รุ่งอรุณแห่งโลกาวินาศ – ตอนที่ 26 : เมืองไห่ผิง
ไฮออร์คนั้นคือมอนสเตอร์ที่วิวัฒนาการขึ้นมาจากออร์คปกติ โดยปกติแล้วพวกเราจะไม่ได้พบเห็นไฮออร์คมากนัก เพราะการที่มอนสเตอร์จะวิวัฒนาการไปยังอีกระดับหนึ่งนั้นเกิดขึ้นค่อนข้างยาก
และหากจะถามว่ายากแค่ไหนละก็ คุณจะสามารถพบไฮออร์คหนึ่งตัวได้ในบรรดาออร์คนับพัน และยิ่งเป็นมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งมากเท่าไหร่การที่มันจะวิวัฒนาการก็ยิ่งยากขึ้นเท่านั้น
และดูเหมือนว่าฝูงนี้จะค่อนข้างโชคที่ ลู่หมิงพบว่ามีไฮออร์คอยู่ในฝูงนี้ถึงสามตัว ลักษณะพิเศษของไฮออร์คนั้นนอกจากผิวหนังที่แข็งแกร่งแล้วยังมีพละกำลังที่มากกว่าออร์คทั่วไปถึงสามเท่า
ลู่หมิงจึงไม่รู้ว่ากระสุนขนาด 7.6 มม. จะเพียงพอที่จะเจาะผิวหนังหนาๆของมันหรือไม่ แต่ลู่หมิงเลือกที่จะเก็บไฮออร์คเอาไว้ทีหลังเขาหันความสนใจไปที่เหล่าออร์คหลายสิบตัวที่ยืนกันอยู่ตรงชายป่า
ลู่หมิงไม่รอช้าลั่นไกเก็บออร์คทั้งหมดอย่างรวดเร็ว ก่อนจะสับเปลี่ยนแม็กกาซีนและไล่ยิงพวกมันอีกครั้ง ไม่นานนักออร์คเกือบร้อยตัวก็ตายเกลี้ยงภายใต้ฝีมือการยิงของลู่หมิง
ศพของออร์คนอนเกลื่อนกลาดอยู่ตรงชายป่า เหลือเพียงเหล่าไฮออร์คที่วิ่งอย่างตื่นตระหนกไปยังโขดหิน ลู่หมิงเล็งปืนตามพวกมันไป พร้อมกับลั่นไกอย่างแม่นยำ
เปรี้ยง !!
โผล๊ะ !!
กระสุนเจาะเข้าไปในกระโหลกของไฮออร์คตัวหนึ่งอย่างแม่นยำส่งให้มันล้มลงพื้นทันที
[ ผู้เล่นได้สังหารไฮออร์ค ได้รับ 50 BP ]
[ ผู้เล่นได้รับคริสตัลค่าสถานะ Agi ระดับกลาง ]
ลู่หมิงสูดหายใจเล็กน้อยก่อนจะลั่นไกต่ออีกสองนัดเพื่อส่งไฮออร์คอีกสองตัวให้ตามเพื่อนของมันไป หลังจากจัดการทุกอย่างเสร็จลู่หมิงก็ลุกขึ้นก่อนจะถอนหายใจออกมา
“อาวุธสมัยใหม่นี่มันดีจริงๆเลยแหะ”
ลู่หมิงพูดออกมาพร้อมกับเดินตรงไปยังศพของพวกไฮออร์ค
“โชคยังดีที่กระสุนขนาด 7.6 มม. ยังสามารถเจาะผิวของไฮออร์คได้ ไม่อย่างงั้นฉันคงต้องเปลี่ยนวิธีฆ่าพวกมัน”
ลู่หมิงพูดออกมาในขณะที่เขาสำรวจศพของไฮออร์ค ดูเหมือนว่าในไม่ช้าคุณค่าของอาวุธปืนในมือลู่หมิงจะหมดประโยชน์เพราะยิ่งลู่หมิงเดินทางเยอะมากเท่าไหร่ เขาก็จะยิ่งพบเจอกับมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งมากขึ้นและอาวุธประเภทปืนก็จะเริ่มมีประโยชน์น้อยลง
