บทที่ 4 กลายเป็นนักรบฝึกหัด

ในความรู้สึกว่างเปล่าข้างในร่างกายของเขานั้นเอง เหมิงเหล่ยยืนนิ่งแบบพูดไม่ออกการร่ายเวทลูกไฟแค่ครั้งเดียวก็ดูดพลังเวทของเขาจนหมดเกลี้ยงแบบไม่เหลืออะไรเลย

มันดูดพลังเวทเยอะเกินไปแล้ว ฉันต้องการพลังเวทมากกว่านี้

เหมิงเหล่ยหันสายตาไปทางหมาป่าเพลิงทันที เหมิงเหล่ยนั้นไม่เคยสัมผัสเวทมนตร์มาก่อน ทำให้เขาไม่รู้ว่าจะทำยังไงให้ได้พลังเวทมา ในตอนนี้สิ่งที่เขาทำได้คือการหวังว่าจะมีของดรอปแล้วเขาก็ไปหยิบมาแทน หลังจากที่มองไปรอบๆสนามรบแล้ว มีเพียงหมาป่าเพลิงเท่านั้นที่ดรอปลูกบอลแสง(ต่อจากนี้จะเรียกว่าผลึก) พลังเวทย์ออกมา

ถึงแม้ว่าจะมีไม่ผลึกเวทมนตร์ดรอปออกมาเลยตลอดหลายนาทีผ่านมานี้ แต่ก็มีผลึกอันอื่นดรอปออกมาเรื่อยๆ ความหวังของเหมิงเหล่ยยังคงไม่ได้รับการเติมเต็ม แต่พลังของเขาเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดดตอนนี้ค่าร่างกายของเขาเพิ่มขึ้นจนทะลุเลข10 แล้ว

ทันใดนั้นเอง เสียงเย็นเฉียบของระบบก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง “ติ้ง ยินดีด้วย คุณได้ทำการเลื่อนระดับและกลายเป็นนักรบฝึกหัดแล้ว โปรดพยายามต่อไปและมุ่งหน้าสู่ระดับต่อไปให้ได้”

“นักรบฝึกหัดเหรอ”

หน้าจอระบบเองก็ปรากฏขึ้นมาเหมือนกัน

เจ้าของ เหมิงเหล่ย

เผ่าพันธุ์ มนุษย์

ความมั่งคั่ง 0

ค่าร่างกาย นักรบฝึกหัด 10/100

ค่าพลังงาน มนุษย์ปรกติ (4/10)

พลังเวท 0 (0/10)

เวทมนตร์  วิชาลูกไฟ

ฉันเป็นนักรบฝึกหัดแล้วเหรอเนี่ย เหมิงเหล่ยตะลึง ความเร็วในการพัฒนาอย่างก้าวกระโดดนี้มันอะไรกัน

นักรบฝึกหัด ถึงแม้ว่าจะมีคำว่าฝึกหัดอย( แต่มันก็ทำให้เขาแข็งแกร่งกว่าคนธรรมดามากๆ

หมู่บ้านสัตว์เวทมนตร์นั้น ตั้งอยู่ตรงขอบของผาสัตว์เวทมนตร์ และผู้คนต่างก็อาศัยกันอยู่ตรงผานั้น ชาวบ้านต่างดำรงค์ชีพด้วยการล่าสัตว์เก็บสมุนไพรขาย แต่การจะเดินทางไปมาระหว่างภูเขานั้นต้องใช้แรงมหาศาล ทำให้คนในหมู่บ้านนั้นอึดถึกกันทั้งนั้น

แต่ในบรรดาคนในหมู่บ้าน100 คน จะมีนักรบอยู่แค่หยิบมือเดียวเท่านั้น เพราะเดิมทีชาวบ้านหลายๆคนนั้นมีพรสวรรค์ที่ได้มาแต่เกิดอย่างจำกัด ถึงแม้ว่าร่างกายจะแข็งแรงก็มีไม่กี่คนที่สามารถไปได้ถึงระดับนักรบฝึกหัดได้

สำหรับเหมิงเหล่ยที่ก่อนหน้านี้ถูกจัดรวมอยู่นพวก “คนแก่และคนป่วย” ที่ต้องมีคนคอยปกป้อง กลายมาเป็นนักรบฝึกหัดในไม่กี่ชั่วโมงนี้ เรียกได้ว่าการพัฒนาของเขาเพิ่มขึ้นไปอย่างก้าวกระโดดมากๆ

เอาเข้าจริงๆแล้ว นักรบฝึกหัดนั้นก็แข็งแกร่งมากแล้ว

ฉันเคยเห็นพวกเขาฉีกกระฉากหนังเสือหรือต่อยหมูป่าตายด้วยมือเปล่าได้ แค่นักรบฝึกหัดก็มีแรงมหาศาลแล้ว ตอนนี้ฉันเองก็เป็นนักรบฝึกหัดแล้วด้วย

ฉันจะแกร่งเท่าพวกเขาไม่น้า ลองดูดีกว่า

เหมิงเหล่ยมองแขนขาอันลีบๆของเขาก่อนจะหยิบคราดขึ้นมาจากพื้น ฝีเท้าของเขาเบาขึ้นอย่างเห็นได้ชัดและคราดเหล็กในมือก็เบาขึ้นมากด้วย

