พวกซูหลิงหลงจากไป นิ่งจื่อโหรวเลิกประหลาดใจ และหันหน้ามายิ้ม

“พี่เฉิน ไม่คิดว่าคุณจะพูดแบบนั้น เมื่อกี้สีหน้าของซูหลิงหลง โกรธจนแทบตายแต่กลับทำอะไรไม่ได้ ทำให้คนรู้สึกสะใจจริงๆ”

“ใครใช้ให้เธอมาหาเรื่องฉัน”

ในฐานะผู้ฝึกอมตะ ศักยภาพทางร่างกายของโล่เฉินได้รับการพัฒนามาจนถึงขีดสุดนานแล้ว ผ่านตาไม่เคยลืมเลือน อีกทั้งยังมีความทรงจำที่ดีอย่างยิ่ง

ข้อความบนอินเทอร์เน็ตพวกนั้น เขาล้วนจำได้หมด

เมื่อครู่ เขาก็แค่เอ่ยมันออกมาอีกรอบเท่านั้นเอง

“ว่าไปแล้ว คิดไม่ถึงเลยว่าคุณชายจากเมืองหลวงจะมาสู่ขอตระกูลซู ซูหลิงหลงช่างซูหลิงหลงโชคดีจริงๆ”

นิ่งจื่อโหรวเป็นกังวลและพึมพำ “ตระกูลซูแต่เดิมก็มีเส้นเลือดหลักอยู่ที่เมืองหลวง มาตอนนี้พวกเขาแต่งงานกับตระกูลใหญ่จากเมืองหลวงอีก จากนี้ไปจะต้องเป็นเจ้าอำนาจในฉู่โจวแน่ ตระกูลนิ่งของพวกเราต่อไปลำบากแล้ว เฮ้อ”

ในใจของโล่เฉินเคลื่อนไหว เขาเองก็คิดมากเช่นกัน

หากตระกูลของนิ่งไม่มั่นคง ก็ไม่รับประกันความปลอดภัยของหานหยู่ถิงได้

จุ๊จุ๊

ดูเหมือนว่า งานเลี้ยงในคืนนี้ ต้องทำอะไรบางอย่างแล้ว

เพียงชั่วพริบตา ก็เป็นเวลาเที่ยงแล้ว

หน้าประตูใหญ่ของคฤหาสน์ตระกูลซู

มีชายหนุ่มรูปงามที่มีสง่าราศี คิ้วคมพาด กำลังยืนไพล่หลังอยู่

ข้างหลังของเขามีสาวใช้ยืนอยู่สองแถว พวกเธอทุกคนกำลังแอบมองร่างสูงใหญ่ตรงหน้า สายตาเต็มไปด้วยความรักใคร่บูชา

ชายหนุ่มคนนี้ก็คือลูกชายคนโตของตระกูลซู คุณชายอันดับหนึ่งของฉู่โจว

ซูโม่

ตอนอายุยี่สิบสี่ เกียรติยศของเขามีอยู่มากมายอย่างยิ่ง

ประธานสมาพันธ์นักศึกษาของมหาวิทยาลัยฉู่โจว

ตำแหน่งเยาวชนดีเด่นของฉู่โจว

ได้รับเสนอชื่อเป็นผู้แทนสภาประชาชนเทศบาลฉู่โจว

ชนะเลิศการแข่งขันเยาวชนฉู่โจวสามครั้ง ชนะเลิศการแข่งขันเยาวชนมณฑลซีหนันหนึ่งครั้งและรองชนะเลิศสองครั้ง

หนึ่งในสิบเยาวชนดีเด่นของมณฑลซีหนัน

ประธานบริษัท ซุซื่อ กรุ๊ป

ทุกๆเกียรติยศที่ได้รับล้วนเป็นสามารถสร้างคนให้เป็นฮีโร่ได้ เขาได้รับเกียรติมากมายขนาดนี้ทำให้เขาถูกกำหนดให้เป็นดวงดาวท่ามกลางหมู่คน

แม้แต่ในจีนหลิง ซูโม่ก็ยังมีชื่อเสียง

“คุณชาย พวกเรากำลังรอใคร?” มีสาวใช้คนสวยถามขึ้น

เธอเป็นสาวใช้ส่วนตัวของซูโม่ และเป็นคนอุ่นเตียงของเขา จงรักภักดีต่อซูโม่อย่างแน่วแน่ แต่สุดท้ายก็ได้เป็นแค่เพียงคนรับใช้คนหนึ่งเท่านั้น

