ทันใดนั้นเสี่ยวเคินก็รีบมองไปที่มุมด้านในทันทีและได้เห็นเฉินยู่เทียนที่มุดตัวหลบอยู่ที่มุมห้องในความมืดคิ้วของเสี่ยวเคินขมวดเข้าหากันขณะมองไปที่จางโบฮั่นที่อยู่ข้างเขา ทั้งคู่เกิดความสงสัยและสังเกตได้ว่ามันมีความประหลาดเล็กน้อยเกิดขึ้นในสถานการณ์นี้
ลูกผสมที่มักเป็นที่รู้กันดีว่าเย่อหยิ่งและอวดดีกลับขดตัวมุดหนีตัวสั่นอยู่ที่มุมห้อง ลูกผสมที่เห็นมนุษย์แล้วกลัว?
”ยู่เหว่ย?”ในตอนนั้นเอง ยู่เว่ยที่มาถึงกรงสุดท้ายที่ท้ายห้องก็ตื่นเต้นและมองเข้าไปกรงอย่างประหม่า ไม่ทันได้สังเกตถึงสภาพแวดล้อมรอบตัวเลย เขามัวแต่เป็นกังวลเรื่องน้องสาวของตัวเอง ทันใดนั้นก็เอ่ยขอหยางไคอย่างประหม่า “พี่ชายช่วยฉันพลิกตัวผู้หญิงคนนั้นหันกลับมาได้มั้ย ฉันอยากจะเห็นหน้าเธอ?”
ไม่คิดจะมองไปทางอื่นยู่เว่ยใจจดใจจ่อและเพ่งสมาธิเข้าในด้านในของกรงอย่างเดียว เขาพุ่งความหวังสุดท้ายของตัวเองไว้ที่ผู้หญิงที่นอนหันหลังอยู่ในกรงสุดท้ายนี้ เขาเหลือน้องสาวเพียงแค่คนเดียวในโลกนี้ น้องสาวที่รักของเขา ถ้าน้องสาวของเขาตายไปแล้ว เขาก็ไม่จำเป็นจะต้องมีชีวิตอยู่บนโลกเฮงซวยนี้ต่อไปอีก
หยางไคถอนหายใจและทันใดนั้นก็ยื่นมือออกไป———-
พรึบ!
กรงเหล็กขนาดใหญ่ถูกแรงมหาศาลกระแทกเปิดออกมีช่องว่างขนาดใหญ่สำหรับคนคนหนึ่งที่จะเดินเข้าออกได้
ทีมกุ้งเสือดำทุกคนต่างจับจ้องไปที่ภาพตรงหน้ากันไม่วางตาความอิจฉาตีพุ่งขึ้นมาในใจของทุกคนทันที เป็นไปได้อย่างไรที่คนที่แข็งแกร่งและมีพละกำลังมหาศาลขนาดนี้ถึงถูกขังอยู่ในกรงได้?
และในเวลานั้นเองยู่เว่ยก็ตะโกนเรียกน้องสาวตัวเองลั่นอย่างดีใจสุดๆ “ยู่เหว่ย! นี่คือยู่เหว่ยจริงๆด้วย!”
”เบามือหน่อยเธอยังไข้อ่อนๆอยู่” หยางไคที่อดไม่ได้จนต้องเอ่ยเตือนยู่เว่ยที่กำลังตื่นเต้นและเขย่าตัวยู่เหว่ยแรง
”อะไรน่ะ?ไข้?” ยู่เว่ยเกิดความกังวลขึ้นมาทันที โอบน้องสาวของเขาไว้ในอ้อมแขน ในใจมีแต่ความกลัวอัดแน่นเต็มไปหมด
ในเวลาเดียวกันนี้เองเสี่ยวเคินที่ยืนมองทุกอย่างอยู่นิ่งๆมาตั้งแต่แรกกำลังจ้องไปที่ลูกผสมหนุ่มที่ขดตัว มุดหน้าหนีอยู่ที่มุมห้อง แม้จะสวมใส่ชุดคลุมสีดำที่เป็นของลูกผสม ใช้มือโอบกอดตัวเอง ทว่าสายตาของเฉินยู่เทียนกลับแต่จับจ้องการเคลื่อนไหวของยู่เหว่ย แต่กลับเอาแต่คอยหลบสายตาคมกริบของเสี่ยวเคินที่จ้องเขม็งไม่วางตา
”กัปตันกุญแจครับ” ในตอนนั้นเอง กวนผิงก็เดินเข้ามาหาเสี่ยวเคินพร้อมกับกุญแจที่พึ่งเจอ
”เปิดกรงทั้งหมดปลุกคนพวกนี้ขึ้นมา แล้วอนาคตของพวกเขาจะเป็นอย่างไรต่อไปหลังจากนี้มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเรา” เสี่ยวเคินสั่งเบาๆ
”แล้วไอ้ลูกผสมตัวนี้ละ?”จางโบฮั่นถามพร้อมใช้เท้าเตะเฉินยู่เทียนที่นอนขดตัวอยู่ที่พื้น หากมันน่าตกใจมากเพราะเฉินยู่เทียนไม่มีท่าทีต่อต้านใดๆเลยและยังคงนอนขดตัวอยู่เหมือนเดิม
”นี่มันอะไรไอ้ลูกผสมตัวนี้มันแปลกประหลาดมาก หรือสมองมันขาดน้ำ?” จางโบฮั่นประหลาดใจ มันเป็นครั้งแรกที่เธอเห็นลูกผสมมีลักษณะแบบนี้ ท่าทางขลาดๆแบบนี้มันกล้ากินเนื้อมนุษย์ได้เหรอ?
