แจ้งเตือนข่าวสารโลก เนื่องจากเป็นผู้ต้องสงสัย โปรดรายงานตัวที่เมืองหลวงอาณาจักรเชอร์ฟาภายใน 12 ชั่วโมง มิฉะนั้นจะเข้าสู่เนื้อเรื่องที่แตกต่างไป

แจ้งเตือนข่าวสารโลก เนื่องจากเป็นผู้ต้องสงสัย โปรดรายงานตัวที่เมืองหลวงอาณาจักรเชอร์ฟาภายใน 6 ชั่วโมง มิฉะนั้นจะเข้าสู่เนื้อเรื่องที่แตกต่างไป

แจ้งเตือนข่าวสารโลก เนื่องจากเป็นผู้ต้องสงสัย โปรดรายงานตัวที่เมืองหลวงอาณาจักรเชอร์ฟาภายใน 1 ชั่วโมง มิฉะนั้นจะเข้าสู่เนื้อเรื่องที่แตกต่างไป

เวลาแจ้งเตือนสิ้นสุดลง เนื่องจากกุญแจแห่งสงครามไม่อยู่ในเมืองหลวง ยุติ ‘สงครามโลก’ เนื้อเรื่องหลักสุดพิเศษของอาณาจักรเชอร์ฟา Buff สงครามสิ้นสุด โลกเข้าสู่ช่วงสงบสุข

ราชวงศ์อาณาจักรเชอร์ฟาประกาศจับ เงินรางวัล: หนึ่งล้านเหรียญทอง ข้อหา: ขโมยกุญแจแห่งสงคราม

ได้รับฉายา : ความเป็นไปได้ในการถูกสังเกตจากหน่วยงานบังคับใช้กฎหมายที่ประกาศจับลดลง 5%

พลเมืองเชอร์ฟาขอบคุณที่คุณขัดขวางสงคราม ฉายา: ชาวเชอร์ฟาเลื่อมใสเพิ่มเป็นเลเวล 2

แพะรับบาปเพิ่มเป็นเลเวล 2 ค่ารับบาป 0/3,000

แพะรับบาปเพิ่มเป็นเลเวล 3 ค่ารับบาป 0/7,000

แพะรับบาปเพิ่มเป็นเลเวล 4 ค่ารับบาป 0/15,000

แพะรับบาปเพิ่มเป็นเลเวล 5 ค่ารับบาป 0/25,000

ทำเควสต์พิเศษ “ขัดขวางสงคราม” สำเร็จ ได้รับค่าประสบการณ์ 0 เงิน 0 ได้รับเครื่องมือ : ตาชั่งสงครามแห่งความเที่ยงธรรม

ฉายา : ผู้ยุติสงคราม มีโอกาส 3% ที่จะขัดขวางการโจมตีของอีกฝ่าย

ตาชั่งสงครามแห่งความเที่ยงธรรม: เครื่องมือจำนวนจำกัด สามารถใช้ต่อสู้กับกองทัพที่มีพลังการรบเท่ากันทั้งสองฝ่ายเท่านั้น หากฝ่ายหนึ่งไม่มีกองทัพที่สู้รบได้ ฝ่ายนั้นจะทำให้ผู้ใช้ตาชั่งเข้าสู่สถานะไม่อาจทลาย หากฝ่ายนั้นเป็นศัตรู สงครามจะสิ้นสุด เงื่อนไขการใช้งาน : ผู้ถูกโจมตีสามารถใช้ได้เท่านั้น หากเปิดใช้จะไม่สามารถยกเลิกได้จนกว่าสงครามสิ้นสุด

ผมลืมตาด้วยความเจ็บปวด สิ่งแรกที่เห็นไม่ใช่เพดาน แต่เป็นหน้าต่างแสดงข้อมูลที่ลอยอยู่กลางอากาศ

เดิมทีร่างกายก็เจ็บปวดจนไม่ไหวแล้ว มองเห็นข่าวสารบนหน้าต่าง ทันใดนั้นก็รู้สึกว่าทั้งร่างกายและจิตใจได้รับการโจมตีเป็นสองเท่า

ผมรู้ว่าหลังจากได้รับฉายาแพะรับบาปจะเจอเรื่องแบบนี้ตลอด แต่ว่า…จู่ๆ ก็ถูกคนอื่นใส่ไว้ในประกาศจับก็กวนใจผมอยู่ดี

แกคิดว่าฉันอยากกลายเป็นจ้าวแห่งโจรสลัด¹เหรอ?