ที่โชคดีก็คือ ซูโม่ใจดีกับเธอมาก และเธอก็พอใจมาก

“ไม่รู้เหมือนกัน แต่ดูเหมือนว่าตัวตนจะไม่ธรรมดา พี่ชายจากเมืองหลวงคนนั้นขอให้ฉันมาต้อนรับเขา บอกว่าเป็นเพื่อนของเขา”

สาวใช้แปลกใจเล็กน้อย เธอเอ่ย “ในเมื่อเป็นเพื่อนของคุณชายจากเมืองหลวง อย่างนั้นก็ต้องปฏิบัติต้อนรับอย่างอบอุ่น คุณชายให้ฉันจัดคนใช้ให้ไหมคะ?”

“อีกเดี๋ยวค่อยว่ากัน”

“ค่ะ”

ไม่นานนัก

รถยนต์Audiปรากฏตัวที่ถนนช้าๆ และค่อยๆหยุดลง ผู้ลงมาเป็นชายวัยกลางคน

“เป็นคุณ คุณลุงลู่?”

“ฉันเอง”

ถ้าโล่เฉินอยู่ที่นี่ เขาจะต้องจำได้อย่างแน่นอน บุคคลผู้นี้คือลู่เฟิงจากตระกูลชา

“ถิงฟางแจ้งฉันว่าให้มาเจอหน้ากันที่ฉู่โจวสักหน่อย ฉันไม่ได้เจอเจ้าหนุ่มนั่นมานานแล้ว คิดถึงเขาอยู่บ้าง”

โม่ใจเต้นแรง ลู่เฟิงเรียกโจ่ถิงฟางว่า “เจ้าหนุ่มนั่น” นี่แสดงให้เห็นว่าเขามีสถานะสูงส่ง

ต้องรู้ก่อนว่า

แม้ว่าตระกูลโจ่ในเมืองหลวงจะไม่ใช่ตระกูลชั้นหนึ่ง แต่ว่าก็เป็นตระกูลชั้นสองที่แข็งแกร่ง อีกทั้งตระกูลโจ่ก็เป็นพันธมิตรกับตระกูลว่างในเมืองหลวง

ตระกูลว่างคือตระกูลแบบไหนกัน?

นั่นเป็นถึงตระกูลที่สามารถพลิกฟ้าดิน ทำลายกฎเกณฑ์รูปแบบ และถูกยกให้เป็นหนึ่งในสี่ตระกูลชั้นยอดของเมืองหลวง

ตระกูลโจ่และตระกูลว่างดองกัน และถูกกำหนดให้เป็นชนชั้นหนึ่งในเมืองหลวงในอนาคต

เส้นเลือดหลักของตระกูลซูเป็นเพียงตระกูลชั้นสามในเมืองหลวง ยังไม่ได้ก้าวสู่ชั้นสอง อีกทั้งยังอยู่ห่างจากตระกูลโจ่อีกไกลโขหลายพันไมล์

“พี่ถิงฟางโทรหาผมเมื่อสองชั่วโมงที่แล้ว ลุงลู่มาเร็วอย่างยิ่ง ไม่ทราบว่าคุณอยู่ที่จีนหลิงหรือ?” ซูโม่อยากรู้รายละเอียด

คนอย่างลู่เฟิงฟังดูแล้วมองไม่ออก เขาโบกมือและพูดด้วยรอยยิ้ม “ไม่ ไม่ ไม่ ฉันมาจากเมืองเจียง เป็นแค่ตระกูลเล็กๆเก็บตัวเงียบๆเท่านั้น”

ตระกูลเก็บตัวเงียบๆ!

ซูโม่รู้สึกประหลาดใจ

ตระกูลเก็บตัวเงียบโดยทั่วไปล้วนมีอำนาจอย่างมาก ส่วนใหญ่ล้วนเป็นตระกูลวิถีบู๊ มีนักบู๊มากมายในตระกูล และน้อยครั้งอย่างยิ่งที่มีกองกำลังกล้าที่จะยั่วยุการมีอยู่ของบุคคลประเภทนี้

ไม่น่าแปลกใจที่กล้าเรียกโจ่ถิงฟางว่าเจ้าหนุ่มนั่น!

