หลูปิงเซ่อเบนสายตากลับไปมองฉางกวนหลงทันทีแววตาเต็มไปด้วยความกังวลที่อัดแน่น “ตามความน่าจะเป็น ทุกๆซอมบี้ 500,000 ตัวจะมีซุปเปอร์ซอมบี้สุ่มปรากฏตัวขึ้น และความแตกต่างของซุปเปอร์ซอมบี้กับซอมบี้ทั่วไปก็มองเห็นได้ชัดเจนมาก ที่ชัดเจนมากที่สุดก็คือผิวหนังที่เสริมโลหะป้องกันของมัน หลายครั้งที่พวกเราได้พบเจอกับซุปเปอร์ซอมบี้โลหะ แต่พวกมันก็ยังมีซุปเปอร์ซอมบี้ที่มีความสามารถพิเศษอีกหลายด้าน แต่ที่รับมือยากที่สุดก็คือความคิดของพวกมัน พวกมันมีสมองเท่ากับมนุษย์อย่างพวกเรา มันคือฝันร้ายของพวกเราทุกคน!”
　　ซุปเปอร์ซอมบี้เด็กหญิงตัวแรกที่กองทัพเขี้ยวหมาป่าเจอและโดนหลอกในตอนนั้นเกือบทำให้ทั้งกองทัพเขี้ยวหมาป่าไม่หลงเหลือแล้ว และมันเป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นหัวหน้าชูฮันโกรธมากขนาดนั้น　　หลูปิงเซ่อที่ผจญเรื่องราวมามากมายกับชูฮันเข้าใจถึงความร้ายแรงของสถานการณ์ในตอนนี้ดี ขณะนี้ในเมื่อชูฮันไม่อยู่และพวกเขาต้องเผชิญหน้ากับซุปเปอร์ที่ไม่รู้ข้อมูลอะไรตามลำพัง แล้วพวกเขาจะรอดไปได้อย่างไร?
　　บรรยากาศตกอยู่ในความเงียบทุกคนกำลังประมวลผลกับสิ่งที่ได้ยินจากหลูปิงเซ่อ สำหรับคนพวกนี้ซุปเปอร์ซอมบี้ดูเหมือนเป็นเอเลี่ยน เป็นเรื่องที่ไกลเกินตัวและไม่น่าเชื่อ
　　ซอมบี้โลหะ…นี้มันยังมีการแบ่งแยกระดับชั้นของซุปเปอร์ซอมบี้อีกเหรอ?
　　ฉางกวนหลงพยายามประมวลผลในหัวและหาทางออกอย่างรวดเร็ว”สุ่มเกิดจากกองทัพซอมบี้ทุกๆ 500,000 ตัว?”
　　หลูปิงเซ่อพยักหน้า”ใช่ และลูกผสมก็ไม่สามารถควบคุมซุปเปอร์ซอมบี้ได้ แต่สำหรับครั้งนี้หัวหน้าชูฮันรู้ดีว่าเป็นฝีมือของพวกลูกผสมที่คอยควบคุมซอมบี้อยู่”
　　ฉางกวนหลงประหลาดใจและตื่นตาตื่นใจอย่างมากกับสิ่งที่ได้รู้”แล้วจำนวนซอมบี้ตอนนี้มีมากถึงเท่าไหร่?”
　　หลูปิงเซ่อมีสายตาหม่นๆ”350,000 ครับท่านพลเอก”
　　ลูกผสมไม่สามารถควบคุมซุปเปอร์ซอมบี้ได้เพราะพวกมันมีความสามารถที่เรียกได้ว่าราชาซมอมบี้ และแต่ละตัวก็มีความสารถเฉพาะทางอย่างแกร่งกล้าของตัวเอง แต่ก็ไม่มีอะไรรับประกันว่าทุกๆกองทัพซอมบี้ 500,000 ตัวจะมีซุปเปอร์ซอมบี้เกิดขึ้นเหมือนกัน
　　ทุกๆกองทัพซอมบี้500,000 ตัวอาจจะมีซุปเปอร์ซอมบี้เกิดขึ้น แม้ว่ามันจะไม่ได้รับประกัน แต่แนวโน้มส่วนใหญ่จะเกิดขึ้นเพราะ
　　มันคือผู้นำของซอมบี้ทั้งหมด!
　　มันเป็นกระบวนการพัฒนาของชีวิตที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้มันเป็นสัจธรรมของโลกที่ต้องผู้นำ ต้องการราชา ซึ่งเป็นสิ่งที่มีอยู่ในทุกเชื้อชาติ ทุกสายพันธุ์ของสิ่งมีชีวิต　　เมื่อได้ยินคำว่า350,000 ฉางกวนหลงก็ถามต่อทันที “แล้วคุณมีความคิดเห็นว่าตอนนี้เราควรเตรียมตัวล่วงหน้าก่อนยังไง?”