เสี่ยวเคินนิ่วหน้าเขาขี้เกียจจะมานั่งจัดการอะไรให้วุ่นวาย จึงออกคำสั่งตรงไปตรงมาและรวดเร็ว “ฆ่า”
จางโบฮั่นแสยะยิ้มชักดาบออกมาจากหลังและวางนาบไปที่คอของเฉินยู่เทียนอย่างเตรียมพร้อม
”อย่าฆ่าเขา”หยางไคที่นั่งอยู่ต่อหน้าเฉินยู่เทียนรีบห้ามไว้ หากเขาก็ไม่รู้จะให้เหตุผลกับอีกฝ่ายว่าอะไร จึงรีบๆถามอะไรก็ได้ที่นึกออก “เขาอาจจะช่วยให้เราออกไปได้ แล้วพวกคุณมาที่นี้ได้อย่างไร แล้วลูกผสมระยะสูงข้างนอกล่ะ?”
สาเหตุที่วิวัฒนาการระยะ5 ที่ทรงพลังอย่างหยางไคติดอยู่ที่นี้นั่นก็เพราะหวังเสี่ยวเสียว หยางไคอยากจะหนีไปจากไอ้กรงโง่ๆนี่แต่เพราะหวังเสี่ยวเสียวแข็งแกร่งกว่าเขามาก และรู้ว่าสู้ไปอย่างไรเขาก็ไม่มีทางชนะ นั่นจึงทำให้หยางไคยอมติดอยู่บนชั้นสิบนี่และหาโอกาสหนีไปไม่ได้สักที..ไอรีนโนเวล
ทว่าตอนนี้กลุ่มคนพวกนี้กลับบุกเข้ามาที่นี้แบบนี่ แล้วมันจะไม่ให้หยางไคสงสัยได้ยังไง?
เสี่ยวเคินมองหยางไคและมองไปที่เฉินยู่เทียนต่อเขาไม่ได้ตอบคำถามของหยางไค เพียงแค่ออกคำสั่งแก่ทีมกุ้งเสือดำของตัวเอง “คอยตื่นตัวเอาไว้ เราจะออกไปช่วยหัวหน้ากัน”
พรึบ!พรึบ!
เงาดำวิ่งผ่านหน้าไปอย่างรวดเร็วทีมกุ้งเสือดำหายไปจากห้องอย่างรวดเร็ว พวกเขามุ่งหน้าไปหาหัวหน้าชูฮันที่อยู่ชั้น 5 ส่วนสำหรับคำเตือนของเสี่ยวเคินนั้นมันไม่จำเป็นต้องอธิบายให้กับสมาชิกในทีมกุ้งเสือดำ ทุกคนเข้าใจว่าเสี่ยวเคินสื่อถึงอะไร นั่นคือให้ระวังลูกผสมตัวสุดท้ายนั่น และวิวัฒนาการระยะสูงแปลกๆที่ปกป้องลูกผสม
หลังจากทีมกุ้งเสือดำจากไปยู่เว่ยก็พาตัวน้องสาวตามออกไป ตัวเขาเอวก็มีความระแวงอย่างมาก คอยรักษาระยะห่างจากหยางไคและเฉินยู่เทียนเอาไว้ แม้จะยังไม่แน่ชัดว่ามันเกิดอะไรขึ้นที่นี้กันแน่ หยางไคเองก็ดูไม่มีพิษมีภัย แต่ยู่เว่ยก็ยังเชื่อใจชูฮันและทีมกุ้งเสือดำมากกว่า
มองดูกลุ่มคนพวกนี้ที่ไม่ต่างผึ้งงานและพุ่งตัวออกไปอย่างรวดเร็วเป็นขบวนตามคำสั่งหยางไคก็หันไปยิ้มให้เฉินยู่เทียน “คนพวกนี้เป็นคนดี ฉันบอกไม่ให้ฆ่านาย เขาก็ไม่ฆ่าจริงๆ แต่ทำไมถึงไม่ตอบคำถามฉัน ผู้หญิงโรคจิตนั่นตายแล้วงั้นเหรอ?”
