รุ่งอรุณแห่งโลกาวินาศ – ตอนที่ 34 : ซอมบี้ยักษ์
หลังจากที่ลู่หมิงจ้องมองประตูอยู่สักพักเขาก็ได้ทำการพลักประตูเข้าไปอย่างช้าๆ
ครืด ~
แม้ประตูนั้นจะใหญ่โตแต่กลับเบาอย่างไม่น่าเชื่อ ทำให้ลู่หมิงสามารถเปิดมันได้ด้วยมือเพียงข้างเดียว เมื่อประตูเปิดออกสายลมอันรุนแรงก็ปะทะเข้ากับใบหน้าของเขาทันที พร้อมกับกลิ่นซากศพเน่าเหม็นที่ลอยตามลมมา
ลู่หมิงปิดจมูกของตัวเองเล็กน้อย ก่อนจะมองฝ่าความมืดเข้าไปด้านในห้อง ก็พบเห็นร่างขนาดใหญ่กำลังนั่งหันหลังให้กับเขาอยู่พร้อมกับที่รอบๆนั้นเต็มไปด้วยซอมบี้จำนวนมาก
แจ๊บ แจ๊บ ง่ำ กร๊วบ !!
เสียงการเคี้ยวและการแตกหักของบางอย่างดังขึ้นอยู่ตลอดเวลาตั้งแต่ลู่หมิงเปิดประตูเข้ามา บรรยากาศเย็นๆพร้อมกับภาพตรงหน้าราวกับหลุดออกมาจากหนังสยองขวัญ
ตึก !
ทันทีที่ลู่หมิงก้าวเท้าเข้าไปในเขตของห้องบอสคบเพลิงรอบห้องก็ถูกจุดขึ้นอย่างรวดเร็ว แสงไฟทำให้ลู่หมิงได้เห็นทุกอย่างในห้องชัดเจนขึ้น
ในห้องขนาดใหญ่นั้นนอกจากซอมบี้จำนวนมากแล้วตรงใจกลางห้องนั้นยังมีซอมบี้ขนาดใหญ่นั่งอยู่ และดูเหมือนว่าลู่หมิงนั้นได้มาขัดจังหวะเวลาทานข้าวของมัน
ทันทีที่แสงไฟถูกจุดซอมบี้ตัวใหญ่ยักษ์นั้นก็หันมามองเขาทันที ลู่หมิงถึงกับชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะอุทานออกมาในใจ
‘บ้าไปแล้ว บอสของดันเจี้ยนเป็นซอมบี้ยักษ์งั้นเหรอ !?’
ซอมบี้ยักษ์นั้นแตกต่างจากซอมบี้ปกติทั่วไป มันคือซอมบี้ที่วิวัฒนาการมาจนถึงจุดสูงสุดของซอมบี้ทั้งมวล หากจะพูดว่าซอมบี้ยักษ์นั้นอยู่ในจุดสูงสุดของห่วงโซ่อาหารของมอนสเตอร์ระดับต่ำก็คงจะไม่ผิดนัก
ความแข็งแกร่งของมันมากกว่าซอมบี้ค้อนนับสิบตัวมัดรวมกันเสียอีก ซอมบี้ยักษ์นั้นถือเป็นบอสพิเศษระดับอัศวิน ในตอนนี้เรียกว่าได้ว่าลู่หมิงถือว่าดวงกุดสุดๆ เมื่อได้มาเจอกับมันในตอนนี้เพราะเป็นไปได้ยากมากที่ผู้เล่นระดับสีขาวจะสู้กับซอมบี้ยักษ์แบบหนึ่งต่อหนึ่งกับมันได้
แต่ถึงอย่างงั้นลู่หมิงก็ยังคงมองโลกในแง่ดี เขาคิดว่าดันเจี้ยนระดับต่ำแบบนี้คงไม่ยัดบอสพิเศษระดับอัศวินมาแบบดื้อๆอย่างแน่นอน อย่างน้อยเขาก็หวังว่าพระเจ้าหรือคนสร้างดันเจี้ยนแห่งนี้จะปราณีบ้าง
ซอมบี้ยักษ์จ้องมองลู่หมิงด้วยดวงตาสีเขียวของมันอย่างดุร้าย ก่อนจะลุกขึ้นคำราม
อ๊าาาาาาา ~
ด้วยเดิมทีที่ซอมบี้นั้นถูกสร้างขึ้นมาจากร่างกายของมนุษย์ดังนั้นคำรามของมันจึงคล้ายคลึงกับมนุษย์อยู่บ้าง แม้ตอนนี้ลู่หมิงจะคิดว่าเส้นเสียงของมันจะหายไปแล้วก็ตาม
ทันทีที่มันคำรามเสร็จมันก็ได้วิ่งเข้าใส่ลู่หมิงพร้อมกับซอมบี้ตัวอื่นๆ ลู่หมิงที่เห็นแบบนั้นก็แสดงท่าทีตื่นตระหนกเล็กน้อย เพราะคู่ต่อสู้ของเขาตอนนี้ไม่ใช่เพียงแค่ซอมบี้ยักษ์ตัวเดียว แต่รวมถึงซอมบี้ตัวอื่นอีกนับร้อย
แต่ถึงอย่างงั้นลู่หมิงก็ไม่ได้มีทางเลือกมากนักเพื่อแผนที่วางไว้ มีแต่จะต้องสู่เท่านั้น
ลู่หมิงจับดาบในมือเล็กน้อยและวิ่งฉีกออกด้านข้าง ในตอนนี้แผนของเขาคือการเคลื่อนไหวไปรอบๆเพื่อที่จะกำจัดซอมบี้ตัวอื่นเสียก่อนและค่อยจัดการซอมบี้ยักษ์เป็นตัวสุดท้าย แม้แผนนี้จะไม่ได้ดีมากนักแต่ถึงอย่างงั้น การจะบุกเข้าไปสู้กับซอมบี้ยักษ์โดยที่มีซอมบี้นับร้อยล้อมรอบอยู่เป็นอะไรที่โง่อย่างมาก
ลู่หมิงวิ่งวนไปรอบๆพร้อมกับฆ่าซอมบี้ตรงหน้าไปด้วย ส่วนซอมบี้ยักษ์นั้นด้วยที่ขนาดตัวค่อนข้างใหญ่ทำให้มันเคลื่อนไหวช้าเล็กน้อย และในขณะเดียวกันมันก็ได้ไล่เหยียบซอมบี้ตัวอื่นๆไปด้วย
ลู่หมิงที่เห็นแบบนั้นก็ยิ้มออกมา ก่อนจะหนีไปเรื่อยๆ แต่แผนการแบบนี้จะทำให้เขานั้นเหนื่อยเสียก่อนที่ซอมบี้จะตายหมด ดังนั้นเขาจึงคิดว่าเมื่อจำนวนซอมบี้เริ่มเบาบางแล้วเขาคิดจะหันกลับไปโจมตีซอมบี้ยักษ์
ในขณะนั้นสิ่งที่ลู่หมิงไม่ทันคาดคิดก็เกิดขึ้น ในจังหวะที่ลู่หมิงกำลังฆ่าซอมบี้ตรงหน้าอยู่นั้นเขาก็ได้ยินเสียงร้องคำรามของซอมบี้ยักษ์ดังขึ้น ทำให้เขาถึงกับต้องหันกลับไปมอง
ในจังหวะนั้นเองสายตาของลู่หมิงก็ได้เห็นบางอย่างกำลังลอยเข้าใส่ลู่หมิงด้วยความเร็ว
ตูม !!!
คอมเม้นต์