　　สำหรับเรื่องซุปเปอร์ซอมบี้นั้นฉางกวนหลงยังไม่เข้าใจอย่างเต็มที่เพราะตัวเขาไม่เคยเจอกับมันมาก่อนแต่เขารู้ว่าความสามารถของชูฮันนั้นไม่ธรรมดา ไม่ต้องพูดถึงหลูปิงเซ่อที่มีตำแหน่งเป็นถึงกัปตันทีมความลับของพระเจ้า
　　ที่มากไปกว่านั้นคำพูดของหลูปิงเซ่อก็ทำให้ฉางกวนหลงนึกถึงชูฮัน ซึ่งมันยิ่งทำให้ฉางกวนหลงต้องระวังตัวมากขึ้น แม้ว่าเขาจะไม่พอใจกับแววตาและสายตาที่ชูฮันชอบมองมา แต่ฉ่งกวนหลงก็ต้องยอมรับว่าสำหรับสถานการณ์วิกฤตในตอนนี้คำพูดของชูฮันทุกอย่างมันถูกต้อง…
　　หลูปิงเซ่อรู้สึกผ่อนคลายเล็กน้อยในใจและค่อนข้างพอใจกับสถานการณ์ในตอนนี้…ฉางกวนหลงเชื่อในการคาดเดาของหัวหน้าชูฮัน　　หลังจากไตร่ตรองอีกเล็กน้อยหลูปิงเซ่อก็เอ่ยตอบ “สำหรับการป้องกันค่ายของทหารของท่าน ผมไม่เข้าใจ แต่ถ้าเรื่องนี้เกิดขึ้นกับค่ายเขี้ยวหมาป่า ด้วยนิสัยของหัวหน้าชูฮันนั้นหัวหน้าจะสั่งการและเรียกทีมที่แข็งแกร่งที่สุดออกมาและจะต้องมีทีมลาดตระเวร ทีมหลอกล่อ ทีมโจมตีหลัก ทีมคอยป้องกันพื้นที่หลัก ทีมสนับสนุน เจ้าหน้าที่คอยเสริมกำลังแยกต่างหาก แบ่งออกเป็นหน่วยๆตั้งแต่แรกเริ่มที่รู้ข่าวว่ากำลังมีศัตรูมุ่งหน้ามา เพราะมันอาจจะสร้างความสูญเสียให้กับค่ายก่อนที่เราจะฆ่ามันได้”
　　แววตาของฉางกวนหลงไม่สามารถปิดบังได้ในใจของฉางกวนหลงอดไม่ได้ที่จะชื่นชมชูฮัน ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมกองทัพเขี้ยวหมาป่าถึงพัฒนารวดเร็วขนาดนี้และยังมีชื่อเสียงในด้านการรบอย่างโด่งดัง หลูปิงเซ่อที่เป็นลูกน้องสามารถรับรู้และเข้าใจกระบวนการคิดของชูฮันได้อย่างไร้ข้อสงสัย ทั้งชัดเจนและครบถ้วน แสดงให้เห็นชัดเจนถึงการผู้นำที่ดีและความสามารถในการฝึกฝนลูกน้องที่ไม่ธรรมดาของชูฮันAileen-novel
　　ถ้าปล่อยให้ซุปเปอร์ซอมบี้รอดไปและรอจนมันเรียกระดมซอมบี้ทั้งหมดมาได้ ซอมบี้ทุกตัวก็จะตกอยู่ในภายใต้การควบคุมอย่างสมบูรณ์แบบ และค่ายหนานตู้ก็จะอยู่ในนรก
　　พวกเขาสามารถรอดไปจากจำนวนซอมบี้มหาศาลแต่นั่นก็เป็นเพราะความระแวดระวังและการจัดขบวนการรบอย่างอย่างรวดเร็วหาใครเทียบได้ของชูฮัน และสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือความเพิกเฉยและความโง่เง่าของซอมบี้ ซึ่งเป็นสิ่งที่อำนวยความสะดวกให้แก่มนุษย์ที่ดีที่สุด
　　การรับมือกับพวกซอมบี้ที่ไร้สมองแม้ว่าอีกฝ่ายจะมีพลังอำนาจที่มากกว่า แต่พวกเขาก็ยังสามารถหาหนทางรับมือได้
　　แต่สำหรับซุปเปอร์ซอมบี้มันเป็นคนละเรื่องอย่างสิ้นเชิง การต้องการเผชิญหน้ากับกองทัพซอมบี้อาจเป็นเรื่องเลวร้าย แต่การต้องเจอกับซุปเปอร์ซอมบี้คือหายนะ! 　　คำบอกของหลูปิงเซ่อเสมือนเป็นการเปิดโลกให้กับฉางกวนหลงการทำงานร่วมกันแต่ละทีมอย่างคล่องแคล่ว เพื่อตามหาซุปเปอร์ซอมบี้ล่วงหน้าก่อนที่มันจะมาหาตัวเอง ซึ่งมันตรงกับแนวทางของความเป็นชูฮัน
　　เป็นการลงมือครั้งเดียวอย่างสมบูรณ์แบบ!