แต่ถึงอย่างงั้นก็ใช่ว่าอาวุธประเภทปืนจะกลายเป็นขยะไปซะทีเดียว เนื่องด้วยการปรากฏตัวขึ้นของชนพื้นเมืองและดินแดนจากต่างโลก ทำให้ทรัพยากรต่างๆที่มีประโยชน์จำนวนมากถูกค้นพบและได้รับการซื้อขาย
(กลับมาใช้ชนพื้นเมือง นะครับเพราะคิดว่า ‘ผู้คนของดินแดน’ นั้นมันค่อนข้างเป็นคำที่ยาวเกินไป)
ดังนั้นกระสุนประเภทต่างๆจึงถูกผลิตขึ้นมาเพื่อให้เหมาะแก่เหล่านักแม่นปืนทั้งหลาย รวมถึงเวทมนต์ด้วยเช่นกันทำให้มีกระสุนเวทมนต์ปรากฏขึ้น กระสุนเวทย์คือกระสุนปืนที่ถูกสลักไปด้วยอักขระเวทมนต์ประเภทต่างๆ
ทำให้มีกระสุนเวทย์ประเภทต่างๆให้เลือกใช้มากมายในอนาคต แน่นอนว่าราคาของพวกมันไม่ใช่ถูกๆเลย การที่คุณจะเป็นนักแม่นปืนได้ไม่เพียงคุณจะต้องมีฝีมือที่สูงเท่านั้น แต่คุณจะต้องเป็นคนมีเงินด้วย
เพราะการที่จะสลักอักขระเวทย์ลงบนอะไรสักอย่างงั้นนอกจากนักเวทย์คนนั้นจะต้องมีฝีมือแล้ว จำเป็นต้องใช้ส่วนผสมในการสร้างหมึกเวทมนต์เพื่อใช้ในการลงอักขระ และเหตุผลที่นักแม่นปืนจะต้องเป็นคนมีเงินก็มาจากเจ้าหมึกเวทมนต์นี่แหละ
ลู่หมิงมองไปที่ศพของไฮออร์คก่อนจะคิดอะไรบางอย่าง
“เอ ~ จำไม่ได้แล้วแหะว่าส่วนไหนของเจ้าไฮออร์คมันเอาไปขึ้นเงินที่กิลด์ได้ ?”
ลู่หมิงเกาหัวตัวเองเบาๆก่อน หยิบดาบเขี้ยวหมาป่าออกมาตัดหัวของไฮออร์ค
“เอามันไปทั้งหัวเลยก็แล้วกัน”
จากนั้นลู่หมิงก็ตัดหัวของไฮออร์คอีกสองตัวและยัดมันใส่เข้าไปในแหวน เมื่อจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้วลู่หมิงก็เดินกลับมาที่รถของตัวเองพร้อมกับขับออกไปยังทิศทางของเมืองไห่ผิง ระหว่างนั้นเขาก็หยิบแผนที่ขึ้นมาดู
“ดูจากระยะทางแล้ว… อีกสองวันก็คงจะถึงละมั้ง”
………………………………….
สองวันต่อมาลู่หมิงก็มาถึงเมืองไห่ผิง ซึ่งตอนนี้ดูจากภายนอกแล้วช่างดูเงียบเหงาสะเหลือเกิน จากเมืองที่เต็มไปด้วยชีวิต ในตอนนี้กลับเงียบราวกับเมืองร้าง
ลู่หมิงถอนหายใจออกมาเล็กน้อยพร้อมกับคิดว่ามีอีกกี่เมืองกันที่มีสภาพเหมือนกับเมืองไห่ผิงแห่งนี้ เมื่อคิดได้แบบนั้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมาด้วยความเศร้าเล็กน้อย
แต่ถึงแม้เขาจะเศร้าเพียงไหนชีวิตก็ยังคงต้องดำเนินต่อไป หลังจากลู่หมิงจัดการอารมณ์ของตัวเองแล้ว เขาก็ขับรถเข้าไปภายในเมืองไห่ผิงเพื่อที่จะหาที่พักในคืนนี้
“หวังว่าโรงแรมหรูๆจะยังคงเปิดอยู่นะ”
คอมเม้นต์