หมูป่าตัวใหญ่หน้าดำ เขี้ยวของมันยาวตัวของมันใหญ่เกือบ2เมตรจู่ๆก็วิ่งตรงมาหาเขา ขนของมันหนาและดูแข็งเหมือนเหล็ก เขี้ยวสะท้อนแสงแสดงให้เห็นว่ามันคมแค่ไหน

ถ้าเป็นคนธรรมดาโดนแทงเข้าไปละก็คงโดนกระซวกไส้ออกมาแน่ๆ

“เอาคราดกูไปแดก!!”เหมิงเหล่ยตะโกนก่อนจะฟาดคราดในมือลง เป้าหมายคือหัวของหมูป่า

“ทำอะไรของเจ้าหน่ะ ถอยออกมาเดี๋ยวนี้”

จ๊อป 1ในหน่วยป้องกันที่ยืนอยู่ข้างๆเขาตกใจที่ได้ยินเสียงตะโกน พอเห็นหมูป่าเขาก็รีบยกดาบแล้วฟันตรงลไปที่หมูป่านั้นทันที

หมูป่าขนดกนั้นแข็งแรงและมีพลังทำลายสูงมาก แม้แต่ตัวเขาเอง ทุ่มสุดกำลังยังสู้ยากเลย เหมิงเหล่ยเป็นแค่เด็กตัวฟีบๆเท่านั้น การทำแบบนั้นเท่ากับการหาที่ตายชัดๆ

แต่ทันใดนั้น ภาพต่อมาทำให้จ๊อปตะลึงมาก

แผละ

คราดเหล็กขึ้นสนิมธรรมดาๆ ฟาดเข้าใส่หัวของหมูป่าอย่างแรง เหมือนกับเอาไม้เบสบอลตีลูกแตงโม เสียงของกระโหลกและเลือดดังขึ้นมาพร้อมกับหัวของหมูป่าที่เปิดออกมาทันที เลือด สมอง ระเบิดกระจายเต็มไปหมด หมูป่าตัวนั้นเซเดินต่อมาอีกซักพักก่อนที่จะล้มลงกับพื้นแน่นิ่งตายคาที่

“ต… ตายละเหรอ”

จ๊อปอ้าปากค้าง เขารู้สึกเหมือนกับสมองหยุดทำงานไปแปปนึง “เจ้าเหมิงเหล่ยนั้น ฆ่าหมูป่านั้นไปแล้วจริงๆเหรอ เป็นไปได้ไงกัน”

“นี้ฉันฆ่ามันไปแล้วเหรอ นักรบฝึกหัดนี้มัน แข็งแกร่งสุดๆไปเลยแหะ”

เหมิงเหล่ยตื่นเต้นมาก

“ติ้ง สังหารหมูป่าขนดก ได้รับทอง 10เหรียญ”เสียงโมโนโทนของระบบดังขึ้นอีกครั้ง

“10เหรียญทองเหรอ”

เหมิงเหล่ยตกใจ

“ติ้ง คำแนะนำ หลังจากที่สังหารเป้าหมายสำเร็จ ค่าความมั่งคั่งของท่านจะเพิ่มขึ้นตามไปด้วย” ระบบอธิบาย “ค่าเงินที่ได้นั้นจะเป็นตัวแทนของความมั่งคั่งของเจ้าของ สามารถนำไปใช้ได้หลากหลาย จะนำไปเพิ่มความสามารถหรือใช้เพื่ออย่างอื่นก็ได้”

“เข้าใจแล้ว”

เหมิงเหล่ยพยักหน้าด้วยความเข้าใจ ตอนนี้เขาไม่ได้รีบเอา10เหรียญทองไปใช้ทำอะไรอยู่แล้ว เขาจึงพุ่งไปข้างหน้าแล้วฆ่าสัตว์ตัวอื่นต่อทันที

“ติ้ง พบไอเทมดรอป จะเก็บมารึไม่”

“เก็บมาเลย”

“ติ้ง เก็บเสร็จสมบูรณ์ ค่าร่างกายของเจ้าของ +3”

เยี่ยมไปเลย แบบนี้ละ ความรู้สึกเหมือนกับว่าแข็งแกร่งขึ้นแบบนี้ คิดถูกจริงๆที่มาถึงทางเข้าหมู่บ้าน ความรู้สึกว่าตัวเองกำลังแข็งแกร่งขึ้นมันดีสุดๆไปเลย

เหมิงเหล่ยชอบความรู้สึกแบบนี้

เอาละไปต่อกันเลย

เหมิงเหล่ยบุกและโจมตีสัตว์ป่าตัวใกล้ๆทันที รอบนี้เป็นตัวเหมือนงูขนาดใหญ่กว่า 10 เมตร มีเกล็ดสีเขียวปกคลุมทั่วทั้งตัว ลิ้นของมันแลบเข้าออก ดวงตาของมันย้อมไปด้วยแสงจางๆ มันคดตัวเป็นตัวเอส เลื้อยไปมา

“ไปตายห่าซะ”

เหมิงเหล่ยใช้คราดฟาดเข้าไปเต็มๆหัวงู

“ติ้ง สังหารงูเกล็ดเขียว ได้รับ20เหรียญทอง”