“เดล นายเป็นยังไงบ้าง? เอ๊ะ เขาล่ะ?”

ลุกขึ้นมองไปรอบๆ รอบด้านเต็มไปด้วยซากขยะ นอกจากเศษซากที่ดูเหมือนเป็นโรงพยาบาลแล้ว ยังมีบางอย่างที่ดูเหมือนเศษซากของโต๊ะบ้าง เก้าอี้บ้าง เครื่องลายครามบ้าง แก้วบ้าง

“ซวยแล้ว คงไม่ได้เข้าสู่เนื้อเรื่องมหัศจรรย์อะไรหรอกนะ? พวกแยกกับเพื่อนร่วมทีมอะไรพวกนี้…เฮ้อ ไม่ใช่หรอกมั้ง?”

เพิ่งพูดจบ ผมก็มองเห็นเดล

ไม่สิ พูดแบบนี้ก็ไม่ถูก น่าจะเป็นส่วนหนึ่งของเดล

ร่างกายครึ่งล่างของเดลถูกกำแพงที่ถล่มลงมาบดจนกลายเป็นเศษเนื้อ และการแสดงออกของใบหน้าก็ดูค่อนข้างดุร้าย ดวงตาก็ราวกับปลาทองที่ตายแล้ว

ทว่า…

ถึงจะพูดแบบนี้ ร่างกายของเดลกลับค่อยๆ กลายเป็นเศษผลึกแก้วลอยขึ้นไปด้านบน ร่างกายก็ค่อยๆ หายไป

เฮ้ยๆๆ ไอ้หมอนี่…หนีออกจากดันเจี้ยนด้วยวิธีนี้มันผิดกฎนะ! หลังจากถูกไอ้หมอนี่ลากเข้ามาก็กลายเป็นคนถูกประกาศจับ ยิ่งไปกว่านั้นยังไม่รู้วิธีออกไปอีก…ตายออกไปไม่นับเป็นวิธีนะ…

ทว่า…

เพ่งมองดูรอบๆ ก็รู้สึกว่าไม่มีทางออกไปได้เลย ยิ่งไปกว่านั้น…รู้สึกว่ามอนสเตอร์ของที่นี่จะเลเวลสูงมากอีกด้วย

แล้ว AOE² ของทางผมก็จบไปแล้ว แล้วยังตายด้วยวิธีแบบนี้อีก ช่างเป็นโศกนาฏกรรมชัดๆ

ร่างกายของเดลสลายไปอย่างสมบูรณ์ ตอนนี้ ผมก็สังเกตเห็นสิ่งของบางอย่างอยู่ในตำแหน่งของร่างเขาก่อนหน้านี้

หยิบขึ้นมาดู…

ผมก็สาปส่งบรรพบุรุษสิบแปดชั่วโคตรของเดลทันที

สิ่งของสีน้ำเงิน คล้ายกับกุญแจหรือเครื่องมือ…และเพื่อยืนยัน ผมเลยกดไปที่คุณสมบัติบนสิ่งสิ่งนี้

กุญแจแห่งสงครามคือกุญแจที่เปิดกลไกลึกลับในดันเจี้ยนใต้เมืองหลวง มีชิ้นเดียว ไม่อาจทำลายได้

…

ดูท่าแล้ว ไม่ว่าสิ่งสิ่งนี้จะเป็นยังไงก็คงเป็นของที่อันตรายอยู่ดี กลไกลึกลับเหรอ? มันอะไรกัน? กันดั้มเหรอ? ไม่สิ ของแบบนั้นไม่น่าปรากฏขึ้นได้ หรือจะเป็นระเบิดนิวเคลียร์? ของแบบนั้นก็ไม่น่าเป็นไปได้หรอก…

ทว่า…

สรุปแล้วก็เป็นเพราะสิ่งสิ่งนี้ที่ทำให้ผมกลายเป็นคนถูกประกาศจับ! ยิ่งกว่านั้นมันเรื่องตั้งแต่เมื่อไหร่แล้วล่ะ! ดูจากหน้าต่างแจ้งเตือน มันเป็นเรื่องเมื่อ 12 ชั่วโมงก่อนแล้ว ตกลงข้างนอกเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่!