　　น่าเสียดายที่ไม่ใช่ทุกคนจะจิตใจแข็งแกร่งเหมือนกับฉางกวนหลงและไม่ใช่ทุกคนที่จะมีจิตใจแรงกล้าและกล้าหาญเหมือนกับกองทัพเขี้ยวหมาป่า หลังจากคำพูดของหลูปิงเซ่อหลุดออกมา ปฏิกิริยาของผู้คนรอบๆก็แตกตื่นอยู่ในความตระหนกกันใหญ่
　　”จะบ้าเหรอไงแค่เดา?”
　　”จะมาคาดเดาในสิ่งที่ยังเกิดขึ้นได้ยังไง?”
　　”ใช่ชูฮันไม่ได้พูดเรื่องนี้ซะหน่อย ทำไมเราต้องเชื่อในสิ่งที่คุณพูดด้วย? แล้วถ้ามันไม่มีซุปเปอร์ซอมบี้ล่ะ? จะให้พวกเราจัดทีมส่งกำลังคนออกไปมากขนาดนั้น เสี่ยงทั้งชีวิตและทรัพยากรทั้งหลาย?”
　　”อะไรคือทีมลาดตระเวนทีมโจมตีหลัก แล้วทีมป้องกัน ทีมอะไรมากมาย ถ้าปล่อยหน่วยโจมตีระดับสูงออกไปทั้งหมด แล้วที่ค่ายจะอยู่กันยังไงล่ะ? ใครจะแก้ปัญหาเวลามีซอมบี้ระดับสูงบุกมา?”
　　”แล้วคุณพึ่งบอกว่าซุปเปอร์ซอมบี้ไม่ได้อยู่ภายใต้การควบคุมของลูกผสมไงแต่ครั้งนี้กองทัพซอมบี้เป็นฝีมือของลูกผสม แล้วมันจะมีซุปเปอร์ซอมบี้ได้ยังไง?”
　　”อย่ามันแต่หวาดกลัวเราต้องคอยต้านซอมบี้อยู่ที่นี้ต่อไป อีกไม่นานเราก็จะได้ชัยชนะ!”
　　เสียงโต้แย้งดังแข่งกันไปมาไม่หยุดจนฟังแทบไม่รู้เรื่องทำให้สีหน้าของฉางกวนหลงเริ่มแย่ขึ้นเรื่อยๆ หลูปิงเซ่อเองก็นิ่วหน้าอย่างเป็นกังวล
　　พวกเขาไม่เชื่อ!
　　สีหน้าของฉางกวนหลงมีอารมณ์หลายด้านผสมตีกันไปหมดทั้งสับสน ทั้งผิดหวัง ทั้งโกรธ ทั้งไม่พอใจ เขาไม่คิดเลยว่าค่ายของเขาจะมาถึงจุดนี้ โดยเฉพาะทหารของเขาที่เขาคิดว่ามีฝีมือไม่แพ้ใคร ค่ายของเขาเป็นถึงค่ายอันดับสามของจีน แต่ทำไมเขาถึงแพ้กองทัพเขี้ยวหมาป่าของชูฮันอยู่เสมอ?
　　จนกระทั่งตอนนี้เมื่อได้เห็นแบบนี้ ฉางกวนหลงก็ช็อค
　　มันคือความแตกต่างของคนในปกครอง!
　　สมาชิกของกองทัพเขี้ยวหมาป่าอาจจะแตกต่างไปจากทหารของฉางกวนหลงความสามารถที่ครอบคลุมหลายด้านและเมื่อมารวมตัวกัน โดยเฉพาะเมื่อมีชูฮันเป็นผู้นำสูงสุด มันจึงกลายเป็นสมบูรณ์แบบ
　　กองทัพเขี้ยวหมาป่าที่ไร้ใครเทียมทาม!
　　เพราะว่าค่ายหนานตู้ของเขามีหลายที่มีความคิดโงเง่าและคิดแต่เรื่องไม่ดีเป็นอย่างเดียว!