่ราวกับมาจากนรกถูกเอ่ยขึ้นมา “เสี่ยวรุ่ย คุณพูดว่าใครเป็นลูกผสม?”
”แกไง!”เสี่ยวรุ่ยหันมาจ้องหน้าชูฮัน คำรามออกมาดังลั่นอย่างมั่นใจ “แกไงลูกผสม!”
มีแสงเย็นวาบในแววตาของชูฮันจากนั้นก็หรี่ตามองเสี่ยวเคินที่อยู่ถัดไป “เสี่ยวเคิน ฆ่า!”
”ครับ!”เสียงยังไม่ทันจางหายไปในอากาศ—–
พั้วะ!
เงาสีดำของร่างหนึ่งพุ่งออกไปจากทีมกุ้งเสือดำพร้อมกับความเร็วและพลังผันผวนที่อัดแน่นอย่างรุนแรงร่างที่เคลื่อนไหวราวกับวิญญาณจนมองเห็นเพียงแค่ภาพเบลอๆ สีหน้าของเสี่ยวเคินไร้อารมณ์ กริชสำหรับการสังหารถูกชักด้วยมือซ้ายออกมาจากฝักที่ถูกซ่อนไว้ที่แขนด้านขวา ตัวใบมีดคมกริบสะท้อนวาววับกับแสงพระอาทิตย์
พัฟ!.ไอรีนโนเวล.
ตัดขั้วหัวใจของเสี่ยวรุ่ยตายคาที่ทันที!
การซ่อนกริชไว้ที่แขนขวาเป็นกลยุทธ์ที่ได้รับการฝึกอันยาวนานมาจากชูฮันสมาชิกหลายคนของทีมกุ้งเสือดำก็ได้เรียนรู้กลยุทธ์นี้เช่นกัน ไม่ว่าจะใช้สำหรับการสังหารหรือการโจมตีที่ไม่ทันคาดคิด ขึ้นอยู่กับสถานการณ์นั้นๆ อย่างไรก็ตามมันสำหรับคนที่ฝึกฝนและสั่งสมประสบการณ์มานานเท่านั้นถึงจะใช้มันอย่างชำนาญได้ สำหรับตอนนี้มีเพียงแค่ไม่กี่คนเท่านั้นในทีมกุ้งเสือดำที่ใช้กลยุทธฺนี้ได้อย่างคล่องมือ
ภาพที่เกิดขึ้นนั้นรวดเร็วยิ่งกว่าตอนที่ทั้งทีมกุ้งเสือดำโจมตีทีมกฏหมายซะอีกบาดแผลตรงหัวใจของเสี่ยวรุ่ยเป็นรูโหว เลือดไหลทะลักออกมา เสี่ยวเคินเช็ดเลือดที่เปรอะกริชของเขาออก เงยหน้าที่เย็นชาขึ้นมาและพูดขึ้น “ฉันไม่รู้จักคุณ แต่ฉันต้องทำตามกฏระเบียบทหารของฉัน ในเมื่อคุณดูถูกหัวหน้าของเราคุณก็ต้องตายด้วยน้ำมือของฉัน”
จากนั้นก็ไม่มีใครกล้าส่งเสียงอะไรออกมาอีกเสี่ยวเคินกลับไปยืนด้านหลังชูฮันที่เดิมอย่างรวดเร็ว ตั้งแต่การพุ่งตัวออกไปโจมตีและเอ่ยประโยคเมื่อครู่และกลับมายืนที่เดิม ทั้งกระบวนการใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งนาทีด้วยซ้ำ
ทุกคนในเหตุการณ์กลัวจนขยับปากไม่ออกพวกเขามองไปที่ประตูค่ายอย่างกลัว พวกเขาอยากจะหนีไปจากตรงนี้ ที่กำลังกลายเป็นสถานที่นองเลือด
ฆ่า?
ตาย?
เด็กหนุ่มที่พวกเขาพึ่งพบหน้าเป็นครั้งแรกนี้สั่งให้ผู้ชายคนหนึ่งฆ่าพลโทแห่งค่ายหนานตู้!
”พ่อ!”เสียงกรีดร้องชองเสี่ยวเย่ดังก้องท่ามกลางความเงียบ มองไปที่พ่อของตัวเองที่ถูกฆ่าอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา ตัวแข็งทื่อ พ่อของเขาตายแล้ว พ่อของเขาถูกฆ่า!
”ปัง!”
เป็นเวลาพอสมควรมันก็เกิดเสียงระเบิดฮือฮาที่เต็มไปด้วยความสยองขวัญของฝูงชน
”หนีเร็วไอ้น้อง!ไม่งั้นนายตายแน่ๆ!”