แต่ดูจากสถานการณ์เมื่อกี้ ถ้าผมตายไปที่นี่ กุญแจดอกนี้จะไม่ตกอยู่ตรงนี้เหรอ? รู้สึกว่าสิ่งสิ่งนี้คงเป็นเครื่องมือที่สำคัญมากสินะ ถ้าหายไปคงเสียดายแย่

ผมโยนกุญแจเข้าไปในแหวน แล้วหยิบก้อนหินก้อนหนึ่งขึ้นมาจากพื้น

โยนขึ้นไปด้านบน ก้องหินก็ตกลงบนพื้นอีกครั้ง แล้วเด้งไปทางหนึ่ง

เอาล่ะ ไปทางนี้แล้วกัน

สิบนาทีต่อมา

ผมก็กำลังวิ่งหนีด้วยความเร็วที่สุดในชีวิต

ใช่แล้ว เป็นการวิ่งที่เร็วที่สุดในชีวิตแน่นอน เพราะผมรู้สึกว่าผมวิ่งจนเท้าของผมจะลอยแล้ว

แน่นอนว่าสิ่งที่ทำให้ผมวิ่งอย่างเสียสติได้ขนาดนี้มีไม่มาก หรือก็แปลว่า ข้างหลังของผมมีสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวยิ่งกว่าผมกำลังไล่ตามผมอยู่

หันหน้ากลับไปมอง…มันก็ดูน่ากลัวจริงๆ!

ถึงจะบอกว่าไม่ใช่มอนสเตอร์ แต่ว่า…มันลอยอยู่กลางอากาศ เป็นหุ่นยนต์ที่แขนทั้งแปดข้างเต็มไปด้วยเลื่อยไฟฟ้าอันแปลกประหลาด บวกกับเลื่อยไฟฟ้าส่วนล่างสุดของร่างกาย ทำให้รู้สึกว่าการสู้กับมอนสเตอร์แบบนี้ไม่มีโอกาสชนะเลย

Kite? แช่แข็งมัน? คุณคิดว่าผมไม่เคยลองเหรอ? ธนูน้ำแข็งยิงโดนมัน เจ้านี่เสีย HP แค่นิดเดียวก็เด้งออกแล้ว ปราสาทน้ำแข็งมันก็สามารถพุ่งผ่านได้เลยทันที!

ไม่ต้องลองแล้วล่ะมั้ง? ถูกไอ้สิ่งนี้ฟันสักครั้งคงถูกส่งไปที่วิหารทันทีแน่!

ใช่แล้วๆ อันที่จริงเพราะเลเวลแบบนั้นแหละที่เป็นเหตุผลพื้นฐานที่สุดที่ผมตัดสินใจหนี

หุ่นยนต์แผนกทำความสะอาดรุ่นทดลองรุ่นสาม เลเวล 25 7,999,427/8,000,000

ของแบบนี้มองยังไงก็เอาชนะไม่ได้! เฮ้ย! เลเวลนี่มันสูงเกินไปแล้ว! ผมลงมากี่ชั้นกันแน่เนี่ย!

บอกว่ามีแค่สามชั้นไม่ใช่เหรอ?

แล้วทำไมวิ่งมานานขนาดนี้แล้วยังไม่เห็นจุดสิ้นสุดเลย…นี่มันที่ไหนกันแน่เนี่ย

ช่างมันแล้ว ยังไงก็หนีไว้ก่อน…

ผมไม่อยากโดนฆ่านี่!

¹ พูดถึงเรื่อง One Piece อนิเมะของประเทศญี่ปุ่น

² ย่อมาจาก Area of Effect ใช้เรียกสกิลที่แสดงผลเป็นวงกว้าง