ซูโม่ไม่กล้าละเลย เขามีท่าทีเจียมเนื้อเจียมตัว “เชิญท่านลุงลู่ พี่ถิงฟางยังต้องใช้เวลาพอสมควรกว่าจะมาถึง เย็นนี้พวกเราต้องพักผ่อนรื่นเริงอย่างเต็มที่”

“ลำบากคุณชายซูแล้ว”

……

โล่เฉินรู้สึกอึดอัดอย่างมาก

ตระกูลนิ่งทำอย่างกับเขาเป็นบรรพบุรุษไปแล้ว หลังจากที่เขามอบวิธีฝึกจิตให้ ท่านนิ่งก็แทบจะนับถือเขาเป็นพี่น้อง

อันที่จริง เป็นอย่างนั้นไปแล้ว

“น้องชาย ถ้านายไม่รับปากกับฉัน ฉันคงตายไม่สงบ นายเองก็บอกว่าจื่อซวนมีรากฐานวิญญาณระดับกลางค่อนบน นับว่าเป็นอัจฉริยะตัวน้อยคนหนึ่ง รับเขาไว้เป็นศิษย์เถอะ ฉันยินดีที่จะมอบหนึ่งในสามของทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลนิ่งให้กับนาย”

“ถ้าพูดตรงๆก็คือ จากนี้ไปบ้านตระกูลนิ่งเป็นของพวกนายแล้ว”

“รอให้จื่อซวนและหยู่ถิงแต่งงานกัน ภรรยาดูแลเรื่องเงิน จื่อซวนอุทิศตนเพื่อให้กับการฝึกฝน แบ่งงานอย่างมีเหตุผลแบบนี้ งดงามอย่างยิ่ง”

ปากของโล่เฉินกระตุกไม่หยุด หานหยู่ถิงเองก็หน้าดำขึ้นมา ส่วนนิ่งจื่อโหรวกำลังยืนหัวเราะฮิฮิอยู่ด้านหนึ่ง

ในขณะที่นิ่งจื่อซวนกำลังรู้สึกประหม่าและตั้งตารอ

“พูดตามตรง เขายังไม่ถึงมาตรฐานในการเป็นลูกศิษย์ของฉัน”

ท่านนิ่งก้าวถอยหลังไป และเอ่ยแนะนำ “อย่างนั้นก็แค่ใส่ลงในรายชื่อไว้ก่อน นายว่ายังไง?”

โล่เฉินปวดหัวอย่างยิ่ง

ในที่สุด เขาก็ยอมจำนนอย่างอ่อนใจ

“แต่ฉันจะบอกอะไรพวกนายสักหน่อย วิธีฝึกจิตนี้เสร็จสมบูรณ์เพียงสองในสามเท่านั้น ฉันยังต้องการดูท่าทีปฏิบัติของตระกูลนิ่ง หากปกป้องหยู่ถิงได้ดี วันหลังฉันจะมอบหนึ่งในสามที่เหลือให้กับพวกนาย”

“ไม่เป็นไร น้องชายวางใจเถอะ”

“วิธีฝึกจิตนี้เป็นวิธีระดับบน ฝึกฝนให้ดี อาศัยระยะเวลาที่ฉันยังอยู่ที่นี่ มีข้อสงสัยอะไรให้รีบมาสอบถาม พยายามเริ่มต้นเข้าสู่วิถีโดยเร็วที่สุด”

นิ่งจื่อซวนดีใจมาก “ขอบคุณครับอาจารย์”

“อย่าอย่าอย่า เป็นครูวันหนึ่งถือเป็นบิดาตลอดชีพ คำว่าอาจารย์นี้อย่าได้เอ่ยออกมามั่วซั่ว ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันไปก่อน”

โล่เฉินออกจากห้องโถงไปพร้อมหานหยู่ถิง

นิ่งจื่อซวนระงับความตื่นเต้นของตน และเอ่ยอย่างผิดหวังเล็กน้อย “เฮ้อ แค่ใส่รายชื่อเอาไว้ก่อนเท่านั้น”

“เจ้าโง่”

ท่านนิ่งเตะและดุ “ใช้หัวสมองคิดหน่อย ถึงแม้จะแค่มีรายชื่อ แต่อย่างนั้นก็ถือว่ามีความสัมพันธ์ต่อกันแล้ว หากแกเผชิญวิกฤติและตระกูลนิ่งประสบภัยพิบัติ โล่เฉินจะทำแค่เฝ้าดูไม่ช่วยเหลือเลยหรือไง”

“คุณปู่ คุณพูดก็มีเหตุผล”

นิ่งจื่อโหรวมีสีหน้าเศร้าและบ่นว่า “คุณปู่ คุณนับถือเป็นพี่น้องกับพี่โล่ แล้วหนูจะตามจีบพี่โล่ได้ยังไงอีก”