”การต่อสู้ด้านนอกยังไม่จบ”เฉินยู่เทียนเปิดความจริงออกมาตรงๆ “พวกเขาไม่อยากจะฆ่าฉันเพราะพวกเขารู้ว่าพลังของพวกเขาสู้นายไม่ได้”
”โอ้ใช่สินะ” หยางไคไม่ได้ตระหนักถึงพลังของตัวเอง “ไปกันเถอะ ออกไปดูว่ามันเกิดอะไรขึ้น”
เฉินยู่เทียนลังเลเขาลุกขึ้นและเดินออกไปตามหลังหยางไค ทันทีที่ก้าวเท้าแรกออกมาจากห้อง ทั้งคู่ก็ได้ยินเสียงของหวังเสี่ยวเสียวที่ดังขึ้นมาจากชั้นด้านล่าง ตามมมาด้วยเสียงกรีดร้องแสบหู “กรี๊ดดดดดดด! ชูฮัน! ฉันจะฆ่าแก ไอ้มนุษย์ชั้นต่ำ แกกล้าทำลายฉัน!”
หยางไคและเฉินยู่เทียนมองหน้ากันทันทีสีหน้าของทั้งคู่มีความตกใจเหมือนกัน และเอ่ยถามออกด้วยความประหลาดใจกับสิ่งที่ได้ยิน “ชูฮัน?!”
มันไม่ใช่แค่การตกใจธรรมดาเท่านั้นแต่มันสั่นสะเทือนไปถึงหัวใจของทั้งคู่ ชื่อเสียงของชูฮันนั้นเติบโตไปทั่วจีนจนถึงจุดที่ว่าไม่มีใครไม่เคยได้ยินหรือไม่รู้จักชูฮัน ชูฮันโด่งดังด้วยข่าวลือมากมายหลายด้าน
บางคนพูดว่ามีวิญญาณปีศาจจากนรกเข้าสิงถ้าชูฮันเจอใครก็จะฆ่าทิ้งทันที ไม่มีใครอยู่ในสายตาชูฮันทั้งนั้น
บางคนก็เห็นต่างชูฮันจะไม่ค่อยปรากฏตัว แต่ถ้าปรากฏตัวขึ้นมาเมื่อไหร่มันจะมีเหตุการณ์ใหญ่โตเกิดขึ้น ทุกครั้งที่ชูฮันไปที่ไหน มันราวกับพายุถล่ม มีการนองเลือด และชูฮันก็ยังเป็นคนเย่อหยิ่งอย่างที่สุด
หลายคนต้องการฆ่าชูฮันแต่ชูฮันก็ยังอยู่ดี แถมแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ!
”ไปกัน…ไปดูไอดอล!”หยางไครีบวิ่งลงบันไดไปทันที
เฉินยู่เทียนเองก็หัวใจเต้นรัวหากเขาก็ยังมีความลังเล แม้เขาจะชื่นชมบูชาชูฮัน แต่ตอนนี้เขาเป็นลูกผสม และเขาได้ยินข่าวลือว่าชูฮันไม่เคยปล่อยให้ลูกผสมตรงหน้าตัวไหนรอดชีวิต!
เวลานี้ณ ชั้น 5 ของอาคาร บนที่เปิดโล่งเต็มไปด้วยร่องรอยราวกับผ่านสงครามมา ผนังโดยรวมเต็มไปด้วยรอยขีดข่วย เป็นหลุม และมีรอยแตกเต็มไปหมด บ้างก็ทั้งลึกและยาว บ้างก็มีรอยบุ๋มเป็นอุ้งมือ แสดงให้เห็นว่าการต่อสู้ดุเดือดขนาดไหน
ชินยู่ซวนหยางลินและหยางลานที่อยากจะช่วยชูฮันต้องย้ายจากคอยสังเกตการณ์ที่ชั้น 6 เป็นชั้น 7 แทน เพราะการต่อสู้นั้นดุเดือดเกินไปและแรงปะทะมันกระจายวงกว้างมาถึงพวกเขา ทั้งสามคนจึงต้องย้ายขึ้นไปสังเกตการณ์ที่ชั้น 7 แทนเพื่อหลีกเลี่ยงอุบัติเหตุที่อาจเกิดขึ้น และในตอนที่ทั้งสามคนกำลังตะลึงกับการต่อสู้และคอยจับตามองไปที่ทางเข้า
มีใครคอยช่วยชูฮันใช่มั้ย?
นี้ชูฮันรับมือกับลูกผสมระดับสูงตัวคนเดียวได้ยังไงพวกเขาแทบจะขาอ่อนกับภาพที่ได้เห็น!