ตอนที่ 29 วัดเล็กแขกรังแก
ได้ยินเพียงเสียงโครมดังสนั่น ฟางเจิ้งถึงได้สติกลับมา แต่เจียงถิงกลับตกใจจากท่าทีได้สติของฟางเจิ้ง หลวงจีนที่ก่อนหน้านี้อบอุ่นและนอบน้อม ทำไมครู่ต่อมาถึงค้าง อยู่กับที่ พอได้สติมาแล้วยังใช้ความรุนแรงแบบนี้อีก?
ฟางเจิ้งรู้ว่าทำให้คนตกใจจึงสูดลมหายใจเข้าลึก ยกฝ่ามือขึ้นโค้งตัว “อุบาสิกา ขอโทษด้วย อาตมาใจไม่อยู่กับตัว”
“เป็นอะไรถิงถิง? หลวงจีนนี่รังแกเธอเหรอ?” ตอนนี้เองเสียงหลูเสียวอ่าดังแว่วมา
ฟางเจิ้งเพิ่งพบว่าพั่งจื่อ โหวจื่อ หลูเสียวอ่าและหร่วนอิ่งเข้าไปในวัดแล้ว เหลือเพียงเจียงถิงที่อยู่ที่นี่ พอได้ยินเสียงดังหลูเสียวอ่าจึงมองมา
เจียงถิงรีบตอบกลับ “ไม่มีอะไร”
“อ่า ไม่มีอะไรก็ดี รีบมาเถอะ ถึงวัดนี่จะเล็ก แต่ก็สะอาดมากนะ” หลูเสียวอ่าว่า
เจียงถิงขานรับ เตรียมจะเดินไป
แม้ฟางเจิ้งจะไม่ชอบโหวจื่อกับพั่งจื่อ แต่ภาพเมื่อครู่สร้างความตกใจมากเกินไปจริงๆ ทั้งยังนองเลือด! ต่อให้สองคนนี้ปากไม่ดีก็ไม่สมควรตาย
พอนึกถึงตรงนี้ฟางเจิ้งเอ่ยขึ้น “อุบาสิกา ฟังอาตมาสักหน่อยได้ไหม?”
“ขอโทษค่ะ ฉันไม่เชื่อพุทธ” เจียงถิงขอโทษแล้ววิ่งไป คนโง่ก็มองออก ไม่ใช่ว่าเธอไม่เชื่อพุทธ แต่ไม่เชื่อฟางเจิ้งต่างหาก! มองว่าฟางเจิ้งเป็นคนโกหกจริงๆ