”รีบหนีไปเร็ว!เดี๋ยวพวกเราจะช่วยเอง!”
”เรื่องทีมกฏหมายเรายังสามารถพิสูจน์ได้ว่าพวกเขาทำความผิด ทั้งๆที่พวกนายจะฆ่าทีกฏหมายก็ได้แต่พวกนายก็ไม่ทำ!”
”เร็วเข้า!ทุกคน เปิดทางให้พวกเขารีบหนีไปก่อน!”
กลุ่มเหล่าผู้ลี้ภัยไม่ลังเลเลยสักนิดพวกเขารีบช่วยชูฮันและทีมกุ้งเสือดำรวมถึงหลูปิงเซ่อและฟานเจี้ยนให้รีบหนีไป ภาพที่เกิดขึ้นทำให้ชูฮันประหลาดใจมาก เขาเป็นคนที่โด่งดังเรื่องความชั่วร้ายไปทั่วทั้งจีน หากนี้เป็นครั้งแรกที่ค่ายที่เขาไม่คุ้นเคยปฏิบัติกับเขาอย่างนี้
ทุกคนกำลังช่วยเหลือเขา!
ท่ามกลางความวุ่นวายที่กำลังเกิดขึ้นทันใดนั้นมันก็เสียงดังมาจากทางประตูค่าย และทุกคนก็ได้เห็นภาพประชาชนในค่ายหนานตู้จำนวนมากที่ถลาออกมา
ภาพที่เกิดขึ้นค่อนข้างน่าตื่นเต้นเหล่าผู้ลี้ภัยหลายพันคนด้านนอกประตูตะลึงกับประชาชนของค่ายหนานตู้จำนวนมากที่ถลาออกมาอย่างกระทันหัน เมื่อทั้งสองฝ่ายประจันหน้ากันอย่างฉับพลันก็เลยต่างตกใจกันทั้งสองฝ่าย
”เฮ้ยยยยย!นั่นมันพลโทเสี่ยวรุ่ยไม่ใช่เหรอ? เขาตายแล้ว?!” ชาวบ้านคนแรกที่พุ่งตัวออกมาหลังจากออกอย่างมั่นใจแล้วก็ตะโกนลั่น
ฝูงชนด้านหลังที่ได้ยินก็แตกตื่นทันที
”ดูนั่นนั่นมันทีมกฏหมายไม่ใช่เหรอ?”
”ทำไมเลือดเต็มไปหมดขนาดนี้?แล้วทำไมมีมือเท้าเต็มไปหมด?”
”สังหารหมู่?”
”นี้มันเกิดอะไรขึ้น?”
ท่ามกลางความโกลาหลก็มีเสียงลำโพงดังขึ้นมา “หลักไป หลีกๆ หลีกทางให้ท่านมู๋หรงไปก่อน!”
เสียงที่เกิดขึ้นทำให้ฝูงชนที่กำลังแตกตื่นเงียบสงบลงทันทีไม่ว่าจะเป็นประชาชนของค่ายที่ค่อยๆทยอยออกมาดูสถานการณ์ หรือจำนวนผู้ลี้ภัยขนาดใหญ่ตรงประตูค่าย ทุกคนเงียบสนิทกันหมดและเต็มไปด้วยความตึงเครียด
ชูฮันที่ยืนอยู่หน้าหลูปิงเซ่อถามขึ้นเบาๆ”ใคร?”
หลูปิงเซ่อนิ่วหน้าไม่นานก็พูดขึ้น”มดที่เดินผ่านไปบอกผมว่าคนที่พึ่งปรากฏตัวขึ้นเมื่อกี้คือมู๋หรงยู่เฉิง รองหัวหน้าค่ายหนานตู้และเป็นหัวหน้าแผนกเจ้าหน้าที่ เขาเป็นคนที่ฉลาดและจิตใจดี”
ทีมกุ้งเสือดำที่ยืนอยู่ด้านหลังชูฮันประหลาดใจเล็กน้อยความสามารถของหลูปิงเซ่อมีประโยชน์ เขาสามารถล่วงรู้ข้อมูลได้ทุกที่จากเหล่าสัตว์ทั้งหลาย
ชูฮันเพียงพยักหน้ารับ”ฉันไม่เคยได้ยินเลย”
”ผมก็ไม่เคยได้ยินครับเขาน่าจะไม่ใช่คนใหญ่โต” หลูปิงเซ่อนิ่วหน้า