“นี่ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอสักหน่อย เธอก็ตามจีบของเธอไปสิ”

ท่านนิ่งถือวิธีฝึกจิต ราวกับสมบัติล้ำค่า

“ฉันจะไปศึกษามันก่อน พวกเธอไปเตรียมตัวเข้าร่วมงานเลี้ยงในตอนเย็น อย่าทำให้ตระกูลนิ่งของเราต้องอับอาย”

“คุณปู่ พี่เฉินก็รับปากว่าจะไปกับผม”

“งั้นหรือ!” ท่านนิ่งหัวเราะร่า “มีน้องชายไปฉันก็โล่งใจ แต่ว่าพวกเธอจะต้องจับตาดูเขา อย่าให้เขาหุนหันพลันแล่นเกินไป เพราะตอนนี้เขามีแค่ตัวคนเดียว ถ้าเกิดไปมีเรื่องกับตระกูลซูแม้แต่น้อย อย่างนั้นเขาต้องถูกตำรวจจับไปแน่”

“ไม่ต้องห่วงครับปู่”

ในชั่วพริบตาก็เป็นเวลาเย็น

ท้องฟ้าเริ่มมืดลง และกลางคืนก็มาถึง

เวลาหกโมงเย็น รถยนต์ไมบัคคันหนึ่งก็ออกจากบ้านตระกูลนิ่งและมาที่โรงแรมสวอนเลคในเวลาไม่นาน

นี่คือโรงแรมที่หรูหราที่สุดในฉู่โจว

ตั้งอยู่บนฝั่งทะเลสาบสวอนเลคที่กินรัศมี 10 ไมล์ โรงแรมมีทั้งสิ้นถึง49 ชั้น สูง 1,780 เมตร งดงามหรูหรา

“จำที่ฉันบอก อย่าเรียกฉันว่าโล่เฉิน”

“เข้าใจแล้วครับ”

“เรียกนามแฝงว่า จิ่งเทียน”

“พี่เขย คุณทำตัวลึกลับเสียจริง!”

เมื่อเรามาถึงห้องจัดเลี้ยงบนชั้น 36 ผู้คนก็ไม่น้อยแล้ว ชายและหญิงเต็มไปทั่วพื้นที่ ทุกคนท่าทางการแต่งตัวดูหรูหราอย่างยิ่ง

เป็นอาหารแบบบุฟเฟ่ต์

หยิบทุกอย่างที่อยากกินและดื่มไป แน่นอนว่าคุณสามารถบอกพนักงานเสิร์ฟคนสวยได้เช่นกัน แล้วพวกเธอจะนำมาส่งให้ถึงตรงหน้า

“ฉันกับหยู่ถิงไม่จำเป็นต้องไป พวกเธอสมควรไปพบปะสังสรรค์สักหน่อย”

“พี่ชายไปก็พอแล้ว ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนพวกคุณ” นิ่งจื่อโหรวเลือกมุมหนึ่งและเรียกบริกรให้นำไวน์แดงราคาแพงมา

บนท้องตลาด เพียงแค่หนึ่งขวดก็มีค่าใช้จ่ายหลายหมื่นหยวน

เมื่อเผชิญกับความกระตือรือร้นของนิ่งจื่อโหรว หานหยู่ถิงพูดไม่ได้ว่ารู้สึกต่อต้าน แต่ก็ระมัดระวังอย่างยิ่ง เธอกังวลว่าโล่เฉินจะเลอะเลือนและทำอะไรที่ผิดต่อหานหยู่เยน

แสงไฟสวย เพลงไพเราะ

โล่เฉินหลับตาลงและงีบหลับ เหตุผลที่เขามาที่นี่ก็เพียงเพื่อดูว่าเป็นใครที่มาจากเมืองหลวง นอกจากนี้ เขาเองก็อยากรู้ว่าซูโม่นั้นมีสามเศียรหกกรหรือเปล่า

หานหยู่ถิงและนิ่งจื่อโหรวพูดคุยกัน ความสัมพันธ์ดีขึ้นเรื่อย ๆ

เวลาล่วงเลยไป

ประมาณสิบหรือยี่สิบนาทีต่อมา จู่ๆก็มีเสียงเย็นชาระเบิดขึ้น ทั้งห้องโถงเงียบลงทันใด

“เป็นแก! ไอ้สุนัขกล้าดี! ใครอนุญาตให้แกเข้ามา”